Zaproszenie do zgłaszania uwag na temat projektu rozporządzenia Komisji w sprawie stosowania art. 87 i 88 traktatu WE do pomocy de minimis.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.276.7

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 listopada 2006 r.

Zaproszenie do zgłaszania uwag na temat projektu rozporządzenia Komisji w sprawie stosowania art. 87 i 88 traktatu WE do pomocy de minimis

(2006/C 276/07)

(Dz.U.UE C z dnia 14 listopada 2006 r.)

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi w terminie jednego miesiąca od daty opublikowania niniejszego projektu rozporządzenia. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:

European Commission

Directorate-General for Fisheries and Maritime Affairs

DG FISH-D3 (Legal issues)

rue Joseph II, 99

B-1049 Brussels

Fax: [phone]

E-mail: [e-mail]

Tekst ten będzie również dostępny na następujących stronach internetowych:

http:/ec.europa.eu/fisheries/legislation/state_aid_en.htm

Projekt rozporządzenia w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniające roporządzenie (WE) nr 1860/2004

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczące stosowania art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa⁽¹⁾, w szczególności jego art. 2 ust. 1,

po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia⁽²⁾,

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do określenia w rozporządzeniu progu, poniżej którego uważa się, iż środki pomocy nie spełniają wszystkich kryteriów określonych w art. 87 ust. 1 traktatu i dlatego nie podlegają procedurze zgłoszenia przewidzianej w art. 88 ust. 3 traktatu.

(2) Na podstawie wspomnianego rozporządzenia Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis⁽³⁾, które ustala pułap w wysokości 100.000 EUR na beneficjenta w okresie trzech lat. Początkowo to rozporządzenie nie stosowało się wobec sektora rolnictwa, rybołówstwa, akwakultury i transportu w kontekście szczególnych zasad, które stosuje się w tych sektorach.

(3) W odniesieniu do sektorów rolnictwa i rybołówstwa rozporządzenie Komisji (WE) nr 1860/2004 z dnia 6 października 2004 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa⁽⁴⁾ ustanowiło specjalny pułap w wysokości 3.000 EUR na beneficjenta w okresie trzech lat stosujący się do tych sektorów, jak i w świetle doświadczeń zdobytych przez Komisję można uznać, iż bardzo niskie kwoty pomocy przyznanej w tych sektorach nie spełniają kryteriów art. 87 ust. 1 traktatu, pod warunkiem że spełnione są pewne wymogi. Dzieje się tak w przypadku, gdy kwoty pomocy otrzymanej przez indywidualnych producentów są niewielkie, a jednocześnie ogólna kwota pomocy przyznanej tym sektorom nie przekracza niewielkiego procentu wartości produkcji.

(4) Ze względu na zmianę sytuacji ekonomicznej oraz w świetle doświadczenia zdobytego przy okazji stosowania obowiązujących zasad de minimis, zmiany tych zasad zostały uznane za konieczne. W związku z tym niedawno zaproponowano zwiększenie z 100.000 do 200.000 EUR ogólnego pułapu de minimis ustanowionego w rozporządzeniu (WE) nr 69/2001; włączenie sektora transportu w zakres wspomnianego rozporządzenia, oraz rozszerzenie zastosowania tego rozporządzenia na sektor przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rolnych.

(5) Doświadczenie zdobyte ostatnio przy okazji stosowania zasad pomocy państwa w sektorze rybołówstwa, a w szczególności stosowanie pułapu de minimis ustalonego przez rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 oraz wytycznych dotyczących oceny pomocy państwa dla sektorów rybołówstwa i akwakultury⁽⁵⁾, pokazało że ryzyko zakłócenia konkurencji przez pomoc de minimis było niższe niż przewidywano w roku 2004.

(6) Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy wywozowej ani pomocy preferującej produkty krajowe wobec produktów przywożonych. Ponadto Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w swoim orzeczeniu z dnia 19 września 2002 r. ustalił, że od chwili przyjęcia przez Wspólnotę aktów prawnych dotyczących ustanowienia wspólnej organizacji rynku w danym sektorze rolnictwa, państwa członkowskie mają obowiązek powstrzymania się od wszelkich działań mogących zaszkodzić tej organizacji lub wprowadzających od niej odstępstwa⁽⁶⁾. Zasadę tą stosuje się również w sektorze rybołówstwa. Z tego względu niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy, której wysokość ustalona jest na podstawie ceny lub ilości produktów wprowadzonych na rynek. Ponadto nie powinno ono mieć zastosowania do pomocy przeznaczonej na finansowanie tworzenia i funkcjonowania sieci dystrybucyjnej w innych państwach członkowskich Wspólnoty. Pomoc na pokrycie kosztów uczestnictwa w targach handlowych bądź kosztów badań lub też kosztów usług konsultingowych potrzebnych do wprowadzenia nowego lub już istniejącego produktu na nowym rynku nie stanowi zwykle pomocy wywozowej.

(7) W świetle dotychczasowych doświadczeń zdobytych przez Komisję, pomoc przyznawana przedsiębiorstwom w sektorze rybołówstwa nieprzekraczająca 30.000 EUR na beneficjenta w dowolnym okresie trzech lat, w sytuacji gdy całkowita kwota takiej pomocy przyznanej wszystkim przedsiębiorstwom w sektorze rybołówstwa w okresie trzech lat nie przekracza pułapu około 2,5 % rocznej produkcji rybołówstwa, nie może zostać uznana za pomoc, która nie wpływa na handel między państwami członkowskimi i/lub nie zakłóca bądź nie zagraża zakłóceniem konkurencji, i dlatego nie podlega postanowieniom art. 87 ust. 1 traktatu. Lata, które w tym celu należy wziąć pod uwagę, obejmują lata budżetowe brane pod uwagę do celów budżetowych w danym państwie członkowskim. Stosowny okres trzech lat należy oceniać w sposób ciągły, tak więc dla każdego przypadku nowej pomocy de minimis należy ustalać ogólną kwotę pomocy de minimis przyznaną w ciągu danego roku budżetowego oraz w ciągu poprzednich dwóch lat budżetowych.

(8) Zgodnie z zasadami regulującymi kwestie dotyczące pomocy objętej zakresem art. 87 ust. 1 Traktatu WE za datę przyznania pomocy de minimis należy uznać moment, w którym beneficjentowi, zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, zostało nadane prawo przyjęcia pomocy. Zasada de minimis nie stanowi przeszkody dla otrzymania przez przedsiębiorstwa pomocy państwa zatwierdzonej przez Komisję lub objętej rozporządzeniem o wyłączeniu grupowym.

(9) Uwzględniając cele wspólnej polityki rybołówstwa, pomoc przeznaczona na zwiększenie zdolności połowowej oraz pomoc przyznana na budowę i zakup statków rybackich nie muszą być objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem pomocy na modernizację głównego pokładu, o której mowa w art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa⁽⁷⁾.

(10) W celu przejrzystości, równości traktowania oraz prawidłowego stosowania pułapu de minimis, właściwe jest, by państwa członkowskie stosowały tę samą metodę obliczeń. W celu ułatwienia tych obliczeń oraz zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 69/2001 kwoty pomocy, które nie przybierają formy dotacji pieniężnych, powinny być przeliczane na ekwiwalent pomocy brutto. [Ponadto w celu zapewnienia skutecznego monitorowania niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie jedynie do środków pomocy, które są przejrzyste, to znaczy wówczas, gdy wartość pomocy daje się łatwo ująć ilościowo]. Przy obliczaniu ekwiwalentu dotacji dla przejrzystych rodzajów pomocy, innych niż dotacje wypłacane w kilku ratach, należy uwzględniać rynkowe stopy procentowe obowiązujące w czasie przyznawania takiej pomocy. Mając na uwadze jednolite, przejrzyste i proste stosowanie zasad pomocy państwa, rynkowe stopy procentowe stosowane do celów niniejszego rozporządzenia powinno się uważać za stopy referencyjne. Stopy referencyjne powinny być okresowo ustalane przez Komisję na podstawie obiektywnych kryteriów oraz publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w Internecie.

(11) Komisja ma obowiązek zapewnić, że zasady przyznawania pomocy państwa są przestrzegane, a w szczególności że pomoc przyznana zgodnie z zasadami de minimis spełnia określone w nich warunki. Zgodnie art. 10 traktatu państwa członkowskie powinny ułatwić osiągnięcie tego celu poprzez ustanowienie niezbędnego mechanizmu gwarantującego, że ogólna kwota pomocy przyznanej zgodnie z zasadami de minimis nie przekracza pułapu 30.000 EUR na beneficjenta bądź ogólnych pułapów ustanowionych przez Komisję w oparciu o wartość produkcji rybołówstwa w przeliczeniu na państwo członkowskie w okresie trzech lat. W tym celu państwa członkowskie, przyznając pomoc de minimis, powinny poinformować zainteresowane przedsiębiorstwo, że pomoc ma charakter de minimis, powinny otrzymać pełną informację o innych przypadkach pomocy de minimis, które miały miejsce w ciągu ostatnich trzech lat oraz dokładnie kontrolować, czy nowa pomoc de minimis nie przekroczy pułapu de minimis. Zgodność pułapów można również sprawdzić w centralnym rejestrze.

(12) W celu zapewnienia jasności i uwzględniając różnice między pułapami pomocy de minimis w sektorach rolnictwa i rybołówstwa, należy przyjąć konkretne przepisy mające zastosowanie wyłącznie do sektora rybołówstwa i należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 1860/2004.

(13) Uwzględniając doświadczenie Komisji, a w szczególności częstotliwość, z jaką zasadniczo należy dokonywać przeglądu polityki pomocy państwa, a w szczególności uwzględniając okres stosowania rozporządzenia (WE) nr 69/2001 i rozporządzenia (WE) nr 1860/2004, właściwe jest ograniczenie okresu stosowania niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2013 r. Na wypadek, gdyby niniejsze rozporządzenie przestało obowiązywać i nie zostało przedłużone, państwa członkowskie powinny dysponować sześciomiesięcznym okresem dostosowawczym w odniesieniu do pomocy de minimis objętej niniejszym rozporządzeniem. Ze względu na pewność prawną właściwe jest wyjaśnienie wpływu niniejszego rozporządzenia na pomoc przyznaną przed datą jego wejścia w życie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres zastosowania

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom w sektorze rybołówstwa, z wyjątkiem:

a) pomocy, której wysokość ustalona jest na podstawie ceny lub ilości produktów wprowadzonych na rynek;

b) pomocy udzielanej na działalność związaną z wywozem, a mianowicie pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, oraz pomocy zależnej od preferowania towarów krajowych wobec towarów przywożonych;

c) tworzenia i prowadzenia sieci dystrybucyjnej lub innych wydatków bieżących związanych z prowadzeniem działalności wywozowej w państwach członkowskich;

d) pomocy przeznaczonej na zwiększenie zdolności połowowej pod względem tonażu i mocy, określonej w art. 3 lit. n) rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002, chyba że dotyczy to pomocy na modernizację głównego pokładu, określonej w art. 11 ust. 5 wspomnianego rozporządzenia,

e) pomocy na zakup i budowę statków rybackich.

Artykuł  2

Definicje

1. Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) "przedsiębiorstwa sektora rybołówstwa" oznaczają przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa;

b) "produkty rybołówstwa" oznaczają produkty określone w art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000⁽⁸⁾.

c) "przetwórstwo i wprowadzanie do obrotu" oznacza wszystkie czynności, w tym składowanie, przetwarzanie, produkcję i dystrybucję, od chwili wyładunku lub zbioru, aż do etapu produktu końcowego.

2. [Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do pomocy przyznawanej w formie dotacji i innych rodzajów pomocy, względem których można dokonać dokładnego obliczenia ekwiwalentu dotacji brutto ex ante bez potrzeby przeprowadzania oceny ryzyka.

Pomocy obejmującej pożyczki, gwarancje, środki w zakresie kapitału podwyższonego ryzyka oraz zastrzyki kapitału nie traktuje się jako pomocy de minimis, chyba że całkowita wartość transakcji nie przekracza pułapu określonego w art. 3 ust. 2.]

Artykuł  3

Pomoc de minimis

1. Jeżeli środki pomocy spełniają warunki określone w ust. 2 i 3, wówczas uznaje się, że nie spełniają one wszystkich kryteriów określonych w art. 87 ust. 1 traktatu, w związku z czym nie podlegają wymogowi zgłoszenia przewidzianemu w art. 88 ust. 3 traktatu.

2. Ogólna kwota pomocy de minimis przyznana dowolnemu przedsiębiorstwu nie przekracza 30.000 EUR w dowolnie ustalonym okresie trzech lat budżetowych. Pułap ten stosuje się bez względu na formę pomocy i jej cel. Wyżej wymieniony okres ustala się poprzez odniesienie do lat budżetowych stosowanych w danym państwie członkowskim.

W przypadku gdy ogólna kwota pomocy przekracza wspomniany pułap, pomoc ta nie może być objęta przepisami niniejszego rozporządzenia ani w chwili przyznawania pomocy, ani później, nawet w odniesieniu do tej części pomocy, która nie przekracza tego pułapu.

Skumulowana kwota pomocy przyznana różnym przedsiębiorstwom w sektorze rybołówstwa w dowolnie określonym okresie trzech lat nie przekracza wartości ustalonej dla każdego państwa członkowskiego w Załączniku.

3. Pułapy określone w ust. 2 wyraża się jako dotację pieniężną. Wszystkie podane wartości są wartościami brutto, czyli nie uwzględniają potrąceń z tytułu podatków, ani innych opłat. W przypadku, gdy pomoc udzielana jest w formie innej niż dotacja, kwotę pomocy wyraża się jako ekwiwalent dotacji brutto.

Pomoc wypłacana w kilku ratach jest dyskontowana do wartości w momencie przyznania dotacji. Stopa procentowa stosowana do celów dyskontowych oraz do obliczania ekwiwalentu brutto jest stopą referencyjną stosowaną w chwili przyznawania dotacji.

Artykuł  4

Kumulacja i monitorowanie

1. W przypadku gdy państwo członkowskie przyznaje przedsiębiorstwu pomoc de minimis, pisemnie powiadamia to przedsiębiorstwo o kwocie pomocy (wyrażonej jako ekwiwalent dotacji brutto) oraz o jej charakterze de minimis, podając wyraźne odniesienie do niniejszego rozporządzenia, a także podając tytuł niniejszego rozporządzenia oraz odniesienie do jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Powinno ono również otrzymać od danego przedsiębiorstwa pisemne oświadczenie o wszelkiej innej pomocy de minimis [lub innej pomocy państwa] uzyskanej w ciągu poprzednich dwóch lat budżetowych.

Państwo członkowskie może przyznać nową pomoc de minimis tylko po sprawdzeniu, że nie podniesie ona ogólnej kwoty pomocy de minimis otrzymanej w odpowiednim okresie trzech lat, do poziomu powyżej pułapów ustalonych w art. 3 ust. 2.

2. W przypadku gdy państwo członkowskie utworzyło centralny rejestr pomocy de minimis dla rybołówstwa, zawierający pełne informacje o wszystkich przypadkach pomocy de minimis przyznanej przez dowolne organy w tym państwie członkowskim, jeżeli rejestr obejmuje okres trzech lat budżetowych, wymóg określony w ust. 1 akapit pierwszy przestaje mieć zastosowanie.

3. Państwa członkowskie rejestrują i gromadzą wszystkie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. Dokumenty te zawierają wszelkie informacje konieczne do wykazania, że warunki niniejszego rozporządzenia są spełnione. Dokumenty dotyczące indywidualnej pomocy de minimis są przechowywane przez okres 10 lat od dnia jej przyznania, a w odniesieniu do systemu pomocy de minimis przez okres 10 lat od dnia, w którym przyznana została ostatnia pomoc indywidualna w ramach tego systemu.

Na pisemny wniosek Komisji państwo członkowskie przekazuje jej w ciągu 20 dni roboczych lub w terminie dłuższym, ustalonym we wniosku, wszelkie informacje, jakie Komisja uzna za niezbędne do stwierdzenia, czy spełniono warunki niniejszego rozporządzenia, w szczególności ogólne kwoty pomocy de minimis otrzymanej przez dane przedsiębiorstwo oraz przez sektor rybołówstwa danego państwa członkowskiego.

Artykuł  5

Przepisy przejściowe

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy przyznanej przed jego wejściem w życie, jeżeli spełnia ona wszystkie warunki określone w art. 1, 2, 3 i 4. Wszelka pomoc niespełniająca tych warunków będzie przedmiotem oceny Komisji zgodnie z odpowiednimi ramami regulacyjnymi, wytycznymi, komunikatami i zawiadomieniami.

2. Uznaje się, że wszelka pomoc de minimis przyznana między dniem 1 stycznia 2005 r. a okresem sześciu miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, spełniająca warunki rozporządzenia (WE) nr 1860/2004, mająca zastosowanie do sektora rybołówstwa do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, nie spełnia wszystkich kryteriów określonych w art. 87 ust. 1 traktatu, w związku z czym nie zostaje zwolniona z wymogu zgłoszenia przewidzianego w art. 88 ust. 3 traktatu.

3. Po upływie okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia wszelka pomoc de minimis spełniająca warunki w nim określone może być nadal skutecznie wdrażana przez okres sześciu miesięcy.

Artykuł  6

Zmiany

W rozporządzeniu (WE) nr 1860/2004 wprowadza się następujące zmiany:

a) W tytule słowa "i sektor rybołówstwa" otrzymują brzmienie "sektor".

b) W art. 1 słowa "sektor rolnictwa i sektor rybołówstwa" otrzymują brzmienie "sektor rolnictwa".

c) W art. 2:

i) w pkt 2 słowa "z wyjątkiem produktów rybołówstwa określonych w pkt 5" otrzymują brzmienie "z wyjątkiem produktów rybołówstwa określonych w art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 104/2000⁽¹⁰⁾";

ii) skreśla się pkt 4, 5 i 6.

d) W art. 3 ust. 2 skreśla się akapit trzeci.

e) W art. 4 ust. 2 skreśla się słowa "i odpowiednio rybołówstwa".

f) W art. 4 ust. 3 akapit drugi skreśla się słowa "lub rybołówstwa".

g) Skreśla się załącznik II.

Artykuł  7

Wejście w życie i zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuły 1-5 wygasają dnia 31 grudnia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia [...] r.

	W imieniu Komisji
	[...]
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 142 z 14.5.1998, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. C...

⁽³⁾ Dz.U. L 10 z 13.1.2001, str. 30.

⁽⁴⁾ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1860/2004 z dnia 6 października 2004 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa, Dz.U. L 325 z 28.10.2004, str. 4.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 229 z 14.9.2004, str. 5.

⁽⁶⁾ Sprawa C-113/2000 Hiszpania przeciwko Komisji, [2000] Rec. 2002 I-7601, pkt 73.

⁽⁷⁾ Rozporządzenie (WE) nr 2371/2002 (Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59).

⁽⁸⁾ Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22.

ZAŁĄCZNIK 

Skumulowane kwoty dla rybołówstwa w przeliczeniu na państwo członkowskie, określone w art. 3 ust. 2

BE	11.407.500 EUR
DK	52.845.000 EUR
DE	60.725.000 EUR
EL	16.969.475 EUR
ES	127.267.500 EUR
FR	92.277.500 EUR
IE	16.200.000 EUR
IT	78.445.000 EUR
LU	0 EUR
NL	29.567.500 EUR
AT	928.333 EUR
PT	22.527.500 EUR
FI	3.835.000 EUR
SE	12.982.500 EUR
UK	105.432.500 EUR
CZ	1.410.000 EUR
EE	3.395.000 EUR
CY	1.025.000 EUR
LV	4.252.500 EUR
LT	7.550.000 EUR
HU	1.201.500 EUR
MT	175.000 EUR
PL	13.767.500 EUR
SI	182.500 EUR
SK	717.500 EUR