Decyzja 2017/1541 w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, poprawki z Kigali do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.236.1

Akt jednorazowy

Wersja od: 18 lipca 2017 r.

DECYZJA RADY (UE) 2017/1541

z dnia 17 lipca 2017 r.

w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, poprawki z Kigali do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia stała się stroną Konwencji wiedeńskiej o ochronie warstwy ozonowej (zwanej dalej "Konwencją wiedeńską") i Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (zwanego dalej "Protokołem montrealskim") na mocy decyzji Rady 88/540/EWG ² . Następnie zatwierdzone zostały następujące poprawki do Protokołu montrealskiego: pierwsza poprawka - decyzją Rady 91/690/EWG ³ , druga poprawka - decyzją Rady 94/68/WE ⁴ , trzecia poprawka - decyzją Rady 2000/646/WE ⁵  oraz czwarta poprawka - decyzją Rady 2002/215/WE ⁶ .

(2) Na 28. spotkaniu Stron Protokołu montrealskiego, które odbyło się w dniach 10-15 października 2016 r. w Kigali (Rwanda), przyjęto tekst kolejnej poprawki do Protokołu montrealskiego (zwanej dalej "poprawką z Kigali"), w której do środków kontroli w Protokole montrealskim dodano stopniowe zmniejszanie zużycia i produkcji wodorofluorowęglowodorów.

(3) Stopniowe zmniejszenie zużycia i produkcji wodorofluorowęglowodorów jest konieczne, aby zredukować wpływ tych substancji na zmianę klimatu oraz zapobiec ich nieograniczonemu wprowadzaniu do użytku, zwłaszcza w krajach rozwijających się.

(4) Poprawka z Kigali stanowi niezbędny wkład w realizację celu porozumienia paryskiego, zatwierdzonego decyzją Rady (UE) 2016/1841 ⁷ , który to cel polega na utrzymaniu światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej.

(5) Zakres kompetencji wykonywanych przez Unię odnoszących się do spraw regulowanych przez Konwencję wiedeńską i Protokół montrealski znacznie się poszerzył od 1988 r. Depozytariusz powinien zostać poinformowany zgodnie z art. 13 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej o każdej istotnej zmianie w zakresie kompetencji Unii w tych sprawach.

(6) Unia przyjęła już instrumenty w sprawach objętych poprawką z Kigali, w tym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 ⁸ .

(7) Poprawka z Kigali powinna zostać zatwierdzona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Poprawka z Kigali do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową zostaje niniejszym zatwierdzona w imieniu Unii Europejskiej.

Niniejszym zostaje również zatwierdzona deklaracja kompetencji na podstawie art. 13 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej.

Teksty poprawki z Kigali oraz deklaracji kompetencji dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę lub osoby upoważnione do złożenia, w imieniu Unii, dokumentu zatwierdzenia przewidzianego w art. 13 ust. 1 Konwencji wiedeńskiej wraz z deklaracją kompetencji ⁹ .

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej przyjęciu.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 lipca 2017 r.

	W imieniu Rady
	T. TAMM
	Przewodniczący

¹ Zgoda z dnia 5 lipca 2017 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

² Decyzja Rady 88/540/EWG z dnia 14 października 1988 r. dotycząca zawarcia Konwencji wiedeńskiej o ochronie warstwy ozonowej oraz Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 297 z 31.10.1988, s. 8).

³ Decyzja Rady 91/690/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca zawarcia poprawek do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, przyjętych w czerwcu 1990 r. w Londynie przez strony Protokołu (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, s. 28).

⁴ Decyzja Rady 94/68/WE z dnia 2 grudnia 1993 r. dotycząca zawarcia poprawek do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 33 z 7.2.1994, s. 1).

⁵ Decyzja Rady 2000/646/WE z dnia 17 października 2000 r. dotycząca zawarcia zmiany do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 272 z 25.10.2000, s. 26).

⁶ Decyzja Rady 2002/215/WE z dnia 4 marca 2002 r. dotycząca zawarcia czwartej zmiany do Protokołu Montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 72 z 14.3.2002, s. 18).

⁷ Decyzja Rady (UE) 2016/1841 z dnia 5 października 2016 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, porozumienia paryskiego przyjętego na mocy Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 1).

⁸ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 195).

⁹ Data wejścia w życie poprawki z Kigali zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.