Decyzja 1999/857/WE w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w Partnerstwie dla Członkostwa z Republiką Bułgarii

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.335.48

Akt utracił moc

Wersja od: 28 grudnia 1999 r.

DECYZJA RADY

z dnia 6 grudnia 1999 r.

w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w Partnerstwie dla Członkostwa z Republiką Bułgarii

(1999/857/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 28 grudnia 1999 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 622/98 z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie pomocy dla państw ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w ramach strategii przedakcesyjnej, w szczególności w sprawie ustanowienia Partnerstwa dla Członkostwa⁽¹⁾, w szczególności jego art. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska w Luksemburgu stwierdziła, że Partnerstwo dla Członkostwa stanowi nowy instrument i kluczowy element wzmocnionej strategii przedakcesyjnej;

(2) Rozporządzenie (WE) nr 622/98 określa, że Rada podejmuje decyzje kwalifikowaną większością głosów i na wniosek Komisji, w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w poszczególnych programach Partnerstwa dla Członkostwa, gdy są one przedkładane każdemu państwu ubiegającemu się o członkostwo, jak też w sprawie znaczących zmian mających do nich zastosowanie.

(3) Pomoc Wspólnoty jest uwarunkowana poszanowaniem dla zobowiązań zawartych w Układach Europejskich oraz postępem w wypełnianiu kryteriów kopenhaskich; w przypadku braku takiego podstawowego elementu, Rada stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć właściwe kroki w odniesieniu do wszelkiej pomocy przedakcesyjnej.

(4) Rada Europejska w Luksemburgu postanowiła, że wdrożenie Partnerstwa dla Członkostwa i postęp w przejmowaniu acquis zostaną zbadane przez organy Układu Europejskiego.

(5) W sprawozdaniu okresowym Komisji za 1999 r. przedstawiono obiektywną analizę przygotowań do członkostwa Republiki Bułgarii oraz określono szereg obszarów priorytetowych dla dalszej pracy.

(6) W celu przygotowań do członkostwa, Republika Bułgarii powinna uaktualnić swój narodowy program dla przejęcia acquis, a w takim programie powinna przedstawić harmonogram osiągania priorytetów i celów pośrednich ustanowionych w Partnerstwie dla Członkostwa.

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 622/98, zasady, priorytety, cele pośrednie i warunki zawarte w Partnerstwie dla Członkostwa dla Republiki Bułgarii są określone w Załączniku do niniejszej decyzji, który stanowi integralną część niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Wdrożenie Partnerstwa dla Członkostwa zostanie zbadane w ramach organów Układu Europejskiego oraz przez właściwe organy Rady, którym Komisja regularnie przedstawia sprawozdania.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 grudnia 1999 r.

	W imieniu Rady
	T. HALONEN
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 85 z 20.3.1998, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

BUŁGARIA: 1999 PARTNERSTWO DLA CZŁONKOSTWA

1. CELE

Celem Partnerstwa dla Członkostwa jest przedstawienie w jednolitych ramach priorytetowych obszarów dla dalszej pracy określonych w raporcie okresowym Komisji za 1999 r. w sprawie postępu osiągniętego przez Bułgarię na drodze do członkostwa w Unii Europejskiej, dostępnych środków finansowych dla pomocy Bułgarii we wdrożeniu tych priorytetów i właściwych warunków dla takiej pomocy. Partnerstwo dla Członkostwa stanowi podstawę dla szeregu instrumentów polityki, które będą stosowane aby pomóc krajom kandydującym w ich przygotowaniach do członkostwa. Obejmują one, między innymi, poprawiony narodowy program przyjęcia acquis, wspólną ocenę średnioterminowych priorytetów polityki gospodarczej, pakt przeciwko przestępczości zorganizowanej, jak też narodowe plany rozwoju i inne plany sektorowe konieczne dla uczestniczenia w funduszach strukturalnych po uzyskaniu członkostwa i dla wdrażania programów ISPA i SAPARD przed przystąpieniem. Każdy z tych instrumentów ma odmienny charakter i jest przygotowany i wdrażany według szczególnych procedur. Nie stanowią one integralnej części niniejszego Partnerstwa, natomiast priorytety w nich określone są z nim zgodne.

2. ZASADY

Główne obszary priorytetowe określone dla każdego kraju kandydującego dotyczą możliwości przyjęcia przez ten kraj zobowiązania spełnienia kryteriów kopenhaskich, według których członkostwo wymaga:

– posiadania stabilnych instytucji gwarantujących demokrację, państwo prawa, prawa człowieka oraz poszanowanie i ochronę mniejszości narodowych,

– posiadania zdolnej do funkcjonowania gospodarki rynkowej jak również zdolności do sprostania presji konkurencji oraz siłom rynkowym wewnątrz Unii,

– zdolności do przyjęcia zobowiązań wynikających z członkostwa, w tym przyjęcia założeń unii politycznej, gospodarczej i walutowej.

Rada Europejska na posiedzeniu w Madrycie podkreśliła potrzebę dostosowania przez kraje kandydujące swoich struktur administracyjnych dla zapewnienia harmonijnego działania polityki wspólnotowej po przystąpieniu, zaś na posiedzeniu w Luksemburgu, podkreśliła, że włączenie acquis do ustawodawstwa jest konieczne, ale samo w sobie niewystarczające; konieczne jest zapewnienie rzeczywistego jego stosowania.

3. PRIORYTETY I CELE POŚREDNIE

Sprawozdania okresowe Komisji podkreśliły zakres prac pozostających w pewnych. obszarach do wykonania w celu przygotowania się do przystąpienia przez kraje kandydujące. Taka sytuacja wymaga zdefiniowania etapów pośrednich zgodnie z priorytetami, każdemu z nich towarzyszą dokładne cele określone we współpracy z zainteresowanym państwem, osiągnięcie których jest warunkiem stopnia pomocy, postępu prowadzonych negocjacji z niektórymi państwami i rozpoczęcia negocjacji z innymi państwami. Priorytety i cele pośrednie poprawionych programów Partnerstwa dla Członkostwa są ponownie podzielone na dwie grupy krótkoi średnioterminowe. Priorytety i cele krótkoterminowe zostały wybrane na podstawie realistycznych oczekiwań, że Bułgaria może je zrealizować, lub w znacznym stopniu osiągnąć postęp w ich realizacji do końca 2000 r. Oczekuje się, że realizacja priorytetów wyznaczonych jako średnioterminowe przekroczy jeden rok, aczkolwiek praca nad nimi powinna, gdzie jest to możliwe, rozpocząć się również w roku 2000 r. Postęp w realizacji priorytetów Partnerstwa dla Członkostwa 1998 r. jest oceniony w sprawozdaniu okresowym za 1999 r., a tą ocenę wykorzystano przy określaniu priorytetów dla bieżącego programu partnerstwa.

Bułgaria przedstawiła poprawioną wersję Narodowego Programu Przygotowania do Członkostwa (NPPC) dnia 31 maja 1999 r. Przedstawia ona harmonogram osiągania priorytetów i celów pośrednich, oparty na pierwszym programie Partnerstwa dla Członkostwa, jak też niezbędne struktury administracyjne i środki finansowe.

Partnerstwo dla Członkostwa wskazuje priorytetowe obszary dla przygotowań Bułgarii do członkostwa. Jednakże Bułgaria będzie musiała zająć się wszystkimi zagadnieniami określonymi w sprawozdaniu okresowym. Równie ważnym jest wypełnienie przez Bułgarię zobowiązań w zakresie zbliżenia ustawodawstw i wdrażania acquis zgodnie z zobowiązaniami podjętymi w ramach Układu Europejskiego, przegląd przepisów prawa i procesu negocjacyjnego. Należy pamiętać, że włączenie acquis do ustawodawstwa, nie jest samo w sobie wystarczające; konieczne będzie również zapewnienie, że jest ono rzeczywiście stosowane do tych samych norm prawnych jakie te, które mają zastosowanie w obrębie Unii. We wszystkich, poniżej wymienionych obszarach istnieje potrzeba dla wiarygodnego, skutecznego wdrożenia i stosowania acquis.

Analiza raportów okresowych Komisji pozwoliła określić następujące priorytety krótko- i średnioterminowe oraz cele pośrednie dla Bułgarii.

3.1. Krótkoterminowe (2000)

Kryteria polityczne:

– rozpoczęcie wdrażania rzymskiego programu ramowego i wzmocnienie Krajowej Rady ds. Kwestii Etnicznych i Demograficznych w tym zapewnienie koniecznego wsparcia finansowego; środki wdrożeniowe ukierunkowane na zwalczanie dyskryminacji (w tym dyskryminacji wewnątrz administracji publicznej); rozwijanie możliwości zatrudnienia i zwiększenie dostępu do edukacji.

Kryteria gospodarcze:

– wspieranie konkurencyjności poprzez rynkową restrukturyzację przedsiębiorstw; podejmowanie środków dla poprawy otoczenia działalności gospodarczej i pobudzanie inwestycji wewnętrznych i inwestycji z zewnątrz, w szczególności poprzez uproszczenie procedur prawnych i administracyjnych,

– zapewnienie przejrzystej prywatyzacji państwowych przedsiębiorstw i banków,

– ulepszenie procedur dotyczących upadłości i likwidacji oraz usprawnienie wykonania,

– przyjęcie planu restrukturyzacji sektora stalowego.

Rynek wewnętrzny:

– zamówienia publiczne: uporządkowanie procedur zamówień publicznych,

– prawa własności intelektualnej i przemysłowej: uporządkowanie i wykonanie przepisów prawnych dotyczących własności przemysłowej i znaku towarowego wraz ze zwalczaniem piractwa,

– ochrona danych: przyjęcie ustawodawstwa krajowego i powołanie organu monitorującego,

– swobodny przepływ towarów: przyjęcie ramowego ustawodawstwa w sprawie wymogów technicznych wdrażającego wszelkie zasady nowego, globalnego podejścia, wykonywanie nowej ustawy o normalizacji i wzmocnienie nowo stworzonej infrastruktury; przyjęcie ramowego ustawodawstwa w zakresie chemikaliów, produktów żywnościowych i środków leczniczych,

– swobodny przepływ kapitału: liberalizacja bezpośrednich inwestycji zagranicą i inwestycji w zagraniczne papiery wartościowe przez rezydentów; ustanowienie harmonogramu liberalizacji pozostałych ograniczeń przepływu kapitału w tym nabywania w sektorze nieruchomości,

– swobodny przepływ usług: wzmocnienie organów nadzoru,

– konkurencja: przyjęcie ustawodawstwa w sprawie pomocy państwa, ulepszenie sprawozdań dotyczących pomocy państwa, wprowadzenie inwentaryzacji pomocy państwa, przyjęcie wtórnego ustawodawstwa antymonopolowego,

– podatki: dostosowanie ustawodawstwa dotyczącego podatku VAT i opracowanie harmonogramu dla dostosowania opłat akcyzowych; zapewnienie zgodności nowych środków podatkowych z zasadami kodeksu postępowania w sprawach podatków od działalności gospodarczej; poprawa systemu ściągania podatków na poziomie krajowym i regionalnym, w szczególności poprzez usprawnienie przetwarzania danych dotyczących podatku VAT,

– organy celne: zapewnienie wykonywania przepisów nowego kodeksu celnego i jego przepisów wykonawczych.

Rolnictwo:

– kontynuacja dostosowania przepisów weterynaryjnych i fitosanitarnych, unowocześnienie uzgodnień w zakresie inspekcji, w szczególności dla przyszłych granic zewnętrznych,

– modernizacja zakładów mięsnych i mleczarskich w celu sprostania normom i standardom Unii Europejskiej w zakresie higieny i zdrowia publicznego,

– ustanowienie rejestru winnic.

Energia:

– wykonanie ustawodawstwa energetycznego i przyjęcie właściwego ustawodawstwa pochodnego; przygotowanie aktów prawnych według sektorów i właściwych planów reformy (elektryczność i gaz), wzmocnienie organów regulacyjnych,

– ustanowienie struktury cenowo-taryfowej prowadzącej do opartych na kosztach i przejrzystych cen energii,

– rozpoczęcie wdrażania strategii energetycznej, ze szczególnym uwzględnieniem efektywności energetycznej, zrewidowanie prognoz popytu na energię, na podstawie bardziej realistycznych scenariuszy wzrostu i intensywności energii,

– przyjęcie i wdrożenie realistycznego harmonogramu dla zamknięcia i demontażu jednostek 1, 2, 3 i 4 w elektrowni jądrowej w Kozłodoju; monitoring zarządzania zużywanym paliwem i odpadami radioaktywnymi,

– dalsze wzmacnianie niezależności i możliwości technicznych organów bezpieczeństwa jądrowego.

Transport:

– dostosowanie ustawodawstwa w sprawie bezpieczeństwa morskiego.

Zatrudnienie i sprawy socjalne:

– wspieranie wysiłków partnerów społecznych w zakresie budowy zdolności, szczególnie poprzez dwustronny dialog społeczny, w celu rozwoju i wdrażania acquis,

– przygotowanie, z pomocą Przeglądu Wspólnej Polityki Zatrudnienia w celu późniejszego uczestnictwa w Europejskiej Strategii na rzecz Zatrudnienia.

Środowisko naturalne:

– kontynuacja transpozycji przepisów ramowych w sektorach wody, powietrza i odpadów, przygotowanie i wdrażanie szczegółowych programów zbliżenia dla różnych dyrektyw, wzmocnienie struktur wdrożeniowych, szczególnie na poziomie regionalnym,

– opracowanie planu finansowania inwestycji (o charakterze dyrektyw), opartego na szacunkach kosztów dostosowania i realistycznych źródłach publicznego i prywatnego finansowania z roku na rok,

– zakończenie transpozycji przepisów i wykonanie dyrektywy dotyczącej oceny oddziaływania na środowisko.

Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne:

– wdrożenie skutecznego systemu zarządzania kontrolą graniczną i koordynacji służb dla zapobiegania nielegalnej imigracji i umożliwienia pełnego uczestnictwa w Systemie Informacyjny Schengen,

– wdrożenie i wykonanie nowego ramowego ustawodawstwa w zakresie procedur migracji i udzielania azylu,

– usprawnienie pracy organów wykonawczych i sądownictwa (liczebność personelu, rekrutacja, szkolenie i wyposażenie) w celu dalszego zwalczania przestępczości zorganizowanej, handlu narkotykami i korupcji; wzmocnienie policji i służb celnych, oraz zapewnienie lepszej koordynacji między organami wykonawczymi,

– opracowanie narodowej strategii walki z korupcją i wzmocnienie zdolności przeciwdziałania praniu wpływów pieniężnych; ratyfikacja Europejskiej Konwencji w sprawie dochodów pochodzących z przestępstwa i Europejskiej Konwencji Prawa Karnego w sprawie korupcji, podpisanie konwencji OECD w sprawie przekupstwa.

Wzmocnienie administracyjnych i sądowniczych kompetencji, w tym zarządzania i kontroli funduszy Unii Europejskiej:

– Phare⁽¹⁾, ISPA⁽²⁾ i SAPARD⁽³⁾: dalsze opracowywanie Narodowego Planu Rozwoju i Planu Rozwoju Obszarów Wiejskich; przyjęcie prawnych, administracyjnych i budżetowych ram, (instrukcja audytu i ślad rewizyjny) dla programowania i zarządzania ISPA oraz SAPARD, w tym mechanizmu dla regularnej oceny wpływu na środowisko i zgodnych z przepisami Unii Europejskiej zasad zamówień publicznych dla projektów współfinansowanych z funduszy Wspólnoty, oraz założenie funkcjonującej agencji płatniczej dla programu SAPARD,

– zakończyć tworzenie struktury legislacyjnej i wzmocnić wewnętrzne i zewnętrzne organa kontroli finansowej w tym jednostki kontroli regionalnej, w szczególności poprzez stosowanie kompleksowego systemu informacyjnego i wyraźne oddzielenie kontroli i zatwierdzenia ex-ante i wewnętrznej kontroli finansowej; ustanowić "niezależność funkcjonalną" dla krajowych wewnętrznych rewidentów/audytorów na szczeblu centralnym i lokalnym w tym dla kontroli finansowej ex-ante,

– wdrożenie przepisów prawnych o służbie cywilnej,

– wzmocnienie niezależności sędziów oraz skuteczności systemu sądowniczego, w tym postępowania sądowego i alternatywnych mechanizmów rozwiązywania sporów, wzmocnienie wykonywania orzeczeń i wyroków w postępowaniach cywilnych i karnych,

– wzmocnienie zdolności oceny finansowego i instytucjonalnego wpływu nowego ustawodawstwa.

3.2. Średnioterminowe

Kryteria polityczne:

– dalsze wdrażanie ramowego programu rzymskiego.

Kryteria gospodarcze:

– utrzymanie ogólnej stabilności makrofinansowej, poprawa konkurencyjności poprzez opartą na rynku restrukturyzację, w tym małych i średnich przedsiębiorstw; zakończenie procesu prywatyzacji, wzmocnienie instytucji gospodarki rynkowej, poprawa prawnych i regulacyjnych ram dla przedsiębiorstw,

– ustanowienie corocznej procedury nadzoru fiskalnego mającej na celu uzgodnienie sprawozdawczości, monitoringu i kontroli finansów publicznych, w szczególności pozycji fiskalnych z procedurami Unii Europejskiej,

– wdrożenie programu restrukturyzacji przemysłu stalowego,

– ustanowienie funkcjonującego rynku ziemi i finalizacja rejestru ziemi i nieruchomości.

Rynek wewnętrzny:

– zamówienia publiczne: zapewnienie przejrzystych procedur zamówień publicznych na poziomie centralnym i regionalnym,

– prawo własności intelektualnej i przemysłowej: zakończenie dostosowania i wdrożenia prawa własności przemysłowej (znaki towarowe, przeznaczenie geograficzne i wzory przemysłowe) wraz ze skutecznymi środkami kontroli granicznej,

– ochrona danych: wdrożenie ustawodawstwa,

– swobodny przepływ towarów: rozpoczęcie wdrażania dyrektyw dotyczących nowego podejścia, wykonywanie dostosowania tradycyjnego prawa technicznego, wdrażanie systemu nadzoru rynkowego,

– swobodny przepływ osób: zakończenie dostosowania w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów,

– swobodny przepływ usług: zakończenie dostosowania i wdrażanie prawa bankowego, prawa o zastawie, prawa o papierach wartościowych; gwarancje i ułatwienia dotyczące procedur udzielania kredytów i tytułów własności,

– konkurencja: wzmocnienie organów i procedur w dziedzinie działań antymonopolowych i pomocy państwa,

– telekomunikacja: wzmocnienie zdolności krajowych organów regulacyjnych,

– podatki: pełne dostosowanie acquis w dziedzinie podatków, w tym przejściowego wspólnotowego systemu VAT; przegląd istniejących przepisów prawnych i zapewnienie ich zgodności z kodeksem postępowania w dziedzinie opodatkowania działalności gospodarczej; umocnienie zdolności administracyjnej i procedur kontrolnych, w tym współpracy administracyjnej i wzajemnej pomocy,

– ochrona konsumentów: dalsze dostosowanie i wzmacnianie organów nadzoru rynku i przestrzegania prawa,

– organy celne: wzmocnienie kontroli granicznej; opracowanie zintegrowanej taryfy celnej, rozwijanie zdolności operacyjnych i komputeryzacja administracji celnej; wzmocnienie zwalczania oszustw i korupcji.

Rolnictwo:

– wzmacnianie mechanizmów zarządzania i struktur administracyjnych Wspólnej Polityki Rolnej (monitoring rynków rolnych i wdrażanie środków rozwoju strukturalnego i rozwoju obszarów wiejskich, ustanawianie organów i mechanizmów kontroli),

– dalsza restrukturyzacja sektora rolno-spożywczego, wzmocnienie administracji kontroli żywności,

– zakończenie systemem identyfikacji zwierząt, wdrażanie systemu kontroli jakości, (system HACCP), uzdatnianie odpadów zwierzęcych, programy kontroli pozostałości i chorób odzwierzęcych, kompletne systemy inspekcji na przyszłych granicach zewnętrznych.

Rybołówstwo:

– rozwijanie zdolności do wdrażania i wykonywania wspólnej polityki w dziedzinie rybołówstwa, w szczególności przez zapewnienie odpowiednich środków instytucjonalnych i sprzętu związanego z inspekcją i kontrolami; ustanowienie odpowiedniego systemu rejestracji floty; wspieranie i rozwijanie standardów jakości.

Energia:

– dostosowanie wymogów w zakresie zapasów ropy i dalsza poprawa wydajności energetycznej,

– przygotowania do działania wewnętrznego rynku energii, szczególnie dyrektyw dotyczących energii elektrycznej i gazu (w tym dostosowania cen energii do poziomu kosztów),

– przyjęcie i wdrażanie wtórnego ustawodawstwa dla wewnętrznego rynku gazu i energii elektrycznej,

– wdrożenie zobowiązań w sprawie etapowego zamykania i demontażu jednostek 1, 2, 3 i 4 elektrowni jądrowej w Kozłodoju; utrzymanie wysokiego poziomu bezpieczeństwa jądrowego jednostek 5 i 6-tej elektrowni,

– wzmocnienie struktur regulacyjnych w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony przed promieniowaniem.

Transport:

– dostosowania w dziedzinie transportu drogowego (dostęp do rynku, bezpieczeństwo drogowe i podatki), transportu kolejowego, transportu morskiego, wodnych dróg śródlądowych (wymogi techniczne dla statków) i transportu lotniczego (w szczególności bezpieczeństwo w powietrzu i kontrola ruchu lotniczego).

Zatrudnienie i sprawy socjalne:

– transpozycja i wdrożenie ustawodawstwa Unii Europejskiej w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, prawa pracy, równego traktowania kobiet i mężczyzn, zdrowia publicznego; wzmocnienie pokrewnych struktur administracyjnych i struktur wymaganych dla koordynacji ubezpieczeń społecznych,

– ustanowienie niezależnego funduszu gwarancyjnego dla pracowników w przypadku niewypłacalności pracodawcy.

Spójność gospodarcza i społeczna:

– opracowanie krajowej polityki w zakresie spójności gospodarczej i społecznej; przygotowanie wdrażania programów rozwoju regionalnego i inicjatyw wspólnotowych, polepszenie procedur administracyjnych i ustanowienie systemu budżetowego pozwalającego na podejmowanie wieloletnich zobowiązań i zarządzanie nim zgodnie ze standardami funduszy strukturalnych, w tym dotyczącymi oceny.

Środowisko naturalne:

– zakończenie transpozycji i wdrażania ustawodawstwa ramowego i sektorowego zgodnie z uprzednio określonym harmonogramem,

– włączenie zasad trwałego rozwoju do definicji i wdrażanie wszelkich innych instrumentów polityki sektorowej.

Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne:

– dalsze stopniowe dostosowywanie przepisów i praktyki wizowej do zasad i praktyki Unii Europejskiej,

– przyjęcie i stosowanie międzynarodowych instrumentów do walki z handlem narkotykami, w szczególności Porozumienia w sprawie nielegalnego obrotu morskiego, wykonanie art. 17 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi,

– poprawa udogodnień dla osób ubiegających się o azyl i uchodźców,

– dalsza intensyfikacja koordynacji i współpracy w dziedzinie zwalczania przestępczości transgranicznej, szczególnie w dziedzinie tranzytu, produkcji i sprzedaży narkotyków, jak też prania brudnych pieniędzy, wdrażanie strategii antykorupcyjnej, kontynuacja zwalczania handlu kobietami i dziećmi,

– wzmocnienie niezależności sądownictwa.

Wzmocnienie zdolności administracyjnych i sądowych, w tym zarządzania i kontroli funduszy Unii Europejskiej:

– zakończenie wprowadzenia profesjonalnej i bezstronnej służby cywilnej na podstawie ustawy o służbie cywilnej, ustanowienie struktur zarządzania służbą cywilną i zapewnienie uproszczenia procedur,

– polepszenie nauczania o kwestiach europejskich, w tym kształcenia sędziów w zakresie prawa wspólnotowego,

– wzmocnienie funkcji publicznej kontroli finansowej poprzez zapewnienie odpowiedniego personelu, szkolenia i wyposażenia,

– wzmocnienie zdolności statystycznych.

4. PROGRAMY

Przydział środków Phare na okres 1995-1999 wyniósł łącznie 415 mln EUR Na mocy porozumienia Rady Europejskiej w Berlinie w dniach 24 i 25 marca 1999 r., pomoc finansowa dla państw ubiegających się o członkostwo w okresie 2000-2006 obejmie również wsparcie dla środków przedakcesyjnych dla rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich poprzez przedakcesyjny instrument SAPARD (rozporządzenie Rady (WE) nr 1268/1999, Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 87) i strukturalny instrument ISPA - Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej (rozporządzenie Rady (WE) nr 1267/1999, Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 73) dające priorytet środkom takim jak fundusz spójności w okresie przedakcesyjnym. W ramach tych krajowych przydziałów, Bułgaria może również finansować część swojego udziału w programach wspólnotowych w tym w piątym programie ramowym w dziedzinie działań badawczych i szkoleniowych (Dz.U. L 26 z 1.2.1999, str. 1). Ponadto, Bułgaria uzyska dostęp do finansowania z programów wielonarodowych bezpośrednio związanych z acquis Unii. W przypadku wszystkich projektów inwestycyjnych wymaga się wspólnego finansowania przez państwa ubiegające się o członkostwo. Od 1998 r. Komisja współpracuje z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym i międzynarodowymi instytucjami finansowymi, w szczególności z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju i Bankiem Światowym, w celu ułatwienia współfinansowania priorytetowych projektów przedakcesyjnych.

5. PRZEPISY WARUNKOWE

Pomoc wspólnotowa w zakresie finansowania projektów poprzez trzy instrumenty przedakcesyjne Phare, ISPA i Sapard jest uwarunkowana respektowaniem przez Bułgarię jej zobowiązań w ramach Układu Europejskiego, dalszymi działaniami w kierunku spełnienia kryteriów kopenhaskich w szczególności postępu w wypełnieniu określonych priorytetów Partnerstwa dla Członkostwa w 2000 r. Niewypełnienie tych ogólnych warunków może doprowadzić do podjęcia przez Radę decyzji o zawieszeniu pomocy finansowej na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 622/98.

6. MONITORING

Wdrażanie Partnerstwa dla Członkostwa jest monitorowane w ramach Układu Europejskiego. Jak podkreśliła to Rada Europejska w Luksemburgu, jest rzeczą ważną aby instytucje Układu Europejskiego stanowiły w dalszym ciągu ramy wewnątrz których można zbadać przyjęcie acquis Unii, z zastosowaniem tych samych procedur, niezależnie od otwarcia negocjacji. Odnośne istotne części Partnerstwa dla Członkostwa są omawiane w ramach właściwego podkomitetu. Komitet Stowarzyszenia zajmuje się ogólnym rozwojem sytuacji, postępem i problemami w realizacji swoich priorytetów i celów pośrednich jak również bardziej specyficznymi kwestiami skierowanymi do niego przez podkomitety.

Komitet Zarządzający Phare zapewnia wzajemną zgodność decyzji dotyczących finansowania podejmowanych w ramach wszystkich trzech instrumentów przedakcesyjnych tzn., Phare, ISPA i SAPARD, jak również ich zgodność z Partnerstwem dla Członkostwa jak to ustanowiono w rozporządzeniu koordynującym (rozporządzenie Rady (WE) nr 1266/1999, (Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 68)).

Partnerstwo dla Członkostwa nadal podlega zmianom w zależności od potrzeb, zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 622/98.

______

⁽¹⁾ Phare = program pomocy w przebudowie gospodarczej państw Europy Środkowej i Wschodniej.

⁽²⁾ ISPA = Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej.

⁽³⁾ SAPARD = Program Dostosowań Strukturalnych dla Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich.