Rozporządzenie 951/2007 ustanawiające zasady stosowania programów współpracy transgranicznej finansowanych w ramach rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady określającego przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa
Dz.U.UE.L.2007.210.10
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 951/2007
z dnia 9 sierpnia 2007 r.
ustanawiające zasady stosowania programów współpracy transgranicznej finansowanych w ramach rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady określającego przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa 1 , w szczególności jego art. 11 ust. 1,
(1) Jednym z elementów rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 jest współpraca transgraniczna między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a krajami partnerskimi w regionach przylegających do ich wspólnej części granicy zewnętrznej Unii Europejskiej, mająca na celu stworzenie strefy dobrobytu i dobrego sąsiedztwa (zwana dalej "współpracą transgraniczną EISP").
(2) Artykuł 11 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 przewiduje, że przepisy wykonawcze, zawierające przepisy szczegółowe dotyczące stosowania tytułu III "Współpraca transgraniczna", są przyjmowane przez Komisję i dotyczą takich kwestii, jak wskaźnik współfinansowania, przygotowanie wspólnych programów operacyjnych, powołanie i obowiązki wspólnych organów, rola i obowiązki komitetu monitorującego i komisji odpowiedzialnej za wybór projektów, jak również wspólnego sekretariatu, kwalifikowanie się wydatków, wybór wspólnych projektów, faza przygotowawcza, techniczne i finansowe zarządzanie pomocą wspólnotową, kontrola i audyt finansowy, monitorowanie i ocena, promowanie pomocy i działania informacyjne na rzecz potencjalnych beneficjentów.
(3) Artykuł 21 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 przewiduje, że przepisy wykonawcze określają również zasady udzielania zamówień publicznych mających zastosowanie do współpracy transgranicznej EISP.
(4) Dokument strategiczny, o którym mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006, ustanawia strategiczne ramy pomocy przyznanej przez Komisję na współpracę transgraniczną EISP i zawiera orientacyjny program takiej współpracy.
(5) Pomoc wspólnotowa w ramach współpracy transgranicznej EISP jest wdrażana poprzez wspólne programy operacyjne określone w dokumencie strategicznym.
(6) Należy ustanowić przepisy wykonawcze określające wspólne szczegółowe zasady współpracy transgranicznej na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1638/2006, a jednocześnie należy zostawić krajom uczestniczącym pewien stopień elastyczności co do szczegółowych zasad organizacji i wdrażania każdego programu w zależności od jego indywidualnego charakteru. Zgodnie z tą zasadą i w poszanowaniu przepisów niniejszego rozporządzenia kraje uczestniczące powinny przedstawić za wzajemnym porozumieniem szczegółowe zasady współpracy transgranicznej EISP we wspólnym operacyjnym dokumencie programowym, który Komisja powinna przyjąć zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006.
(7) Należy włączyć wszystkie kraje uczestniczące w struktury decyzyjne programu, podczas gdy za jego wdrażanie powinna odpowiadać wspólna instytucja zarządzająca z siedzibą w jednym z krajów uczestniczących; należy również ustanowić wspólne zasady podziału obowiązków między różnymi strukturami zarządzającymi programem.
(8) Ponieważ program jest wdrażany w ramach wspólnego zarządzania, systemy zarządzania programem i jego kontroli powinny odpowiadać wymogom określonym w przepisach wspólnotowych. Przyjęcie programu przez Komisję musi odpowiadać zatwierdzeniu ex ante tych systemów. Komisja musi monitorować wdrażanie każdego programu poprzez swój ewentualny udział we wspólnym komitecie monitorującym i za pomocą sprawozdań składanych jej przez wspólną instytucję zarządzającą.
(9) Aby zapewnić pełny udział potencjalnych beneficjentów z krajów partnerskich w programie, a także aby zastosować ten sam sposób zarządzania w stosunku do podmiotów mających siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej i w krajach partnerskich, w zakresie, w jakim zarządzanie środkami dotyczącymi współpracy transgranicznej EISP odbywa się w ramach polityki zewnętrznej Unii Europejskiej, procedury umowne stosowane w odniesieniu do działań zewnętrznych finansowanych przez Komisję Europejską muszą obejmować wszystkie projekty finansowane w ramach współpracy transgranicznej ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 1638/2006.
(10) Aby zapewnić skuteczne zarządzanie programem, należy sprecyzować zasady oceny i monitorowania.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 1638/2006,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
WPROWADZENIE
WPROWADZENIE
Przedmiot i zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 w odniesieniu do programów współpracy transgranicznej.
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia:
ROZDZIAŁ II
PODSTAWOWE DOKUMENTY
PODSTAWOWE DOKUMENTY
SEKCJA 1
Wspólne programy operacyjne
Wspólne programy operacyjne
Przygotowywanie wspólnych programów operacyjnych
Każdy wspólny program operacyjny jest definiowany za wzajemnym porozumieniem wszystkich krajów uczestniczących zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1638/2006, dokumentem strategicznym i niniejszym rozporządzeniem.
Treść wspólnych programów operacyjnych
Każdy wspólny program operacyjny opisuje cele, priorytety i środki dotyczące działań do realizacji oraz określa ich spójność z innymi programami dwustronnymi i wielostronnymi znajdującymi się na etapie realizacji lub przygotowania w odpowiednich krajach i regionach, w szczególności w ramach programów finansowanych przez Unię Europejską.
W szczególności każdy wspólny program operacyjny:
Tabela, o której mowa w akapicie drugim lit. g), zawiera wkład Wspólnoty Europejskiej i podział orientacyjnych zakładanych kwot przekazywanych co roku przez Komisję do 2013 r. (kwoty za lata 2011-2013 powinny zostać potwierdzone w programie indykatywnym na lata 2011-2013). Tabela zawiera również orientacyjne zakładane kwoty współfinansowania przewidziane na podstawie własnych środków krajów uczestniczących.
Do celów akapitu drugiego lit. h) projekty finansowane w ramach programu są zasadniczo wybierane w ramach zaproszenia do składania wniosków. Jednakże kraje uczestniczące mogą - w porozumieniu z Komisją Europejską - określić za wzajemną zgodą transgraniczne projekty inwestycyjne o istotnym zakresie, które nie są przedmiotem zaproszenia do składania wniosków. W takim wypadku projekty muszą zostać wyraźnie wymienione w programie lub być przedmiotem późniejszej decyzji wspólnego komitetu monitorującego, o którym mowa w art. 11-13, w zakresie, w jakim są spójne z priorytetami i środkami programu i posiadają specjalnie przewidziany w tym celu budżet.
Przyjęcie wspólnego programu operacyjnego
Monitorowanie i ocena wspólnego programu operacyjnego
Oceny dokonuje Komisja, a jej wyniki, przekazywane wspólnemu komitetowi monitorującemu i wspólnej instytucji zarządzającej programem, mogą prowadzić do dostosowania orientacyjnego programu.
Przegląd wspólnych programów operacyjnych
Zasada ta może być stosowana w odniesieniu do pomocy technicznej finansowanej ze środków wspólnotowych wyłącznie po wcześniejszym uzyskaniu pisemnej zgody Komisji.
Używanie języków
Etap uruchamiania wspólnych programów operacyjnych
SEKCJA 2
Umowa finansowa
Umowa finansowa
Podpisanie umowy finansowej
Jeżeli program obejmuje kilka krajów partnerskich, może zostać uruchomiony z każdym określonym krajem partnerskim po podpisaniu przez nie własnej umowy finansowej.
ROZDZIAŁ III
STRUKTURY ZARZĄDZANIA WSPÓLNYMI PROGRAMAMI OPERACYJNYMI
STRUKTURY ZARZĄDZANIA WSPÓLNYMI PROGRAMAMI OPERACYJNYMI
SEKCJA 1
Wspólny komitet monitorujący
Wspólny komitet monitorujący
Skład wspólnego komitetu monitorującego
Funkcjonowanie wspólnego komitetu monitorującego
Przewodniczący wspólnego komitetu monitorującego pełni rolę arbitra i prowadzi debaty. Przewodniczący zachowuje prawo głosu z wyjątkiem przypadku, gdy rola przewodniczącego została powierzona przedstawicielowi wspólnej instytucji zarządzającej lub innej osobie z zewnątrz. W takim przypadku funkcja przewodniczącego jest sprawowana bez prawa głosu.
Funkcje wspólnego komitetu monitorującego
Komitet pełni w szczególności następujące funkcje związane z wspólnym programem operacyjnym:
Jeżeli podczas podejmowania decyzji, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e), wspólny komitet monitorujący postanowi, aby odrzucić częściowo lub w całości zalecenia komisji odpowiedzialnej za wybór projektów, musi uzasadnić swoją decyzje na piśmie. Decyzja jest przekazywana Komisji do zatwierdzenia za pośrednictwem wspólnej instytucji zarządzającej. Komisja przekazuje swoją opinię wspólnej instytucji zarządzającej w terminie 15 dni roboczych.
Instytucja zarządzająca pełni swoje funkcje w ramach obowiązujących uregulowań i przepisów. Instytucja zarządzająca ma obowiązek zapewnić, aby decyzje komitetu monitorującego były podejmowane zgodnie z tymi zasadami.
SEKCJA 2
Wspólna instytucja zarządzająca
Wspólna instytucja zarządzająca
Organizacja wspólnej instytucji zarządzającej
Podmiot musi udzielić dostatecznych gwarancji finansowych i przestrzegać warunków przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 3 , w szczególności w jego art. 54, i rozporządzeniu Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 4 , w szczególności w jego art. 38, 39 i 41.
W szczególności funkcje zarządzania operacyjnego i funkcje zarządzania finansowego we wspólnej instytucji zarządzającej są zorganizowane w sposób niezależny. Funkcje zatwierdzające i księgowe są rozdzielone i nie można ich łączyć.
Instytucja stosuje ogólny system prowadzenia rachunków oraz monitorowania administracyjnego i finansowego dotacji i zamówień (wymiana korespondencji, monitorowanie lub przypomnienia, przyjmowanie sprawozdań itp.).
Funkcje wspólnej instytucji zarządzającej
Wspólny sekretariat techniczny
Funkcjonowanie wspólnego sekretariatu technicznego jest finansowane ze środków na pomoc techniczną.
Zasada ciągłości
Jeżeli istniejąca wspólna instytucja zarządzająca, posiadająca zatwierdzone przez Komisję środki do zarządzania bieżącymi lub poprzednimi programami, zostanie ponownie wyznaczona do zarządzania wspólnym programem operacyjnym, nie ma konieczności zmiany istniejącej struktury organizacyjnej tej instytucji zarządzającej, o ile istniejące rozwiązanie spełnia wymagania niniejszego rozporządzenia.
ROZDZIAŁ IV
ZARZĄDZANIE FINANSOWE WSPÓLNYMI PROGRAMAMI OPERACYJNYMI
ZARZĄDZANIE FINANSOWE WSPÓLNYMI PROGRAMAMI OPERACYJNYMI
SEKCJA 1
Finansowanie
Finansowanie
Pomoc techniczna finansowana ze środków wspólnotowych
Pomoc techniczna kwalifikująca się do finansowania wspólnotowego nie może przekraczać 10 % ogólnej puli środków wspólnotowych przeznaczonych na wspólny program operacyjny.
Jednakże, w zależności od przypadku i na podstawie argumentacji dotyczącej poziomu wydatków poniesionych w poprzednich latach realizacji oraz przewidywalnych i uzasadnionych potrzeb programu, podczas przeglądu programu można przewidzieć podwyżkę kwot pomocy technicznej wyznaczonych pierwotnie na potrzeby programu.
Źródła współfinansowania
Wskaźnik współfinansowania
Rachunek bankowy wspólnego programu operacyjnego i odsetki za zaliczkę
Księgowość wspólnego programu operacyjnego
Księgowość wspólnego programu operacyjnego prowadzi dział wspólnej instytucji zarządzającej odpowiedzialny za operacje finansowe. Księgowość ma charakter autonomiczny i odrębny oraz obejmuje tylko te operacje, które są związane ze wspólnym programem operacyjnym. Księgowość umożliwia analityczne monitorowanie programu w podziale na cele, priorytety i działania.
Wspólna instytucja zarządzająca przedstawia wspólnemu komitetowi monitorującemu i Komisji operacje powiązania księgowości z saldem rachunku bankowego programu wraz ze sprawozdaniem rocznym i każdym wnioskiem o dodatkową zaliczkę.
Procedury umowne
Stosowane procedury, a także standardowe dokumenty i odpowiednie wzory umów zostały wyszczególnione w Praktycznym przewodniku po procedurach umownych działań zewnętrznych i załącznikach do niego obowiązującym w momencie uruchamiania przetargów lub zaproszeń do składania wniosków.
SEKCJA 2
Płatności
Płatności
Roczne zobowiązania Komisji
Oprócz pierwotnego zobowiązania budżetowego, które towarzyszy decyzji o przyjęciu wspólnego programu operacyjnego, corocznie, najpóźniej do 31 marca danego roku, Komisja przyjmuje odpowiednie zobowiązanie budżetowe. Kwota zobowiązania jest ustalana w zależności od tabeli finansowej opisującej roczny przewidywany podział środków we wspólnym programie operacyjnym, po uwzględnieniu stanu zaawansowania programu i w granicach dostępnych środków. Komisja przekazuje wspólnej instytucji zarządzającej dokładną datę wykonania rocznego zobowiązania.
Wspólne zasady płatności
Zaliczki
Począwszy od drugiego roku wspólnego programu operacyjnego do wniosku o zaliczkę należy składać roczne tymczasowe sprawozdanie finansowe obejmujące wszystkie wydatki i dochody z poprzedniego roku, dotychczas niepoświadczone w raporcie z audytu zewnętrznego, wraz ze wstępnym budżetem zobowiązań i wydatków wspólnej instytucji zarządzającej na rok następny.
Po przeanalizowaniu sprawozdania i przeprowadzeniu oceny faktycznych potrzeb finansowych programu, a także weryfikacji dostępnych środków Komisja dokonuje płatności całej kwoty wnioskowanej zaliczki lub jej części.
Wspólna instytucja zarządzająca dołącza do swojego wniosku śródokresowe sprawozdanie finansowe na potwierdzenie, że faktycznie poniesione wydatki lub wydatki, które mają zostać prawdopodobnie poniesione w ciągu roku, przekraczają kwotę poprzednich zaliczek.
Taka dodatkowa wypłata stanowi dodatkową zaliczkę, gdyż nie jest poświadczona w raporcie z audytu zewnętrznego.
Na podstawie wyników rozliczenia Komisja dokonuje w razie potrzeby niezbędnych korekt finansowych.
Korekty finansowe dokonywane przez wspólną instytucję zarządzającą
Wspólna instytucja zarządzająca dokonuje korekt finansowych wymaganych w związku z pojedynczymi nieprawidłowościami stwierdzonymi w projektach lub pomocy technicznej. Korekty finansowe polegają na anulowaniu całości lub części wkładu Unii w projekt lub pomoc techniczną. Wspólna instytucja zarządzająca bierze pod uwagę charakter i wagę nieprawidłowości oraz straty finansowe i stosuje proporcjonalną korektę finansową. Kryteriami określania poziomu korekty finansowej, która ma zostać dokonana, oraz kryteriami stosowania stawek ryczałtowych lub ekstrapolowanej korekty finansowej mogą być kryteria przyjęte zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 6 , w szczególności art. 144, a także kryteria zawarte w decyzji Komisji z dnia 19 grudnia 2013 r. 78 . Wspólna instytucja zarządzająca odnotowuje w rocznym sprawozdaniu finansowym korekty finansowe dla roku obrotowego, w którym podjęto decyzję o anulowaniu.
Odzyskiwanie
Jeżeli podczas odbioru sprawozdania końcowego z umowy lub w wyniku kontroli albo audytu zostaną stwierdzone niekwalifikowalne wydatki, które były już przedmiotem płatności, wspólna instytucja zarządzająca sporządza nakazy zwrotu skierowane do odpowiednich beneficjentów i wykonawców.
SEKCJA 3
Sprawozdania
Sprawozdania
Sprawozdania roczne wspólnej instytucji zarządzającej
Roczny raport działu audytu wewnętrznego
Raport roczny z wdrażania programu audytu w odniesieniu do projektów
Raport z audytu zewnętrznego
Sprawozdanie końcowe z wdrażania wspólnego programu operacyjnego obejmuje mutatis mutandis te same elementy, co sprawozdania roczne, w tym również załączniki, za cały okres trwania programu. Sprawozdanie takie należy przedłożyć najpóźniej do dnia 30 czerwca 2017 r. w przypadku programów, których termin realizacji został przedłużony z dnia 31 grudnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., oraz najpóźniej do dnia 30 czerwca 2016 r. w przypadku programów, których termin realizacji upływa dnia 31 grudnia 2014 r.
SEKCJA 4
Kwalifikowalne wydatki ze wspólnego programu operacyjnego
Kwalifikowalne wydatki ze wspólnego programu operacyjnego
Koszty kwalifikowalne na poziomie wspólnego programu operacyjnego
Koszty niekwalifikowalne na poziomie wspólnego programu operacyjnego
Za koszty niekwalifikowalne z związku w wdrażaniem programu przez wspólną instytucję zarządzającą w ramach pomocy technicznej uznaje się następujące koszty:
Wkłady rzeczowe na poziomie wspólnego programu operacyjnego
Ewentualne wkłady rzeczowe krajów uczestniczących i - w razie potrzeby - wkłady rzeczowe z innych źródeł należy uwzględnić oddzielnie w budżecie wspólnego programu operacyjnego. Wkłady rzeczowe nie są kwalifikowalne.
Wkłady rzeczowe nie mogą zostać uznane za współfinansowanie kraju uczestniczącego z tytułu minimalnej proporcji 10 %, o której mowa w art. 20, z wyjątkiem pierwotnych wkładów rzeczowych wspólnej instytucji zarządzającej określonych w art. 19 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Koszty związane z personelem przydzielonym przez kraje uczestniczące do pomocy technicznej programu nie mogą zostać uznane za wkład rzeczowy ani współfinansowanie w budżecie programu.
Koszty kwalifikowalne na poziomie projektów
SEKCJA 5
Kontrola
Kontrola
Roczny program audytu projektów
Kontrola wspólnotowa
Komisja, OLAF, Trybunał Obrachunkowy Wspólnot Europejskich i każdy audytor zewnętrzny umocowany przez te instytucje mogą przeprowadzić kontrole na miejscu i na podstawie dokumentów, które obejmują wykorzystanie funduszy wspólnotowych przez wspólną instytucję zarządzającą oraz różnych beneficjentów i partnerów projektów.
Kontrola może przyjąć formę pełnego audytu na podstawie dokumentów dowodowych, sprawozdań i dokumentów księgowych oraz wszelkich innych dokumentów związanych z finansowaniem wspólnego programu operacyjnego (w tym - w przypadku wspólnej instytucji zarządzającej - wszystkich dokumentów dotyczących wyboru projektu i umów) i projektu.
Krajowy system kontroli
Państwa członkowskie mogą wprowadzić krajowy system kontroli umożliwiający sprawdzanie ważności deklarowanych wydatków w ramach działań lub części działań realizowanych na ich terytorium oraz zgodności tych wydatków i działań lub części działań, do których się odnoszą, z przepisami wspólnotowymi i krajowymi.
ROZDZIAŁ V
PROJEKTY FINANSOWANE PRZEZ WSPÓLNE PROGRAMY OPERACYJNE
PROJEKTY FINANSOWANE PRZEZ WSPÓLNE PROGRAMY OPERACYJNE
Uczestnicy projektów wchodzących w skład wspólnego programu operacyjnego
Jeżeli cele projektów nie mogą zostać osiągnięte bez udziału partnerów z siedzibą w regionach innych niż określone w akapicie pierwszym, dopuszcza się udział takich innych partnerów.
Charakter projektów
Charakter projektu może być trojakiego rodzaju:
Projekty są realizowane w regionach określonych w art. 4 lit. a) i b) niniejszego rozporządzenia.
W wyjątkowych przypadkach, jeśli jest to konieczne, aby osiągnąć cele projektów, projekty mogą być częściowo realizowane w regionach innych niż określone w akapicie drugim.
Działania informacyjne i promocyjne związane ze wspólnym programem operacyjnym
ROZDZIAŁ VI
ZAMKNIĘCIE WSPÓLNYCH PROGRAMÓW OPERACYJNYCH
ZAMKNIĘCIE WSPÓLNYCH PROGRAMÓW OPERACYJNYCH
Czas trwania wspólnego programu operacyjnego
Ewentualne wstrzymanie programu
Przechowywanie dokumentów
Przez siedem lat od daty płatności salda programu lub każdego projektu wspólna instytucja zarządzająca i różni beneficjenci oraz partnerzy projektów muszą przechowywać wszystkie dokumenty związane ze wspólnym programem operacyjnym i projektem, w szczególności sprawozdania i dokumenty dowodowe, a także sprawozdania finansowe i dokumenty księgowe, a także wszelkie inne dokumenty związane z finansowaniem wspólnego programu operacyjnego (w tym - w przypadku wspólnej instytucji zarządzającej - wszystkie dokumenty związane z wyborem projektu i umowami) lub każdego projektu.
Zakończenie programu
data końcowa okresu realizacji określona w art. 43 ust. 1 nie ma zastosowania do części programu, której dotyczy lit. a) i b) niniejszego ustępu.
ROZDZIAŁ VII
PRZEPISY KOŃCOWE
PRZEPISY KOŃCOWE
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
W imieniu Komisji | |
Benita FERRERO-WALDNER | |
Członek Komisji |
Art. 43 ust. 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 rozporządzenia nr 435/2011 z dnia 5 maja 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.118.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 maja 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 1343/2014 z dnia 17 grudnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.363.75) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 grudnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2017/2011 z dnia 9 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.292.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 listopada 2017 r.
- zmieniona przez art. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia nr 1343/2014 z dnia 17 grudnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.363.75) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 grudnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2017/2011 z dnia 9 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.292.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 listopada 2017 r.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.