Decyzja 2005/631/WE dotycząca zasadniczych wymogów, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1999/5/WE, zapewniających nadajnikom radiolokacyjnym Cospas-Sarsat dostęp do służb ratowniczych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2005.225.28

Akt obowiązujący

Wersja od: 31 sierpnia 2005 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 29 sierpnia 2005 r.

dotycząca zasadniczych wymogów, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1999/5/WE, zapewniających nadajnikom radiolokacyjnym Cospas-Sarsat dostęp do służb ratowniczych

(notyfikowana jako document nr C(2005) 3059)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2005/631/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 31 sierpnia 2005 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.

uwzględniając dyrektywę 1999/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności⁽¹⁾ w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. e),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Radiolatarnie ratunkowe sygnalizujące położenie (EPIRB) działające na częstotliwości 406 MHz w ramach systemu Cospas-Sarsat, będące rodzajem nadajników radiolokacyjnych, stanowią element Światowego Morskiego Systemu Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa (GMDSS).

(2) Zgodnie z decyzją Komisji 2004/71/WE z dnia 4 września 2003 r. w sprawie istotnych wymagań odnoszących się do urządzeń morskiej łączności radiowej, które zamierza się zastosować na statkach nieobjętych przepisami Konwencji SOLAS i które mają być stosowane w Światowym Morskim Systemie Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa (GMDSS)⁽²⁾, producenci EPIRB muszą zapewnić, by sprzęt był zaprojektowany w sposób gwarantujący prawidłowe funkcjonowanie, spełniał wszystkie wymogi operacyjne GMDSS w warunkach zagrożenia i zapewniał wyraźną i niezawodną łączność.

(3) Decyzja 2004/71/WE nie obejmuje jednak nadajników radiolokacyjnych przeznaczonych do innych celów. Ponieważ planuje się wykorzystanie dużej ilości tego rodzaju nadajników radiolokacyjnych Cospas-Sarsat jako nadajników ratunkowych, konieczne jest zapewnienie, by w zakresie objętym dyrektywą 1999/5/WE nadajniki te były zaprojektowane w sposób zapewniający prawidłowe funkcjonowanie zgodne z przyjętymi wymogami operacyjnymi oraz by spełniały wymogi systemu Cospas- Sarsat.

(4) Środki ustanowione w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Oceny Zgodności Telekomunikacji i Nadzoru Rynku,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do nadajników radiolokacyjnych działających na częstotliwości 406 MHz w ramach systemu Cospas-Sarsat, które nie są objęte decyzją 2004/71/WE.

Artykuł  2

Nadajniki radiolokacyjne wymienione w art. 1 muszą być zaprojektowane w sposób zapewniający prawidłowe działanie zgodne z przyjętymi warunkami operacyjnymi w środowisku, w którym nadajniki takie mogą być używane. W warunkach zagrożenia nadajniki te muszą zapewniać wyraźną i niezawodną łączność o wysokim stopniu wierności, spełniając wszystkie wymogi systemu Cospas-Sarsat.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 sierpnia 2005 r.

	W imieniu Komisji
	Günter VERHEUGEN
	Wiceprzewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 91 z 7.4.1999, str. 10. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

⁽²⁾ Dz.U. L 16 z 23.1.2004, str. 54.