Dyrektywa 96/49/WE w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie kolejowego transportu towarów niebezpiecznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1996.235.25

Akt utracił moc

Wersja od: 24 listopada 2006 r.

DYREKTYWA RADY 96/49/WE

z dnia 23 lipca 1996 r.

w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie kolejowego transportu towarów niebezpiecznych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 75,

uwzględniając wniosek Komisji ⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ⁽²⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189c Traktatu ⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W ostatnich latach kolejowy transport towarów niebezpiecznych znacznie się rozwinął, podnosząc w ten sposób ryzyko wystąpienia wypadków; dlatego muszą zostać podjęte działania w celu zagwarantowania, że taki transport odbywa się przy zachowaniu możliwie jak najlepszych warunków bezpieczeństwa.

(2) Wszystkie Państwa Członkowskie są Umawiającymi się Stronami Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), której dodatek B określa jednolite zasady dotyczące umowy międzynarodowego przewozu towarów kolejami (CIM), załącznik I ustala przepisy dotyczące międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID); zakres geograficzny Konwencji wykracza poza Wspólnotę.

(3) Konwencja nie obejmuje krajowego kolejowego przewozu towarów niebezpiecznych; ważne jest dlatego zagwarantowanie jednolitego stosowania ujednoliconych norm bezpieczeństwa w całej Wspólnocie; najbardziej właściwą dla osiągnięcia tego drogą, jest zbliżanie ustawodawstw Państw Członkowskich w sprawie RID;

(4) Zgodnie z zasadą pomocniczości, zbliżanie ustawodawstw musi być realizowane mając na celu zagwarantowanie wysokiego poziomu bezpieczeństwa międzynarodowego transportu krajowego i zagwarantowanie wyeliminowania zakłóceń konkurencji poprzez ułatwienie swobodnego przepływu towarów i usług w całej Wspólnocie oraz zagwarantowaniu spójności z innymi przepisami wspólnotowymi.

(5) Przepisy niniejszej dyrektywy są bez uszczerbku dla zobowiązań Wspólnoty oraz jej Państw Członkowskich, zgodnie z celami ustalonymi w rozdziale 19 Agendy 21 podczas Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie środowiska i rozwoju (UNCED) w czerwcu 1992 r. w Rio de Janeiro, dotyczącymi dążenia do przyszłej harmonizacji systemów klasyfikacji substancji niebezpiecznych.

(6) Nie istnieje jeszcze legislacja wspólnotowa regulująca warunki bezpieczeństwa, zgodnie z którymi powinny być transportowane czynniki biologiczne i mikroorganizmy modyfikowane genetycznie, objęte dyrektywami 90/219/EWG ⁽⁴⁾, 90/220/EWG ⁽⁵⁾ i 90/679/EWG ⁽⁶⁾.

(7) Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla stosowania innych przepisów wspólnotowych w dziedzinie bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska naturalnego.

(8) Państwa Członkowskie muszą być zdolne do stosowania szczegółowych przepisów drogowych dotyczących kolejowego transportu towarów niebezpiecznych na ich terytoriach.

(9) Państwa Członkowskie muszą utrzymać, w odniesieniu do transportu towarów niebezpiecznych, prawo do tymczasowego stosowania przepisów, zgodnie z zaleceniami Narodów Zjednoczonych, dotyczących multimodalnego transportu towarów niebezpiecznych, tak dalece jak RID nie został jeszcze zharmonizowany z tymi przepisami, które powinny ułatwić intermodalny transport towarów niebezpiecznych.

(10) Każde Państwo Członkowskie musi utrzymać prawo do regulowania lub wprowadzania zakazu, z powodów wyraźnie innych niż bezpieczeństwo, krajowego kolejowego transportu niektórych towarów niebezpiecznych.

(11) Należy wziąć pod uwagę bardziej surowe przepisy bezpieczeństwa stosowane w przypadku tunelu pod Kanałem La Manche z powodu jego szczególnej charakterystyki, w szczególności jego przebiegu oraz długości; należy umożliwić Państwom Członkowskim wprowadzenie tego samego rodzaju środków w momencie wystąpienia podobnych sytuacji; określone Państwa Członkowskie muszą mieć możliwość stosowania bardziej surowych norm dotyczących materiałów przeznaczonych do transportu z powodu temperatury otoczenia w tych państwach.

(12) Uwzględniając rozmiar inwestycji wymaganych w danym sektorze, należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić Państwom Członkowskim tymczasowe utrzymanie niektórych szczególnych przepisów krajowych dotyczących wymagań konstrukcyjnych lub użycia cystern, zbiorników, opakowań lub kodu działania awaryjnego.

(13) Wprowadzanie nowych rozwiązań technicznych i przemysłowych nie może być utrudnione, muszą w tym celu zostać przewidziane tymczasowe odstępstwa.

(14) Przepisy RID upoważniają do zawierania umów zawierających postanowienia będące odstępstwem od wyżej wymienionych przepisów; duża liczba umów zawartych między Państwami Członkowskimi utrudnia swobodne stosowanie przepisów dotyczących transportu towarów niebezpiecznych; włączenie niezbędnych przepisów zawartych w załączniku do niniejszej dyrektywy pozwoli na uniknięcie takich odstępstw; należy przewidzieć okres przejściowy, w którym Państwa Członkowskie będą mogły kontynuować stosowanie istniejących umów zawartych między nimi.

(15) Kolejowy transport towarów niebezpiecznych do lub z państw trzecich jest dozwolony pod warunkiem, że jest przeprowadzony zgodnie z wymaganiami RID; jednakże w przypadku transportu z republik byłego Związku Radzieckiego, które nie są umawiającymi się stronami COTIF, Państwa Członkowskie są uprawnione do przyjęcia właściwych środków w odniesieniu do tego rodzaju transportu; gwarantują one stopień bezpieczeństwa równy temu przewidzianemu w RID.

(16) Należy umożliwić szybkie dostosowanie niniejszej dyrektywy do postępu technicznego, w szczególności poprzez przyjęcie nowych przepisów ustanowionych w ramach RID; w tym celu należy powołać komitet oraz ustanowić procedurę odnoszącą się do bliskiej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach tego komitetu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ  I

ZAKRES

Artykuł  1

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się wobec kolejowego transportu towarów niebezpiecznych w Państwach Członkowskich lub między Państwami Członkowskimi. Państwa Członkowskie mogą jednakże wyłączyć z zakresu niniejszej dyrektywy transport towarów niebezpiecznych, prowadzony środkami transportu należącymi do sił zbrojnych lub na ich odpowiedzialność.

2. Niniejsza dyrektywa nie narusza jednakże prawa Państw Członkowskich do ustalania, w posznowaniu prawa wspólnotowego, szczególnych wymagań bezpieczeństwa dotyczących krajowego lub międzynarodowego kolejowego transportu towarów niebezpiecznych, o ile danego obszaru nie obejmuje załącznik do niniejszej dyrektywy, w szczególności w zakresie, między innymi:

– ruchu kolejowego;

– ustawienia towarowych wagonów kolejowych w ruchu krajowym;

– przepisów eksploatacyjnych dotyczących podrzędnych działań do transportu, takiego jak przetaczanie wagonów i postój;

– szkolenia personelu i zarządzania informacjami dotyczącymi przetransportowanych towarów niebezpiecznych;

– szczegółowych przepisów dotyczących transportu towarów niebezpiecznych w pociągach pasażerskich.

Artykuł  2

Do celów niniejszej dyrektywy:

– "RID" oznacza przepisy dotyczące międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych, występujących jako załącznik I do dodatku B konwencji dotyczącej międzynarodowego przewozu kolejowego (COTIF), wraz ze zmianami;

– "CIM" oznacza jednolite zasady dotyczące umów w sprawie międzynarodowego przewozu towarów kolejami, występujących w dodatku B konwencji dotyczącej międzynarodowego przewozu kolejami (COTIF), wraz ze zmianami;

– "towary niebezpieczne" oznaczają te substancje i artykuły, których transport kolejowy jest zabroniony lub dozwolony jedynie po spełnieniu niektórych warunków ustanowionych w załączniku do niniejszej dyrektywy;

– "transport" oznacza każdy transport towarów niebezpiecznych, przeprowadzony całkowicie lub częściowo na terytorium Państwa Członkowskiego, łącznie z załadunkiem, rozładunkiem oraz przepływem do, lub z innego rodzaju transportu, a także postoje wymagane podczas transportu, objętych załącznikiem do niniejszej dyrektywy, bez uszczerbku dla przepisów ustanowionych w prawodawstwie Państw Członkowskich dotyczącym odpowiedzialności wynikającej z tych działań; nie obejmuje on transportu całkowicie przeprowadzonego w ramach przedsiębiorstwa.

Artykuł  3

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 6, towary niebezpieczne, których transport jest zabroniony na mocy przepisów zawartych w załączniku, nie mogą być transportowane koleją.

2. Z zastrzeżeniem innych przepisów przewidzianych w niniejszej dyrektywie i bez uszczerbku dla zasad dotyczących dostępu przedsiębiorstw kolejowych do rynku lub bez uszczerbku dla przepisów ogólnie stosowanych w stosunku do kolejowego transportu towarów, kolejowy transport towarów niebezpiecznych jest dozwolony, pod warunkiem, że jest on zgodny z przepisami ustanowionymi w załączniku.

ROZDZIAŁ  II

Odstępstwa, ograniczenia i wyłączenia

Artykuł  4

Każde Państwo Członkowskie może do celów krajowego transportu kolejowego na jego terytorium utrzymać przepisy prawa krajowego dotyczące kolejowego transportu towarów niebezpiecznych, które są zgodne z zaleceniami Narodów Zjednoczonych dotyczącymi transportu towarów niebezpiecznych, aż do momentu zmiany załącznika do niniejszej dyrektywy tak, aby odzwierciedlał te zalecenia. W takich przypadkach dane Państwo Członkowskie powiadamia o tym Komisję.

Artykuł  5

1. Bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, każde Państwo Członkowskie utrzymuje prawo do regulowania lub do wprowadzenia zakazu transportu niektórych towarów niebezpiecznych na jego terytorium, ściśle z powodów innych niż bezpieczeństwo podczas transportu, a związanych szczególnie z bezpieczeństwem narodowym lub ochroną środowiska naturalnego.

2. a) W przypadku transportu w tunelu pod Kanałem La Manche, Francja i Zjednoczone Królestwo mogą nałożyć bardziej surowe przepisy niż te, które są przewidziane w załączniku. Przepisy takie przekazywane są Komisji, która informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

b) W przypadku gdy Państwo Członkowskie stwierdzi, że powinno zastosować bardziej surowe przepisy w stosunku do transportu w tunelach na jego terytorium, mających takie same cechy jak transport tunelem pod Kanałem La Manche, musi powiadomić o tym Komisję. Komisja stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9, podejmuje decyzję o tym czy dany tunel ma podobne cechy. Przepisy przyjęte przez Państwo Członkowskie przekazywane są Komisji, która informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

c) ¹ Państwo Członkowskie, w którym temperatura otoczenia jest zazwyczaj niższa niż - 20 °C, może zastosować bardziej surowe normy dotyczące temperatury funkcjonowania materiałów używanych do opakowań z tworzyw sztucznych, cystern oraz ich wyposażenia przeznaczonych do zastosowania w krajowym kolejowym transporcie towarów niebezpiecznych na jego terytorium, o ile przepisy dotyczące właściwych temperatur odniesienia dla danych stref klimatycznych są wprowadzone do załącznika.

3. Jeśli z powodu wypadku Państwo Członkowskie stwierdzi, że stosowane przepisy dotyczące bezpieczeństwa są niewystarczające dla ograniczenia zagrożenia istniejącego podczas transportu oraz jeśli istnieje nagła potrzeba podjęcia działań, Państwo Członkowskie w momencie planowania środków, które zamierza podjąć, powiadamia Komisję. Działając zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9, Komisja decyduje o tym czy stosowanie danych środków powinno być dozwolone oraz określa czas jego trwania.

4. Państwa Członkowskie mogą utrzymać przepisy krajowe stosowane dnia 31 grudnia 1996 r., w stosunku do transportu oraz pakowania substancji zawierających dioksyny lub furany.

Artykuł  6

1. Każde Państwo Członkowskie może zezwolić na kolejowy transport na jego terytorium towarów niebezpiecznych, sklasyfikowanych, pakowanych i oznakowanych zgodnie z międzynarodowymi wymogami dotyczącymi transportu morskiego lub lotniczego, jeśli transport ten obejmuje podróże morskie lub lotnicze.

W przypadku, gdy podróże krajowe lub międzynarodowe obejmują transport morski, Państwo Członkowskie może wprowadzić dodatkowe przepisy do tych zawartych w załączniku, biorąc pod uwagę przepisy międzynarodowe zarządzające transportem promowym.

2. Przepisy zawarte w załączniku dotyczącym rozmiaru dokumentów transportowych oraz zastosowania języków przy oznaczaniu lub w wymaganej dokumentacji, nie mają zastosowania w stosunku do transportu ograniczonego do terytorium jednego Państwa Członkowskiego. Państwo Członkowskie może zezwolić zastosowanie dokumentacji i języków innych niż te przewidziane w załączniku dotyczącym transportu ograniczonego do jego terytorium.

3. 2 W obrębie swojego terytorium Państwo Członkowskie może zezwolić na korzystanie z wagonów kolejowych wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie spełniają wymogów określonych w niniejszej dyrektywie, lecz zostały wyprodukowane zgodnie z przepisami krajowymi obowiązującymi dnia 31 grudnia 1996 r., pod warunkiem, że wagony te zapewniają wymagany poziom bezpieczeństwa.

Cysterny i wagony wyprodukowane dnia 1 stycznia 1997 r. lub później, które nie spełniają wymogów określonych w Załączniku, lecz zostały wyprodukowane zgodnie z wymogami niniejszej dyrektywy obowiązującymi w dniu ich produkcji, mogą nadal być wykorzystywane w transporcie krajowym do dnia ustanowionego zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9.

4. 3 Państwo Członkowskie może utrzymać przepisy krajowe obowiązujące 31 grudnia 1996 r. w odniesieniu do konstrukcji, użytkowania i warunków przewożenia nowych cystern, nowych bębnów ciśnieniowych i stojaków do butli określonych w klasie 2 Załącznika, różniące się od przepisów tego Załącznika do czasu wprowadzenia do Załącznika odniesień do norm budowy i użytkowania cystern, bębnów ciśnieniowych i stojaków do butli, wiążące tak samo jak zawarte w nim przepisy, ale w żadnym przypadku nie później niż do 30 czerwca 2003 r. Bębny ciśnieniowe, stojaki do butli i cysterny zbudowane przed 1 lipca 2003 r. oraz inne zbiorniki zbudowane przed 1 lipca 2001 r. utrzymujące wymagane poziomy bezpieczeństwa mogą być stosowane na warunkach początkowych.

Wycofuje się daty 30 czerwca 2003 r. i 1 lipca 2003 r. dla bębnów ciśnieniowych, stojaków do butli i cystern nieposiadających szczegółowych wymagań technicznych lub dla których do Załącznika nie wprowadzono wystarczających odniesień do właściwych norm europejskich.

Zbiorniki i cysterny, określone w akapicie drugim, oraz ostateczny termin do zastosowania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do tych zbiorników i cystern zostaną określone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9.

5. Państwo Członkowskie może utrzymać przepisy krajowe inne niż te zawarte w załączniku odnoszące się do temperatury odniesienia, dla transportu na jego terytorium gazów płynnych lub mieszanin gazów płynnych, o ile przepisy odnoszące się do odpowiednich temperatur odniesienia dotyczących wyznaczonych obszarów klimatycznych są wprowadzone do norm europejskich oraz wymienione w załączniku.

6. Państwo Członkowskie może zezwolić w odniesieniu do transportu odbywającego się na jego terytorium, na zastosowanie opakowań, które zostały zbudowane, a nie uzyskały świadectwa zgodnie z RID przed dniem 1 stycznia 1997 r. pod warunkiem, że takie opakowania są opatrzone w datę ich wyprodukowania i są zdolne przejść testy przewidziane w przepisach krajowych obowiązujących dnia 31 grudnia 1996 r. oraz pod warunkiem, że są one utrzymane na odpowiednim poziomie bezpieczeństwa (łącznie z testem oraz kontrolą, jeśli to konieczne), zgodnie z następującym schematem: metalowe pośrednie kontenery oraz metalowe beczki o pojemności przekraczającej 50 litrów, mogą być wykorzystywane najwyżej przez 15 lat od daty ich wyprodukowania; inne opakowania metalowe oraz plastikowe mogą być wykorzystywane najwyżej przez pięć lat od daty ich wyprodukowania, lecz nie po dniu 31 grudnia 1998 r.

7. Państwo Członkowskie może zezwolić na transport na jego terytorium niektórych towarów niebezpiecznych, zapakowanych przed dniem 1 stycznia 1997 r. aż do dnia 31 grudnia 1998 r. pod warunkiem, że towary te zostały sklasyfikowane, zapakowane oraz oznakowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi w przepisach krajowych obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1997 r.

8. Państwo Członkowskie może w przypadku krajowego kolejowego transportu na jego terytorium, utrzymać przepisy ustawodawstwa krajowego, obowiązujące dnia 31 grudnia 1996 r. i odnoszące się do umieszczenia kodu działania awaryjnego w miejsce identyfikacyjnego numeru ryzyka przewidzianego w załączniku.

9. 4 Pod warunkiem uprzedniego powiadomienia Komisji, nie później niż do dnia 31 grudnia 2002 r. lub w terminie dwóch lat po ostatecznym terminie zastosowania zmienionych wersji Załącznika do niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą przyjmować przepisy mniej rygorystyczne niż te zawarte w Załączniku, dla transportu w obrębie ich terytorium jedynie niewielkich ilości niektórych towarów niebezpiecznych, z wyłączeniem substancji o średnim lub wysokim poziomie radioaktywności.

Odstępstwa te stosuje się bez dyskryminacji.

Bez względu na powyższe, Państwa Członkowskie mogą w każdym czasie, pod warunkiem, że uprzednio powiadomiły Komisję, przyjąć przepisy podobne do przepisów przyjętych przez inne Państwa Członkowskie w odniesieniu do niniejszego ustępu.

Komisja bada, czy warunki ustanowione w niniejszym ustępie zostały spełnione i decyduje, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9, czy zainteresowane Państwa Członkowskie mogą przyjąć te odstępstwa.

10. 5 Państwa Członkowskie mogą wydawać zezwolenia, ważne jedynie na ich terytorium, na transport ad hoc towarów niebezpiecznych, albo zabroniony na mocy przepisów Załącznika, albo też wykonywany na warunkach innych niż te ustanowione w Załączniku, pod warunkiem, że taki transport ad hoc jest jasno określony i ograniczony w czasie.

11. 6 Pod warunkiem uprzedniego powiadomienia Komisji, Państwa Członkowskie mogą zezwalać na specjalnie wyznaczonych trasach na ich terytorium na regularny transport towarów niebezpiecznych, stanowiący część określonego procesu przemysłowego, i który to transport jest albo zabroniony na mocy przepisów Załącznika, albo wykonywany na warunkach innych niż te ustanowione w Załączniku, gdy działania takie mają charakter lokalny i są surowo kontrolowane na jasno określonych warunkach.

Komisja bada, czy wymagania określone w akapicie pierwszym zostały spełnione i decyduje, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 9, czy zainteresowane Państwa Członkowskie mogą zezwalać na taki transport.

12. O ile nie zagraża to bezpieczeństwu, Państwo Członkowskie może udzielić tymczasowego odstępstwa od przepisów załącznika, w celu przeprowadzenia na swoim terytorium prób koniecznych przed dokonaniem zmiany niniejszego załącznika, mającej na celu dostosowanie jego przepisów do postępu technicznego i przemysłowego. Informacja o takim odstępstwie przekazywana jest Komisji, która informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

Tymczasowe odstępstwa, ustalone przez właściwe organy Państw Członkowskich na podstawie załącznika, przyjmują formę wielostronnej umowy przedstawionej wszystkim właściwym organom Państw Członkowskich przez organy, które podejmują inicjatywę dotyczącą umowy. Informuje się Komisję.

Odstępstwa określone w akapicie pierwszym i drugim są stosowane bez dyskryminacji ze względu na przynależność państwową lub siedzibę zakładu nadawcy, pośrednika lub odbiorcy; są ważne przez okres do pięciu lat i nie podlegają przedłużeniu.

13. Państwo Członkowskie może, najpóźniej do dnia 31 grudnia 1998 r., zastosować istniejące umowy zawarte z innymi Państwami Członkowskimi, bez dyskryminacji ze względu na przynależność państwową lub miejsce zakładu nadawcy, pośrednika lub odbiorcy. Wszystkie przyszłe odstępstwa muszą być zgodne z ust. 12.

14. 7 Pod warunkiem uprzedniego powiadomienia Komisji, Państwa Członkowskie mogą zezwalać na transport towarów niebezpiecznych na warunkach mniej rygorystycznych niż te ustanowione w Załączniku, w przypadku transportu lokalnego na krótkich dystansach na terenie portów, lotnisk i zakładów przemysłowych.

Komisja bada, czy warunki ustanowione w akapicie pierwszym zostały spełnione i decyduje, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9, czy zainteresowane Państwa Członkowskie mogą zezwalać na taki transport.

Artykuł  7

1. Zgodnie z krajowymi lub wspólnotowymi przepisami dotyczącymi dostępu do rynku, kolejowy transport towarów niebezpiecznych na terytorium Wspólnoty oraz państw trzecich jest dozwolony, o ile spełnia on wymagania RID.

2. Niniejsza dyrektywa nie narusza prawa Państwa Członkowskiego, po poinformowaniu Komisji, do przyjęcia przepisów dotyczących kolejowego transportu towarów niebezpiecznych na swoim terytorium z oraz do tych republik byłego Związku Radzieckiego, które nie są umawiającymi się stronami COTIF. Przepisy takie są stosowane jedynie w stosunku do kolejowego transportu towarów niebezpiecznych (w paczkach, luzem lub w cysternach) w wagonach kolejowych dozwolonych w państwie, które nie jest umawiającą się stroną COTIF. Za pomocą właściwych środków oraz obowiązków, dane Państwo Członkowskie gwarantuje utrzymanie poziomu bezpieczeństwa równego temu, który jest przewidziany w RID. W przypadku określonych Państw Członkowskich wymienione w niniejszym ustępie przepisy są stosowane jedynie w stosunku do wagonów - cystern.

ROZDZIAŁ  III

Postanowienia końcowe

Artykuł  8

Zmiany konieczne dla dostosowania załącznika do postępu naukowego i technicznego w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą, w szczególności biorąc pod uwagę zmiany dokonane w RID, przyjmowane są zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9.

Artykuł  9 ⁸

1. Komisja jest wspomagana przez "Komitet ds. transportu towarów niebezpiecznych" powołanego na mocy art. 9 dyrektywy 94/55/WE.⁽⁷⁾

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu, art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE będą miały zastosowanie z uwagi na przepisy jej art. 8.

Okres, określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, ustala się na 3 miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł  10

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 stycznia 1997 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

W przypadku, gdy Państwa Członkowskie przyjmują te środki, muszą one zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub takie odniesienie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takich odniesień są określane przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego, przyjmowanych w dziedzinie, której dotyczy niniejsza dyrektywa.

Artykuł  11

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  12

Niniejsza dyrektywa skierowana jest Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 lipca 1996 r.

	W imieniu Rady
	I. YATES
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 389 z 31.12.1994, str. 15, oraz zmieniony wniosek złożony dnia 3 października 1995 r. (dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym).

⁽²⁾ Dz.U. C 236 z 11.9.1995, str. 36.

⁽³⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lipca 1995 r. (Dz.U. C 249 z 25.9.1995, str. 138), wspólne stanowisko Rady z dnia 8 grudnia 1995 r. (Dz.U. C 356 z 30.12.1995, str. 34) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 1996 r. (Dz.U. C 141 z 13.5.1996, str. 51).

⁽⁴⁾ Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str. 1. Dyrektywa zmieniona dyrektywą Komisji 94/51/WE (Dz.U. L 297 z 18.11.1994, str. 29).

⁽⁵⁾ Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str. 15. Dyrektywa zmieniona dyrektywą Komisji 94/15/WE (Dz.U. L 103 z 23.4.1994, str. 20).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 374 z 31.12.1990, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 95/30/WE (Dz.U. L 155 z 6.7.1995, str. 41).

⁽⁷⁾ Dz.U. L 319 z 12.12.1994, str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/61/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 279 z 1.11.2000, str. 40).

ZAŁĄCZNIK  ⁹

Załącznik do regulaminu dotyczącego międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID) - dodatek C do konwencji dotyczącej międzynarodowego przewozu kolejowego (COTIF), obowiązujący od dnia 1 stycznia 2007 r.

Tekst poprawek w wersji RID z 2007 r. zostanie opublikowany niezwłocznie po udostępnieniu tekstu we wszystkich językach urzędowych Wspólnoty.

¹ Art. 5 ust. 2 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

² Art. 6 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

³ Art. 6 ust. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Komisji nr 2002/885/WE z dnia 7 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.308.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2001 r.

⁴ Art. 6 ust. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

⁵ Art. 6 ust. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. d) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

⁶ Art. 6 ust. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. e) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

⁷ Art. 6 ust. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. f) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

⁸ Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2000/62/WE z dnia 10 października 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.279.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 listopada 2000 r.

⁹ Załącznik:

-zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 96/87/WE z dnia 13 grudnia 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.335.45) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 grudnia 1996 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 1999/48/WE z dnia 21 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.169.58) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 6 lipca 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2001/6/WE z dnia 29 stycznia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.30.42) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 lutego 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2003/29/WE z dnia 7 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.90.47) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 9 kwietnia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2004/89/WE z dnia 13 września 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.293.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 6 października 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2004/110/WE z dnia 9 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.365.24) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 grudnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2006/90/WE z dnia 3 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.305.6) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 24 listopada 2006 r.