Decyzja 95/409/WE ustanawiająca zasady badań mikrobiologicznych drogą pobierania próbek świeżej wołowiny, cielęciny i wieprzowiny przeznaczonych dla Finlandii i Szwecji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.243.21

Akt utracił moc

Wersja od: 24 marca 1998 r.

DECYZJA RADY

z dnia 22 czerwca 1995 r.

ustanawiająca zasady badań mikrobiologicznych drogą pobierania próbek świeżej wołowiny, cielęciny i wieprzowiny przeznaczonych dla Finlandii i Szwecji

(95/409/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 11 października 1995 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych dotyczących produkcji i wprowadzania do obrotu świeżego mięsa⁽¹⁾, w szczególności jej art. 5 ust. 3 lit. a) i b),

a także mając na uwadze, co następuje:

Komisja zatwierdziła programy operacyjne przedstawione przez Finlandię i Szwecję dotyczące kontroli salmonelli; programy te zawierają szczególne środki odnoszące się do świeżej wołowiny, cielęciny i wieprzowiny;

wdrażanie przez zakład badań mikrobiologicznych stanowi jedną z dodatkowych gwarancji udzielonych Finlandii i Szwecji oraz zapewnia gwarancje równoważne z tymi uzyskiwanymi w ramach fińskich i szwedzkich programów operacyjnych, uznanych w odpowiednich decyzjach Komisji;

Finlandia i Szwecja muszą stosować przy przywozie tego mięsa z państw trzecich wymagania przynajmniej tak rygorystyczne, jak te ustanowione w niniejszej dyrektywie;

jeśli chodzi o metody pobierania próbek, jakie mają być zastosowane, właściwe jest dokonanie rozróżnienia między tuszami i półtuszami z jednej strony a ćwiartkami, częściami i mniejszymi kawałkami z drugiej strony;

właściwe jest uwzględnienie międzynarodowych metod mikrobiologicznego badania próbek;

nie wymaga się przeprowadzania badań mikrobiologicznych świeżego mięsa pochodzącego z zakładów objętych programem uznanym za równoważny z programem stosowanym przez Finlandię i Szwecję;

przepisy niniejszej decyzji pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek przepisów, które mogłyby być przyjęte w ramach wykonywania przepisów art. 5 ust. 2 dyrektywy 64/433/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Na podstawie art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 64/433/EWG dostawy świeżej wołowiny, cielęciny i wieprzowiny przeznaczonej dla Finlandii i Szwecji podlegają zasadom ustanowionym w art. 2, 3 i 4.

Artykuł  2

Świeża wołowina, cielęcina i wieprzowina przeznaczone dla Finlandii i Szwecji są poddawane badaniom mikrobiologicznym na obecność salmonelli zgodnie z art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 64/433/EWG drogą pobierania próbek w zakładzie pochodzenia tego mięsa. Badania mikrobiologiczne są prowadzone zgodnie z tym, co ustanowiono w Załączniku.

Artykuł  3

Świeża wołowina, cielęcina i wieprzowina z zakładu objętego programem, który zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 16 dyrektywy 64/433/EWG został uznany za równoważny z programem stosowanym przez Finlandię lub Szwecję, nie podlega badaniom mikrobiologicznym przewidzianym w niniejszej decyzji.

Artykuł  4

Do dnia 1 lipca 1998 r. Rada dokona przeglądu niniejszej decyzji, stanowiąc na wniosek Komisji, sporządzony z uwzględnieniem sprawozdania opracowanego na podstawie wyników programów operacyjnych wdrożonych przez Finlandię i Szwecję oraz na podstawie doświadczeń zdobytych podczas stosowania niniejszej decyzji.

Artykuł  5

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 1995 r.

Artykuł  6

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 czerwca 1995 r.

	W imieniu Rady
	Ph. VASSEUR
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 2012/64. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją 95/1/WE, Euratom, EWWiS (Dz.U. L 1 z 1.1.1995, str. 1).

ZAŁĄCZNIK ¹

SEKCJA  A

METODA POBIERANIA PRÓBEK

1. Tusze, półtusze i ćwiartki uzyskane w ubojni pochodzenia ("technika wymazu")

Próbki uzyskane metodą wymazu powierzchniowego pobierane są na terenach narażonych na skażenie. Wymaz powierzchniowy obejmuje otwarte boki tusz oraz powierzchnie cięcia. Należy przy tym pamiętać, że wymazy z tusz wołowych pobierane są z co najmniej trzech miejsc (noga, bok i kark), natomiast z tusz wieprzowych - z co najmniej dwóch miejsc (noga i mostek).

Aby zapobiec zanieczyszczeniu krzyżowemu, próbki pobierane są za pomocą sterylnych wacików i próbników bez dotykania mięsa.

Powierzchnie pobierania próbek (20 cm × 20 cm), opisane w akapicie pierwszym, są pocierane dwoma sterylnymi wacikami bawełnianymi. Pierwszy wacik jest zwilżony w sterylnym wodnym roztworze peptonowym i kilkakrotnie mocno pociera się nim obszar pobierania próbek. Ta sama powierzchnia jest pocierana drugim suchym wacikiem. Następnie waciki są umieszczane w 100 ml zbuforowanego wodnego roztworu peptonowego.

Każda próbka jest należycie oznaczona i opisana.

2. Ćwiartki, kawałki i mniejsze części z innego zakładu niż ubojnia pochodzenia tuszy ("metoda destrukcyjna")

Kawałki tkanki uzyskiwane są przez wbicie sterylnego korkociągowego próbnika w powierzchnię mięsa lub wycięcie plasterka tkanki o powierzchni około 25 cm² za pomocą sterylnych narzędzi. Próbki są przenoszone w warunkach aseptycznych do pojemnika na próbki lub do plastikowego worka na roztwory, a następnie poddawane homogenizacji (perystaltyczny stomacher albo mieszalnik obrotowy (homogenizator)). Próbki mrożonego mięsa pozostają w stanie zamrożonym w czasie transportu do laboratorium. Próbki mięsa schłodzonego nie są zamrażane, ale przechowuje się je w niskiej temperaturze. Oddzielnie pobrane próbki z tej samej dostawy mogą być łączone w grupy.

Każda próbka jest należycie oznaczona i opisana.

SEKCJA  B

LICZBA POBIERANYCH PRÓBEK

1. Tusze, półtusze i półtusze pocięte na nie więcej niż trzy części oraz ćwiartki wymienione w sekcji A pkt 1

Liczba tusz lub półtusz (jednostek) w dostawie, z których mają być pobierane wyrywkowo oddzielne próbki, jest następująca:

Przesyłka (liczba jednostek)	Liczba jednostek poddanych pobraniu próbek
1-24	Liczba równa liczbie jednostek przy maksimum równym 20
25-29	20
30-39	25
40-49	30
50-59	35
60-89	40
90-199	50
200-499	55
500 i więcej	60

2. Ćwiartki, kawałki i małe części zgodnie z sekcją A pkt 2

Liczba opakowań jednostkowych w przesyłce, z których mają być pobierane wyrywkowo oddzielne próbki, jest następująca:

Przesyłka (liczba opakowań jednostkowych)	Liczba opakowań jednostkowych poddanych pobraniu próbek
1-24	Liczba równa liczbie opakowań jednostkowych przy maksimum równym 20
25-29	20
30-39	25
40-49	30
50-59	35
60-89	40
90-199	50
200-499	55
500 i więcej	60

W zależnosci od wagi opakowań jednostkowych liczba opakowań jednostkowych poddanych pobieraniu próbek może być zmniejszona według poniższych mnożników:

Waga opakowań jednostkowych	> 20 kg	10-20 kg	< 10 kg
Mnożniki	× 1	× ¾	× ½

SEKCJA  C

MIKROBIOLOGICZNA METODA BADANIA PRÓBEK

Badanie mikrobiologiczne próbek w kierunku wykrycia salmonelli należy przeprowadzać zgodnie z normą Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO 6579: 1993 lub poprawione wersje albo metodą opisaną przez Nordycki Komitet ds. Analizy Artykułów Spożywczych (metoda NMKL nr 71, wydanie czwarte, 1991 r.) lub wersje poprawione. Metody dające równoważne gwarancje mogą być zatwierdzone zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 dyrektywy 64/433/EWG.

W przypadku gdy Państwa Członkowskie kwestionują wyniki badań, norma Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO 6579: 1993 lub jej poprawione wersje powinny być uznane za metodę referencyjną.

¹ Załącznik zmieniony przez art. 1 decyzji nr 98/227/WE z dnia 16 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.87.14) zmieniającej nin. decyzję z dniem 24 marca 1998 r.