Decyzja 2011/32/UE kończąca postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli pochodzących z Tajlandii
Dz.U.UE.L.2011.15.22
Akt indywidualnyDECYZJA KOMISJI
z dnia 19 stycznia 2011 r.
kończąca postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli pochodzących z Tajlandii
(Dz.U.UE L z dnia 20 stycznia 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 9,
po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
1.1. Wszczęcie postępowania
(1) Dnia 22 grudnia 2009 r. Komisja Europejska ("Komisja") powiadomiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(2) ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania") o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu do Unii oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli pochodzących z Tajlandii ("państwo, którego dotyczy postępowanie").
(2) Postępowanie antydumpingowe wszczęto na podstawie skargi złożonej w dniu 13 listopada 2009 r. przez BP Aromatics Limited NV oraz CEPSA Quimica S.A. ("skarżący") reprezentujących większą część, w tym przypadku ponad 50 %, ogólnej produkcji unijnej oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli. Skarga zawierała dowody prima facie wskazujące na dumping produktu objętego postępowaniem, pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, i na wynikającą z niego istotną szkodę, które uznano za wystarczające do wszczęcia postępowania.
(3) Tego samego dnia Komisja powiadomiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(3) o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu do Unii oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli pochodzących z Tajlandii. To dochodzenie zostało zakończone na mocy decyzji Komisji 2011/31/UE(4).
1.2. Strony zainteresowane postępowaniem
(4) Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu postępowania skarżących, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących w Tajlandii, przedstawicieli państwa wywozu, którego dotyczy postępowanie, a także znanych importerów i użytkowników. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.
(5) Komisja rozesłała kwestionariusze do skarżących, innych znanych producentów w Unii, znanych producentów eksportujących w Tajlandii oraz do znanych importerów i użytkowników produktu objętego postępowaniem oraz do wszystkich innych stron, które poprosiły o kwestionariusz w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.
(6) Odpowiedzi na pytania kwestionariusza otrzymano od trzech znanych tajlandzkich producentów eksportujących, od trzech producentów unijnych, od jednego importera unijnego i od pięciu użytkowników unijnych.
(7) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uważane za niezbędne w celu ustalenia występowania dumpingu, powstałych szkód oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:
a) producenci unijni:
- BP Aromatics Limited NV, Geel, Belgia,
- CEPSA Química, S.A., Madryt, Hiszpania,
- Lotte Chemical UK Ltd (wcześniej Artenius), Wilton, Redcar, Zjednoczone Królestwo;
b) importerzy unijni:
- Mitsui & Co. Benelux NV, Bruksela, Belgia;
c) użytkownicy unijni:
- DSM Powder Coating Resins B.V., Zwolle, Nider-landy,
- M&G Polimeri Italia SPA, Patrica (Frosinone), Włochy,
- NOVAPET S.A., Barbastro (Huesca), Hiszpania,
- UAB NEO Group, Kłajpeda, Litwa;
d) producenci eksportujący w Tajlandii:
- TPT Petrochemicals Public Company Ltd., Bangkok, Tajlandia (dalej zwane "TPT"),
- Indorama Petrochem Ltd., Bangkok, Tajlandia (dalej zwane "Indorama"),
- Siam Mitsui PTA Company Ltd., Bangkok, Tajlandia (dalej zwane "SMPC");
e) eksporter powiązany:
- Mitsui Chemicals Inc, Tokio, Japonia (dalej zwane "MCI") - przedstawiciel w sprzedaży eksportowej i udziałowiec SMPC.
(8) Ze względu na to, że TPT i Indorama należą do jednej spółki holdingowej, w niniejszym dokumencie będą określane jako "grupa Indorama".
1.3. Okres objęty dochodzeniem i okres badany
(9) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 30 listopada 2009 r. ("okres objęty dochodzeniem" lub "OD"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2006 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(10) Produktem objętym postępowaniem są oczyszczony kwas tereftalowy i jego sole o czystości 99,5 % masy lub większej, objęte obecnie kodem CN ex 2917 36 00 ("produkt objęty postępowaniem").
(11) Oczyszczony kwas tereftalowy i jego sole otrzymuje się poprzez oczyszczanie surowego kwasu tereftalowego, który jest produktem reakcji paraksylenu (PX) z rozpuszczalnikiem i roztworem katalitycznym.
2.2. Produkt podobny
(12) Produkt objęty postępowaniem oraz oczyszczony kwas tereftalowy i jego sole wyprodukowane i sprzedawane na krajowym rynku Tajlandii, a także oczyszczony kwas tereftalowy i jego sole wyprodukowane i sprzedawane w Unii przez przemysł unijny mają w zasadzie te same podstawowe właściwości chemiczne i fizyczne oraz zastosowania. Dlatego uznano, że są produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
3. DUMPING
3.1. Uwagi wstępne
(13) Wszyscy trzej tajlandzcy producenci eksportujący wymienieni w skardze przedłożyli odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. W toku dochodzenia ustalono, że nie istnieją inni tajlandzcy producenci eksportujący oczyszczony kwas tereftalowy i jego soli oraz że odpowiedzi te obejmują 100 % tajlandzkiego przywozu na rynek UE.
(14) Te trzy przedsiębiorstwa wnioskowały o obliczenie wartości dumpingu w oparciu o dane miesięczne, motywując to znacznymi zmianami kosztów surowców i w konsekwencji cen produktu objętego postępowaniem w OD. Ze względów przedstawionych w motywie 26 poniżej zastosowanie takiej metodyki uznano za nieuzasadnione.
(15) Należy zauważyć, że sprzedaż na rynku krajowym oraz na rynku UE odbywała się w oparciu o ceny bieżące, kontrakty na podstawie kosztów PX (głównego surowca) lub formułę opartą na indeksie cen oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli w Chinach. W tej ostatniej sytuacji w szeregu przypadków ostateczny indeks był dostępny dopiero ze znacznym opóźnieniem. Aby korzystać z tej formuły, stosowano system fakturowania, w którym ostateczna cena ustalana była kilka miesięcy po wystawieniu pierwotnej faktury pro forma. Aby skorygować ostateczną cenę ustaloną w kontrakcie, wystawiano noty debetowe lub kredytowe.
(16) Ogólna metodyka przedstawiona poniżej została zastosowana do wszystkich współpracujących producentów eksportujących w Tajlandii.
3.2. Wartość normalna
(17) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała w pierwszej kolejności, czy wielkość sprzedaży na rynku krajowym dla tajlandzkich producentów była wystarczająco reprezentatywna, tzn. czy całkowita wartość takiej sprzedaży stanowiła przynajmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży produktu objętego postępowaniem do Unii. Sprzedaż na rynku krajowym dla tajlandzkich producentów została uznana za reprezentatywną w okresie objętym dochodzeniem.
(18) Następnie Komisja zbadała, czy można uznać, że sprzedaż krajowa produktu podobnego była dokonywana w ramach zwykłego obrotu handlowego zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Zrobiono to, ustalając dla produktu podobnego sprzedawanego na rynku krajowym proporcję sprzedaży krajowej z zyskiem niezależnym odbiorcom tego produktu w OD.
(19) Ponieważ wielkość sprzedaży z zyskiem produktu podobnego stanowiła więcej niż 80 % całkowitej wielkości sprzedaży krajowej produktu podobnego dla wszystkich trzech producentów, wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona cen sprzedaży krajowej ogółem.
3.3. Cena eksportowa
(20) W toku tego dochodzenia wykazano, że jeden ze współpracujących producentów eksportujących (SMPC) prowadził sprzedaż na rynku UE za pośrednictwem swojego największego udziałowca (MCI, przedsiębiorstwa mającego siedzibę w Japonii), który następnie odsprzedawał produkt japońskim przedsiębiorstwom handlowym, które ostatecznie sprzedawały go stronom na rynku UE. Zbadano, czy MCI oraz największe japońskie przedsiębiorstwo handlowe są powiązani i czy relacja ta miała wpływ na ceny.
(21) Ustalono, że najważniejsza relacja dotyczyła wspólnych udziałów w spółkach na bardzo niskim poziomie procentowym utrzymywanych przez japońskie banki na rzecz licznych powierników. Stwierdzono zatem, że relacja ta nie ma takiego charakteru, by wpływać na poziomy cen. W rzeczywistości, biorąc pod uwagę: (i) ustalenia cenowe/kontraktowe opisane powyżej, które są typowe dla tej branży; oraz (ii) charakter relacji między przedsiębiorstwami opisany powyżej, ceny są ustalane na zasadach obowiązujących pomiędzy niezależnymi kontrahentami. Stwierdzono zatem, że cena eksportowa produktu objętego postępowaniem może zostać ustalona na podstawie sprzedaży dokonywanej przez MCI na rzecz japońskich przedsiębiorstw handlowych.
(22) MCI przesłano list informujący o konsekwencjach braku współpracy, ponieważ podczas wizyty weryfikacyjnej w Tokio osobom zajmującym się sprawą nie dano pełnego dostępu do informacji księgowych związanych z pewnymi dostosowaniami.
(23) Postanowiono zatem obliczyć je na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W rezultacie zastosowano następującą metodykę. Dla kosztów transportu dokonano dostosowania w górę na podstawie informacji zgromadzonych na miejscu. Dla pozostałych dostosowań podane kwoty oraz ceny sprzedaży netto zostały sprawdzone w odniesieniu do innych niezależnych źródeł, w tym przypadku informacji ustalonych dla dwóch pozostałych tajlandzkich producentów eksportujących, i stwierdzono ich zgodność dla tego samego typu sprzedaży. Rozważano zastosowanie alternatywnej metody polegającej na użyciu cen Eurostatu, lecz nie zastosowano jej, gdyż dla tego produktu cena Eurostatu była ceną CIF w dniu przywozu, a nie dostosowaną ceną ostateczną ustaloną zgodnie z umową sprzedaży oraz systemem fakturowania opisanym powyżej. Takie podejście było w drodze wyjątku właściwe, biorąc pod uwagę strukturę rynku wyjaśnioną w motywie 15 powyżej. Należy zauważyć, że zdecydowana większość dostosowań została już zweryfikowana w Tajlandii.
3.4. Porównanie
(24) Wartość normalną i cenę eksportową porównywano na podstawie ceny ex-works.
(25) Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie dokonano dostosowań w odniesieniu do kosztów transportu, ubezpieczenia, pakowania, kredytu, przeładunku oraz prowizji, jeśli ma to zastosowanie i jest uzasadnione.
(26) Wartość normalną i ceny eksportowe porównywano w ujęciu rocznym. Wniosek producentów eksportujących o dokonywanie porównań w ujęciu miesięcznym został rozważony, ale nie został przyjęty, ponieważ nie było oczywiste, czy nie zmieniłoby to ogólnych wniosków w odniesieniu do dumpingu, tj. dumpingu de minimis dla całego państwa.
3.5. Margines dumpingu
(27) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego ustalono margines dumpingu dla każdego producenta eksportującego w Tajlandii na podstawie porównania między średnią ważoną wartością normalną a średnią ważoną ceną eksportową, jak określono powyżej.
(28) Na podstawie powyższej metodyki ustalono następujący margines dumpingu, wyrażony jako procent cen CIF na granicy Unii, przed ocleniem:
| Margines dumpingu | |
| Grupa Indorama | 3,7 % |
| SMPC | Brak dumpingu |
(29) Trzej producenci eksportujący (dwaj z grupy Indorama i z SMPC) reprezentują całkowity przywóz pochodzący z Tajlandii w porównaniu z danymi Eurostatu. W celu stwierdzenia, czy w całym państwie margines dumpingu był poniżej progu de minimis, ustanowiono średni ważony margines dumpingu dla całego państwa. Ustalono, że margines ten znajdował się poniżej progu de minimis, tj. 1,8 %.
(30) Ze względu na fakt, że margines dumpingu dla całego państwa jest niższy od progu de minimis, nie należy nakładać tymczasowych środków na przywóz oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli pochodzących z Tajlandii.
4. SZKODA, ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY ORAZ INTERES UNII
(31) W świetle powyższych ustaleń dotyczących dumpingu przedstawianie analizy szkody, związku przyczynowego oraz interesu Unii nie jest uznane za konieczne.
5. ZAKOŃCZENIE POSTĘPOWANIA
(32) Należy zatem zakończyć postępowanie, ponieważ stwierdzony dla Tajlandii margines dumpingu jest niższy niż 2 %. Zainteresowane strony zostały odpowiednio poinformowane i umożliwiono im przedstawienie uwag.
(33) Otrzymano uwagi dotyczące dumpingu od jednego ze skarżących, który uznał, że w wyniku dostępnych danych Komisja powinna była przypisać SMPC margines dumpingu ustalony dla dwóch pozostałych producentów eksportujących (3,7 %). Argumentowano, że w tym przypadku wystąpiłby margines dumpingu de minimis. Argumenty te należy odrzucić. Komisja wykorzystała dane dostępne w odniesieniu do japońskiego przedsiębiorstwa powiązanego przez użycie dostępnych danych przedsiębiorstwa, dostosowanie ich w górę oraz porównanie do innych dających się zweryfikować źródeł. W tej sytuacji przypisanie marginesu dumpingu pozostałych eksporterów nie byłoby zgodne z przepisami art. 18.
(34) Ten sam skarżący argumentował także, że inne rządy przyjmują odmienne stanowisko w kwestii dochodzenia dotyczącego oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli w podobnym OD. Argumenty te należy odrzucić. W tej kwestii należy zauważyć, że przedstawione przez stronę dowody dotyczą cła antydumpingowego nałożonego przez Chińską Republikę Ludową na przywóz oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli pochodzących z Korei i Tajlandii. Przedstawione informacje nie potwierdzają twierdzenia strony, ponieważ nie istnieją dowody dotyczące tego, w jaki sposób ustalono wartość normalną i cenę eksportową w tym chińskim dochodzeniu antydumpingowym. Ponadto w dochodzeniu władz chińskich OD obejmuje okres od dnia 1 października 2007 r. do dnia 30 września 2008 r., a w OD zastosowanym w obecnym dochodzeniu UE - od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 30 listopada 2009 r. Okresy wzięte pod uwagę w dochodzeniach UE i Chin są zatem całkiem różne.
(35) W odniesieniu do szkody nie otrzymano żadnych uwag od zainteresowanych stron.
(36) Żadne uwagi od zainteresowanych stron nie podważają zatem ustalenia, iż środki ochronne nie są konieczne.
(37) W świetle powyższego Komisja uznaje zatem, że postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu do Unii oczyszczonego kwasu tereftalowego i jego soli pochodzących z Tajlandii powinno zostać zakończone bez nakładania środków antydumpingowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 19 stycznia 2011 r.
| W imieniu Komisji | |
| José Manuel BARROSO | |
| Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.
(2) Dz.U. C 313 z 22.12.2009, s. 17.
(3) Dz.U. C 313 z 22.12.2009, s. 22.
(4) Patrz str. 17 Dz.U.