Dyrektywa 94/11/WE w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania materiałów używanych w głównych częściach składowych obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.100.37

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lipca 2013 r.

DYREKTYWA 94/11/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 23 marca 1994 r.

w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania materiałów używanych w głównych częściach składowych obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189b Traktatu,

a także mając na uwadze, co następuje:

w niektórych Państwach Członkowskich istnieją przepisy w sprawie etykietowania obuwia, które mają na celu ochronę i informowanie konsumentów, a także zabezpieczenie uzasadnionych interesów branży;

rozbieżności między takimi przepisami mogą prowadzić do tworzenia przeszkód w wymianie handlowej we Wspólnocie, naruszając tym samym funkcjonowanie rynku wewnętrznego;

w celu uniknięcia problemów związanych ze stosowaniem różnych systemów należy precyzyjnie określić elementy wspólnego systemu etykietowania obuwia;

rezolucja Rady z dnia 9 listopada 1989 r. w sprawie przyszłych priorytetów nowej polityki ochrony konsumentów⁽³⁾ wzywa do podjęcia wysiłków w celu poprawy przekazywania konsumentom informacji o produktach;

zarówno w interesie konsumentów, jak i branży leży wprowadzenie systemu ograniczającego ryzyko nadużyć poprzez wskazanie rodzaju materiałów wykorzystywanych w głównych częściach składowych obuwia;

w rezolucji Rady z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie przyszłych działań w zakresie etykietowania produktów w interesie konsumentów⁽⁴⁾, etykietowanie uznaje się za ważny środek uzyskiwania lepszej informacji i przejrzystości dla konsumentów oraz zagwarantowania harmonijnego funkcjonowania rynku wewnętrznego;

harmonizacja ustawodawstwa krajowego jest właściwą metodą usuwania tych barier w wolnym handlu. Cel ten nie może być osiągnięty w zadowalającym stopniu przez poszczególne Państwa Członkowskie. Niniejsza dyrektywa określa tylko te wymogi, które są niezbędne dla swobodnego przepływu produktów, do których ma zastosowanie,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy etykietowania materiałów używanych w głównych częściach składowych obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom.

Do celów niniejszej dyrektywy "obuwie" oznaczać będzie wszelkie artykuły posiadające podeszwy, przeznaczone do ochrony lub okrycia stopy, w tym części sprzedawane osobno, określone w załączniku I.

Niewyczerpujący wykaz produktów objętych niniejszą dyrektywą znajduje się w załączniku II.

Następujące kategorie obuwia wyłącza się z zakresu dyrektywy:

– używane, znoszone obuwie,

– obuwie ochronne objęte dyrektywą 89/686/EWG⁽⁵⁾,

– obuwie objęte dyrektywą 76/769/EWG⁽⁶⁾,

– obuwie zabawkowe.

2. Informacje o elementach składowych obuwia przekazuje się za pomocą etykiet, w sposób określony w art. 4.

i) Etykietowanie dostarcza informacji odnoszących się do trzech części obuwia określonych w załączniku I, tj.:

a) przyszwy;

b) podbicia i wkładek do butów; oraz

c) zewnętrznej podeszwy.

ii) Elementy składowe obuwia wskazuje się w sposób określony w art. 4 na podstawie piktogramów lub pisemnych wskazówek dla poszczególnych materiałów tak, jak to zostało przewidziane w załączniku I.

iii) W przypadku przyszwy klasyfikację materiałów ustala się na podstawie przepisów zawartych w art. 4 ust. 1 oraz w załączniku I, nie uwzględniając w niej takich dodatków i wzmocnień, jak: łaty przy kostce, obszywki, ozdoby, klamerki, języki, wzmocnienia przy dziurkach na sznurówki ani innych podobnych dodatków.

iv) W przypadku zewnętrznej podeszwy klasyfikacja opiera się na objętości zawartych w niej materiałów, zgodnie z art. 4.

Artykuł  2

1. Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że obuwie wprowadzone do obrotu spełnia wymogi w zakresie etykietowania określone w niniejszej dyrektywie, bez uszczerbku dla innych odnośnych przepisów wspólnotowych.

2. Jeśli obuwie niespełniające wymogów dotyczących etykietowania zostanie wprowadzone do obrotu, właściwe Państwo Członkowskie podejmuje odpowiednie działania, w sposób określony w jego ustawodawstwie krajowym.

Artykuł  3

Bez uszczerbku dla innych odnośnych przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie nie będą zakazywać ani utrudniać wprowadzania do obrotu obuwia, które spełnia wymogi dotyczące etykietowania określone w niniejszej dyrektywie, stosując niezharmonizowane przepisy krajowe regulujące zasady etykietowania niektórych typów obuwia lub obuwia w ogóle.

Artykuł  4

1. Etykiety dostarczają informacji o materiale, ustalonej zgodnie z załącznikiem I, który stanowi przynajmniej 80 % powierzchni przyszwy, podbicia i wkładek do butów oraz przynajmniej 80 % objętości zewnętrznej podeszwy. Jeśli żaden z materiałów nie stanowi 80 %, należy podać informacje o dwóch głównych materiałach stosowanych jako elementy składowe obuwia.

2. Wymienione informacje umieszcza się na obuwiu. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty, może wybrać piktogramy albo pisemne wskazówki w języku lub językach, które mogą zostać ustalone, zgodnie z Traktatem, przez Państwo Członkowskie, w którym następuje wprowadzenie do obrotu, w sposób określony w załączniku I. Państwa Członkowskie zapewnią w swych przepisach krajowych, by konsumenci byli właściwie informowani o znaczeniu tych piktogramów, zapewniając jednocześnie, by takie przepisy nie tworzyły barier celnych.

3. Do celów niniejszej dyrektywy etykietowanie obejmuje również umieszczanie wymaganych informacji na przynajmniej jednym bucie z każdej pary. Mogą one zostać umieszczone przez nadruk, nalepienie, wytłoczenie lub przy użyciu etykiety.

4. Etykiety muszą być widoczne, umieszczone w sposób trwały i łatwo dostępne, a rozmiary piktogramów muszą być odpowiednio duże, by ułatwić zrozumienie zawartych w nich informacji. Etykiety nie mogą wprowadzać konsumenta w błąd.

5. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty, jest odpowiedzialny za dołączanie etykiety oraz za rzetelność informacji w niej zawartej. Jeśli ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie prowadzą działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, zobowiązana do tego jest osoba odpowiedzialna za wprowadzenie tego obuwia po raz pierwszy na rynek Wspólnoty. Sprzedawca zobowiązany jest zapewnić, że sprzedawane przez niego obuwie posiada właściwą etykietę określoną w niniejszej dyrektywie.

Artykuł  5

Jeśli będzie to potrzebne, informacjom wymaganym na mocy niniejszej dyrektywy mogą towarzyszyć dodatkowe informacje opisowe. Państwa Członkowskie nie mogą jednak zakazywać ani utrudniać wprowadzania do obrotu obuwia spełniającego wymogi niniejszej dyrektywy, zgodnie z art. 3.

Artykuł  6

1. Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 23 września 1995 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie będą stosować przepisy określone w ust. 1, począwszy od dnia 23 marca 1996 r. Zapasy fakturowane lub dostarczone do sprzedawców przed tą datą nie będą podlegały wspomnianym przepisom do dnia 23 września 1997 r.

3. Po przyjęciu wymienionych środków przez Państwa Członkowskie, zawierać one będą odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to będzie towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia ustanawiane są przez Państwa Członkowskie.

4. Komisja przedłoży Radzie w terminie trzech lat od rozpoczęciu stosowania niniejszej dyrektywy sprawozdanie, w którym dokona oceny i uwzględni wszelkie trudności, które mogły zostać napotkane przez podmioty gospodarcze przy wdrażaniu przepisów niniejszej dyrektywy i przedstawi, jeśli będzie to potrzebne, stosowne propozycje zmian.

Artykuł  7

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 marca 1994 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
E. KLEPSCH	TH. PANGALOS
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 74 z 25.3.1992, str. 10.

⁽²⁾ Dz.U. C 287 z 4.11.1992, str. 36.

⁽³⁾ Dz.U. C 294 z 22.11.1989, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 110 z 20.4.1993, str. 3.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 399 z 30.12.1989, str. 18.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

  ¹

1. Definicja i odpowiadające jej piktogramy lub pisemne wskazówki dotyczące określonej części obuwia

a) Przyszwa	Piktogramy	Pisemne wskazówki
Jest to zewnętrzna strona elementu strukturalnego przyczepionego do zewnętrznej podeszwy.	grafika	F Tige
		D Obermaterial
		IT Tomaia
		NL Bovendeel
		EN Upper
		DK Overdel
		GR ΕΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ
		ES Empeine
		P Parte superior
		CZ Vrch
		EST Pealne
		LV Virsa
		LT Viršus
		HU Felsőrész
		M Wiċċ
		PL Wierzch
		SI Zgornji del
		SK Vrch
		BG лицева част
		RO faţă
		HR Gornjište
b) Podbicie i wkładki do butów
Są to: podbicie przyszwy oraz brandzel, stanowiące wnętrze obuwia.	grafika	F Doublure et semelle de propreté D Futter und Decksohle
		IT Fodera e Sottopiede
		NL Voering en inlegzool
		EN Lining and sock
		DK Foring og bindsål
		GR ΦΟΔΡΕΣ
		ES Forro y plantilla
		P Forro e Palmilha
		CZ Podšívka a stélka
		EST Vooder ja sisetald
		LV Odere un ieliekamā saistzole
		LT Pamušalas ir įklotė
		HU Bélés és fedőtalpbélés
		M Inforra u suletta
		PL Podszewka z wyściółką
		SI Podloga in vložek (steljka)
		SK Podšívka a stielka
		BG подплата и стелка
		RO căptuşeală şi acoperiş de branţ
		HR Podstava i uložna tabanica
c) Zewnętrzna podeszwa
Jest to spodnia część artykułu obuwniczego podlegająca ścieraniu podczas noszenia i przytwierdzona do przyszwy.	grafika	F Semelle extérieure
		D Laufsohle
		IT Suola esterna
		NL Buitenzool
		EN Outer sole
		DK Ydersål
		GR ΣΟΛΑ
		ES Suela
		P Sola
		CZ Podešev
		EST Välistald
		LV Ārējā zole
		LT Padas
		HU Járótalp
		M Pett ta' barra
		PL Spód
		SI Podplat
		SK Podošva
		BG външно ходило
		RO talpă exterioară
		HR Potplat (donjište)

2. Definicja i odpowiednie piktogramy materiałów

Piktogramy dotyczące materiałów powinny zostać umieszczone na etykiecie obok piktogramów odnoszących się do trzech części obuwia w sposób określony w art. 4 oraz w części 1 niniejszego załącznika.

	Piktogramy	Pisemne wskazówki
a) i) Skóra wyprawiona
Termin ogólny dla skór surowych oraz skór z oryginalną strukturą włóknistą, mniej lub bardziej nienaruszoną, wygarbowanych w celu zabezpieczenia ich przed butwieniem. Włos lub wełna mogą, ale nie muszą zostać usunięte. Skóra wyprawiona jest również produkowana ze skóry surowej lub skóry, która została podzielona na warstwy lub części, przed lub po garbowaniu. Jeśli jednak wygarbowana skóra surowa lub skóra podzielona na warstwy lub części, są rozkładane mechanicznie i/lub chemicznie na części włókniste, mniejsze kawałki lub proszek, a następnie wytwarza się z nich arkusze lub inne formy z użyciem lub bez użycia kombinacji środków wiążących, takie arkusze lub formy nie będą skórą wyprawioną. Jeśli skóra wyprawiona posiada pokrycie powierzchni, niezależnie od tego, jak zostało nałożone lub przyklejone wykończenie, takie warstwy powierzchniowe nie mogą być grubsze niż 0,15 mm. Zatem, niniejsza dyrektywa obejmuje wszystkie skóry wyprawione, bez uszczerbku dla innych przepisów prawnych, np. Konwencji waszyngtońskiej. Jeśli termin "skóra pełnolicowa" zostanie użyty w dodatkowej, nieobowiązkowej informacji tekstowej określonej w art. 5, stosować się będzie do skóry wyprawionej posiadającej oryginalne lico, odsłonięte po usunięciu naskórka lub takiej, z której nie usunięto żadnej powierzchni poprzez bufowanie, opalanie lub dwojenie.	grafika	F Cuir
		D Leder
		IT Cuoio
		NL Leder
		EN Leather
		DK Læder
		GR ΔΕΡΜΑ
		ES Cuero
		P Couros e peles curtidas
		CZ Useň
		EST Nahk
		LV Āda
		LT Oda
		HU Bőr
		M Ġilda
		PL Skóra
		SI Usnje
		SK Useň
		BG кожа
		RO piei cu faţă naturală
		HR Koža
a) ii) Skóra wyprawiona powlekana
Skóra wyprawiona, której pokrycie powierzchni nie przekracza jednej trzeciej całkowitej grubości produktu, ale przekracza 0,15 mm.	grafika	F Cuir enduit
		D Beschichtetes Leder
		IT Cuoio rivestito
		NL Gecoat leder
		EN Coated leather
		DK Overtrukket læder
		GR ΕΠΕΝΔΕΔΥΜΕΝΟ ΔΕΡΜΑ
		ES Cuero untado
		P Couro revestido
		CZ Povrstvená useň
		EST Kaetud nahk
		LV Pārklāta āda
		LT Padengta oda
		HU Bevonatos bőr
		M Ġilda miksija
		PL Skóra pokryta
		SI Krito usnje
		SK Povrstvená useň
		BG кожа с покритие
		RO piei cu faţă corectată
		HR Koža korigiranog lica
b) Naturalne materiały tekstylne oraz syntetyczne lub materiały z włókniny
"Wyroby włókiennicze" oznaczać będą wszelkie produkty objęte dyrektywą 71/307/EWG i zmianami do niej.	grafika	F Textile
		D Textil
		IT Tessili
		NL Textiel
		EN Textile
		DK Tekstil-materialer
		GR ΥΦΑΣΜΑ
		ES Textil
		P Téxteis
		CZ Textilie
		EST Tekstiil
		LV Tekstilmateriāls
		LT Tekstilė
		HU Textil
		M Tessut
		PL Materiał włókienniczy
		SI Tekstil
		SK Textil
		BG текстил
		RO textile
		HR Tekstil
c) Wszelkie inne materiały
	grafika	F Autres matériaux
		D Sonstiges Material
		IT Altre materie
		NL Overige materialen
		EN Other materials
		DK Andre materialer
		GR ΑΛΛΑ ΥΛΙΚΑ
		ES Otros materiales
		P Outros materiais
		CZ Ostatní materiály
		EST Teised materjalid
		LV Citi materiāli
		LT Kitos medžiagos
		HU Egyéb anyag
		M Materjal ieħor
		PL Inny materiał
		SI Drugi materiali
		SK Iný materiál
		BG всички други материали
		RO alte materiale
		HR Drugi materijali

ZAŁĄCZNIK  II

 PRZYKŁADY OBUWIA OBJĘTEGO NINIEJSZĄ DYREKTYWĄ

"Obuwie" obejmuje asortyment od sandałów z przyszwami składającymi się z regulowanych sznurówek lub wstążek do butów sięgających do ud, których przyszwa pokrywa łydkę i udo. Wśród zawartych tu produktów znajdują się zatem:

i) buty na płaskim lub wysokim obcasie do użytku w pomieszczeniach zamkniętych oraz obuwie wyjściowe;

ii) buty do kostek, kamasze, buty do kolan oraz buty sięgające do ud;

iii) sandały różnych typów, espadryle (buty z płóciennymi przyszwami oraz podeszwami z plecionego materiału roślinnego), obuwie do tenisa, buty biegowe oraz inne buty sportowe, sandały kąpielowe oraz inne obuwie sezonowe;

iv) specjalne obuwie sportowe przeznaczone do uprawiania sportu, które posiada kolce, korki, oporniki, klamry, paski itp. lub ma możliwość ich przytwierdzenia oraz buty do łyżew, buty narciarskie, buty do biegów narciarskich, buty zapaśnicze, buty bokserskie oraz buty kolarskie. Włącza się tu również artykuły złożone z obuwia i łyżwy lub łyżworolki;

v) baletki;

vi) obuwie wyprodukowane z pojedynczego kawałka materiału, w szczególności poprzez modelowanie gumy lub plastiku, ale z wyłączeniem artykułów jednorazowego użytku z kruchego materiału (papieru, warstwy plastiku itp. bez podeszew);

vii) kalosze nakładane na inne obuwie, które w niektórych przypadkach nie posiada obcasów;

viii) obuwie jednorazowego użytku z podeszwami, generalnie przeznaczone do użycia tylko raz;

ix) obuwie ortopedyczne.

W celu zachowania jednolitości oraz jasności i z zastrzeżeniem przepisów zawartych w opisie produktów objętych niniejszą dyrektywą, produkty objęte działem 64 Nomenklatury Scalonej ("CN"), mogą, generalnie być uznane za objęte niniejszą dyrektywą.

¹ Załącznik I:

-zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Rady nr 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.81) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Rady nr 2013/15/UE z dnia 13 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.172) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2013 r.