Zawiadomienie o wszczęciu procedury badawczej dotyczącej przeszkód w handlu, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 3286/94, w formie środków przyjętych przez oddzielny obszar celny Tajwanu, Penghu, Kinmen i Matsu, które wpływają na ochronę patentową zapisywalnych dysków kompaktowych.
Dz.U.UE.C.2007.47.10
Akt nienormatywny(2007/C 47/11)
(Dz.U.UE C z dnia 1 marca 2007 r.)
W dniu 15 stycznia 2007 r. Komisja otrzymała skargę na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 3286/94(1) (zwanego dalej "rozporządzeniem").
1. Skarżący
Skarga została złożona przez Koninklijke Philips Electronics N. V. (zwane dalej "Philips").
Philips jest przedsiębiorstwem utworzonym zgodnie z prawem niderlandzkim, posiadającym siedzibę statutową w Eindhoven, Niderlandy. Philips wynalazł niektóre spośród podstawowych technologii w zakresie zapisywalnych dysków kompaktowych (zwanych dalej "CD-R") i posiada szereg patentów dotyczących tych technologii. Skarżący twierdzi, iż oddzielny obszar celny Tajwanu, Penghu, Kinmen i Matsu (zwany dalej "Chińskim Taipei") udzielił niegodnie z prawem licencji przymusowych dotyczących wskazanych patentów.
Philips jest przedsiębiorstwem wspólnotowym w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 2 ust. 6 rozporządzenia.
2. Produkt i przedmiotowe prawa własności intelektualnej
Skarga dotyczy praw własności intelektualnej w formie patentów, na które skarżący udziela licencji stronom trzecim w celu produkcji CD-R. Dyski te stanowią optyczny nośnik gromadzenia danych cyfrowych lub dźwięku. Skarżący opracował niektóre spośród podstawowych technologii w zakresie CD-R i zgłosił do objęcia ochroną patentową pięć wynalazków związanych z technologią CD-R. Skarżący uzyskał ochronę patentową w odniesieniu do tych pięciu wynalazków w Chińskim Taipei.
3. Przedmiot
Skarżący skupia się na fakcie udzielenia przez Chińskie Taipei licencji przymusowych w zakresie patentów skarżącego dotyczących CD-R na rzecz Gigastorage Corporation (zwanego dalej "Gigastorage") będącego producentem CD-R w Chińskim Taipei.
Przepisy art. 76 prawa patentowego obowiązującego w Chińskim Taipei przewidują udzielanie licencji przymusowych w pewnych szczególnych okolicznościach. Zgodnie z tymi przepisami, w dniu 30 czerwca 2002 r. Gigastorage złożył wniosek o licencje przymusowe dotyczące pięciu patentów posiadanych przez skarżącego do Urzędu Własności Intelektualnej (Intellectual Property Office - "IPO") w Chińskim Taipei. Dnia 26 lipca 2004 r. IPO pozytywnie rozpatrzył wniosek Gigastorage. W dniu 26 sierpnia 2004 r. złożono odwołanie od wymienionej decyzji do Ministerstwa Spraw Gospodarczych Chińskiego Taipei Dnia 16 czerwca 2006 r. Ministerstwo Spraw Gospodarczych Chińskiego Taipei odrzuciło odwołanie.
4. Zarzut przeszkody w handlu
Skarżący uważa, że środki opisane w sekcji 3 stanowią przeszkodę w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia.
Skarżący twierdzi, że decyzja IPO, jak potwierdzono przy okazji odwołania złożonego do Ministerstwa Spraw Gospodarczych, nie jest spójna z wieloma postanowieniami Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej Światowej Organizacji Handlu (zwanego dalej "TRIPS").
Skarżący twierdzi, że wskazane środki są niezgodne z art. 28 ust. 1 lit. a) Porozumienia TRIPS ponieważ wyłączne prawa przysługujące posiadaczowi patentu na podstawie tego postanowienia nie były przestrzegane. Postanowienia art. 31 Porozumienia TRIPS zezwalają na udzielanie licencji przymusowych w odniesieniu do przedmiotu patentu. Jednakże skarżący uważa, że art. 31 został zastosowany nieprawidłowo, gdyż udzielenie licencji przymusowych nastąpiło w okolicznościach, które nie są określone w tych postanowieniach.
Skarżący twierdzi, w szczególności, że art. 31 został nieprawidłowo zastosowany w odniesieniu do następujących kwestii. Po pierwsze, uważa on, że brak jest uzasadnienia na mocy art. 31 lit. b) Porozumienia TRIPS. Skarżący twierdzi, że środki, o których mowa, nakładają na właściciela patentu wymóg udzielenia licencji stronie trzeciej, jeżeli strona ta oferuje "rozsądne" warunki. Skarżący zarzuca, iż taki istotny wymóg nie może opierać się na postanowieniach art. 31 lit. b), które według niego mają wyłącznie charakter proceduralny. Skarżący zarzuca również, że środki zostały wprowadzone na podstawie nieprawidłowo przeprowadzonej oceny "rozsądnego charakteru" o którym mowa w art. 31 lit. b) Porozumienia TRIPS poprzez zbadanie wyłącznie rozsądnego charakteru warunków handlowych z perspektywy indywidualnego proponowanego użytkownika licencji, nie biorąc pod uwagę faktu, że właściciel patentu zawarł pomyślnie umowy licencyjne z szeregiem innych producentów prowadzących działalność na tym samym rynku co proponowany użytkownik licencji. Skarżący utrzymuje, że analiza rozsądnego charakteru oferowanych warunków, które doprowadziły do wprowadzenia środków, została źle przeprowadzona ponieważ ustalono, że warunki nie były rozsądne w świetle struktury kosztowej proponowanego użytkownika licencji, bez zbadania czy inne czynniki uniemożliwiłyby osiągnięcie porozumienia między proponowanym użytkownikiem a skarżącym.
Po drugie skarżący twierdzi, że Chińskie Taipei nie przestrzegało postanowień art. 31 lit. c) Porozumienia TRIPS, ponieważ nie określono celu, dla którego dana licencja została udzielona oraz nie wyznaczono zakresu i okresu używania licencji do tego celu. Po trzecie skarżący utrzymuje, że art. 31 lit. f) Porozumienia TRIPS został nieprawidłowo zastosowany poprzez zezwolenie na używanie przedmiotowej licencji przymusowej do celów eksportowych, mając na uwadze fakt, że w momencie udzielania licencji na rzecz Gigastorage wiadomo było, iż wykorzysta on je w celu produkcji eksportowej.
W świetle dostępnych informacji o zaistniałych faktach oraz dostarczonych dowodów Komisja stwierdza, że skarga zawiera wystarczającą ilość dowodów prima facie na istnienie przeszkód w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia.
5. Zarzut niekorzystnych skutków w handlu
Domniemane przeszkody w handlu, o których mowa w skardze, wydają się uniemożliwiać skarżącemu korzystanie z jego praw patentowych w odniesieniu do CD-R, a zatem mogą być uważane za stwarzające niekorzystne skutki w handlu i grożące ich powstaniem.
Skarga zawiera dowody na to, że środki wywierają rzeczywisty niekorzystny wpływ na handel i obejmuje szacunkowe dane na temat strat poniesionych przez skarżącego w wyniku udzielenia licencji przymusowych na mocy przedmiotowych środków. W skardze podkreślono zagrożenie związane z pojawieniem się niekorzystnych skutków w handlu twierdząc, iż inni producenci CD-R w Chińskim Taipei będą zachęceni do składania wniosków o licencje przymusowe, a sytuacja ta może nawet dotyczyć producentów w innych krajach WTO, zważywszy, że rynki CDR są bardzo konkurencyjne i mają globalny charakter. Skarżący twierdzi również, że środki będące przedmiotem skargi mogą mieć niekorzystne skutki lub grozić ich wystąpieniem w odniesieniu do wspólnotowych licencjobiorców patentów skarżącego, którzy konkurują z wywozem CD-R z Chińskiego Taipei. Wreszcie skarżący zarzuca, iż środki mogą grozić powstaniem niekorzystnych skutków w handlu dla wszystkich właścicieli patentów wspólnotowych, którzy pobierają opłaty od licencjobiorców w Chińskim Taipei lub dla krajów, na które może wpłynąć tego rodzaju interpretacja postanowień Porozumienia TRIPS.
Komisja uważa, iż skarga zawiera wystarczające dowody prima facie dotyczące niekorzystnych skutków w handlu wywieranych przez środki względem skarżącego oraz sektora lub sektorów wspólnotowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ust. 4. rozporządzenia.
6. Interes Wspólnoty
Szacuje się, że przemysł wspólnotowy inwestuje około 195 miliardów EUR rocznie w badania i rozwój, w których uczestniczy 2 miliony osób. Patenty stanowią wynik takich inwestycji i dlatego ważne jest by Wspólnota chroniła prawa własności intelektualnej oraz gwarantowała prawidłowe stosowanie międzynarodowych porozumień chroniących prawa własności intelektualnej. Wdrażanie takich porozumień jest szczególnie istotne w przypadku ryzyka, tak jak w sytuacji opisanej przez skarżącego, związanego z pojawieniem się przedmiotowych środków stanowiących precedens dla innych członków WTO.
Wobec powyższego uznaje się, że wszczęcie procedury badawczej leży w interesie Wspólnoty.
7. Procedura
W wyniku stwierdzenia, po przeprowadzeniu stosownych konsultacji z Komitetem Doradczym ustanowionym na mocy rozporządzenia, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie procedury badawczej celem rozpatrzenia zagadnień prawnych i związanych z zaistniałymi faktami, oraz że leży to w interesie Wspólnoty, Komisja wszczęła badanie zgodnie z art. 8 rozporządzenia.
Zainteresowane strony mogą się zgłosić i przekazać w formie pisemnej swoje opinie na temat poszczególnych zagadnień podjętych w skardze, dostarczając odpowiednich dowodów potwierdzających.
Ponadto Komisja wysłucha strony, które złożą odpowiedni wniosek pisemny po zgłoszeniu się, pod warunkiem, że wynik procedury bezpośrednio ich dotyczy.
Niniejsze zawiadomienie jest publikowane zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. a) rozporządzenia.
8. Termin
Wszystkie informacje związane ze sprawą oraz wszystkie wnioski o przesłuchanie powinny dotrzeć do Komisji nie później niż 30 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia i powinny zostać przesłane w formie pisemnej na adres:
European Commission
Directorate-General for Trade
Mr. Jean-François Brakeland, DG Trade F.2
CHAR 9/74
B-1049 Brussels
Fax (32-2) 299 32 64.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu (Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 71) Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 356/95 (Dz.U. L 41 z 23.2.1995, str. 3).