Zawiadomienie dla eksporterów z Unii Europejskiej oraz z Bułgarii i Rumunii planujących wywóz substancji kontrolowanych zubożających warstwę ozonową w 2007 r., zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie "substancji zubożających warstwę ozonową".
Dz.U.UE.C.2006.171.31
Akt nienormatywny(2006/C 171/06)
(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2006 r.)
Niniejsze zawiadomienie skierowane jest do przedsiębiorstw planujących wywóz z Unii Europejskiej następujących substancji w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r.
Grupa I: chlorofluorowęglowodory (CFC) 11, 12, 113, 114 lub 115
Grupa II: inne całkowicie fluorowcowane CFC
Grupa III: halon 1211, 1301 lub 2402
Grupa IV: tetrachlorek węgla
Grupa V: 1,1,1-trichloroetan
Grupa VI: bromek metylu
Grupa VII: worodobromofluorowęglowodory
Grupa VIII: wodorochlorofluorowęglowodory
Grupa IX: bromochlorometan
Zakazuje się wywozu chlorofluorowęglowodorów, innych całkowicie fluorowcowanych chlorofluorowęglowodorów, halonów, tetrachlorku węgla, 1,1,1-trichloroetanu oraz wodorobromofluorowęglowodorów i bromochlorometanu lub produktów i urządzeń innych niż rzeczy osobiste, zawierających wymienione substancje lub których funkcjonowanie uzależnione jest od ciągłej dostawy tych substancji. Wyjątkami od powyższego zakazu jest wywóz:
– substancji kontrolowanych, produkowanych zgodnie z art. 3 ust. 6 w celu zaspokojenia podstawowych krajowych potrzeb stron zgodnie z art. 5 ust. 1 Protokołu montrealskiego;
– substancji kontrolowanych, produkowanych zgodnie z art. 3 ust. 7 w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z zastosowań niezbędnych lub krytycznych;
– produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolowane, produkowane na mocy art. 3 ust. 5 lub przywożonych na mocy art. 7 lit. b) rozporządzenia;
– produktów i urządzeń zawierających HCFC przeznaczonych do wywozu do krajów, w których stosowanie HCFC w takich produktach jest w dalszym ciągu dozwolone, zgodnie z art. 5 ust. 5 rozporządzenia;
– halonu odzyskanego, po recyklingu lub generacji, magazynowanego do zastosowań krytycznych w instalacjach, na które wydał pozwolenie lub które obsługiwał właściwy organ w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z zastosowań krytycznych wymienionych w załączniku VII do dnia 31 grudnia 2009 r. oraz produktów i urządzeń zawierających halon w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z zastosowań krytycznych wymienionych w załączniku VII;
– substancji kontrolowanych do zastosowań w charakterze substratów i czynników ułatwiających procesy chemiczne;
– zużytych produktów i urządzeń, które zawierają sztywne pianki izolacyjne lub pianki o strukturze integralnej, które zostały wyprodukowane z chlorofluorowęglowodorów. Niniejsze wyłączenie nie stosuje się do:
– urządzeń i produktów chłodniczych i klimatyzacyjnych;
– urządzeń i produktów chłodniczych i klimatyzacyjnych, które zawierają chlorofluorowęglowodory lub których funkcjonowanie uzależnione jest od ciągłej dostawy chlorofluorowęglowodorów używanych jako czynnik chłodniczy w innych urządzeniach i produktach;
– pianek i produktów izolacyjnych budynków.
– Na mocy art. 4 ust. 2 zakazuje się produkcji i przywozu bromku metylu do celów innych niż kwarantanna i zastosowania przed wysyłką.
– Na mocy art. 11 ust. 2 zakazuje się:
– wywozu bromku metylu do dowolnego państwa niebędącego stroną Protokołu.
– Na mocy art. 11 ust. 3 zakazuje się:
– od dnia 1 stycznia 2004 r. wywozu wodorochlorofluorowęglowodorów do dowolnego państwa niebędącego stroną Protokołu, chyba że strona spełnia kryteria określone w decyzji XV/3 Protokołu montrealskiego.
Artykuł 12 wymaga pozwolenia na wywóz substancji wymienionych w grupach od I do IX załącznika I do niniejszego zawiadomienia (por. także załącznik I do rozporządzenia). Pozwolenia na wywóz wydaje Komisja Europejska po sprawdzeniu zgodności z art. 11 (1).
Do celów rozporządzenia, ilości substancji mierzone są w kilogramach ODP w celu odzwierciedlenia potencjału niszczenia ozonu określonej substancji (2).
Użytkownik, który zamierza dokonywać wywozu substancji kontrolowanych wymienionych w grupach od I do IX załącznika I do niniejszego zawiadomienia w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., powinien zgłosić się do Komisji Europejskiej najpóźniej do dnia 1 września 2006 r.
Ozone Layer Protection
European Commission
Directorate-General Environment
BU-5 2/200
Unit ENV.C.4 - Industrial Emissions and Protection of the ozone layer
B-1049 Brussels
Faks: (32-2) 292 06 92
E-mail: env-ods@ec.europa.eu
Inni wnioskodawcy posiadający pozwolenie na wywóz na rok 2006 powinni wypełnić i złożyć odpowiedni( e) formularz(e) w zależności od substancji przeznaczonych do wywozu dostępny(e) na stronie dotyczącej substancji zubożających warstwę ozonową http://ec.europa.eu/environment/ozone/ods.htm w celu otrzymania numeru pozwolenia na wywóz (EAN).
Kopia wniosku powinna zostać również wysłana do właściwego organu państwa członkowskiego (patrz załącznik II).
Jeżeli wniosek spełnia kryteria kwalifikujące do otrzymania numeru pozwolenia na wywóz, numer taki zostanie nadany a wnioskodawca powiadomiony. Użytkownik może dokonywać wywozu substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku I do niniejszego zawiadomienia w 2007 r. pod warunkiem, że posiada numer pozwolenia na wywóz wydany przez Komisję Europejską. Komisja Europejska zastrzega sobie prawo wstrzymania wydania numeru pozwolenia na wywóz, jeżeli otrzymane informacje nie są wystarczające.
______
(1) Podlega ostatecznej decyzji UE, niezbędnej do potwierdzenia daty 1 stycznia 2007 r. jako daty przystąpienia do UE.
(2) Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 1, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 29/2006, Dz.U. L 6 z 11.1.2006, str. 27.
(3) Zmienione rozporządzeniem (WE) 1804/2003 opublikowanym w Dz.U. L 265 z 16.10.2003, str. 1.
(4) Dla mieszanin: tylko ilość substancji kontrolowanej zawartej w mieszaninie powinna zostać ujęta w obliczeniu potencjału niszczenia ozonu. 1,1,1-trichloroetan jest zawsze wprowadzany do obrotu razem ze stabilizatorem. Eksporterzy powinni ustalić ze swoimi dostawcami, jaki procent stabilizatorów należy odjąć przed obliczeniem wielkości potencjału niszczenia ozonu.