Zawiadomienie dla importerów w Unii Europejskiej planujących przywóz substancji kontrolowanych zubożających warstwę ozonową w 2008 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie "substancji zubożających warstwę ozonową".
Dz.U.UE.C.2007.164.22
Akt nienormatywny(2007/C 164/08)
(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2007 r.)
I. Niniejsze zawiadomienie skierowane jest do przedsiębiorstw planujących przywóz do Wspólnoty Europejskiej następujących substancji pochodzących ze źródeł znajdujących się poza terytorium Wspólnoty Europejskiej w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.
Grupa I: chlorofluorowęglowodory (CFC) 11, 12, 113, 114 lub 115
Grupa II: inne całkowicie fluorowcowane CFC
Grupa III: halon 1211, 1301 lub 2402
Grupa IV: tetrachlorek węgla
Grupa V: 1,1,1-trichloroetan
Grupa VI: bromek metylu
Grupa VII: bromofluorowęglowodory
Grupa VIII: chlorofluorowęglowodory
Grupa IX: bromochlorometan
II. Artykuł 7 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego I rady(1) wymaga określenia limitów ilościowych oraz przydzielenia kontyngentów producentom i importerom na okres od dnia l stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2. w odniesieniu do przywozu substancji wymienionych w grupach od I do IX w załączniku I do niniejszego zawiadomienia(2).
Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18 rozporządzenia kontyngenty przydziela się dla:
a) bromku metylu wykorzystywanego do celów kwarantanny i zastosowań przed wysyłką (QPS), zgodnie z definicją przyjętą przez strony Protokołu montrealskiego oraz w art. 4 ust. 2 pkt (iii) rozporządzenia;
b) bromku metylu wykorzystywanego do zastosowań krytycznych zatwierdzonych przez Komisję, zgodnie z decyzjami IX/6, Ex.I/3, Ex.I/4 oraz wszelkimi innymi odnośnymi kryteriami uzgodnionymi przez strony Protokołu montrealskiego i art. 3 ust. 2 pkt (ii) rozporządzenia. Należy zauważyć jednak, że od 2005 r. kontyngenty nie są przydzielane importerom lecz państwom członkowskim w drodze oddzielnej decyzji Komisji; Organy państw członkowskich będą zatem rozdzielać kontyngent pomiędzy osoby posiadające pozwolenie na przeprowadzanie fumigacji;
c) chlorofluorowęglowodorów (HCFC);
d) niezbędnych zastosowań zgodnych z kryteriami określonymi w decyzji IV/25 stron Protokołu montrealskiego i art. 3 ust. 1 rozporządzenia; oraz zatwierdzonych przez Komisję. Zawiadomienie dotyczące niezbędnych zastosowań zostało opublikowane oddzielnie;
e) zastosowań w charakterze substratów, jako substancje kontrolowane poddawane transformacji chemicznej w procesie, w którym ulegają całkowitemu przekształceniu ze stanu pierwotnego i których emisja jest nieznaczna;
f) zastosowań jako czynniki ułatwiające procesy chemiczne, jako substancje kontrolowane wykorzystywane jako czynniki ułatwiające procesy chemiczne, wymienione w załączniku VI do rozporządzenia, w funkcjonujących instalacjach i których emisja jest nieznaczna;
g) niszczenia, jako substancji kontrolowanych przeznaczonych do zniszczenia za pomocą technologii zatwierdzonej przez strony Protokołu montrealskiego, w wyniku której cała substancja lub jej znaczna część zostaje trwale przekształcona lub rozłożona.
Limit ilościowy, który producenci i importerzy mogą wprowadzić do obrotu i/lub wykorzystać do celów własnych we Wspólnocie Europejskiej w 2008 r. jest obliczony następująco:
– W przypadku bromku metylu wykorzystywanego do celów kwarantanny i zastosowań przed wysyłką z lat 1996-1998 (średnia) zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt (iii);
– Zgodnie z art. 4 ust. 4 zezwala się na wprowadzanie do obrotu i wykorzystywanie bromku metylu do celów zamówień objętych pozwoleniami w odniesieniu do zastosowań krytycznych przez użytkowników określonych w art. 3 ust. 2. Ilości bromku metylu do zastosowań krytycznych przydziela się osobom posiadającym pozwolenie na przeprowadzanie fumigacji, które mogą zwrócić się do importera/producenta o dostarczenie takiej ilości bromku metylu, na jaką mają pozwolenie. Nie przydziela się ilości bromku metylu do zastosowań krytycznych bezpośrednio importerom/producentom;
– W przypadku HCFC zgodnie z art. 4 ust. 3 pkt (i).
III. Rolę przedsiębiorstw zajmujących się przywozem HCFC mogą pełnić:(3)
– importerzy w krajach UE-15(4) oraz Bułgarii i Rumunii, którzy dokonali przywozu w 1999 r. oraz importerzy w krajach UE-10(5), którzy dokonali przywozu w roku 2002 lub 2003 i którzy chcą wprowadzić HCFC do obrotu we Wspólnocie Europejskiej, a którzy nie zajmują się produkcją HCFC;
– producenci wspólnotowi w krajach UE-15 oraz Bułgarii i Rumunii, którzy dokonali przywozu w 1999 r., oraz producenci w krajach UE-10, którzy dokonali przywozu w roku 2002 lub 2003 dodatkowych ilości HCFC na własny rachunek w celu wprowadzenie do obrotu we Wspólnocie Europejskiej.
IV. Ilości przywożone w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. wymagają pozwolenia na przywóz. Zgodnie z art. 6 rozporządzenia przedsiębiorstwa mogą dokonać przywozu substancji kontrolowanych jedynie, jeżeli posiadają pozwolenia na przywóz wydane przez Komisję.
V. Na mocy art. 22 rozporządzenia zakazuje się przywozu nowych substancji określonych w załączniku II do rozporządzenia, z wyjątkiem substancji przeznaczonych do zastosowań jako substrat.
VI. Do celów rozporządzenia, ilości substancji są mierzone zgodnie z ich potencjałem niszczenia ozonu(6).
VII. Niniejszym Komisja zawiadamia, że przedsiębiorstwo nieposiadające kontyngentu na rok 2007, a wyrażające chęć złożenia wniosku do Komisji o kontyngent przywozowy na okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., musi zgłosić się do Komisji nie później niż do dnia 1 września 2007 r., przedkładając wniosek o rejestrację dostępny na następującej stronie internetowej:
http://ec.europa.eu/environment/ozone/ods_documents/ods_registration_form.doc
Po zarejestrowaniu się w bazie danych dotyczących substancji zubożających warstwę ozonową, należy zastosować procedurę opisaną w pkt VIII.
VIII. Przedsiębiorstwa posiadające kontyngent na rok 2007 powinny złożyć deklarację wypełniając i przedkładając w formie elektronicznej odpowiedni(e) formularz(e) dostępny(e) za pośrednictwem bazy danych dotyczących substancji zubożających warstwę ozonową na następującej stronie
http://ec.europa.eu/environment/crime/index.htm
Poza wnioskiem złożonym drogą elektroniczną, na następujący adres Komisji należy przesłać podpisany wydruk zgłoszenia przywozowego:
European Commission
Directorate-General Environment
Unit ENV.C.4 - Industrial Emissions & Protection of the ozone layer
BU-5 2/200
B-1049 Brussels
Faks: (32-2) 292 06 92
E-mail: env-ods@ec.europa.eu
Kopia wniosku powinna również zostać wysłana do właściwego organu państwa członkowskiego (patrz załącznik II).
IX. Komisja weźmie pod uwagę tylko wnioski złożone przed dniem 1 września 2007 r. Kontyngenty przywozowe zostaną przyznane każdemu importerowi i producentowi w porozumieniu z Komitetem Zarządzającym oraz zgodnie z procedurami wymienionymi w art. 18 rozporządzenia. Informacje na temat przyznanych kontyngentów będą dostępne w bazie danych dotyczących substancji zubożających warstwę ozonową http://ec.europa.eu/environment/ozone/ods.htm, a wszyscy wnioskodawcy zostaną listownie poinformowani o podjętej decyzji.
X. W celu dokonania przywozu substancji kontrolowanych w 2008 r. przedsiębiorstwa, które otrzymały kontyngent muszą złożyć wniosek do Komisji o pozwolenie na przywóz drogą elektroniczną za pośrednictwem bazy danych dotyczących substancji zubożających warstwę ozonową. Jeżeli służby Komisji stwierdzą, że wniosek został złożony zgodnie z przyznanym kontyngentem oraz z wymogami rozporządzenia (WE) nr 2037/2000, zostanie wydane pozwolenie na przywóz. Komisja zastrzega sobie prawo wstrzymania wydania pozwolenia na przywóz jeśli substancja, która ma być przywożona jest niezgodna z opisem, lub może zostać wykorzystywana do celów innych niż dopuszczalne, lub nie może być przywożona zgodnie z rozporządzeniem.
XI. Producenci, którzy dokonują przywozu substancji odzyskanych lub generowanych są zobowiązani do przedłożenia wraz z każdym wnioskiem o pozwolenie na przywóz dodatkowych informacji na temat źródła i przeznaczenia substancji oraz przewidzianego przetwarzania. Wymagane może być również świadectwo przeprowadzonych badań. Kontyngenty przywozowe na niszczenie przydziela się jedynie przedsiębiorstwom posiadającym instalacje do niszczenia stosujące technologię zatwierdzoną przez strony Protokołu montrealskiego.
______
(1) Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1791/2006, Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1.
(2) Substancje kontrolowane lub mieszaniny przywożone w produkcie przemysłowym (innymniż pojemnik wykorzystywany do transportu lub składowania substancji) są wyłączone z zakresu niniejszego zawiadomienia.
(3) Mechanizm przydzielania kontyngentów na HCFC producentom i importerom określono w decyzji Komisji 2007/195/WE (Dz.U. L 88 z 29.3.2007, str. 51.
(4) UE-15 oznacza państwa członkowskie Unii Europejskiej sprzed dnia 1 maja 2004 r.: Belgia, Dania, Niemcy, Grecja, Hiszpania, Francja, Irlandia,Włochy, Luksemburg, Niderlandy, Portugalia, Finlandia, Szwecja, Zjednoczone Królestwo.
(5) UE-10 oznacza państwa członkowskie, które przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r.: Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa,Węgry, Malta, Polska, Słowenia, Słowacja.
(6) Dla mieszanin: tylko ilość substancji kontrolowanej zawartej w mieszaninie powinna być ujęta w obliczeniu potencjału niszczenia ozonu. 1,1,1-trichloroetan jest zawsze wprowadzany do obrotu razem ze stabilizatorem. Importerzy powinni ustalić ze swoimi dostawcami, jaki procent stabilizatorów należy odjąć przed obliczeniem wielkości potencjału niszczenia ozonu.
ZAŁĄCZNIKI