Decyzja 2008/747/WE w sprawie zakończenia procedury badawczej dotyczącej środków nałożonych przez Republikę Korei wpływających na przywóz, dystrybucję i reklamowanie kosmetyków, perfum i artykułów toaletowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.252.35

Akt indywidualny
Wersja od: 20 września 2008 r.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 10 września 2008 r.
w sprawie zakończenia procedury badawczej dotyczącej środków nałożonych przez Republikę Korei wpływających na przywóz, dystrybucję i reklamowanie kosmetyków, perfum i artykułów toaletowych

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 4837)

(2008/747/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 20 września 2008 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu(1), w szczególności jego art. 11 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POSTĘPOWANIE

(1) W dniu 2 kwietnia 1998 r. COLIPA (Europejskie Stowarzyszenie Przemysłu Kosmetycznego, Toaletowego i Perfumeryjnego) złożyło skargę zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 3286/94 (zwanego dalej "rozporządzeniem") w imieniu członków stowarzyszenia eksportujących do Republiki Korei lub mających taki zamiar.

(2) Skarżący twierdził, że sprzedaż wyrobów kosmetycznych ze Wspólnoty do Republiki Korei napotyka szereg przeszkód w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia. Domniemane przeszkody w handlu były następujące:

a) procedura oceny zgodności, w ramach której przywożone kosmetyki muszą być badane w Korei przez administrację koreańską;

b) uciążliwe formalności administracyjne związane ze śledzeniem produktów, obejmujące udostępnianie szczególnie chronionych informacji handlowych stowarzyszeniu przemysłu koreańskiego;

c) dyskryminacyjna procedura wydawania pozwoleń na reklamę;

d) pozostałe praktyki: procedury etykietowania, nieuznawanie unijnego wykazu składników kosmetycznych, zakaz dodawania prezentu przy zakupie oraz pewne utrudnienia w reklamie.

(3) Skarżący twierdził również, że praktyki te powodowały niekorzystne skutki w handlu, w rozumieniu art. 2 ust. 4 rozporządzenia.

(4) W związku z tym Komisja zdecydowała, po konsultacjach z Komitetem Doradczym ustanowionym na mocy rozporządzenia, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie procedury badawczej w celu rozważenia stanu prawnego i faktycznego podniesionych kwestii. W konsekwencji procedura badawcza została wszczęta dnia 19 maja 1998 r.(2).

B. USTALENIA WYNIKAJĄCE Z PROCEDURY BADAWCZEJ

(5) W 1999 r. badanie w sprawie procedury oceny zgodności wykazało, że jest ona dyskryminacyjna i bardziej uciążliwa, niż to jest konieczne, a w związku z tym narusza art. 5.1.1 i 5.1.2 Porozumienia WTO w sprawie barier technicznych w handlu (porozumienie TBT) głownie dlatego, że produkty koreańskie, w przeciwieństwie do kosmetyków przywożonych, nie podlegają procedurze wydawania pozwoleń przed wprowadzaniem do obrotu. Stwierdzono, iż obowiązkowa dokumentacja związana z administracyjnym śledzeniem produktów niepotrzebnie powiela formalności administracyjne importerów, a zatem narusza art. 5.1.2 poro zumienia TBT. W odniesieniu do możliwości reklamowania kosmetyków Komisja nie znalazła dowodów na poparcie tezy, iż prawo lub jego egzekwowanie są dyskryminacyjne. W odniesieniu do innych praktyk wspomnianych w skardze koreańskie rozporządzenie w sprawie etykietowania zostało już zmienione, a unijny wykaz został uznany. Nie można było uznać skargi przeciwko koreańskiemu zakazowi dodawania prezentu przy zakupie, ponieważ pełen zakaz istnieje również w niektórych państwach członkowskich. Procedura badawcza wykazała również, że niektóre ze środków poddanych badaniu, w ujęciu łącznym, spowodowały niekorzystne skutki w handlu lub zagrażały ich spowodowaniem, w zrozumieniu art. 2 ust. 4 rozporządzenia.

C. ROZWÓJ SYTUACJI PO ZAKOŃCZENIU DOCHODZENIA

(6) W następstwie dochodzenia, w wyniku wymiany pism pod koniec lipca 1999 r., osiągnięto porozumienie w sprawie zniesienia badania przywożonych kosmetyków.

(7) W międzyczasie Korea wprowadziła nowe przepisy dotyczące kosmetyków regulujące wytwarzanie, dystrybucję i sprzedaż kosmetyków i wprowadzające nową kategorię produktów kosmetycznych ("kosmetyki funkcjonalne"), dla których ustanowiono procedury bardziej uciążliwe w porównaniu do "kosmetyków zwykłych". Komisja przyjęła decyzję o zawieszeniu procedury TBR(3) w celu monitorowania funkcjonowania i stosowania nowych przepisów dotyczących kosmetyków. We wstępnych wnioskach z przeprowadzonej w 2000 r. oceny nowego systemu stwierdzono, że jest on zbyt uciążliwy i potencjalnie ogranicza handel.

(8) W następstwie serii rozmów z władzami koreańskimi osiągnięto istotne postępy poprzez dwie kolejne korekty zasad badania kosmetyków funkcjonalnych przeprowadzone przez Koreański Urząd ds. Żywności i Leków (KFDA). Wprowadzona w 2003 r. zmiana przyniosła pewną poprawę w zakresie badania kosmetyków funkcjonalnych, akceptując wyniki badań in vivo, akceptując dane dotyczące skuteczności dla całego składu (zamiast danych dla poszczególnych składników czynnych), znosząc wymóg badania skuteczności niektórych produktów i poprawiając specyfikację składników. Zmiana przyjęta w 2004 r. zniosła wymóg dostarczania danych dotyczących trwałości, wprowadziła dalsze ulepszenia do specyfikacji składników i zwolniła szereg składników czynnych z badania skuteczności.

(9) Niektóre kwestie pozostały jednak nierozwiązane, a importerzy kosmetyków z UE nadal nie mogli korzystać z większości ulepszeń wprowadzonych przez te zmiany z powodu rygorystycznej interpretacji i stosowania koreańskich przepisów przez KFDA w praktyce.

(10) Po prowadzonych przez cztery lata rozmowach koreańskie władze zgodziły się wreszcie na usunięcie pozostałych przeszkód w przywozie i sprzedaży produktów kosmetycznych z UE w Korei, wynikających ze stosowania koreańskich przepisów. Podjęte zobowiązania obejmują w szczególności: a) określenie, indywidualnie dla każdego przypadku (podlegające przeglądowi i biorąc pod uwagę produkt jako całość), czy etykieta produktu kosmetycznego sugeruje konsumentowi, że chodzi o produkt kosmetyczny funkcjonalny (podlegający w związku z tym badaniu skuteczności); b) uznanie badań porównawczych gotowych produktów "przed i po" (przy wcześniejszym wymogu badań porównawczych przy zastosowaniu placebo); c) mniej uciążliwe procedury rejestracji i kontroli wewnątrzrynkowej środków przeciw zmarszczkom; d) wyłączenie z wymogu dostarczania danych dotyczących skuteczności produktów z tej samej linii; e) zwiększoną przejrzystość w zatwierdzaniu składników czynnych kosmetyków funkcjonalnych; f) w odniesieniu do odprawy celnej przywożonych produktów kosmetycznych - zniesienie obowiązku dostarczania poufnych danych stowarzyszeniu przemysłu koreańskiego oraz zobowiązanie się do przestrzegania określonych terminów; g) konsultacje z importerami dotyczące przygotowania, przyjęcia i stosowania przepisów i wytycznych administracyjnych dotyczących produktów kosmetycznych. Skarżący (COLIPA) uznaje, że zobowiązania te są satysfakcjonujące.

D. WNIOSKI I ZALECENIA

(11) W świetle powyższej analizy uznaje się, że procedura badawcza doprowadziła do satysfakcjonującej sytuacji odnośnie do domniemanych przeszkód w handlu wymienionych w skardze stowarzyszenia COLIPA. Należy w związku z tym zakończyć procedurę badawczą zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia.

(12) Zasięgnięto opinii Komitetu Doradczego w zakresie środków przewidzianych w niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Procedura badawcza dotycząca środków nałożonych przez Republikę Korei wpływających na przywóz, dystrybucję i reklamowanie kosmetyków, perfum i artykułów toaletowych zostaje niniejszym zakończona.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja jest skierowana do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 września 2008 r.

W imieniu Komisji
Peter MANDELSON
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 349 z 31.12.1994, s. 71.

(2) Dz.U. C 154 z 19.5.1998, s. 12.

(3) Dz.U. L 4 z 9.1.2001, s. 29.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.