Dyrektywa 83/417/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do niektórych białek mleka (kazein i kazeinianów) przeznaczonych do spożycia przez ludzi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1983.237.25

Akt utracił moc

Wersja od: 20 stycznia 2009 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 25 lipca 1983 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do niektórych białek mleka (kazein i kazeinianów) przeznaczonych do spożycia przez ludzi

(83/417/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 26 sierpnia 1983 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne obowiązujące w niektórych Państwach Członkowskich określają skład i produkcję kazein i kazeinianów przeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz warunki, jakie muszą spełniać te produkty, aby można było posługiwać się w stosunku do nich niektórymi nazwami lub aby dopuszczono do ich wykorzystania w wytwarzaniu innych środków spożywczych; takich przepisów nie ustanowiono obecnie w pozostałych Państwach Członkowskich;

taka sytuacja powoduje zahamowanie swobodnego przepływu kazein i kazeinianów przeznaczonych do spożycia przez ludzi i stwarza warunki nieuczciwej konkurencji między uczestnikami rynku; dlatego wywiera to bezpośredni wpływ na przedsiębiorczość oraz funkcjonowanie wspólnego rynku;

dlatego konieczne jest ustalenie na poziomie wspólnotowym zasad, których należy przestrzegać w stosunku do składu tych produktów i ich etykietowania;

w chwili obecnej jadalne kazeiny i kazeiniany nie są powszechnie sprzedawane konsumentowi finalnemu; jednakże w przypadku takiej sprzedaży stosuje się również dyrektywę Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu⁽⁴⁾;

z drugiej strony, w celu ułatwienia handlu, pożądanym jest przyjęcie na poziomie wspólnotowym zasad dotyczących etykietowania, mających zastosowanie w odniesieniu do jadalnych kazein i kazeinianów przeznaczonych do wykorzystania w celach handlowych;

wstępny program Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej mający na celu politykę ochrony i informowania konsumentów przewiduje wspólnotowe działania w dziedzinach o szczególnym znaczeniu dla ochrony zdrowia i dla bezpieczeństwa konsumentów⁽⁵⁾, w szczególności w dziedzinie środków spożywczych;

proces ustalania procedur pobierania próbek i metod analizy koniecznych do badania składu i innych właściwości rzeczonych produktów stanowi techniczny środek wykonawczy, którego przyjęcie powinno zostać powierzone Komisji w celu uproszczenia i przyspieszenia procedury;

we wszystkich przypadkach, w których Rada przekazuje Komisji kompetencje do wykonywania zasad mających zastosowanie w odniesieniu do środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi, należy ustanowić procedurę wprowadzającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych utworzonego zgodnie z decyzją 69/414/EWG⁽⁶⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy określonych w załącznikach laktoprotein przeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz ich mieszanin.

2. Do celów niniejszej dyrektywy:

– "kazeiny" oznaczają podstawową materię proteinową stanowiącą składnik mleka, płukaną i osuszoną, nierozpuszczalną w wodzie i otrzymaną z mleka odtłuszczonego metodą wytrącania:

– przez dodanie kwasu, lub

– przez zakwaszenie bakteryjne, lub

– za pomocą podpuszczki, lub

– za pomocą innych enzymów powodujących koagulację mleka,

z zastrzeżeniem możliwości uprzedniego zastosowania procesów wymiany jonowej i procesów zagęszczania,

– "kazeiniany" oznaczają produkty otrzymane przez osuszanie kazein poddanych działaniu czynników neutralizujących,

– "mleko odtłuszczone" oznacza mleko pochodzące od jednej lub więcej krów, do którego nic nie zostało dodane i w którym jedynie zawartość tłuszczu została zmniejszona.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia:

– aby produkty, których definicje określone zostały w załącznikach, mogły być wprowadzane do obrotu wyłącznie, jeśli odpowiadają definicjom i zasadom ustanowionym w niniejszej dyrektywie i w załącznikach do niniejszej dyrektywy, oraz

– aby produkty, które nie spełniają ustanowionych w załącznikach kryteriów, były nazywane i etykietowane w taki sposób, aby nie wprowadzały nabywcy w błąd, co do ich właściwości, jakości lub zastosowania.

Artykuł  3

Nazwy określone w załącznikach są zastrzeżone dla zdefiniowanych produktów i muszą być stosowane w handlu dla oznaczenia tych produktów.

Artykuł  4

1. Z zastrzeżeniem przepisów dyrektywy 79/112/EWG oraz z zastrzeżeniem przepisów, które ustanowi Wspólnota, dotyczących etykietowania środków spożywczych nieprzeznaczonych dla konsumenta finalnego, jedyne obowiązkowe dane szczegółowe nanoszone na opakowania, pojemniki lub etykiety produktów zdefiniowanych w załącznikach, które muszą być dobrze widoczne, łatwe do odczytania i nieusuwalne, ustala się następująco:

a) nazwa zastrzeżona dla tych produktów zgodnie z art. 3 wraz, w przypadku kazeinianów, ze wskazaniem kationu lub kationów;

b) dla produktów wprowadzanych do obrotu jako mieszaniny,

– wyrazy "mieszanina składająca się z..." z następującymi po nich nazwami poszczególnych produktów tworzących mieszaninę w porządku wagowym zstępującym,

– wskazanie kationu lub kationów w przypadku kazeinianu lub kazeinianów,

– zawartość białka w przypadku mieszanin, w których skład wchodzą kazeiniany;

c) ilość netto wyrażona w następujących jednostkach masy: kilogramy lub gramy. Do końca okresu przejściowego, w trakcie którego zezwala się we Wspólnocie na stosowanie jednostek miary obowiązujących w Wielkiej Brytanii zawartych w rozdziale D Załącznika do dyrektywy Rady 71/354/EWG z dnia 18 października 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących jednostek miar⁽⁷⁾, ostatnio zmienionej dyrektywą 76/770/EWG⁽⁸⁾, Irlandia i Zjednoczone Królestwo mogą zezwolić na wyrażanie ilości wyłącznie w jednostkach miary obowiązujących w Wielkiej Brytanii i obliczanych na podstawie następujących przeliczników:

– 1 ml = 0,0352 uncji objętości,

– 1 l = 1,760 pinty lub 0,220 galonu,

– 1 g = 0,0353 uncji (avoirdupois),

– 1 kg = 2,205 funta;

d) nazwa lub firma i adres producenta, konfekcjonera lub sprzedawcy mającego siedzibę we Wspólnocie;

jednakże w przypadku produkcji krajowej Państwa Członkowskie mogą utrzymać w mocy przepisy prawa krajowego nakazujące umieszczanie danych szczegółowych dotyczących przedsiębiorstwa produkującego lub pakującego;

e) w przypadku produktów przywożonych z państw trzecich nazwa kraju pochodzenia;

f) data produkcji lub jakiekolwiek oznaczenie pozwalające zidentyfikować daną partię towaru.

2. Państwa Członkowskie zakazują obrotu jadalnymi kazeinami i kazeinianami na ich terytorium, jeśli dane szczegółowe określone w ust. 1 lit. a), b), e) i f) nie są przedstawione w języku łatwo zrozumiałym dla nabywcy, chyba że nabywca uzyskuje te informacje w inny sposób. Niniejszy przepis nie wyłącza umieszczania wymienionych danych szczegółowych w kilku językach.

Dane szczegółowe określone w ust. 1 lit. b) tiret trzecie oraz lit. c), d) i e) mogą być umieszczane jedynie na dokumencie towarzyszącym. W przypadku transportu luzem odstępstwo to może być rozciągnięte na przepisy lit. b) tiret drugie i lit. f).

Artykuł  5

Z zastrzeżeniem przepisów wspólnotowych, które zostaną przyjęte w dziedzinie zdrowia i higieny w związku z produktami podstawowymi wymienionymi w załącznikach I i II, produkty te muszą być poddane obróbce cieplnej w celu uzyskania negatywnej reakcji w teście fosfotazy.

Artykuł  6

1. Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, aby handel produktami, określonymi w art. 1, spełniającymi definicje i zasady ustanowione w niniejszej dyrektywie i w załącznikach do niniejszej dyrektywy, nie mógł być utrudniony przez stosowanie niezharmonizowanych przepisów prawa krajowego regulujących skład, specyfikację produkcji, pakowanie lub etykietowanie tych produktów lub środków spożywczych w ogólności.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do niezharmonizowanych przepisów, uzasadnionych względami:

– ochrony zdrowia publicznego,

– zapobiegania nadużyciom finansowym, o ile przepisy te nie narażają na utrudnienie stosowania definicji i zasad przewidzianych w niniejszej dyrektywie,

– ochrony własności przemysłowej i handlowej, oznaczenia źródła pochodzenia, zarejestrowanego oznaczenia pochodzenia oraz zapobiegania nieuczciwej konkurencji.

Artykuł  7

1. W przypadku gdy w następstwie uzyskania nowych informacji lub zweryfikowania dotychczasowych informacji, po przyjęciu niniejszej dyrektywy, Państwo Członkowskie stwierdza, że istnieją szczegółowe dowody świadczące o tym, że użycie w produktach, których definicje określone zostały w załącznikach I i II do niniejszej dyrektywy, jednej z substancji określonych w tych załącznikach, lub maksymalnej ilości tych substancji, stanowi niebezpieczeństwo dla zdrowia ludzkiego, mimo że są one zgodne z przepisami niniejszej dyrektywy, wówczas to Państwo Członkowskie może tymczasowo zawiesić lub ograniczyć stosowanie tych przepisów na swoim terytorium. Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym pozostałe Państwa Członkowskie i Komisję oraz podaje powody uzasadniające podjęcie takiej decyzji.

2. Komisja bada, możliwie najszybciej, powody podane przez rzeczone Państwo Członkowskie i zasięga opinii Państw Członkowskich w ramach Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych; Komisja niezwłocznie przedstawia swoją opinię i podejmuje stosowne środki.

3. Jeśli Komisja uzna, że zmiany dyrektywy są konieczne w celu przeciwdziałania trudnościom określonym w ust. 1 oraz w celu ochrony zdrowia ludzkiego, rozpoczyna ona procedurę przewidzianą w art. 10 w celu przyjęcia tych zmian. W tym przypadku Państwo Członkowskie, które zastosowało środki ochronne, może je utrzymać do czasu wejścia w życie zmian.

Artykuł  8

Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, określa, w miarę potrzeby, kryteria czystości w odniesieniu do technologicznych środków pomocniczych określonych w załącznikach.

Artykuł  9

Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 10 ustala się, co następuje:

a) metody analizy niezbędne do kontroli kryteriów czystości określonych w art. 8;

b) procedury pobierania próbek i metody analizy niezbędne do celów kontroli składu i specyfikacji wytwarzania, w czasie wytwarzania produktów, których definicje określone zostały w załącznikach.

Artykuł  10 ¹

1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt ustanowiony na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002⁽⁹⁾.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽¹⁰⁾.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  11

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do produktów określonych w art. 1 i przeznaczonych do wywozu do państw trzecich.

Artykuł  12

Państwa Członkowskie dokonają zmian w przepisach prawa krajowego w zakresie koniecznym do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję; przepisy prawa krajowego tak zmienione stosuje się w taki sposób, aby:

– dopuścić handel produktami zgodnymi z niniejszą dyrektywą nie później niż dwa lata po jej notyfikacji⁽¹¹⁾,

– zakazać handlu produktami niezgodnymi z niniejszą dyrektywą trzy lata po jej notyfikacji.

Artykuł  13

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 lipca 1983 r.

	W imieniu Rady
	C. SIMITIS
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 50 z 24.2.1979, str. 5.

⁽²⁾ Dz.U. C 140 z 5.6.1979, str. 174.

⁽³⁾ Dz.U. C 247 z 1.10.1979, str. 54.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 92 z 25.4.1975, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 291 z 29.11.1969, str. 9.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 243 z 29.10.1971, str. 29.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 204.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽¹¹⁾ Niniejsza dyrektywa została notyfikowana Państwom Członkowskim dnia 2 sierpnia 1983 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ²

KAZEINY JADALNE

I. NAZWY I DEFINICJE

a) "jadalna kazeina kwasowa" oznacza jadalną kazeinę otrzymaną przez wytrącanie przy użyciu pomocniczych środków technologicznych i kultur bakteryjnych wymienionych sekcji II lit. d) i odpowiadających normom ustanowionym w sekcji II.

b) "jadalna kazeina podpuszczkowa" oznacza jadalną kazeinę otrzymaną przez wytrącanie przy użyciu pomocniczych środków technologicznych wymienionych w sekcji III lit. d) i odpowiadających normom określonym w sekcji III.

II. NORMY STOSOWANE DO "JADALNEJ KAZEINY KWASOWEJ"

a) Podstawowe współczynniki składu

1. Maksymalny poziom wilgotności 10,0 % masy

2. Zawartość minimalna protein mlecznych obliczona na ekstrakcie suchym

90 % masy

w tym zawartość minimalna kazein 95 % masy

3. Zawartość maksymalna tłuszczu w mleku obliczona na ekstrakcie suchym

2,25 % masy

4. Maksymalna kwasowość potencjalna wyrażona w ml roztworu wodorotlenku sodowego na g 0,27 % masy

5. Zawartość maksymalna popiołu (włącznie z P₂O₅) 2,5 % masy

6. Zawartość maksymalna laktozy bezwodnej 1 % masy

7. Zawartość maksymalna osadów (cząsteczki wysuszone) 22,5 mg w 25 g

b) Skażenia

Zawartość maksymalna ołowiu 1 mg/kg

c) Zanieczyszczenia

Ciała obce (takie jak cząsteczki drewna, metalu, sierści lub części owadów) zupełny brak w 25 g

d) Pomocnicze środki technologiczne i kultury bakteryjne nieofensywne, odpowiednie do spożycia przez ludzi

i) – kwas mlekowy (E 270)

– kwas solny

– kwas siarkowy

– kwas cytrynowy (E 330)

– kwas octowy (E 260)

– kwas ortofosforowy

ii) – serwatka

– kultury bakteryjne wytwarzające kwas mlekowy

e) Właściwości organoleptyczne

1. Zapach: Brak zapachów obcych

2. Wygląd: Kolor od białego do kremowego; produkt musi być pozbawiony jakichkolwiek grudek, które pozostałyby odporne na lekki nacisk.

III. NORMY STOSOWANE DO "JADALNEJ KAZEINY PODPUSZCZKOWEJ"

a) Podstawowe współczynniki składu

1. Maksymalny poziom wilgotności 10 % masy

2. Zawartość minimalna protein mlecznych obliczona na ekstrakcie suchym

84 % masy

w tym zawartość minimalna kazein 95 % masy

3. Zawartość maksymalna tłuszczu w mleku obliczona na ekstrakcie suchym

2 % masy

4. Zawartość minimalna popiołu (włącznie z P₂O₅) 7,5 % masy

5. Zawartość maksymalna laktozy bezwodnej 1 % masy

6. Zawartość maksymalna osadów (cząsteczki wypalone) 22,5 mg w 25 g

b) Skażenia

Zawartość maksymalna ołowiu 1 mg/kg

c) Zanieczyszczenia

Ciała obce (takie jak cząsteczki drewna, metalu, sierści lub części owadów)

zupełny brak w 25 g

d) Pomocnicze środki technologiczne nieofensywne i odpowiednie do spożycia przez ludzi

– podpuszczka spełniająca wymagania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych⁽¹⁾,

– inne enzymy powodujące koagulację mleka, spełniające wymagania rozporządzenia (WE) nr 1332/2008.

e) Właściwości organoleptyczne

1. Zapach: Brak zapachów obcych

2. Wygląd: Kolor od białego do kremowego; produkt ma być pozbawiony jakichkolwiek grudek, które pozostałyby odporne na lekki nacisk.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 7.

ZAŁĄCZNIK  II

JADALNE KAZEINIANY

I. NAZWY I DEFINICJE

"Jadalne kazeiniany": oznaczają kazeiniany otrzymane z jadalnych kazein poddanych działaniu czynników neutralizujących o charakterze jadalnym wymienionych w sekcji II lit. d) i odpowiadających normom wymienionym w sekcji II.

II. NORMY STOSUJĄCE SIĘ DO JADALNYCH KAZEINIANÓW

a) Podstawowe współczynniki składu

1. Maksymalny poziom wilgotności 8 % masy

2. Zawartość minimalna kazeiny proteinowej mlecznej obliczona na ekstrakcie suchym 88 % masy

3. Zawartość maksymalna tłuszczu w mleku obliczona na ekstrakcie suchym

2 % masy

4. Zawartość maksymalna laktozy bezwodnej 1 % masy

5. pH 6,0-8,0

6. Zawartość maksymalna osadów (cząsteczki wysuszone) 22,5 mg w 25 g

b) Skażenia

Zawartość maksymalna ołowiu 1 mg/kg

c) Zanieczyszczenia

Ciała obce (takie jak cząsteczki drewna, metalu, sierści lub części owadów) zupełny brak w 25 g

d) Pomocnicze środki technologiczne o charakterze jadalnym

(fakultatywne czynniki neutralizujące i czynniki buforowe)

wodorotlenki	)	sodu
węglany	)	potasu
fosforany	} z	wapnia
cytryniany	)	amonu
		magnezu

e) Właściwości

1. Zapach: Bardzo słabe obce aromaty i zapachy.

2. Wygląd: Kolor od białego do kremowego; produkt ma być pozbawiony jakichkolwiek grudek, które pozostałyby odporne na lekki nacisk.

3. Rozpuszczalność: Prawie całkowita rozpuszczalność w wodzie destylowanej, z wyjątkiem kazeinianu wapniowego.

¹ Art. 10 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.36) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 5 czerwca 2003 r.

² Załącznik I zmieniony przez art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych, zmieniającego dyrektywę Rady 83/417/EWG, rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999, dyrektywę 2000/13/WE, dyrektywę Rady 2001/112/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 258/97 (Dz.U.UE.L.08.354.7) z dniem 20 stycznia 2009 r.