Dyrektywa 96/22/WE dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym i uchylająca dyrektywy 81/602/EWG, 88/146/EWG oraz 88/299/EWG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1996.125.3

Akt obowiązujący
Wersja od: 18 grudnia 2008 r.

DYREKTYWA RADY 96/22/WE
z dnia 29 kwietnia 1996 r.
dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym i uchylająca dyrektywy 81/602/EWG, 88/146/EWG oraz 88/299/EWG

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 81/602/EWG(4) zakazuje stosowania niektórych substancji o działaniu hormonalnym i wszelkich substancji działających tyreostatycznie, a dyrektywa 88/146/EWG(5) zakazuje używania w hodowli zwierząt niektórych substancji o działaniu hormonalnym, zastrzegając jednocześnie określone wyjątki.

(2) Dyrektywa Rady 88/299/EWG(6) ustanawia warunki dla dopuszczania wyjątków od zakazu handlu niektórymi kategoriami zwierząt i mięsa, przewidzianych w art. 7 dyrektywy 88/146/EWG.

(3) W związku z odkładaniem się w mięsie i innych środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego pozostałości niektórych substancji mających działanie tyreostatyczne, estrogenne, androgenne i gestagenne mogą one być niebezpieczne dla konsumentów i mogą także wpływać na obniżenie jakości środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

(4) W hodowli inwentarza żywego są nielegalnie używane nowe substancje o działaniu anabolicznym, takie jak agoniści receptorów beta, w celu stymulowania wzrostu zwierząt i opłacalności ich hodowli.

(5) Rezultaty dochodzenia przeprowadzonego przez Komisję w Państwach Członkowskich w latach 1990-1992 wykazują, że agoniści receptorów beta są szeroko dostępni w sektorze hodowli inwentarza żywego, co prowadzi do ich sprzecznego z prawem stosowania.

(6) Nieodpowiednie używanie agonistów receptorów beta może stwarzać poważne zagrożenie dla ludzkiego zdrowia; w interesie konsumentów należy zabronić posiadania agonistów receptorów beta, podawania ich zwierzętom wszelkich gatunków i wprowadzania ich w tym celu na rynek; ponadto należy zabronić posiadania, podawania zwierzętom wszelkich gatunków i wprowadzania na rynek stylbenów i substancji tyreostatycznych, a sposób używania innych substancji należy uregulować.

(7) Należy jednak zezwolić na podawanie środków leczniczych bazujących na agonistach receptorów beta w ściśle określonych celach terapeutycznych, w przypadku niektórych kategorii bydła, zwierząt koniowatych i zwierząt domowych.

(8) Konieczne jest ponadto zapewnienie, by wszyscy konsumenci mogli nabywać mięso i produkowane z nich środki spożywcze dostarczane w takich samych warunkach i by produkty te odpowiadały możliwie ściśle ich zainteresowaniom i oczekiwaniom; z uwagi na wrażliwość konsumentów w tym względzie może to skutkować jedynie pewnym zwiększeniem spożycia omawianych produktów.

(9) Należy utrzymać zakaz używania do celów tuczu substancji hormonalnych; można natomiast zezwolić na używanie niektórych substancji do celów leczniczych lub zootechnicznych, ale musi być ono ściśle kontrolowane w celu zapobieżenia jakimkolwiek nadużyciom.

(10) Przepisy dotyczące okresów wydalania tych substancji z organizmu nie zostały zharmonizowane na poziomie Wspólnoty i istnieją istotne różnice między Państwami Członkowskimi w tym zakresie, szczególnie gdy chodzi o dozwolone weterynaryjne środki lecznicze zawierające substancje hormonalne lub agonistów receptorów beta; dlatego też, w celu zharmonizowania tych spraw, należy ustanowić maksymalne okresy wydalania z organizmów takich środków medycznych.

(11) Ponadto zwierzęta, którym podawano takie substancje w celach terapeutycznych lub zootechnicznych, oraz mięso pochodzące od takich zwierząt, nie powinny być, co do zasady, przedmiotem handlu, ponieważ mogłoby to osłabić skuteczność działania mechanizmów kontrolnych systemu jako całości; należy jednakże przewidzieć, pod pewnymi warunkami, wyjątki od tego zakazu w odniesieniu do handlu wewnątrzwspólnotowego i przywozu z państw trzecich zwierząt hodowlanych i zwierząt reprodukcyjnych, których okres aktywności jako reproduktorów dobiega końca.

(12) Na wyjątki takie można zezwolić wówczas, gdy zapewnione zostaną odpowiednie gwarancje dla zapobieżenia nadużyciom w handlu; gwarancje takie muszą obejmować produkty, których używanie zostaje dopuszczone, warunki określające sposób ich używania i sposoby kontroli dla zapewnienia, by warunki te były spełniane, szczególnie w odniesieniu do koniecznych okresów wydalania.

(13) Należy ustanowić przepisy umożliwiające skuteczną weryfikację stosowania przepisów wywodzących się z niniejszej dyrektywy.

(14) Należy uchylić dyrektywy 81/602/EWG, 88/146/EWG i 88/299/EWG.

(15) Jeżeli nielegalne stosowanie środków wspomagających przyrost wagi zwierząt i produktywność w hodowli zwierząt ma być rzeczywiście skutecznie zwalczane, to działania w tym zakresie powinny być organizowane na szczeblu Wspólnoty.

(16) W dniu 18 stycznia 1996 r. Parlament Europejski zwrócił się do Komisji i Rady o dalsze przeciwstawianie się przywozowi do Wspólnoty mięsa traktowanego przy zastosowaniu hormonów, prosił o utrzymanie całkowitego zakazu stosowania środków wspomagających przyrost wagi zwierząt w hodowli zwierząt i w tymże celu prosił Radę o niezwłoczne przyjęcie wniosku Komisji, w sprawie, którego Parlament dostarczył swoją opinię w dniu 19 kwietnia 1994 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1
1.
Do celów niniejszej dyrektywy przyjmuje się definicje mięsa i produktów mięsnych podane w dyrektywach 64/433/EWG(7), 71/118/EWG(8), 77/99/EWG(9) i 91/495/EWG(10) definicje produktów akwakultury podane w dyrektywie 91/493/EWG(11) i definicje weterynaryjnych środków leczniczych podanych w dyrektywach 81/851/EWG(12) 1 i 81/852/EWG(13) 2 .
2.
Dodatkowo stosowane będą następujące definicje:

a) "zwierzęta gospodarskie" oznaczają zwierzęta domowe z gatunków bydła, świń i kóz, domowych jednokopytnych, drobiu i królików, jak również dzikich zwierząt tych gatunków oraz dzikich zwierząt przeżuwających wyhodowanych w gospodarstwie;

b) 3 "działanie lecznicze" oznacza podawanie - zgodnie z art. 4 niniejszej dyrektywy - pojedynczym zwierzętom hodowlanym dozwolonej substancji w celu leczenia - po zbadaniu przez lekarza weterynarii - zaburzeń rozrodu, włącznie z przerwaniem niechcianej ciąży, a także - w przypadku agonistów receptorów beta - podawanie tej substancji w celu wywołania tokolizy u cielących się krów, jak również w celu leczenia zaburzeń oddychania, choroby kości łódkowatej, ochwatu kopyta i wywołania tokolizy u koniowatych;

c) "działanie zootechniczne" oznacza podawanie:

i) pojedynczemu zwierzęciu gospodarskiemu każdej substancji dozwolonej art. 5 niniejszej dyrektywy w celu synchronizowania rui oraz przygotowywania dawców i biorców implantowanych embrionów, po zbadaniu zwierzęcia przez lekarza weterynarii, lub, zgodnie z art. 5 ust. 2, na jego odpowiedzialność;

ii) w przypadku zwierząt akwakultury w grupie zwierząt hodowlanych w celu zmiany płci, na podstawie recepty lekarza weterynarii i na jego odpowiedzialność,

d) "nielegalne zabiegi" oznaczają używanie niedozwolonych substancji lub produktów, albo używanie substancji lub produktów dozwolonych w ustawodawstwie Wspólnoty do celów lub w warunkach innych niż te określone w ustawodawstwie Wspólnoty.

Artykuł  2 4

Państwa członkowskie zakazują wprowadzania do obrotu substancji wymienionych w załączniku II w celu podawania jakimkolwiek zwierzętom, z których pozyskuje się mięso i produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi, do celów innych niż przewidziane w art. 4 ust. 2.

Artykuł  3 5

Państwa Członkowskie zakazują dla substancji wymienionych w załączniku II oraz tymczasowo zakazują dla substancji wymienionych w załączniku III:

a) podawania tych substancji zwierzętom hodowlanym i zwierzętom akwakultury, w jakikolwiek sposób;

b) 6 – utrzymywania, z wyjątkiem tych, które są pod kontrolą urzędową, zwierząt, o których mowa w lit. a) w gospodarstwie, oraz

– umieszczania na rynku lub poddawania ubojowi w celu spożycia przez ludzi zwierząt hodowlanych,

które zawierają substancje, o których mowa w załączniku II oraz załączniku III lub tych, u których obecność tych substancji została stwierdzona, chyba że można udowodnić, że zwierzętom, których sprawa dotyczy podawano je zgodnie z art. 4, 5;

c) umieszczania na rynku zwierząt akwakultury przeznaczonych do spożycia przez ludzi, którym były podawane substancje, o których mowa powyżej oraz przetworzonych produktów pochodzących z tych zwierząt;

d) umieszczania na rynku mięsa zwierząt, o których mowa w lit. b);

e) przetwarzania mięsa, o którym mowa w lit. d).

Artykuł  4

Nie naruszając przepisów art. 2 i 3 Państwa Członkowskie zezwolą na:

1) 7 podawanie zwierzętom gospodarskim, w celach leczniczych, testosteronu i progesteronu oraz ich pochodnych, łatwo uwalniających w miejscu ich podawania związki macierzyste w wyniku procesu hydrolizy, zachodzącego po ich wchłonięciu. Weterynaryjne środki lecznicze używane w działaniach terapeutycznych muszą spełniać wymagania dla wprowadzania na rynek ustanowione w dyrektywie 81/851/EWG 8 i mogą być podawane tylko przez lekarza weterynarii, w postaci zastrzyków lub, dla leczenia dysfunkcji hormonów płciowych, w formie spirali dopochwowych, ale nie wszczepianych, i w stosunku do zwierząt dokładnie identyfikowanych. Leczenie identyfikowanych zwierząt musi podlegać rejestrowaniu przez odpowiedzialnego za nie lekarza weterynarii. Lekarz weterynarii ten musi odnotowywać w rejestrze, który może odpowiadać wzorowi określonemu w dyrektywie 81/85/EWG, co najmniej następujące szczegóły:

– rodzaj leczenia,

– rodzaj zastosowanych dozwolonych produktów,

– datę ich zastosowania,

– identyfikację leczonego zwierzęcia.

Rejestr musi być na życzenie udostępniany właściwym władzom;

2) podawanie w celach leczniczych dozwolonych weterynaryjnych środków leczniczych z zawartością:

i) 9 trenbolonu allilu, podawanego doustnie, lub agonistów receptorów beta koniowatym, pod warunkiem że substancje te są stosowane zgodnie ze wskazówkami producenta;

ii) agonistów receptorów beta w postaci zastrzyków w celu przyspieszenia porodu u krów podczas cielenia.

Substancje te muszą być podawane przez lekarza weterynarii lub, w przypadku weterynaryjnych środków leczniczych, określonych w pkt i), na jego osobistą odpowiedzialność; zabieg musi zostać zarejestrowany przez odpowiedzialnego za nie lekarza weterynarii, który odnotowuje co najmniej szczegóły wymienione w ust. 1.

Rolnikom zabrania się posiadania weterynaryjnych środków leczniczych z zawartością agonistów receptorów beta, które mogą być stosowane w celu przyspieszenia porodu.

Jednakże, nie naruszając przepisów ust. 2 pkt ii) akapit pierwszy, zabrania się dokonywania takich zabiegów na zwierzętach hodowlanych, włącznie ze zwierzętami reprodukcyjnymi, których okres aktywności jako reproduktorów dobiega końca.

Artykuł  5 10

Nie naruszając art. 3 lit. a) oraz bez uszczerbku dla art. 2, Państwa Członkowskie mogą zezwalać na podawanie zwierzętom hodowlanym, do celów zootechnicznych, weterynaryjnych produktów leczniczych o działaniu estrogennym (innych niż 17β-estradiol oraz jego estrowe pochodne), androgennym lub gestagennym, które są dozwolone zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów medycznych(14). Takie weterynaryjne środki lecznicze muszą być podawane przez lekarza weterynarii dokładnie identyfikowanym zwierzętom; leczenie musi zostać zarejestrowane przez odpowiedzialnego za nie lekarza weterynarii, zgodnie z art. 4 ust. 1.

Państwa Członkowskie mogą jednak zezwolić na dokonywanie synchronizacji rui i przygotowywanie dawców i biorców implantowanych embrionów nie bezpośrednio przez lekarza weterynarii, jednak na jego odpowiedzialność.

W przypadku zwierząt akwakultury młode ryby można przez pierwsze trzy miesiące poddawać zabiegom mającym na celu spowodowania zmiany płci, przy zastosowaniu weterynaryjnych środków leczniczych o działaniu androgennym i dozwolonych zgodnie z dyrektywami 81/851/EWG 11 i 81/852/EWG 12 .

W przypadkach przewidzianych w niniejszym artykule lekarz weterynarii wystawia jednorazową receptę ze wskazaniem przedmiotowego zabiegu i wymaganej ilość środka leczniczego oraz odnotowuje w rejestrze przepisane środki.

Zabrania się jednak dokonywania zabiegów zootechnicznych wobec zwierząt hodowlanych, włącznie ze zwierzętami reprodukcyjnymi, również w okresie tuczenia, których okres aktywności jako reproduktorów dobiega końca.

Artykuł  5a 13

(skreślony)

Artykuł  6
1. 14
Produkty hormonalne i beta-agonistyczne, których podawanie zwierzętom gospodarskim jest dozwolone zgodnie z art. 4, 5 muszą spełniać warunki dyrektywy 2001/82/WE.
2.
Na podstawie ust. 1 nie może jednak być dozwolone stosowanie następujących środków:

a) środków hormonalnych:

i) środków działających jako osad;

ii) środków o okresie wydalania dłuższym niż 15 dni po zakończeniu leczenia;

iii) środków:

– dozwolonych na postawie przepisów obowiązujących przed wprowadzeniem poprawek poczynionych w rozporządzeniu (EWG) nr 2309/93(15),

– których warunki stosowania nie są znane,

– dla których nie istnieją odczynniki lub urządzenia stosowane w technikach analitycznych, mających na celu wykrywanie obecności pozostałości w ilościach przekraczających dozwolony poziom;

b) weterynaryjnych środków leczniczych o zawartości agonistów receptorów beta o okresie wydalania dłuższym niż 28 dni po zakończenia leczenia.

Artykuł  7
1. 15
Do celów handlowych Państwa Członkowskie mogą zezwalać na wprowadzanie na rynek zwierząt do reprodukcji i zwierząt do chowu w końcu ich życia reprodukcyjnego, które w tymże okresie były traktowane w sposób, o którym mowa w art. 4, 5 i mogą zezwolić na umieszczanie oznaczenia Wspólnoty na mięsie z tych zwierząt, jeżeli spełniane są warunki ustalone w art. 4, 5 oraz okresy wycofania dla wydawanych zezwoleń na wprowadzanie na rynek.

Jednakże handel wysokowartościowymi końmi, w szczególności końmi wyścigowymi, końmi konkursowymi, końmi cyrkowymi lub końmi przeznaczonymi do celów rozpłodowych lub wystawienniczych, włącznie z zarejestrowanymi koniowatymi, którym podawano weterynaryjne środki lecznicze o zawartości trenbolonów alilu lub agonistów receptorów beta, w celach określonych w art. 4, może mieć miejsce przed końcem okresu wydalania, pod warunkiem że spełniane są warunki ich podawania i że rodzaj i datę zabiegów zapisano w certyfikacie lub paszporcie towarzyszącym tym zwierzętom.

2.
Mięsa lub produktów pochodzących od zwierząt, którym, zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy dopuszczającymi wyjątki, podawano substancje o działaniu estrogennym, androgennym lub gestagennym nie wolno wprowadzać na rynek z przeznaczeniem do spożywania przez ludzi, jeżeli przedmiotowym zwierzętom nie podawano weterynaryjnych środków leczniczych spełniających wymogi art. 6 i jeżeli przed dokonaniem uboju zwierzęcia nie był przestrzegany przewidziany okres wydalania tych środków z ich organizmu.
Artykuł  8

Państwa Członkowskie zapewniają, aby:

1) 16 w czasie przywozu, wytwarzania, przechowywania, dystrybucji, sprzedaży i stosowania substancji, o których mowa w art. 2 i 3, ich posiadanie jest ograniczone do osób, którym zezwala na to prawodawstwo krajowe zgodnie z art. 68 dyrektywy 2001/82/WE.

2) w uzupełnieniu kontroli przewidzianych w dyrektywie regulującej wprowadzanie na rynek różnych produktów będących przedmiotem niniejszego uregulowania właściwe władze krajowe dokonywały niezapowiadanych kontroli przewidzianych w art. 11 dyrektywy 96/23/WE(16) w celu zapobiegania przypadkom:

a) 17 posiadania lub obecności substancji lub środków zabronionych zgodnie z art. 2 i 3, przeznaczonych do podawania zwierzętom w celu zwiększenia ich wagi;

b) nielegalnego leczenia zwierząt;

c) uchybień w przestrzeganiu okresów wydalania w organizmu, przewidzianych w art. 6;

d) 18 uchybień w przestrzeganiu ograniczeń w stosowaniu niektórych substancji lub środków ustanowionych w art. 4 i 5;

3) przeprowadzane były testy na obecność:

a) substancji, określonych w ust. 1, w organizmach zwierząt, w wodzie podawanej do picia zwierzętom i we wszystkich miejscach, w których zwierzęta są hodowane bądź przetrzymywane;

b) pozostałości wymienionych poprzednio substancji w żywych zwierzętach, ich ekskrementach i płynach ustrojowych oraz w tkankach zwierząt i produktach zwierzęcych;

zgodnie z załącznikami III i IV do dyrektywy 96/23/WE.

4) w przypadkach, w których kontrole przewidziane w ust. 2 ujawnią:

a) obecność substancji lub produktów, których stosowanie lub posiadanie zostało zabronione, lub obecność substancji, których podawanie kwalifikuje się jako nielegalny zabieg, to takie substancje lub produkty ulegają konfiskacie, podczas gdy zwierzęta poddawane takim zabiegom oddaje pod nadzór urzędowy aż do chwili wymierzenia osobom odpowiedzialnym odpowiedniej kary;

b) uchybienia, gdy chodzi o spełnianie wymogów określonych w ust. 2 lit. b) i c), właściwe władze podejmują odpowiednie kroki stosownie do stopnia naruszenia obowiązującego prawa.

Artykuł  9

Nie naruszając przepisów dyrektywy 81/851/EWG 19 , przedsiębiorstwa dokonujące zakupu lub wytwarzania substancji mających działanie tyreostatyczne, estrogenne, androgenne lub gestagenne oraz agonistów receptorów beta, przedsiębiorstwa upoważnione w jakimkolwiek zakresie do wprowadzania na rynek takich substancji lub środków i przedsiębiorstwa dokonujące zakupu lub wytwarzania z takich substancji środków farmaceutycznych i weterynaryjnych środków leczniczych, są zobowiązane do prowadzenia szczegółowego rejestru zawierającego, w porządku chronologicznym, dane na temat wyprodukowanych lub pozyskanych ilości, a także ilości sprzedanych lub zużytych do produkcji środków farmaceutycznych lub weterynaryjnych środków leczniczych oraz nazwiska osób, którym ilości takie zostały sprzedane lub od których zostały one zakupione.

Powyższe informacje muszą być udostępniane właściwym władzom na ich życzenie, zaś w przypadku prowadzenia ich w formie skomputeryzowanej, w formie odpowiedniego wydruku.

Artykuł  10

W przypadkach kiedy kontrola przeprowadzona w Państwie Członkowskim wykazuje uchybienia w stosowaniu się do wymagań dyrektywy w kraju pochodzenia zwierząt lub produktów, właściwe władze Państwa Członkowskiego odwołują się do przepisów dyrektywy Rady 89/608/EWG z dnia 21 listopada 1989 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa dotyczącego spraw weterynaryjnych i zootechnicznych(17).

Artykuł  11
1. 20
Państwa trzecie, których ustawodawstwo zezwala na wprowadzanie do obrotu i podawanie stylbenów, pochodnych stylbenów, ich soli i estrów lub substancji tyreostatycznych do podawania zwierzętom wszelkich gatunków, z których pozyskuje się mięso i produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi, nie mogą figurować na żadnym, prowadzonym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, wykazie krajów, z których państwa członkowskie mogą przywozić zwierzęta gospodarcze lub akwakultury albo produkty lub mięso pozyskiwane z takich zwierząt.
2.
Państwa Członkowskie zabronią także przywozu z państw trzecich figurujących na którymkolwiek z wykazów określonych w ust. 1:

a) 21 zwierząt gospodarczych lub akwakultury:

i) którym kiedykolwiek i w jakikolwiek sposób podawano środki lub substancje określone w Załączniku II, Lista A;

ii) 22 którym podaje się substancje, o których mowa w Załączniku II, Lista B, oraz w Załączniku III, chyba że te substancje były podawane zgodnie z postanowieniami i wymaganiami ustalonymi w art. 4, 5 i 7 oraz zachowane zostały okresy wycofania zgodne z zaleceniami międzynarodowymi;

b) mięsa lub produktów wytworzonych ze zwierząt, których przywozu zakazano przepisem pod lit. a).

3.
Jednakże zwierzęta hodowlane, zwierzęta reprodukcyjne, których okres aktywności reprodukcyjnej dobiega końca lub mięso pochodzące od nich mogą być przywożone z państw trzecich, pod warunkiem że dostarczą one gwarancji co najmniej równoważnych tym, jakie przewidziano w niniejszej dyrektywie, które zostały ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 33 dyrektywy 96/23/WE w celu zapewnienia skuteczności przepisów rozdziału V tej dyrektywy.
4.
Kontrola przywozu z państw trzecich będzie prowadzona zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. c) dyrektywy Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r., ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej zwierząt wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich(18) i art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 90/675/EWG z dnia 10 grudnia 1990 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich(19).
Artykuł  11a 23

W odniesieniu do substancji wymienionych w załączniku III Komisja stara się o dodatkowe informacje, biorąc pod uwagę najnowsze dane naukowe ze wszystkich możliwych źródeł, oraz utrzymuje środki stosowane w ramach regularnego przeglądu w celu terminowego przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wszelkich niezbędnych propozycji.

Artykuł  11b 24

Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, opracowuje kampanię informacyjną i uświadamiającą na temat całkowitego zakazu podawania estradiolu 17β zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność, skierowaną do organizacji rolniczych i weterynaryjnych w UE, jak również do odpowiednich organizacji poza UE, które są pośrednio lub bezpośrednio zaangażowane w wywóz do UE żywności pochodzenia zwierzęcego, objętej zakresem niniejszej dyrektywy.

Artykuł  12

Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów, może na wniosek Komisji przyjąć rozwiązania przejściowe konieczne dla wprowadzenia rozwiązań przewidzianych w niniejszej dyrektywie.

Artykuł  13
1.
Dyrektywy 81/602/EWG, 88/146/EWG i 88/299/EWG tracą moc z dniem 1 lipca 1997 r.
2.
Odniesienia do uchylonych dyrektyw są interpretowane jako odniesienia do niniejszej dyrektywy i są odczytywane zgodnie z tabelą korelacyjną zawartą w Załączniku.
Artykuł  14
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, włącznie z wszelkimi karami, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 lipca 1997, a dla beta-agonistów najpóźniej do dnia 1 lipca 1997 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Środki przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
3.
Podczas stosowania przepisów niniejszej dyrektywy w zakresie beta-agonistów odnośne przepisy krajowe nadal są stosowane zgodnie z zasadami ogólnymi Traktatu.
Artykuł  14a 25

Nie naruszając art. 3 oraz bez uszczerbku dla art. 2, zwierzęta hodowlane, co do których może być wydane zaświadczenie, że podawano im 17β-estradiol lub jego estrowe pochodne w celach terapeutycznych i zootechnicznych przed 14 października 2004 r., podlegają tym samym przepisom, które zostały ustalone dla substancji dozwolonych zgodnie z art. 4 ust. 1 jeśli chodzi o zastosowanie terapeutyczne, oraz z art. 5 jeśli chodzi o zastosowanie zootechniczne.

Artykuł  15

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  16

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 kwietnia 1996 r.
W imieniu Rady
W. LUCHETTI
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 302 z 9.11.1993, str. 8 oraz Dz.U. C 222 z 10.8.1994, str. 16.

(2) Dz.U. C 128 z 9.5.1994, str. 107.

(3) Dz.U. C 52 z 19.2.1994, str. 30.

(4) Dz.U. L 222 z 7.8.1981, str. 32. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 85/358/EWG (Dz.U. L 191 z 23.7.1985, str. 46).

(5) Dz.U. L 70 z 16.3.1988, str. 16. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

(6) Dz.U. L 128 z 21.5.1988, str. 36.

(7) Dz.U. L 121 z 29.7.1964, str. 2012/64. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 95/23/WE (Dz.U. L 243 z 11.10.1995, str. 7).

(8) Dz.U. L 55 z 8.3.1971, str. 23. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

(9) Dz.U. L 26 z 31.1.1977, str. 85. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 85/68/WE (Dz.U. L 332 z 31.12.1995, str. 10).

(10) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 41. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

(11) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 15. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 95/71/WE (Dz.U. L 332 z 30.12.1995, str. 40).

(12) Dz.U. L 317 z 6.11.1981, str. 1. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 93/40/EWG (Dz.U. L 214 z 24.8.1993, str. 31).

(13) Dz.U. L 317 z 6.11.1981, str. 16. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 93/40/EWG (Dz.U. L 214 z 24.8.1993, str. 31).

(14) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 1.

(15) Dz.U. L 214 z 24.8.1993, str. 1.

(16) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, str. 10.

(17) Dz.U. L 351 z 2.12.1989, str. 34.

(18) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56. Dyrektywa zmieniona decyzją Komisji 94/157/WE (Dz.U. L 103 z 6.5.1995, str. 40).

(19) Dz.U. L 373 z 31.12.1990, str. 1. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 95/52/WE (Dz.U. L 265 z 8.11.1995, str. 16).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I 26

Tabela korelacyjna

Niniejsza dyrektywaDyrektywy 81/602/EWG, 88/146/EWG i 88/299/EWG
art. 1 ust. 1art. 1 ust. 181/602/EWG
art. 1 ust. 188/146/EWG
art. 1 ust. 2 lit a) i b)art. 1 ust. 281/602/EWG
art. 1 ust. 288/146/EWG
art. 2 ust. 1 lit. b)88/299/EWG
art. 2 lit. a)art. 381/602/EWG
art. 2 lit. b)-
art. 3art. 281/602/EWG
art. 4 ust. 1art. 481/602/EWG
art. 2 i art. 3 lit. b)88/146/EWG
art. 1 ust. 1 lit. a) oraz ust. 2 i 488/299/EWG
art. 4 ust. 2-
art. 5art. 481/602/EWG
art. 2 ust. 1 lit. b) oraz ust. 2 i 488/299/EWG
art. 6art. 2 ust. 388/299/EWG
art. 7 ust. 1art. 788/146/EWG
art. 2 i 388/299/EWG
art. 7 ust. 2art. 488/299/EWG
art. 8art. 781/602/EWG
art. 9art. 488/146/EWG
art. 10-
art. 11 ust. 1-
art. 11 ust. 2art. 6 ust. 1 i 288/146/EWG
art. 11 ust. 3art. 588/299/EWG
art. 11 ust. 4art. 6 ust. 788/146/EWG
art. 12-
art. 13-
art. 14-
art. 15-
art. 16-
Załącznik-

ZAŁĄCZNIK  II 27

Lista substancji zakazanych:

Lista A: substancje zakazane:

– związki o działaniu tyreostatycznym,

– stylbeny, pochodne stylbenów, ich sole i estry,

– estradiol 17β i jego pochodne estrowe.

Lista B: substancje zakazane z możliwością stosowania odstępstw:

– agoniści receptorów beta.

ZAŁĄCZNIK  III 28

Lista substancji tymczasowo zakazanych:

substancje mające działanie estrogenne (inne niż 17β-estradiol i jego pochodne estrowe), androgenne lub gestagenne.
1 Z dniem 14 października 2003 r. odniesienie do dyrektywy 81/851/EWG należy rozumieć jako odniesienie do dyrektywy 2001/82/WE, zgodnie z art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17).
2 Z dniem 14 października 2003 r. odniesienie do dyrektywy 81/852/EWG należy rozumieć jako odniesienie do dyrektywy 2001/82/WE, zgodnie z art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17).
3 Art. 1 ust. 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.
4 Art. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

5 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.
6 Art. 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.
7 Art. 4 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.
8 Z dniem 14 października 2003 r. odniesienie do dyrektywy 81/851/EWG należy rozumieć jako odniesienie do dyrektywy 2001/82/WE, zgodnie z art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17).
9 Art. 4 ust. 2 ppkt i) zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.
10 Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.
11 Z dniem 14 października 2003 r. odniesienie do dyrektywy 81/851/EWG należy rozumieć jako odniesienie do dyrektywy 2001/82/WE, zgodnie z art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17).
12 Z dniem 14 października 2003 r. odniesienie do dyrektywy 81/852/EWG należy rozumieć jako odniesienie do dyrektywy 2001/82/WE, zgodnie z art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17).
13 Art. 5a:

- dodany przez art. 1 pkt 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- skreślony przez art. 1 pkt 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

14 Art. 6 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

15 Art. 7 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

16 Art. 8 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a) i d) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.
17 Art. 8 pkt 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 7 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.
18 Art. 8 pkt 2 lit. d):

- zmieniona przez art. 1 pkt 7 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

19 Z dniem 14 października 2003 r. odniesienie do dyrektywy 81/851/EWG należy rozumieć jako odniesienie do dyrektywy 2001/82/WE, zgodnie z art. 1 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17).
20 Art. 11 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.
21 Art. 11 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.
22 Art. 11 ust. 1 lit. a) ppkt ii) zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.
23 Art. 11a:

- dodany przez art. 1 pkt 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

24 Art. 11b dodany przez art. 1 pkt 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.
25 Art. 14a:

- dodany przez art. 1 pkt 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

26 Załącznik I według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 12 dyrektywyParlamentu Europejskiego i Radynr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.
27 Załącznik II:

-dodany przez art. 1 pkt 12 dyrektywyParlamentu Europejskiego i Radynr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/97/WE z dnia 19 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.318.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 18 grudnia 2008 r.

28 Załącznik III dodany przez art. 1 pkt 12 dyrektywyParlamentu Europejskiego i Radynr 2003/74/WE z dnia 22 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.262.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 października 2003 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.