Decyzja 95/411/WE ustanawiająca zasady badań mikrobiologicznych na obecność salmonelli przez pobieranie próbek świeżego mięsa drobiowego przeznaczonego dla Finlandii i Szwecji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.243.29

Akt utracił moc

Wersja od: 24 marca 1998 r.

DECYZJA RADY

z dnia 22 czerwca 1995 r.

ustanawiająca zasady badań mikrobiologicznych na obecność salmonelli przez pobieranie próbek świeżego mięsa drobiowego przeznaczonego dla Finlandii i Szwecji

(95/411/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 11 października 1995 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 71/118/EWG z dnia 15 lutego 1971 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel świeżym mięsem drobiowym⁽¹⁾, w szczególności jej art. 5 ust. 3 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

Komisja zatwierdziła programy operacyjne przedstawione przez Finlandię i Szwecję dotyczące kontroli salmonelli; programy te zawierają szczególne środki odnoszące się do świeżego mięsa drobiowego;

stosowanie przez zakład badań mikrobiologicznych stanowi jedną z dodatkowych gwarancji wymaganych przez Finlandię i Szwecję oraz zapewnia gwarancje równoważne z tymi uzyskiwanymi w ramach fińskich i szwedzkich programów operacyjnych, uznanych w odpowiednich decyzjach Komisji;

Finlandia i Szwecja, muszą stosować przy przywozie świeżego mięsa drobiowego z państw trzecich, wymagania przynajmniej tak rygorystyczne, jak te ustanowione w niniejszej decyzji;

należy ustanowić zasady w odniesieniu do badań mikrobiologicznych polegających na pobieraniu próbek, przez określenie metody pobierania próbek, liczby pobieranych próbek oraz metody mikrobiologicznego badania tych próbek;

jeśli chodzi o metody pobierania próbek jakie maja być zastosowane, właściwe jest dokonanie rozróżnienia między całymi tuszami z jednej strony, a częściami tusz i podrobami, z drugiej;

właściwe jest uwzględnienie międzynarodowych metod mikrobiologicznego badania próbek;

nie wymaga się przeprowadzania badań mikrobiologicznych świeżego mięsa drobiowego pochodzącego z zakładów objętych programem uznanym za równoważny z programem stosowanym przez Finlandię lub Szwecję;

przepisy niniejszej decyzji nie mają wpływu na zmiany w załącznikach do dyrektywy 71/118/EWG, jakie mogą zostać przyjęte zgodnie z art. 19 tej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodnie z art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 71/118/EWG, przesyłki świeżego mięsa drobiowego przeznaczonego dla Finlandii i Szwecji podlegają zasadom ustanowionym w art. 2 i 3.

Artykuł  2

Świeże mięso drobiowe przeznaczone dla Finlandii i Szwecji podlega badaniom mikrobiologicznym na obecność salmonelli przez pobieranie próbek, przeprowadzanym zgodnie z Załącznikiem, w zakładzie z którego pochodzi takie mięso.

Artykuł  3

Mięso drobiowe z zakładu objętego programem, który zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 dyrektywy 71/118/EWG, został uznany za równoważny z programem stosowanym przez Finlandię lub Szwecję, nie podlega badaniom mikrobiologicznym przewidzianym w niniejszej decyzji.

Artykuł  4

Do dnia 1 lipca 1988 r. Rada podda niniejszą decyzję przeglądowi, działając na wniosek Komisji, sporządzony z uwzględnieniem sprawozdania opracowanego w oparciu o wyniki programów operacyjnych wdrożonych przez Finlandię i Szwecję, oraz na podstawie doświadczeń zdobytych podczas stosowania niniejszej decyzji.

Artykuł  5

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 1995 r.

Artykuł  6

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 czerwca 1995 r.

	W imieniu Rady
	Ph. VASSEUR
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 55 z 8.3.1971, str. 23. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją 91/1/WE, Euratom, EWWiS (Dz.U. L 1 z 1.1.1995, str. 1).

ZAŁĄCZNIK ¹

SEKCJA  A

METODA POBIERANIA PRÓBEK

1. Tusze (bez zdejmowania skóry z karku)

Próbki losowe pobiera się równomiernie z całej przesyłki. Próbki obejmują kawałki o wadze około 10 g, pobrane ze skóry karku, zdejmowanej w sposób aseptyczny za pomocą sterylnego skalpela i szczypczyków. Do chwili badania, próbki należy przechowywać w lodówce, w temperaturze 4 °C. Do badania próbki są rozcieńczane dziesięciokrotnie w zbuforowanej wodzie peptonowej i inkubowane przez 16-20 godzin w temperaturze 37 °C. Następnie, wzbogaconą wstępnie pożywkę bulionową poddaje się badaniu na obecność salmonelli, zgodnie z metodą opisaną w sekcji C. Dla każdego wzbogacenia można stosować maksymalnie do 10 porcji wstępnie wzbogaconych pożywek bulionowych.

Próbki muszą być odpowiednio oznakowane i opisane.

2. Tusze bez skóry na karku, części tusz i podroby

Należy pobrać kawałki tkanki o wadze około 25 g, przez wbicie sterylnego dziurkacza do korków w powierzchnię mięsa lub przez wycięcie plasterka tkanki przy pomocy sterylnych narzędzi. Do chwili badania, próbki należy przechowywać w lodówce, w temperaturze 4 °C. Do badania próbki są rozcieńczane dziesięciokrotnie w zbuforowanej wodzie peptonowej i inkubowane przez 16-20 godzin w temperaturze 37 °C. Następnie, wzbogaconą wstępnie pożywkę bulionową poddaje się badaniu na obecność salmonelli, zgodnie z metodą opisaną w sekcji C. Dla każdego wzbogacenia można stosować maksymalnie do 10 porcji wzbogaconych wstępnie pożywek bulionowych.

Próbki muszą być odpowiednio oznakowane i opisane.

SEKCJA  B

LICZBA POBIERANYCH PRÓBEK

Liczba opakowań w przesyłce, z której mają być pobierane oddzielne losowe próbki, wynosi:

Przesyłka (liczba opakowań)	Liczba opakowań do pobrania próbek
1-24	Liczba równa liczbie opakowań, przy czym maksymalnie
	20
25-29	20
30-39	25
40-49	30
50-59	35
60-89	40
90-199	50
200-499	55
500 lub więcej	60

W zależności od masy opakowań, liczbę próbek można zmniejszyć stosując poniższe przeliczniki:

Masa opakowań	> 20 kg	10-20 kg	< 10 kg
Mnożniki	x 1	x ¾	x ½

SEKCJA  C

MIKROBIOLOGICZNA METODA BADANIA PRÓBEK

Badanie mikrobiologiczne próbek w kierunku wykrycia salmonelli należy przeprowadzać zgodnie z normą Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO 6579: 1993 lub poprawione wersje albo metodą opisaną przez Nordycki Komitet ds. Analizy Artykułów Spożywczych (metoda NMKL nr 71, wydanie czwarte, 1991 r.) lub wersje poprawione. Metody dające równoważne gwarancje mogą być zatwierdzone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 21 dyrektywy 71/118/EWG.

W przypadku gdy Państwa Członkowskie kwestionują wyniki badań, norma Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO 6579: 1993 lub jej poprawione wersje powinny być uznane za metodę referencyjną.

¹ Załącznik zmieniony przez art. 3 decyzji nr 98/227/WE z dnia 16 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.87.14) zmieniającej nin. decyzję z dniem 24 marca 1998 r.