Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. dla Rady, Komisji i wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa dotyczące kompleksowej umowy między UE a Republiką Kirgiską (2018/2118(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.411.199

Akt nienormatywny
Wersja od: 27 listopada 2020 r.

Kompleksowa umowa między UE a Kirgistanem
Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. dla Rady, Komisji i wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa dotyczące kompleksowej umowy między UE a Republiką Kirgiską (2018/2118(INI))

(2020/C 411/28)

(Dz.U.UE C z dnia 27 listopada 2020 r.)

P8_TA(2019)0004

Parlament Europejski,

uwzględniając decyzję Rady (UE) 2017/... z dnia 9 października 2017 r. w sprawie upoważnienia Komisji Europejskiej i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa do podjęcia i prowadzenia negocjacji, w imieniu Unii Europejskiej, dotyczących wchodzących w zakres kompetencji Unii postanowień kompleksowej umowy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kirgiską, z drugiej strony (11436/1/17 REV 1),
uwzględniając decyzję przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 9 października 2017 r. upoważniającą Komisję Europejską do podjęcia i prowadzenia negocjacji, w imieniu państw członkowskich, dotyczących wchodzących w zakres kompetencji państw członkowskich postanowień kompleksowej umowy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kirgiską, z drugiej strony (11438/1/17 REV 1),
uwzględniając zaproponowane podstawy prawne dla nowej kompleksowej umowy, tj. art. 37 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 91, art. 100 ust. 2, art. 207 i 209 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
uwzględniając istniejącą umowę o partnerstwie i współpracy między UE a Republiką Kirgiską, obowiązującą od 1999 r.,
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie postępów w realizacji strategii UE wobec Azji Środkowej 1  oraz z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie realizacji i przeglądu strategii UE wobec Azji Środkowej 2 ,
uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Kirgistanu, w tym rezolucje z dnia 15 stycznia 2015 r. 3 , z dnia 8 lipca 2010 r. 4  i z dnia 6 maja 2010 r. 5 ,
uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 16 października 2017 r. w sprawie wyborów prezydenckich w Republice Kirgiskiej,
uwzględniając wnioski Parlamentu Europejskiego, międzynarodowej misji obserwacji wyborów, Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE / ODIHR) w sprawie wyborów prezydenckich,
uwzględniając deklarację przyjętą na 13. posiedzeniu komisji współpracy parlamentarnej UE-Kirgistan w dniu 3 maja 2018 r.,
uwzględniając decyzję Unii Europejskiej z dnia 2 lutego 2016 r. w sprawie przyznania Republice Kirgiskiej statusu GSP Plus,
uwzględniając swoje stanowisko z dnia 22 października 2013 r. w sprawie stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej Republice Kirgiskiej 6 ,
uwzględniając art. 113 Regulaminu,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0450/2018),
A.
mając na uwadze, że w grudniu 2017 r. UE i Kirgistan rozpoczęły negocjacje w sprawie kompleksowej umowy, która zastąpiłaby obecną umowę o partnerstwie i współpracy między UE a Kirgistanem w celu wzmocnienia i pogłębienia współpracy w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w oparciu o wspólne wartości demokracji, praworządności i dobrego sprawowania rządów, na podstawie nowych ram prawnych;
B.
mając na uwadze, że kompleksowa umowa będzie wymagała zgody Parlamentu, aby mogła wejść w życie;
1.
zaleca Radzie, Komisji oraz wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa:

Zasady ogólne

a)
wynegocjowanie i zawarcie ambitnej, kompleksowej i wyważonej umowy między UE a Kirgistanem, która zastąpi umowę o partnerstwie i współpracy z 1999 r. oraz będzie stanowić podstawę silnych i trwałych relacji oraz stabilnego, bezpiecznego i zrównoważonego rozwoju obu stron;
b)
określenie w kompleksowej umowie krótko- i długoterminowych perspektyw strategicznych oraz ustanowienie szeregu dobrze zidentyfikowanych i uporządkowanych celów dla współpracy z Kirgistanem; wdrożenie dodatkowych wysiłków i pogłębienie stosunków w celu zapewnienia większej widoczności i skuteczności UE w kraju i w regionie;
c)
wspieranie gospodarki rynkowej poprzez zapewnianie wymiernych korzyści społecznych i gospodarczych obywatelom po obu stronach; przestrzeganie reguł konkurencji i pewności prawa, w tym przez wzmocnienie niezależnych i przejrzystych instytucji;
d)
zapewnienie zdecydowanego zaangażowania obu stron w poszanowanie i rozwój zasad demokratycznych, praw człowieka i praworządności, z pełnym poszanowaniem kryteriów wymaganych zgodnie ze statusem GSP Plus przyznanym Republice Kirgiskiej, łącznie z ratyfikacją właściwych konwencji międzynarodowych oraz skutecznym wdrażaniem konkluzji i zaleceń właściwych organów monitorujących ustanowionych na mocy tych konwencji; ułatwianie i prowadzenie regularnego i zorientowanego na wyniki dialogu na temat kwestii związanych z prawami człowieka, stanowiących przedmiot zainteresowania obu stron, który to dialog powinien obejmować władze i społeczeństwo obywatelskie oraz mieć na celu wzmocnienie ram instytucjonalnych i polityki publicznej; podkreślenie konstruktywnego członkostwa Kirgistanu w Radzie Praw Człowieka ONZ w latach 2016-2018 oraz zachęcanie Kirgistanu do dalszego zaangażowania międzynarodowego;
e)
zapewnienie wkładu we wzmocnienie multilateralizmu i współpracy międzynarodowej oraz rozwijanie wspólnych podejść do współpracy z partnerami Kirgistanu w celu promowania bezpieczeństwa międzynarodowego i skutecznego stawiania czoła globalnym wyzwaniom, takim jak terroryzm, zmiana klimatu, migracja i przestępczość zorganizowana, oraz przyczynienie się do realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i nowej krajowej strategii rozwoju 2018-2040; oraz, bardziej ogólnie, przyczynianie się do stabilizacji i wzrostu w Azji Środkowej;

Dialog polityczny i współpraca międzynarodowa

f)
wzmocnienie dialogu politycznego i współpracy sektorowej; zapewnienie konstruktywnego, regularnego dialogu dotyczącego wszystkich istotnych kwestii, opartego na istniejących już formułach;
g)
zintensyfikowanie współpracy w obszarze zarządzania kryzysowego, zapobiegania konfliktom, zwalczania terroryzmu i przestępczości zorganizowanej, cyberprzestępczości, zapobiegania radykalizacji postaw prowadzącej do aktów przemocy i przestępczości transgranicznej oraz zintegrowanego zarządzania granicami, z pełnym poszanowaniem ochrony praw człowieka i podstawowych wolności oraz zgodnie ze zmianami wprowadzonymi do kodeksu karnego; oraz dopilnowanie, by ustawa krajowa nr 150 z 2005 r. o przeciwdziałaniu działalności ekstremistycznej była w pełni zgodna z normami międzynarodowymi;
h)
wzmocnienie przepisów dotyczących stosunków handlowych i gospodarczych poprzez poprawienie klimatu inwestycyjnego oraz zapewnienie wkładu w dywersyfikację kirgiskiej gospodarki, sprzyjanie obopólnym korzyściom i umacnianie pewności prawa i przejrzystości regulacyjnej; wspieranie dobrych rządów, sprawnego systemu sądownictwa, ograniczania biurokracji i wykorzystywania wszelkich dostępnych środków w celu promowania zrównoważonego rozwoju gospodarczego z myślą o konsolidacji i rozwijaniu wielostronnego systemu handlowego opartego na zasadach; zapewnienie wkładu we wsparcie tworzenia i rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw; dalsze wzmocnienie stosunków gospodarczych i handlowych między UE a Kirgistanem w odniesieniu do statusu GSP Plus oraz wezwanie Kirgistanu do wypełnienia zobowiązań międzynarodowych wynikających z tego statusu, aby wesprzeć rozwój gospodarczy kraju;
i)
usprawnienie współpracy w zakresie walki z korupcją, praniem pieniędzy i uchylaniem się od opodatkowania; włączenie specjalnych rozdziałów określających jasne i silne zobowiązania i środki na rzecz zwalczania korupcji pod każdą postacią oraz wdrożenie międzynarodowych norm i wielostronnych konwencji antykorupcyjnych; uwzględnienie przepisów dotyczących dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych i norm w zakresie przejrzystości, które potwierdzają zobowiązanie stron do wdrożenia międzynarodowych norm w zakresie walki z unikaniem opodatkowania i uchylaniem się od opodatkowania;
j)
zapewnienie wkładu we wzmocnienie członkostwa Kirgistanu w Światowej Organizacji Handlu dzięki odpowiednim reformom w obszarze inwestycji zagranicznych, organów celnych i dostępu do rynków międzynarodowych;
k)
poprawę koordynacji między stanowiskami UE i Kirgistanu na forach międzynarodowych;
l)
wzmocnienie dialogu międzyparlamentarnego między Kirgistanem a Parlamentem Europejskim;
m)
zapewnienie zdecydowanego skupienia się w umowie na zmianie klimatu i gospodarce wodnej oraz na zapobieganiu ryzyku związanemu z klęskami żywiołowymi i na gotowości na wypadek klęsk żywiołowych ze względu na duże zagrożenie katastrofami naturalnymi, w tym trzęsieniami ziemi; zapewnienie wsparcia dla Kirgistanu w jego wysiłkach na rzecz ochrony środowiska i jego zdecydowanych działaniach na rzecz zrównoważonego rozwoju;

Postanowienia instytucjonalne

n)
zapewnienie przekazywania wytycznych negocjacyjnych Parlamentowi Europejskiemu, z zachowaniem zasad poufności, aby umożliwić odpowiednią kontrolę procesu negocjacji ze strony Parlamentu, oraz konsekwentne wypełnianie obowiązków międzyinstytucjonalnych wynikających z art. 218 ust. 10 TFUE, zgodnie z którym Parlament Europejski jest natychmiast i w pełni informowany na wszystkich etapach procedury;
o)
wzajemną wymianę wszystkich dokumentów dotyczących negocjacji, takich jak protokoły i projekty negocjowanych tekstów, oraz okresowe przekazywanie informacji Parlamentowi;
p)
zapewnienie poszanowania - na wszystkich szczeblach - ugruntowanej praktyki oczekiwania na zgodę Parlamentu przed tymczasowym stosowaniem nowej umowy;
q)
wzmocnienie i poszerzenie zakresu istniejącej współpracy zapisanej w obecnie obowiązującej umowie o partnerstwie i współpracy, która już ustanowiła następujące organy ds. współpracy i dialogu:
radę współpracy na szczeblu ministerialnym;
komitet współpracy na poziomie urzędników wyższego szczebla oraz podkomitety ds. handlu i inwestycji oraz ds. współpracy na rzecz rozwoju;
komisję współpracy parlamentarnej;
r)
wzmocnienie kontroli międzyparlamentarnej w ramach komisji współpracy parlamentarnej, której pozycja zostanie umocniona w nowej umowie, w szczególności w obszarach demokracji, praworządności i walki z korupcją;
s)
zapewnienie zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego na etapie negocjowania i wdrażania umowy;
t)
zapewnienie włączenia warunków dotyczących potencjalnego zawieszenia współpracy w przypadku naruszenia zasadniczych elementów przez jedną ze stron, w tym roli konsultacji z Parlamentem w takich przypadkach;
u)
przydzielanie, zarówno na szczeblu UE, jak i państw członkowskich, odpowiednich zasobów na potrzeby wdrażania kompleksowej umowy, tak aby zapewnić osiągnięcie wszystkich ambitnych celów określonych podczas negocjacji;

Wspólne obawy i interesy dotyczące obszarów współpracy objętych umową

v)
uwzględnienie roli Kirgistanu jako jednego z nielicznych rodzących się krajów demokratycznych w regionie, wymagającej długoterminowego wsparcia politycznego, dyplomatycznego, finansowego i technicznego ze strony UE;
w)
podejmowanie wysiłków w celu skonsolidowania funkcjonującej demokracji parlamentarnej z prawdziwym systemem wielopartyjnym oraz konstytucyjnymi mechanizmami równowagi i kontroli, a także zapewnienie nadzoru parlamentarnego nad władzą wykonawczą, ponieważ Kirgistan jest jednym z pierwszych krajów, w których UE zaangażowała się we wspieranie demokracji; przekazanie obaw dotyczących nowelizacji konstytucji z 2016 r., w szczególności znacznego wzmocnienia uprawnień premiera, nadrzędności orzeczeń sądów krajowych nad międzynarodowymi traktatami dotyczącymi praw człowieka oraz utraty niezależności Izby Konstytucyjnej w Sądzie Najwyższym; zachęcanie do angażowania organizacji pozarządowych w opracowywanie krajowych przepisów prawa i strategii politycznych oraz w dokonywanie ich przeglądu, w szczególności w odniesieniu do instrumentów lub mechanizmów, które bezpośrednio wpływają na działania organizacji społeczeństwa obywatelskiego;
x)
potwierdzenie znaczenia systematycznego promowania wartości demokracji i praw człowieka, w tym wolności wypowiedzi, zrzeszania się i zgromadzeń oraz niezależności sądownictwa;
y)
promowanie przyjaznego środowiska dla dziennikarzy i niezależnych mediów; dopilnowanie, by Kirgistan zezwolił na wjazd do kraju objętym zakazem zagranicznym działaczom na rzecz praw człowieka i dziennikarzom oraz na kontynuowanie przez nich działalności bez ingerencji;
z)
uznanie postępów poczynionych w związku ze spokojnym przebiegiem i zwiększoną przejrzystością wyborów parlamentarnych i prezydenckich oraz domaganie się dalszego wdrażania zaleceń przedstawionych przez międzynarodowe misje obserwacji wyborów;
aa)
wezwanie Kirgistanu do odwrócenia wszelkich negatywnych autorytarnych trendów, takich jak polityczna instrumentalizacja organizacji wymiaru sprawiedliwości, niesprawiedliwe kary sądowe, niesprawiedliwe i nieprzejrzyste procesy, ingerowanie w wolność mediów, bezkarność funkcjonariuszy organów ścigania oraz zarzuty złego traktowania i torturowania zatrzymanych osób, ekstradycje do krajów, w których występuje ryzyko poddawania torturom lub złego traktowania, a także dyskryminacja mniejszości oraz ograniczenia wolności zgromadzeń i wypowiedzi, jak również wezwanie Kirgistanu do dokładnego zbadania wszystkich zarzutów dotyczących podrzucania dowodów, wymuszeń, torturowania i złego traktowania; wyrażenie zaniepokojenia faktem, iż przywódcy polityczni oraz potencjalni kandydaci na prezydenta byli więzieni na podstawie rzekomych zarzutów korupcyjnych;
ab)
wyrażenie niezadowolenia w tym kontekście z utrzymania w mocy kary dożywotniego więzienia dla działacza na rzecz praw człowieka Azimjona Askarowa, który udokumentował przemoc międzyetniczną w 2010 r., oraz wnioskowanie o jego natychmiastowe uwolnienie, unieważnienie wydanego na niego wyroku, zrehabilitowanie go i przyznanie mu odszkodowania;
ac)
przypomnienie, że korupcja szkodzi prawom człowieka, równości, handlowi i uczciwej konkurencji oraz odstrasza inwestycje zagraniczne, a tym samym spowalnia wzrost gospodarczy, a także ogranicza zaufanie obywateli do instytucji państwowych;
ad)
wspieranie zdecydowanego zaangażowania się w postęp społeczny, dobre sprawowanie rządów, demokrację oraz dobre stosunki międzyetniczne i międzyreligijne, kształcenie i edukację, także jako sposobu wzmacniania podstaw stabilności i bezpieczeństwa; dalsze wspieranie środków w zakresie budowania pokoju i bezpieczeństwa, a także zwiększenie wysiłków w dążeniu do pełnej integracji mniejszości w następstwie konfliktów etnicznych w Kirgistanie w 2010 r., aby zapobiegać przyszłym kryzysom;
ae)
pomaganie w rozwiązywaniu problemów społeczno-gospodarczych i przezwyciężaniu przeszkód w rodzaju tych wymienionych w zaleceniu nr 202 Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO); w tym kontekście zwrócenie szczególnej uwagi na młodzież poprzez promowanie wymiany akademickiej, młodzieżowej i kulturalnej; zwrócenie szczególnej uwagi na rozwój regionalny, ze specjalnym naciskiem na nierówności na linii północ-południe;
af)
wspieranie, promowanie i ułatwianie dalszej współpracy regionalnej w Azji Środkowej, która jest jednym z najmniej zintegrowanych regionów na świecie, z wykorzystaniem obecnej pozytywnej dynamiki, również w celu sprzyjania stabilności i rozwojowi całej Azji Środkowej; uznanie zaangażowania kraju w programy UE ukierunkowane na tę kwestię, a także we wdrażanie strategii UE-Azja Środkowa w obszarach energii, gospodarki wodnej i wyzwań środowiskowych oraz w regularne dialogi polityczne i w kwestiach praw człowieka z UE;
ag)
zapewnienie, że członkostwo Kirgistanu w Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG) nie wpływa negatywnie na wzmocnienie relacji tego kraju z UE, co udowodniła niedawno ratyfikowana wzmocniona umowa o partnerstwie i współpracy UE-Kazachstan;
ah)
uwzględnienie rozwoju stosunków Kirgistanu z Chinami i Rosją; zachęcanie Kirgistanu do dywersyfikacji gospodarki w celu ograniczenia znacznej zależności politycznej od tych dwóch podmiotów zewnętrznych; uwzględnienie rozwoju tych stosunków w kontekście wdrażania chińskiej strategii "Jeden pas i jeden szlak"; dopilnowanie, by zwalczanie propagandy rozpowszechnianej przez rosyjskie media w kraju zostało istotnie wzmocnione;
ai)
zapewnienie wkładu w dążenie do załagodzenia niedawnych napięć dyplomatycznych i gospodarczych w regionie, w tym między Kazachstanem i Kirgistanem;
aj)
wspieranie ciągłej poprawy stosunków dyplomatycznych z Uzbekistanem, a także konstruktywnego dialogu na temat gospodarowania ograniczonymi zasobami wodnymi w regionie;
ak)
uznanie obaw Kirgistanu dotyczących bezpieczeństwa w związku z pogorszeniem się sytuacji w zakresie bezpieczeństwa w Afganistanie oraz w odpowiedzi na zwiększającą się radykalizację w regionie Azji Środkowej; zapewnianie pomocy w związku z powrotem islamskich zagranicznych bojowników i członków ich rodzin z zagranicy; wzmocnienie współpracy regionalnej z krajami Azji Środkowej w zakresie zwalczania ruchów dżihadystów i przestępczości ponadnarodowej, w oparciu o wdrażanie prawnych, instytucjonalnych i praktycznych środków kontroli granic związanych ze zwalczaniem terroryzmu oraz środków zapobiegających rosnącej brutalnej radykalizacji religijnej;
2.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszego zalecenia Radzie, Komisji oraz wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, a także prezydentowi, rządowi i parlamentowi Republiki Kirgiskiej.
1 Dz.U. C 168 E z 14.6.2013, s. 91.
2 Dz.U. C 58 z 15.2.2018, s. 119.
3 Dz.U. C 300 z 18.2.2016, s. 10.
4 Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 92.
5 Dz.U. C 81 E z 15.3.2011, s. 80.
6 Dz.U. C 208 z 10.6.2016, s. 177.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.