(2018/C 439/15)(Dz.U.UE C z dnia 6 grudnia 2018 r.)
Komisja Europejska ("Komisja") otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 ("rozporządzenie podstawowe"), zawierającą zarzut istnienia subsydiowanego przywozu biodiesla pochodzącego z Indonezji, który powoduje szkodę 2 dla przemysłu Unii.
Skarżący twierdzi również, że wyżej wymienione środki stanowią subsydia, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu Indonezji (łącznie z organami publicznymi) i przynoszą korzyści producentom eksportującym produkt objęty dochodzeniem. Zarzuca się, że subsydia te mają zastosowanie wyłącznie do niektórych przedsiębiorstw, grup przedsiębiorstw lub niektórych sektorów przemysłu lub są uwarunkowane wynikami wywozu i z tego względu mają charakter szczególny oraz stanowią podstawę środków wyrównawczych. W związku z powyższym określone w skardze kwoty rzekomych subsydiów wydają się być znaczne w odniesieniu do państwa, którego dotyczy postępowanie.
Biorąc pod uwagę art. 10 ust. 2 i 3 rozporządzenia podstawowego, Komisja sporządziła memorandum w sprawie dostatecznych dowodów, zawierające wykonaną przez Komisję analizę wszystkich dowodów, którymi dysponuje Komisja i na podstawie których wszczyna dochodzenie. Memorandum umieszczono w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron.
Komisja zastrzega sobie prawo do objęcia dochodzeniem innych istotnych subsydiów, których istnienie zostałoby ujawnione w trakcie dochodzenia.
1 Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55.
2 Ogólny termin "szkoda" odnosi się do istotnej szkody majątkowej dla przemysłu Unii, zagrożenia wyrządzenia szkody majątkowej lub istotnego opóźnienia w stworzeniu takiego przemysłu, jak określono w art. 2 lit. d) rozporządzenia podstawowego.
3 Odniesienia do publikacji niniejszego zawiadomienia oznaczają odniesienia do publikacji niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
4 Zob. odpowiednio rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1578 z dnia 18 września 2017 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013 nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji (Dz.U. L 239 z 19.9.2017, s. 9) i rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1570 z dnia 18 października 2018 r. kończące postępowanie w sprawie przywozu biodiesla pochodzącego z Argentyny i Indonezji i uchylające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1194/2013 (Dz.U. L 262 z 19.10.2018, s. 40).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2016/1036 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej oraz rozporządzenie (UE) 2016/1037 w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 143 z 7.6.2018, s. 1).
6 Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwie, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego dochodzeniem.
7 Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia podstawowego pomija się kwoty zerowe i de minimis subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych ustalone w warunkach określonych w art. 28 rozporządzenia podstawowego.
8 Ta sekcja dotyczy wyłącznie importerów niepowiązanych z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik I do niniejszego zawiadomienia dla tych producentów eksportujących. Zgodnie z art. 127 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny dwie osoby uważa się za powiązane, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) jedna jest pracodawcą, a druga pracownikiem; d) osoba trzecia bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego obu osób; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, osobę trzecią; lub h) są członkami tej samej rodziny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558). Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona; (ii) rodzice i dzieci; (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni); (iv) dziadkowie i wnuki; (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica; (vi) teściowie i zięć lub synowa; (vii) szwagier i szwagierka. Zgodnie z art. 5 pkt 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny "osoba" oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale uznaną - na mocy prawa unijnego lub krajowego - za mającą zdolność do czynności prawnych (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
9 Dane przekazane przez importerów niepowiązanych mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie subsydiowania.
10 Dokument oznakowany "Limited" jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 29 rozporządzenia podstawowego i art. 12 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).
11 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.