Zawiadomienie ze strony Norwegii dotyczące dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów - Zawiadomienie o zaproszeniu do składania wniosków przez ubiegających się o koncesje na wydobycie ropy naftowej na norweskim szelfie kontynentalnym - procedura udzielania koncesji w obrębie wyznaczonych obszarów w 2009 r.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.241.18

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 października 2009 r.

Zawiadomienie ze strony Norwegii dotyczące dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów

Zawiadomienie o zaproszeniu do składania wniosków przez ubiegających się o koncesje na wydobycie ropy naftowej na norweskim szelfie kontynentalnym - procedura udzielania koncesji w obrębie wyznaczonych obszarów w 2009 r.

(2009/C 241/09)

(Dz.U.UE C z dnia 8 października 2009 r.)

Norweskie Ministerstwo ds. Ropy Naftowej i Energii niniejszym ogłasza zaproszenie do składania wniosków o koncesje na wydobycie ropy naftowej zgodnie z dyrektywą 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów, art. 3 ust. 2 lit. a).

Koncesje wydobywcze będą udzielane spółkom akcyjnym zarejestrowanym w Norwegii lub w innym państwie będącym stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Porozumienia EOG) lub osobom fizycznym mającym miejsce zamieszkania w jednym z państw będących stroną Porozumienia EOG. Minimalna wartość kapitału zakładowego wnioskodawców spółki musi wynosić 1 mln NOK lub równowartość tej kwoty w walucie kraju, w którym spółka jest zarejestrowana.

Spółki, które obecnie nie posiadają koncesji wydobywczych na norweskim szelfie kontynentalnym, mogą uzyskać taką koncesję, jeżeli zostaną wstępnie zakwalifikowane jako spełniające warunki do uzyskania takiej koncesji.

Ministerstwo będzie traktować jednakowo spółki składające wnioski indywidualne oraz spółki składające wnioski w ramach grupy. Wnioskodawcy składający wnioski indywidualne lub wnioskodawcy należący do grupy składającej wspólny wniosek będą traktowani jako wnioskodawcy ubiegający się o koncesję wydobywczą. Na podstawie wniosków złożonych przez grupy lub wnioskodawców indywidualnych ministerstwo może określić skład grup koncesjobiorców oraz wyznaczyć operatora dla takiej grupy.

Przyznanie udziału w koncesji wydobywczej będzie uzależnione od przystąpienia przez koncesjobiorców do umowy dotyczącej działalności w branży naftowej, w tym umowy o wspólnej działalności oraz umowy o prowadzeniu ewidencji księgowej. Jeżeli koncesja wydobywcza jest podzielona na poziomy stratygraficzne, koncesjobiorcy dwóch licencji podzielonych na różne poziomy stratygraficzne będą także zobowiązani do zawarcia szczegółowej umowy o wspólnej działalności, regulującej ich stosunki w tym zakresie.

Po podpisaniu wspomnianych umów koncesjobiorcy utworzą wspólnego przedsiębiorcę, a ich udział kapitałowy w tym podmiocie będzie zawsze taki sam, jak ich udział w koncesji wydobywczej.

Dokumentacja koncesyjna będzie głównie oparta na stosownych dokumentach z procedury udzielania koncesji w obrębie wyznaczonych obszarów w 2008 r. Ma to przede wszystkim umożliwić przedstawienie podmiotom z branży głównych aspektów ewentualnych zmian struktur przed terminem składania wniosków.

Kryteria udzielania koncesji wydobywczych

W celu propagowania dobrego gospodarowania zasobami oraz sprawnego i efektywnego prowadzenia poszukiwań i wydobywania ropy naftowej na norweskim szelfie kontynentalnym, w tym zapewnienia takiego składu grup koncesjobiorców, który zagwarantuje osiągnięcie tych zamierzeń, przy przyznawaniu udziałów w koncesjach wydobywczych oraz wyznaczaniu operatorów będą stosowane następujące kryteria:

a) odpowiednia wiedza techniczna wnioskodawcy, m.in. w takich dziedzinach, jak: prace rozwojowe, badania, bezpieczeństwo i środowisko; jednocześnie istotnym czynnikiem będzie to, w jaki sposób wiedza ta może aktywnie przyczynić się do prowadzenia poszukiwań i w stosownych przypadkach wydobywania ropy naftowej w sposób opłacalny na wyznaczonym obszarze geograficznym;

b) odpowiednie możliwości finansowe wnioskodawcy, umożliwiające prowadzenie poszukiwań oraz w stosownych przypadkach wydobywanie ropy naftowej na wyznaczonym obszarze geograficznym;

c) wiedza wnioskodawcy na temat budowy geologicznej wyznaczonego obszaru geograficznego; istotnym czynnikiem będą także proponowane przez wnioskodawców metody efektywnego prowadzenia poszukiwań ropy naftowej;

d) wcześniejsze doświadczenie wnioskodawcy zdobyte na norweskim szelfie kontynentalnym lub równoważne doświadczenie z innych obszarów;

e) doświadczenia ministerstwa związane z działalnością wnioskodawcy w zakresie poszukiwania i wydobywania ropy naftowej;

f) w przypadku wnioskodawców ubiegających się o koncesję w ramach grupy uwzględnione zostaną takie kwestie, jak: skład grupy, podmiot proponowany do objęcia funkcji operatora oraz łączne kompetencje grupy;

g) koncesje wydobywcze będą przede wszystkim udzielane wspólnym przedsiębiorcom, w przypadku których co najmniej jeden podmiot uczestniczący wykonał jako operator przynajmniej jeden odwiert poszukiwawczy na norweskim szelfie kontynentalnym lub posiada odpowiednie równoważne doświadczenie operacyjne spoza obszaru norweskiego szelfu kontynentalnego;

h) koncesje wydobywcze będą przede wszystkim udzielane grupom co najmniej dwóch podmiotów uczestniczących, z których co najmniej jeden ma doświadczenie, o którym mowa w podpunkcie g);

i) wyznaczony operator koncesji wydobywczej na Morzu Barentsa musi mieć doświadczenie z wykonania jako operator przynajmniej jednego odwiertu poszukiwawczego na norweskim szelfie kontynentalnym lub odpowiednie równoważne doświadczenie operacyjne spoza obszaru norweskiego szelfu kontynentalnego;

j) wyznaczony operator koncesji wydobywczej w strefach głębokowodnych musi mieć doświadczenie z wykonania jako operator przynajmniej jednego odwiertu poszukiwawczego na norweskim szelfie kontynentalnym lub odpowiednie równoważne doświadczenie operacyjne spoza obszaru norweskiego szelfu kontynentalnego;

k) wyznaczony operator koncesji wydobywczej zakładającej wykonywanie odwiertów poszukiwawczych pod wysokim ciśnieniem lub w wysokich temperaturach (HPHT) musi mieć doświadczenie z wykonania jako operator przynajmniej jednego odwiertu poszukiwawczego na norweskim szelfie kontynentalnym lub odpowiednie równoważne doświadczenie operacyjne spoza obszaru norweskiego szelfu kontynentalnego.

Bloki dostępne dla wnioskodawców

Wnioski można składać w odniesieniu do obszaru norweskiego szelfu kontynentalnego wyznaczonego w obecnej rundzie udzielania koncesji. Składane wnioski o udział w koncesjach wydobywczych mogą dotyczyć bloków, na które nie udzielono dotąd koncesji na wyznaczonym obszarze, oraz bloków lub części bloków, z których zrezygnowano na wyznaczonym obszarze przed upływem terminu składania wniosków.

Uaktualnione mapy z zaznaczonymi dostępnymi blokami można znaleźć na stronie Departamentu ds. Ropy Naftowej http://www.npd.no/apa2009, lub uzyskać w Ministerstwie ds. Ropy Naftowej i Energii pod tel. +47 22246209.

Wnioski o koncesje na wydobycie ropy naftowej należy kierować na adres norweskiego Ministerstwa ds. Ropy Naftowej i Energii w Oslo:

Ministry of Petroleum and Energy

P.O. Box 8148 Dep.

0033 Oslo

NORWAY

Termin: 12.00 w południe dnia 15 września 2009 r.

Udzielenie koncesji na wydobycie ropy naftowej w ramach "Procedury udzielania koncesji w obrębie wyznaczonych obszarów w 2009 r." na norweskim szelfie kontynentalnym nastąpi nie wcześniej niż po upływie 90 dni od daty publikacji zaproszenia do składania wniosków i jest planowane na koniec 2009 r./początek 2010 r., ale nie później niż 20 stycznia 2010 r.

Pełen tekst zawiadomienia oraz szczegółowe mapy dostępnych obszarów można znaleźć na stronie internetowej http://www.npd.no/apa2009 lub uzyskać w Ministerstwie ds. Ropy Naftowej i Energii, tel. +47 22246209.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.