Decyzja 2002/358/WE dotycząca zatwierdzenia przez Wspólnotę Europejską Protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu i wspólnej realizacji wynikających z niego zobowiązań

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.130.1

Akt jednorazowy

Wersja od: 2 maja 2002 r.

DECYZJA RADY

z dnia 25 kwietnia 2002 r.

dotycząca zatwierdzenia przez Wspólnotę Europejską Protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu i wspólnej realizacji wynikających z niego zobowiązań

(2002/358/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 15 maja 2002 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1 w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze oraz art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Podstawowym celem Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu ("Konwencji"), która została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 94/69/WE z dnia 15 grudnia 1993 r. dotyczącą zawarcia Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu⁽³⁾, jest doprowadzenie do stabilizacji koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze na poziome pozwalającym zapobiegać niebezpiecznemu oddziaływaniu człowieka na system klimatyczny.

(2) Na pierwszej sesji Konferencji Stron Konwencji przyjęto stanowisko, zgodnie z którym zobowiązanie podjęte przez kraje rozwinięte mające na celu wspólne lub indywidualne przywrócenie do 2000 r. swych emisji ditlenku węgla i innych gazów cieplarnianych nie objętych Protokołem Montrealskim do Konwencji o Ochronie Warstwy Ozonowej do poziomów z 1990 r. okazało się niewystarczające do zrealizowania długoterminowego planu zapobiegania niebezpiecznemu oddziaływaniu człowieka na system klimatyczny. Ponadto, zdecydowano podjąć proces umożliwiający wszczęcie właściwych działań w okresie po 2000 r., poprzez przyjęcie protokołu lub innego instrumentu prawnego⁽⁴⁾.

(3) Proces ten zakończył się włączeniem w dniu 11 grudnia 1997 r. Protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu ("Protokół")⁽⁵⁾.

(4) Na czwartej sesji Konferencji Stron Konwencji zdecydowano się przyjąć Plan Działań z Buenos Aires w celu zawarcia, na szóstej sesji Konferencji Stron, porozumienia w sprawie wykonania kluczowych elementów Protokołu⁽⁶⁾.

(5) Zasadnicze elementy wykonywania Planu Działań z Buenos Aires zostały przyjęte na zasadzie konsensusu przez Konferencję Stron na podjętej na nowo szóstej sesji, która odbyła się w Bonn w dniach 19-27 lipca 2001 r.⁽⁷⁾.

(6) Wiele decyzji dających skutek prawny Porozumieniom z Bonn przyjęto przez konsensus na siódmej sesji Konferencji Stron, która odbyła się w Marakeszu w dniach 29 października - 10 listopada 2001 r.⁽⁸⁾

(7) Na mocy art. 24, Protokół otwarty jest do ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia przez państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej, które go podpisały.

(8) Na mocy art. 4, Protokół przewiduje, iż Strony wspólnie wypełnią swoje zobowiązania wynikające z art. 3, działając w ramach i wspólnie z regionalną organizacją integracji gospodarczej.

(9) Po podpisaniu Protokołu w Nowym Jorku w dniu 29 kwietnia 1998 r., Wspólnota oświadczyła, iż ona i jej Państwa Członkowskie wspólnie wypełnią swoje zobowiązania wynikające z art. 3 ust. 1 Protokołu, zgodnie z jego art. 4.

(10) Podjąwszy decyzję wspólnego wypełniania zobowiązań zgodnie z art. 4 Protokołu z Kioto, Wspólnota i Państwa Członkowskie są współodpowiedzialne, na podstawie ust. 6 tego artykułu i zgodnie z art. 24 ust. 2 Protokołu, za realizację przez Wspólnotę ilościowo określonego zobowiązania do redukcji emisji wynikającego z art. 3 ust. 1 Protokołu. W związku z tym i zgodnie z art. 10 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Państwa Członkowskie zobowiązane są indywidualnie i wspólnie podjąć wszystkie właściwe środki, ogólne i szczegółowe, by zapewnić realizację zobowiązań wynikających z działania instytucji Wspólnoty, w tym zobowiązania Wspólnoty do ilościowo określonego ograniczenia emisji na mocy Protokołu, w celu ułatwienia spełnienia tego zobowiązania oraz by powstrzymać się od podejmowania środków, które mogłyby uniemożliwić spełnienie zobowiązania.

(11) Podstawy prawne wszelkich dalszych decyzji związanych z zatwierdzeniem przez Wspólnotę przyszłych zobowiązań dotyczących redukcji emisji ustalane będą na podstawie treści i skutków tej decyzji.

(12) Rada uzgodniła wkład poszczególnych Państw Członkowskich w ogólne zobowiązanie Wspólnoty do redukcji w konkluzjach z dnia 16 czerwca 1998 r.⁽⁹⁾. Niektóre Państwa Członkowskie przedstawiły założenia dotyczące emisji w roku bazowym oraz wspólnej i skoordynowanej polityki i środków. Wkłady są zróżnicowane celem uwzględnienia między innymi oczekiwań dotyczących wzrostu gospodarczego, szacowanego zużycia poszczególnych rodzajów energii oraz struktury przemysłowej poszczególnych Państw Członkowskich. Rada zgodziła się ponadto, iż warunki porozumienia zawarte zostaną w decyzji Rady w sprawie zatwierdzenia Protokołu przez Wspólnotę. art. 4 ust. 2 Protokołu wymaga, by Wspólnota i jej Państwa Członkowskie powiadamiały Sekretariat, ustanowiony art. 8 Konwencji, o warunki tego porozumienia w dniu złożenia dokumentów ratyfikacji lub zatwierdzenia. Wspólnota i jej Państwa Członkowskie obowiązane są podejmować środki w celu umożliwienia Wspólnocie wypełnienia jej zobowiązań wynikających z Protokołu nie zmniejszając odpowiedzialności każdego Państwa Członkowskiego wobec Wspólnoty i innych Państw Członkowskich za wypełnienie swoich własnych zobowiązań.

(13) Emisje Wspólnoty i jej Państw Członkowskich w roku bazowym nie zostaną ostatecznie określone przed wejściem w życie Protokołu. Po ostatecznym określeniu emisji dla roku bazowego i najpóźniej przed rozpoczęciem okresu zobowiązania, Wspólnota i jej Państwa Członkowskie ustalą poziomy odnośnych emisji w tonach równoważnika ditlenku węgla, zgodnie z procedurą określoną w art. 8 decyzji Rady 93/389/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r., w sprawie mechanizmu monitorowania emisji CO₂ i innych gazów cieplarnianych we Wspólnocie⁽¹⁰⁾.

(14) Na spotkaniu w Göteborgu w dniach 15-16 czerwca 2001 r. Rada Europejska potwierdziła wolę Wspólnoty i Państw Członkowskich spełnienia zobowiązań wynikających z Protokołu i stwierdziła, iż Komisja przygotuje projekt do ratyfikacji przed końcem 2001 r., umożliwiając Wspólnocie i jej Państwom Członkowskim szybkie wypełnienie zobowiązania ratyfikacji Protokołu.

(15) Na spotkaniu w Laeken w dniach 14-15 grudnia 2001 r., Rada Europejska potwierdziła wolę Wspólnoty wypełnienia zobowiązania, wynikającego z Protokołu z Kioto i pragnienie, by Protokół wszedł w życie przez Światowym Szczytem Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu, mającym się odbyć w dniach od 26 sierpnia do 4 września 2002 r.

(16) Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽¹¹⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Protokół z Kioto do Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu ("Protokół") podpisany w dniu 29 kwietnia 1998 r. w Nowym Jorku zostaje niniejszym zatwierdzoy w imieniu Wspólnoty Europejskiej.

Tekst Protokołu znajduje się w załączniku I.

Artykuł  2

Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie wypełniają wspólnie swoje zobowiązania wynikające z art. 3 ust. 1 Protokołu, zgodnie z postanowieniami jego art. 4 i uwzględniając w pełni art. 10 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Ilościowo określone zobowiązania do ograniczenia lub redukcji emisji, przyjęte przez Wspólnotę Europejską i jej Państwa Członkowskie do celów ustalenia poziomów emisji przyznanych każdemu z nich na pierwszy okres ilościowo określonego zobowiązania do ograniczenia lub redukcji emisji od 2008 r. do 2012 r., zawarte są w załączniku II.

Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne do zachowania poziomów emisji wymienionych w załączniku II, ustalonych zgodnie z art. 3 niniejszej decyzji.

Artykuł  3

Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2006 r. i zgodnie z procedurą wymienioną w art. 4 ust. 2 niniejszej decyzji, Komisja ustala poziomy emisji przyznane Wspólnocie Europejskiej i każdemu z jej Państw Członkowskich obliczone w tonach równoważnika dwutlenku węgla po ostatecznym ustaleniu poziomów dla roku bazowego i na podstawie ilościowo określonych zobowiązań do ograniczenia lub redukcji emisji ustanowionych w załączniku II, biorąc pod uwagę metody szacowania emisji spowodowanych działalnością człowieka ze źródeł i usuwania przez pochłaniacze, wymienione w art. 5 ust. 2 Protokołu oraz metody obliczania przysługującej ilości, zgodnie z art. 3 ust. 7 i 8 Protokołu.

Ilość przyznana Wspólnocie Europejskiej i każdemu Państwu Członkowskiemu równa jest jego odpowiedniemu poziomowi emisji ustalonemu zgodnie z niniejszym artykułem.

Artykuł  4

1. Komisja wspomagana jest przez Komitet ustanowiony na mocy art. 8 decyzji 93/389/EWG.

2. W przypadku odwołania się do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  5

1. Niniejszym upoważnia się Przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do notyfikowania w imieniu Wspólnoty Europejskiej niniejszej decyzji Sekretariatowi Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu zgodnie z art. 4 ust. 2 Protokołu.

2. Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób uprawnionych do złożenia u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, w tym samym terminie, co notyfikacja określona w ust. 1, dokumentu zatwierdzającego zgodnie z art. 24 ust. 1 Protokołu, w celu wyrażenia zgody Wspólnoty na związanie.

3. Niniejszym upoważnia się Przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do złożenia w tym samym terminie, co notyfikacja określona w ust. 1 deklaracji o kompetencji określonej w załączniku III, zgodnie z postanowieniami art. 24 ust. 3 Protokołu.

Artykuł  6

1. Składając swoje dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzające Protokół, Państwa Członkowskie równocześnie i we własnym imieniu notyfikują niniejszą decyzję Sekretariatowi Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu zgodnie z art. 4 ust. 2 Protokołu.

2. Państwa Członkowskie dążą do podjęcia odpowiednich kroków w celu złożenia swoich dokumentów ratyfikacyjnych lub zatwierdzających równocześnie z dokumentami Wspólnoty Europejskiej i pozostałych Państw Członkowskich i w miarę możliwości nie później niż dnia 1 czerwca 2002 r.

3. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję nie później niż dnia 1 kwietnia 2002 r. o swojej decyzji ratyfikowania lub zatwierdzenia Protokołu lub, zależnie od okoliczności, o prawdopodobnym terminie zakończenia wymaganych czynności. Komisja, we współpracy z Państwami Członkowskimi, ustala równocześnie datę złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub zatwierdzających.

Artykuł  7

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 25 kwietnia 2002 r.

	W imieniu Rady
	M. RAJOY BREY
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 75 E z 26.3.2002, str. 17.

⁽²⁾ Opinia wydana dnia 6 lutego 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Dz.U. L 33 z 7.2.1994, str. 11.

⁽⁴⁾ Decyzja 1/CP.1:"Mandat Berliński: analiza przydatności art. 4 ust. 2 lit. a) i b) Konwencji, zawierająca propozycje wynikające z Protokołu i oraz decyzje o dalszym postępowaniu".

⁽⁵⁾ Decyzja 1/CP.3:"Przyjęcie Protokołu z Kioto do Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu".

⁽⁶⁾ Decyzja I/CP.4:"Plan Działań z Buenos Aires".

⁽⁷⁾ Decyzja 5/CP.6:"Wykonanie Planu Działań z Buenos Aires".

⁽⁸⁾ Decyzja 2-24/CP.7:"Porozumienia z Marrakeszu".

⁽⁹⁾ Dokument Rady Unii Europejskiej nr 9702/98 z dnia 19 czerwca 1998 r. przedstawiający wyniki obrad Rady Środowiska Naturalnego, odbywających się w dniach 16-17 czerwca 1998 r., załącznik I.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 167 z 9.7.1993, str. 31. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 1999/296/WE (Dz.U. L 117 z 5.5.1999, str. 35).

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.