Dyrektywa 75/106/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do objętościowego uzupełniania niektórych płynów w opakowaniach jednostkowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1975.42.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 2004 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 19 grudnia 1974 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do objętościowego uzupełniania niektórych płynów w opakowaniach jednostkowych

(75/106/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 15 lutego 1975 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

w większości Państw Członkowskich warunki konfekcjonowania w celu sprzedaży płynów w opakowaniach jednostkowych stanowią przedmiot bezwzględnie obowiązujących przepisów prawnych, różniących się między poszczególnymi Państwami Członkowskimi, co stwarza barierę w rozwoju handlu dotyczącego takich opakowań jednostkowych; powinno nastąpić zbliżenie przedmiotowych przepisów;

w celu umożliwienia prawidłowego informowania konsumentów powinien zostać określony sposób oznaczania na danym opakowaniu jednostkowym nominalnej objętości płynu znajdującego się w tym opakowaniu;

niezbędne jest również szczegółowe określenie granicy dopuszczalnych błędów dotyczących zawartości opakowań jednostkowych oraz zdefiniowanie metody odniesienia umożliwiającej sprawowanie kontroli w tym zakresie, która stanowiłaby zarazem prosty sposób zagwarantowania zgodności danych opakowań z właściwymi przepisami;

niezbędne jest ograniczenie, na ile jest to możliwe, objętości zawartości danego produktu, które są zbytnio zbliżone do innych objętości jednostkowych tego samego produktu, mogąc w konsekwencji wprowadzić konsumenta w błąd; mając jednak na względzie ogromne zapasy opakowań jednostkowych w państwach Wspólnoty, redukcja taka może być wprowadzana w życie jedynie stopniowo;

dyrektywa Rady nr 71/316/EWG⁽³⁾ z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej, ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia⁽⁴⁾, stanowi w art. 16, iż harmonizacja wymagań w zakresie wprowadzania do obrotu niektórych produktów, w szczególności w odniesieniu do ustalania, odmierzania i oznaczania ilości produktu w opakowaniach jednostkowych, może być przedmiotem uregulowania szczegółowych dyrektyw;

ponieważ zbyt szybka zmiana w zakresie metod określania ilości przewidzianych w ustawodawstwie krajowym oraz organizacji nowych systemów kontroli, jak również przyjęcie nowego systemu miar stanowiłyby trudność dla niektórych Państw Członkowskich, w odniesieniu do tych Państw Członkowskich powinien zostać ustanowiony okres przejściowy; rozwiązanie to nie powinno jednakże wpływać hamująco na wewnątrzwspólnotowy handel w zakresie danych produktów ani utrudniać wykonania niniejszej dyrektywy w innych Państwach Członkowskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1 ¹

Niniejsza dyrektywa odnosi się do opakowań jednostkowych zawierających produkty płynne wymienione w wykazie stanowiącym załącznik III, odmierzane według objętości do celów sprzedaży w jednostkowych ilościach między 5 ml a 10 litrami włącznie.

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do opakowań jednostkowych zawierających produkty wymienione w załączniku III:

– pkt 1 lit. a), które są kadziowane, butelkowane oraz etykietowane w pojemnościach nie przekraczających 0,25 litra oraz są przeznaczone do wykorzystania zawodowego,

– pkt 2 lit. a) i pkt 4, które są przeznaczone do spożycia na pokładzie samolotów, statków, w pociągach lub do sprzedaży w sklepach wolnocłowych.

Artykuł  2

1. Termin "opakowanie jednostkowe" w rozumieniu niniejszej dyrektywy oznacza połączenie produktu oraz jednostkowego opakowania, w którym został on zapakowany.

2. 2  Produkt jest opakowany jednostkowo, jeśli bez obecności nabywcy jest umieszczony w jakimkolwiek opakowaniu, a ilość produktu zawarta w opakowaniu ma z góry określoną wartość i nie może ulec zmianie bez otwarcia lub dokonania zauważalnej zmiany opakowania.

Artykuł  3

1.   ³  Opakowaniami jednostkowymi, na których może być umieszczony znak EWG określone w sekcji 3.3 załącznika I, są opakowania spełniają wymogi określone w załączniku I.

2.  Wymienione opakowania podlegają kontroli metrologicznej zgodnie z warunkami określonymi w załączniku I pkt 5 oraz w załączniku II.

Artykuł  4 ⁴

1.  Wszystkie opakowania jednostkowe, określone w art. 3 muszą, zgodnie z załącznikiem I, posiadać oznaczenie objętości płynu, zwane "nominalną objętością zawartości", którą muszą zawierać.

2. Do czasu upływu okresów ustanowionych w dyrektywie Rady 71/354/EWG z dnia 18 października 1971 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do jednostek miar⁽⁵⁾, ostatnio zmienionej dyrektywą 76/770/EWG⁽⁶⁾, oznaczeniu nominalnej objętości zawartości wyrażonej w jednostkach miar SI, zgodnie z sekcją 3.1. załącznika I do niniejszej dyrektywy towarzyszy na terytorium Zjednoczonego Królestwa lub Irlandii, jeżeli państwa te wyrażą takie życzenie, oznaczenie nominalnej objętości zawartości wyrażone w równoważnych angielskich jednostkach miar, o ile są one wymienione w załączniku I do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  5 ⁵

1.  Państwa Członkowskie nie mogą odmówić, zakazać lub ograniczyć wprowadzania do obrotu opakowań jednostkowych, które spełniają wymagania niniejszej dyrektywy w zakresie ustalania ich objętości, metod ich sprawdzania lub nominalnych pojemności, które zostały określone w załączniku III kolumna I.

2. 6  Państwa Członkowskie, które dnia 31 grudnia 1973 r. dopuściły stosowanie nominalnych pojemności wymienionych w załączniku III kolumna II, muszą akceptować je aż do dnia 31 grudnia 1988 r. lub w przypadku pojemności 0,73 litra do dnia 31 grudnia 1985 r. i dla pojemności wynoszącej 0,375 litra i 0,75 litra dla produktów wymienionych w sekcji 4 do dnia 31 grudnia 1991 r.

3. a) ⁷  (skreślona).

b) ⁸  opakowania jednostkowe zawierające produkty wymienione w załączniku III sekcja 1 lit. a) i b) mogą być wprowadzane do obrotu po dniu 31 grudnia 1988 r. tylko w wypadku, gdy ich nominalne pojemności odpowiadają tym wymienionym w kolumnie I niniejszego załącznika.

Opakowania jednostkowe produktów wymienionych w załączniku III pkt 2 lit. a) mogą być wprowadzane do obrotu po dniu 31 grudnia 1990 r. tylko w wypadku, gdy ich nominalne pojemności odpowiadają tym wymienionym w kolumnie I niniejszego załącznika. Opakowania jednostkowe, określone w załączniku III sekcja 4, mogą być wprowadzane do obrotu po dniu 31 grudnia 1991 r. tylko w wypadku, gdy ich nominalne pojemności odpowiadają tym wymienionym w kolumnie I.

c) ⁹  Bez uszczerbku dla lit. a), produkty wymienione w załączniku III pkt 1 lit. a), jeżeli znajdują się w opakowaniach zwrotnych, mogą być wprowadzane do obrotu w następujących pojemnościach:

– 0,68 litra, 0,70 litra oraz 0,98 litra w Hiszpanii, do dnia 31 grudnia 1992 r.,

– 0,46 litra oraz 0,70 litra w Grecji, do dnia 31 grudnia 1992 r.

d) ¹⁰  bez uszczerbku dla lit. b) produkty wymienione w załączniku III sekcja 4 mogą być wprowadzane do obrotu na terytorium Irlandii i Zjednoczonego Królestwa w pojemnościach 0,071 litra.

e) ¹¹  Bez uszczerbku dla lit. b) produkty wymienione w załączniku III sekcja 1 lit. a) produkowane i butelkowane na Węgrzech przed 1 stycznia 1993 r. o objętości 0,70 litra mogą być wprowadzane do obrotu na Węgrzech, o ile Węgry złożą Komisji deklarację o ilości zapasów do dnia przystąpienia.

4.   ¹²  (skreślony).

Artykuł  6

Poprawki niezbędne dla dostosowania załączników I i II do niniejszej dyrektywy do wymogów postępu technicznego będą wprowadzane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 18 i 19 dyrektywy Rady 71/316/EWG.

Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie osiemnastu miesięcy od jej ogłoszenia oraz niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 Belgia, Irlandia, Niderlandy oraz Zjednoczone Królestwo mogą odroczyć wprowadzenie w życie niniejszej dyrektywy oraz załączników najpóźniej do dnia 31 grudnia 1979 r.

3. W okresie, w którym niniejsza dyrektywa nie jest stosowana w danym Państwie Członkowskim, to Państwo Członkowskie nie wprowadzi bardziej restrykcyjnych środków kontroli dotyczących ilości produktu zawartej w opakowaniach jednostkowych, objętych przepisami niniejszej dyrektywy, pochodzących z innych Państw Członkowskich, niż normy obowiązujące w chwili przyjęcia dyrektywy.

4. W tym samym okresie Państwa Członkowskie, które wprowadziły w życie dyrektywę, przyjmą te opakowania jednostkowe pochodzące z Państw Członkowskich korzystających z odstępstwa określonego w ust. 2 niniejszego artykułu, które spełniają przepisy załącznika I pkt 1 oraz załącznika III do niniejszej dyrektywy, nawet jeśli nie posiadają one oznaczenia EWG określonego w ppkt 3.3 załącznika I, na tych samych zasadach i warunkach, jakie dotyczą opakowań spełniających wszystkie warunki określone w niniejszej dyrektywie.

5. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  8

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1974 r.

	W imieniu Rady
	J.P. FOURCADE
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 56 z 2.6.1972, str. 35.

⁽²⁾ Dz.U. C 123 z 27.11.1972, str. 9.

⁽³⁾ Dz.U. L 202 z 6.9.1971, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 73 z 27.3.1972, str. 14.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 243 z 29.10.1971, str. 29.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 204.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ¹³

1. CELE

Opakowania jednostkowe, objęte przepisami niniejszej dyrektywy, powinny być wytwarzane w taki sposób, aby kompletne opakowania spełniały następujące wymogi:

1.1. rzeczywista objętość zawartości nie powinna być średnio mniejsza niż nominalna objętość zawartości;

1.2. udział opakowań jednostkowych o ujemnym odchyleniu objętości zawartości większym niż dopuszczalny poziom ujemnego odchylenia ustanowiony w ppkt 2.4 powinien być w danej partii opakowań na tyle mały, aby całe partie opakowań spełniały wymogi badań określonych w załączniku II;

1.3. na żadnym opakowaniu indywidualnym o ujemnym odchyleniu objętości zawartości większym niż dwukrotny dopuszczalny poziom ujemnego odchylenia określony w ppkt 2.4 nie może zostać umieszczony znak EWG określony w ppkt 3.3.

2. DEFINICJE I PRZEPISY PODSTAWOWE

2.1. Za nominalną objętość zawartości opakowania jednostkowego uważa się objętość wskazaną na opakowaniu, tj. objętość płynu, którą dane opakowanie powinno zawierać.

2.2. Za rzeczywistą objętość zawartości opakowania jednostkowego uważa się objętość płynu faktycznie znajdującą się w danym opakowaniu. We wszystkich działaniach kontrolnych wartość określająca rzeczywistą objętość zawartości powinna być mierzona lub skorygowana do temperatury 20°C.

2.3. Za ujemne odchylenie uważa się wielkość, o którą rzeczywista objętość zawartości jest mniejsza od nominalnej zawartości objętości danego opakowania jednostkowego.

2.4. Dopuszczalny poziom ujemnego odchylenia ustalany jest według następującej tabeli:

Nominalna objętość zawartości Vn w mililitrach	Dopuszczalne odchylenie
	w % Vn	w mililitrach
5-50	9	-
50-100	-	4,5
100-200	4,5	-
200-300	-	9
300-500	3	-
500-1.000	-	1,5
1.000-10.000	1,5	-

Przy korzystaniu z tabeli, wartości dopuszczalnego odchylenia wyrażone w procentach w tabeli, obliczone w jednostkach objętości, zaokrągla się do najbliższej jednej dziesiątej mililitra.

3. NAPISY I OZNACZENIA

Na wszystkich opakowaniach jednostkowych wytwarzanych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny znajdować się następujące oznaczenia umieszczone w taki sposób, aby były nieusuwalne, łatwe do odczytania i widoczne na danym opakowaniu jednostkowym w normalnych warunkach konfekcjonowania:

3.1. objętość nominalna zawartości wyrażona w litrach, centylitrach lub mililitrach oraz oznaczona w liczbach o wysokości co najmniej 6 mm, jeśli objętość nominalna zawartości jest większa niż 100 cl, 4 mm wysokości, jeśli wynosi od 100 cl do 20 cl wyłącznie, 3 mm wysokości, jeśli wynosi od 20 cl do 5 cl wyłącznie, 2 mm wysokości, jeśli nie wynosi więcej niż 5 cl, której towarzyszy symbol używanej jednostki miary lub gdzie stosowne nazwa jednostki, zgodnie z dyrektywą 71/354/EWG, ostatnio zmienioną dyrektywą 76/770/EWG;

Do czasu zakończenia okresów ustanowionych w dyrektywie 71/354/EWG, zmienionej przez dyrektywę 76/770/EWG, oznaczeniu nominalnej objętości zawartości wyrażonej zgodnie z akapitem pierwszym w jednostkach układu SI, może towarzyszyć równoważna wartość wyrażona w angielskich jednostkach miar obliczona na podstawie następujących przeliczników:

jeden mililitr = 0,0352 uncji płynu

jeden litr = 1,760 pinta lub 0,220 galonu

Państwa Członkowskie mogą, jeśli uznają to za konieczne, nalegać na drugie z powyższych wskazań w przypadku produktów wystawionych na sprzedaż na ich terytoriach narodowych. Oznakowania w jednostkach miary obowiązujących w Brytyjskiej Wspólnocie Narodów (Zjednoczone Królestwo) są literami i liczbami o wymiarach nie większych niż odpowiadające im oznakowania wyrażone w jednostkach miary SI.

3.2. oznaczenie lub napis umożliwiające właściwym władzom identyfikację jednostki pakującej lub osoby odpowiedzialnej za pakowanie albo importera mającego siedzibę na terytorium Wspólnoty;

3.3. mała litera "e" najmniej wysokości co najmniej 3 mm, umieszczona w tym samym polu widoczności, co oznaczenie nominalnej objętości zawartości, wskazująca, że dane opakowanie jednostkowe spełnia wymogi niniejszej dyrektywy.

Litera ta powinna mieć formę pokazaną na rysunku umieszczonym w załączniku II sekcja 3 do dyrektywy Rady nr 71/316/EWG.

Artykuł 12 wymienionej dyrektywy stosuje się mutatis mutandis.

Jednakże jeśli dane opakowanie stanowi pojemnik pomiarowy, który spełnia wymogi odpowiedniej dyrektywy oraz jeśli oznaczenie jego nominalnej objętości jest widoczne w normalnych warunkach konfekcjonowania danego opakowania jednostkowego, do celów niniejszej dyrektywy oznaczanie nominalnej objętości zawartości takiego opakowania jednostkowego zgodnie z wymogami określonymi w ppkt 3.1 nie jest konieczne.

Powyższe odstępstwo nie ma jednakże zastosowania w przypadku, gdy nominalna objętość opakowania jednostkowego różni się o ilość maksymalnie 0,05 litra od innej nominalnej objętości przewidzianej w załączniku III w odniesieniu do tej samej kategorii produktów.

4. ODPOWIEDZIALNOŚĆ PAKUJĄCEGO LUB IMPORTERA

Pakujący lub importer odpowiedzialny jest za zapewnienie, że opakowania jednostkowe spełniają wymogi niniejszej dyrektywy.

Ilość płynu zawartego w opakowaniu jednostkowym, znana jako rzeczywista objętość zawartości, jest mierzona lub kontrolowana na odpowiedzialność pakującego lub importera. Pomiar lub kontrola powinny zostać przeprowadzone przy pomocy zalegalizowanego przyrządu pomiarowego odpowiedniego do przeprowadzenia niezbędnych czynności.

Kontrola może być dokonywana poprzez pobranie próbek.

W przypadku, gdy rzeczywista wielkość zawartości nie jest mierzona, kontrola przeprowadzana przez pakującego jest zorganizowana w taki sposób, aby objętość nominalna wyżej wymienionej zawartości była rzeczywiście zapewniona, zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy.

W celu wypełnienia powyższego wymogu, pakujący musi przeprowadzić kontrole produkcji zgodnie z procedurami uznanymi przez właściwe służby w Państwach Członkowskich, a w przypadku, gdy przekazał do dyspozycji tych władz dokumenty zawierające wyniki takich kontroli, w celu zaświadczenia, że powyższe kontrole, wraz z poprawkami i dostosowaniami, które okazały się konieczne, zostały właściwie i dokładnie przeprowadzone.

W przypadku przywozu towarów z państw trzecich, importer może, zamiast pomiaru oraz kontroli, przedstawić dowód, że posiada wszelkie konieczne gwarancje umożliwiające mu przejęcie odpowiedzialności.

Jedną z kilku metod spełnienia wymogu pomiaru i kontroli jest użycie podczas przygotowania opakowania jednostkowego pojemnika pomiarowego rodzaju określonego w dyrektywie dotyczącej takich pojemników oraz wypełnionego zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej dyrektywie oraz w dyrektywie dotyczącej butelek używanych jako pojemniki pomiarowe.

5. KONTROLE PRZEPROWADZANE PRZEZ WŁAŚCIWE SŁUŻBY W POMIESZCZENIACH PAKUJĄCEGO LUB IMPORTERA LUB JEGO PRZEDSTAWICIELA PROWADZĄCEGO DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ NA TERYTORIUM WSPÓLNOTY

Kontrole mające na celu zapewnienie, aby opakowania jednostkowe spełniały wymogi niniejszej dyrektywy są przeprowadzone przez właściwe służby Państw Członkowskich poprzez pobieranie próbek w pomieszczeniu pakującego lub, jeżeli nie jest to wykonalne, w pomieszczeniu importera lub jego przedstawiciela, prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty.

Statystyczne kontrole poprzez pobranie próbek są przeprowadzane zgodnie z przyjętymi metodami kontroli zatwierdzenia jakości. Ich skuteczność jest porównywalna do tej wymienionej w przypadku metody porównawczej określonej w załączniku II.

Zatem w odniesieniu do kryterium dla minimalnych akceptowalnych zawartości, plan pobierania próbek wykorzystywany przez Państwo Członkowskie jest uznawany za porównywalny z tym zalecanym w załączniku II, jeśli odcięta punktu rzędnej 0.10 krzywej charakterystycznych operacyjnych pierwszego planu (prawdopodobieństwo przyjęcia partii = 0,10) różni się mniej niż 15% od odciętej odpowiadającego punktu krzywej charakterystycznych operacyjnych planu pobierania próbek zalecanego w załączniku II.

W odniesieniu do kryterium dla wartości średniej obliczonej poprzez metodę odchylenia standardowego, plan pobierania próbek wykorzystywany przez Państwo Członkowskie jest uznawany za porównywalny z tym zalecanym w załączniku II, jeśli, biorąc pod uwagę krzywe charakterystycznych operacyjnych obydwu planów posiadające jako oś odciętych ,⁽¹⁾ odciętą o punkcie rzędnych 0.10 krzywej pierwszego planu (prawdopodobieństwo przyjęcia partii = 0.10) różni się o mniej niż 0.05 od odciętej odpowiadającego punktu krzywej planu pobierania próbek zalecanego w załączniku II.

6. INNE KONTROLE PRZEPROWADZANE PRZEZ WŁAŚCIWE ORGANY

Niniejsza dyrektywa nie wykluczają innych kontroli, które mogą być przeprowadzane przez właściwe władze Państw Członkowskich w trakcie handlu, w szczególności do celów sprawdzenia, czy określone opakowania jednostkowe spełniają wymogi niniejszej dyrektywy.

______

⁽¹⁾ m = rzeczywista srednia partia.

ZAŁĄCZNIK  II ¹⁴

Niniejszy Załącznik ustanawia procedury metody porównawczej dla kontroli statystycznej partii opakowań jednostkowych w celu spełnienia wymogów art. 3 dyrektywy i jej załącznika I pkt 5.

1. WYMOGI DLA POMIARU RZECZYWISTEJ ZAWARTOŚCI OPAKOWAŃ JEDNOSTKOWYCH

Rzeczywista zawartość opakowań jednostkowych może być mierzona bezpośrednio przy pomocy wag lub przyrządów do pomiaru objętości lub, w przypadku płynów, pośrednio poprzez ważenie produktu paczkowanego i pomiar jego gęstości.

Niezależnie od zastosowanej metody, wartość dopuszczalnego błędu pomiaru rzeczywistej zawartości opakowania jednostkowego nie przekracza jednej piątej wartości dopuszczalnego błędu ujemnego określonego dla ilości nominalnej w opakowaniu jednostkowym.

Procedura pomiaru rzeczywistej zawartości opakowania jednostkowego może stanowić przedmiot przepisów krajowych w każdym Państwie Członkowskim.

2. WYMOGI DLA KONTROLI PARTII OPAKOWAŃ JEDNOSTKOWYCH

Kontrola opakowań jednostkowych jest prowadzona poprzez pobieranie próbek i składa się ona z dwóch części:

- kontroli rzeczywistej zawartości każdego opakowania jednostkowego w próbce,

- dodatkowej kontroli obejmującej sprawdzenie średniej rzeczywistej zawartości opakowań jednostkowych w próbce.

Partia opakowań jednostkowych jest uważana za akceptowalną, jeżeli wyniki obydwu powyższych kontroli spełniają kryteria przyjęcia.

Dla każdej z tych kontroli istnieją dwa plany pobierania próbek:

- jeden dla badań nieniszczących, tzn. badań niewymagających otwierania opakowania jednostkowego,

- drugi dla badań niszczących, tzn. badań wymagających otwarcia lub zniszczenia opakowania jednostkowego.

Z przyczyn ekonomicznych i praktycznych, stosowanie ostatniego z wyżej wymienionych badań ograniczone jest do niezbędnego minimum; jest ono mniej efektywne, niż badanie nieniszczące.

Dlatego badanie niszczące jest wykorzystywane jedynie wtedy, gdy badanie nieniszczące jest niewykonalne. Co do zasady nie wykorzystuje się go w przypadku partii mniejszych od 100 jednostek.

2.1. Partie opakowań jednostkowych

2.1.1. Partia składa się z wszystkich opakowań jednostkowych o tej samej nominalnej ilości, tego samego rodzaju oraz tego samego cyklu produkcyjnego, pakowanych w tym samym miejscu, które podlegają inspekcji. Rozmiar partii jest ograniczony do ilości ustanowionych poniżej.

2.1.2. Jeżeli opakowania jednostkowe są badane na końcu linii paczkującej, to wielkość każdej partii odpowiada maksymalnej wydajności linii paczkującej w ciągu jednej godziny, bez żadnego ograniczenia wielkości partii.

W pozostałych przypadkach wielkość partii jest ograniczona do 10.000.

2.1.3. Dla partii składających się z mniej niż 100 sztuk produktów w opakowaniach jednostkowych wynik badania nieniszczącego, gdy jest ono przeprowadzane, wynosi 100%.

2.1.4. Przed przeprowadzeniem badań określonych w ppkt. 2.2 i 2.3 z danej partii pobiera się wyrywkowo wystarczającą liczbę sztuk produktów w opakowaniach jednostkowych, aby umożliwić przeprowadzenie kontroli wymagającej większej liczby próbek.

W przypadku kolejnej kontroli, niezbędna próbka jest pobierana wyrywkowo z pierwszej próbki i odpowiednio znakowana.

Czynność znakowania zostaje zakończona przed rozpoczęciem czynności pomiarowych.

2.2. Kontrola rzeczywistej zawartości opakowania jednostkowego

Minimalna akceptowalna zawartość jest obliczana przez odjęcie wartości dopuszczalnego błędu ujemnego dla zawartości od nominalnej ilości produktu paczkowanego.

Opakowania jednostkowe w partii, których rzeczywista zawartość jest mniejsza niż minimalna akceptowalna zawartość zostaje uznane za wadliwe.

2.2.1. Badanie nieniszczące

Badanie nieniszczące jest przeprowadzane zgodnie z planem dwustopniowego badania wyrywkowego określonym w poniższej tabeli:

Pierwsza liczba sprawdzonych opakowań jednostkowych jest równa jednostkom w pierwszej próbce, jak to wskazano w planie:

- jeśli liczba wadliwych jednostek znaleziona w pierwszej próbce jest mniejsza od lub równa pierwszemu kryterium przyjęcia, partia jest uznana za akceptowalną do celów tej kontroli,

- jeśli liczba wadliwych jednostek znaleziona w pierwszej próbce jest równa lub większa od pierwszego kryterium odrzucenia, partia zostaje odrzucona,

- jeśli liczba wadliwych jednostek znaleziona w pierwszej próbce znajduje się między pierwszym kryterium przyjęcia a pierwszym kryterium odrzucenia, druga próbka zostaje sprawdzona, o liczbie jednostek, która jest wskazana w planie.

Wadliwe jednostki znalezione w pierwszej i drugiej próbce powinny dodaje się oraz:

- jeśli ogólna liczba wadliwych jednostek jest mniejsza od lub równa drugiemu kryterium przyjęcia, partia uznana jest za akceptowalną do celów niniejszej kontroli,

- jeśli ogólna liczba wadliwych jednostek jest większa od lub równa drugiemu kryterium odrzucenia, partia zostaje odrzucona.

Liczba w partii	Próbki		2.2.2. Liczba wadliwych jednostek
	Kolejność	Liczba	Ogólna liczba	Kryterium akceptacji	Kryterium odrzucenia
100-500	1	30	30	1	3
	2	30	60	4	5
501-3.200	1	50	50	2	5
	2	50	100	6	7
3.201 i powyżej	1	80	80	3	7
	2	80	160	8	9

2.2.2. Badanie niszczące

Badanie niszczące jest przeprowadzane zgodnie z jednostopniowym badaniem wyrywkowym, przedstawionym poniżej i jest wykorzystywane tylko w przypadku partii o ilości 100 lub więcej.

Liczba kontrolowanych opakowań jednostkowych wynosi 20.

- jeśli liczba wadliwych jednostek znalezionych w próbce jest niższa od lub równa kryterium przyjęcia, partia opakowań jednostkowych jest uważana za akceptowalną.

- jeśli liczba wadliwych jednostek znalezionych w próbce jest równa lub większa od kryterium odrzucenia, partia opakowań jednostkowych zostaje odrzucona.

Liczba w partii	Liczba w próbce	Liczba wadliwych jednostek
		Kryterium akceptacji	Kryterium odrzucenia
Niezależnie od liczby (≥ Ý 100)	20	1	2

2.3. Kontrola średniej rzeczywistej objętości zawartości opakowań jednostkowych składających się na daną partię towaru

2.3.1. Dana partia opakowań jednostkowych jest uważana do celów takiej kontroli za spełniającą wymogi, jeżeli wartość średnia rzeczywistej objętości zawartości x_i w ilości n opakowań jednostkowych w próbce jest większa od wielkości:

Gdzie:

Vn = nominalna objętość zawartości danego opakowania jednostkowego,

s = szacowane standardowe odchylenie rzeczywistej objętości zawartości dla danej partii towaru,

n = liczba opakowań jednostkowych w danej próbce kontrolnej,

= 0,995 współczynnik poziomu zaufania dyspersji pomiarów z stopniem swobody.

2.3.2. Jeśli x_i stanowi zmierzoną wartość rzeczywistej objętości zawartości kolejnej pozycji i w próbie zawierającej n jednostek, to:

2.3.2.1 średnia wartość zmierzonych wartości dla próbki jest otrzymana w wyniku dokonania następującego obliczenia:

2.3.2.2. oraz szacunkowa wartość odchylenia standardowego s według następującego obliczenia:

- suma kwadratów zmierzonych wartości:

- kwadrat sumy zmierzonych wartości: następnie

- suma skorygowana:

- odchylenie szacunkowe

Szacunkowa wartość odchylenia standardowego wynosi

2.3.3. Kryteria dopuszczalności lub odrzucenie partii opakowań jednostkowych badanych podczas tej kontroli

Kryteria badań nieniszczących

Ilość w partii	Ilość w próbce	Kryteria
		Dopuszczalności	Odrzucenia
≤ 500	30	≥ Vn - 0·503 s	< Vn - 0·503 s
>500	50	≥ Vn - 0·379 s	< Vn - 0·379 s

Kryteria badań niszczących

Ilość w partii	Ilość w próbce	Kryteria
		Dopuszczalności	Odrzucenia
Każda ilość (≥ 100)	20	≥ Vn - 0·640 s	< Vn - 0·640 s

ZAŁĄCZNIK  III ¹⁵

	Objętość nominalna w litrach
Płyny	I Dopuszczone ostatecznie	II Dopuszczone okresowo
1. a) Wino ze świeżych winogron; świeży moszcz winogronowy z zatrzymaną fermentacją poprzez dodanie alkoholu, łącznie z winami zrobionymi z niefermentującego soku z winogron połączonego z alkoholem, z wyjątkiem win objętych Wspólną Taryfą Celną pod podpozycjami 22.05 A i B oraz wina wzmocnione (WTC podpozycja ex 22.05 C); moszcz winogronowy, w fermentacji lub z zatrzymaną fermentacją innym sposobem niż poprzez dodanie alkoholu (WTC pozycja nr 22.04)	0,10 - 0,25 - 0,375 0,50 - 0,75 - 1 1,5 - 2 - 3 5 6, 9 i 10 0,178^(1)-4-8	0,35 - 0,70 - 0,73 1,25
b) Wina "żółte" uprawnione do używania następujących oznaczeń pochodzenia: "Côtes de Jura", "Arbois", "L" Étoile "oraz Château- Chalon"	0,62
c) Inne przefermentowane napoje niemusujące, na przykład jabłeczniki, moszcz gruszkowy i miód pitny (WTC podpozycja nr 22,07 B II)	0,10 - 0,25 - 0,375 0,50 - 0,75 - 1 1,5 - 2 - 5	0,35 - 0,70
d) Wermuty oraz inne wina ze świeżych winogron doprawione ekstraktami aromatycznymi (WTC pozycja nr 22.06); likiery (WTC podpozycja nr 22.05 C)	0,05 do 0,10 0,10 - 0,20 - 0,375 0,50 - 0,75 - 1 1,5 3-5
2. a) - Wina musujące (WTC podpozycja 22.05 A) - Wina w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami oraz wina dostarczane inaczej, pozostające pod ciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar lecz mniejszym od 3 barów, mierzonym w temperaturze 20 °C (WTC podpozycja 22.05 B)	0,125 - 0,20 - 0,375 0,75 - 1,5 - 3 4,5-6-9	0,10 - 0,25 - 0,70
b) Inne przefermentowane napoje musujące, na przykład jabłeczniki, moszcz gruszkowy i miód pitny (WTC podpozycja 22.07 B I)	0,10 - 0,20 - 0,375 0,75 - 1 - 1,5 3	0,125
3 a) Piwo ze słodu (WTC pozycja 22.03), z wyjątkiem piwa kwaśnego	0,25 - 0,33 - 0,50 0,75 - 1 - 2 3 - 4 - 5	0,35
b) Piwa kwaśne, gazowane	0,25 - 0,375 - 0,75
4. Wódki (inne niż objęte pozycją nr 22.08); likiery i pozostałe napoje alkoholowe; złożone produkty alkoholowe (znane jako "ekstrakty skoncentrowane") do produkcji napojów	0,02 - 0,03 - 0,04 0,05 - 0,10^(*) 0,20 - 0,50 - 1 1,5 - 2 - 2,5 30,35-0,70-1,125^(2)-4,5-5 ^(2)-10 ^(2)	0,375 0,75
5. Ocet i jego odpowiedniki (WTC pozycja nr 22.10)	0,25 - 0,50 - 0,75 1 - 2 - 5
6. Oliwa z oliwek (WTC podpozycja nr 15.07 A), inne oleje jadalne (WTC podpozycja nr 15.7 D II)	0,25 - 0,50 - 0,75 1 - 2 - 3 5 - 10
7. - Mleko, świeże, niezagęszczone lub niesłodzone (WTC pozycja ex 04.01) z wyjątkiem jogurtów, kefirów, twarogów, serwatki oraz innego mleka przefermentowanego lub kwaszonego - Napoje mleczne (WTC podpozycja 22.02 B)	0,20 - 0,25 - 0,50 0,75 - 1 - 2	0,10
8. a) Woda, włączając wodę mineralną i wodę gazowaną (WTC podpozycja nr 22.01)	0,125 - 0,20 - 0,25 0,33 - 0,50 - 0,75 1 - 1,5 - 2	wszystkie objętości poniżej 0,20 - 0,35 - 0,45 0,46 - 0,70 - 0,90 0,92 - 1,25
b) Lemoniada, woda mineralna aromatyzowana i wody gazowane aromatyzowane oraz inne napoje bezalkoholowe nie zawierające mleka lub tłuszczów mlecznych (WTC podpozycja nr 22.02 A), z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych WTC pozycja nr 22.07 oraz koncentratów	0,125 - 0,20 - 0,25 0,33 - 0,50 - 0,75 1 - 1·5 - 2	wszystkie wartości poniżej 0,20 - 0,70
c) Napoje oznakowane jako aperitify bezalkoholowe	0,10
9. Soki owocowe (włączając moszcz winogronowy) lub warzywne, zarówno zawierające jak i bez cukru, lecz niesfermentowane i nie zawierające spirytusu objętego podpozycją WTC 20.07 B, nektary owocowe (dyrektywa 75/726/EWG z dnia 17 listopada 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących soków owocowych i niektórych podobnych produktów^(3)	0,125 - 0,20 - 0,25 0,33 - 0,50 - 0,75 1 - 1,5 - 2	wszystkie wartości poniżej 0,125 - 0,70 - 0,18 0,35 (tylko w puszkach)
^(*) W przypadku napojów alkoholowych, do których jest dodawana woda gazowana lub woda sodowa wszelkie objętości mniejsze od 0,10 litra są ostatecznie dopuszczone. ^(1) Wartość odnosząca się wyłącznie do spożycia na pokładzie samolotów, statków, w pociągach lub sprzedaży w sklepach wolnocłowych. ^(2) Wartości wyłącznie przeznaczone do użytku handlowego. ^(3) Dz.U. L 311 z 1.12.1975, str. 40.

¹ Art. 1:

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 79/1005/EWG z dnia 23 listopada 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.308.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 1979 r.

- zmieniony przez art. 3 dyrektywy nr 88/316/EWG z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.143.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 czerwca 1988 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 89/676/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.398.18) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 1990 r.

² Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 2 dyrektywy nr 79/1005/EWG z dnia 23 listopada 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.308.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 1979 r.

³ Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 3 dyrektywy nr 79/1005/EWG z dnia 23 listopada 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.308.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 1979 r.

⁴ Art. 4 zmieniony przez art. 4 dyrektywy nr 79/1005/EWG z dnia 23 listopada 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.308.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 1979 r.

⁵ Art. 5:

- zmieniony przez art. 5 dyrektywy nr 79/1005/EWG z dnia 23 listopada 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.308.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 1979 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 85/10/EWG z dnia 18 grudnia 1984 r. (Dz.U.UE.L.85.4.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 grudnia 1984 r.

⁶ Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 88/316/EWG z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.143.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 czerwca 1988 r.

⁷ Art. 5 ust. 3 lit. a) skreślona przez art. 1 pkt 2 lit. a) dyrektywy nr 89/676/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.398.18) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 1990 r.

⁸ Art. 5 ust. 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 88/316/EWG z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.143.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 czerwca 1988 r.

⁹ Art. 5 ust. 3 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. b) dyrektywy nr 89/676/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.398.18) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 1990 r.

¹⁰ Art. 5 ust. 3 lit. d) dodana przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 88/316/EWG z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.143.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 czerwca 1988 r.

¹¹ Art. 5 ust. 3 lit. e) dodana przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

¹² Art. 5 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 4 dyrektywy nr 88/316/EWG z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.143.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 czerwca 1988 r.

¹³ Załącznik I:

-zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 78/891/EWG z dnia 28 września 1978 r. (Dz.U.UE.L.78.311.21) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 września 1978 r.

- zmieniony przez art. 6 i 7 dyrektywy nr 79/1005/EWG z dnia 23 listopada 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.308.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 1979 r.

¹⁴ Załącznik II zmieniony przez art. 3 dyrektywy Komisji nr 78/891/EWG z dnia 28 września 1978 r. (Dz.U.UE.L.78.311.21) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 września 1978 r.

¹⁵ Załącznik III:

-zmieniony przez art. 8 dyrektywy nr 79/1005/EWG z dnia 23 listopada 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.308.25) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 1979 r.

- zmieniony przez art. 2 dyrektywy nr 85/10/EWG z dnia 18 grudnia 1984 r. (Dz.U.UE.L.85.4.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 grudnia 1984 r.

- zmieniony przez art. 2 dyrektywy nr 88/316/EWG z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.143.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 czerwca 1988 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 89/676/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.398.18) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 1990 r.