Rozporządzenie 2271/96 zabezpieczające przed skutkami eksterytorialnego stosowania ustawodawstwa przyjętego przez państwo trzecie oraz działaniami opartymi na nim lub z niego wynikającymi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1996.309.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 sierpnia 2018 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2271/96
z dnia 22 listopada 1996 r.
zabezpieczające przed skutkami eksterytorialnego stosowania ustawodawstwa przyjętego przez państwo trzecie oraz działaniami opartymi na nim lub z niego wynikającymi

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 73c, 113 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 1 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

cele Wspólnoty obejmują przyczynianie się do harmonijnego rozwoju handlu światowego oraz do stopniowego znoszenia ograniczeń w handlu międzynarodowym;

Wspólnota dąży do osiągnięcia w najszerszym możliwym zakresie celu polegającego na swobodnym przepływie kapitału pomiędzy Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi, w tym na usuwaniu wszelkich ograniczeń dla inwestycji bezpośrednich, także inwestycji w nieruchomości, prawa przedsiębiorczości, świadczenia usług finansowych lub dopuszczania papierów wartościowych na rynki kapitałowe;

państwo trzecie ustanowiło niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne mające na celu regulację działalności osób fizycznych i prawnych podlegających jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

z tytułu swego eksterytorialnego stosowania takich przepisów ustawowych, wykonawczych i innych instrumentów prawnych naruszają prawo międzynarodowe i utrudniają osiąganie wyżej wymienionych celów;

takie przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne oraz działania na nich oparte lub z nich wynikające mają lub mogą mieć wpływ na ustanowiony porządek prawny i wywierają niekorzystne skutki na interesy Wspólnoty i interesy osób fizycznych i prawnych wykonujących prawa zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską;

w tych wyjątkowych okolicznościach konieczne jest podjęcie działań na szczeblu wspólnotowym celem ochrony ustanowionego porządku prawnego, interesów Wspólnoty i wspomnianych osób fizycznych i prawnych, w szczególności poprzez usunięcie, zneutralizowanie, zablokowanie lub przeciwdziałanie w inny sposób skutkom wspomnianego obcego ustawodawstwa;

wniosek o dostarczenie informacji na mocy niniejszego rozporządzenia nie wyklucza możliwości, aby Państwo Członkowskie zażądało dostarczenia tego samego rodzaju informacji władzom tego Państwa;

Rada przyjęła wspólne działanie 96/668/WPZiB z dnia 22 listopada 1996 r. 2  w celu zapewnienia, by Państwa Członkowskie podejmowały konieczne środki w celu zabezpieczenia interesów osób fizycznych i prawnych, na które wpływ mają wyżej wymienione przepisy prawne i działania na nich oparte, w zakresie w jakim interesy te nie są chronione niniejszym rozporządzeniem;

Komisja w wykonaniu niniejszego rozporządzenia powinna uzyskać pomoc komitetu złożonego z przedstawicieli Państw Członkowskich;

działania przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są niezbędne do osiągnięcia celów Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;

dla potrzeb przyjęcia niektórych przepisów niniejszego rozporządzenia Traktat nie przewiduje uprawnień innych poza określonymi w art. 235,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 3

Niniejsze rozporządzenie zapewnia ochronę i przeciwdziała skutkom eksterytorialnego stosowania przepisów prawnych określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, w tym przepisów wykonawczych i innych instrumentów prawnych, jak również opartych na nich lub wynikających z nich działań, jeżeli stosowanie takie ma wpływ na interesy osób wymienionych w art. 11 uczestniczących w handlu międzynarodowym i/lub w przepływie kapitału i związanej z tym działalności handlowej pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 11a, aby dodawać do załącznika do niniejszego rozporządzenia przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne państw trzecich mające zastosowanie eksterytorialne i wywierające niekorzystny wpływ na interesy Unii i interesy osób fizycznych i prawnych wykonujących prawa zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz aby wykreślić przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne, kiedy nie wywierają już takiego wpływu.

Artykuł  2

W przypadku gdy przepisy prawne określone w Załączniku lub oparte na nich lub wynikające z nich działania mają bezpośredni lub pośredni wpływ na gospodarcze i/lub finansowe interesy jakiejkolwiek osoby określonej w art. 11, osoba taka informuje Komisję w terminie 30 dni od daty, w której otrzymała takie informacje; w zakresie, w jakim dotyczy to interesów osoby prawnej, obowiązek ten spoczywa na członkach zarządu, kierownikach i innych osobach na stanowiskach kierowniczych 4 .

Na wniosek Komisji osoba taka dostarcza wszelkie stosowne informacje dla potrzeb niniejszego rozporządzenia zgodnie z wnioskiem Komisji w terminie 30 dni od daty tego wniosku.

Wszelkie informacje składane są Komisji bezpośrednio lub za pośrednictwem właściwych władz Państw Członkowskich. Jeżeli informacje są przedstawiane Komisji bezpośrednio, Komisja natychmiast poinformuje właściwe władze Państw Członkowskich, w których osoba dostarczająca te informacje, posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł  3

Wszelkie informacje dostarczone zgodnie z art. 2 będą wykorzystane wyłącznie do celów, w jakich zostały dostarczone.

Informacje o charakterze poufnym lub dostarczone jako poufne będą objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej. Nie będą ujawniane przez Komisję bez jednoznacznej zgody osoby je dostarczającej.

Przekazywanie takich informacji będzie dozwolone, jeżeli Komisja będzie do tego zobowiązana lub upoważniona, zwłaszcza w związku z postępowaniem prawnym. Przy przekazywaniu takich informacji należy wziąć pod uwagę słuszne interesy zainteresowanej osoby tak, aby nie zostały ujawnione jej tajemnice handlowe.

Niniejszy artykuł nie wyklucza ujawnienia przez Komisję informacji o charakterze ogólnym. Ujawnienie takie nie będzie dozwolone, jeżeli jest niezgodne z pierwotnym celem takich informacji.

W razie naruszenia tajemnicy, autor takich informacji będzie upoważniony do uzyskania zobowiązania, iż zostaną one w zależności od sytuacji usunięte, pominięte lub skorygowane.

Artykuł  4

Żadne orzeczenie sądu ani trybunału, ani też żadna decyzja władz administracyjnych spoza Wspólnoty, wprowadzająca w życie w sposób bezpośredni lub pośredni przepisy prawne określone w Załączniku bądź działania na nich oparte bądź z nich wynikające, nie zostanie w żaden sposób uznana ani nie będzie podlegać wykonaniu.

Artykuł  5

Żadna osoba, określona w art. 11, nie zastosuje się bezpośrednio ani za pośrednictwem swego podmiotu zależnego czy innego pośrednika, w sposób aktywny ani w wyniku rozmyślnego uchybienia, do żadnego wymogu czy zakazu obejmującego żądania obcych sądów bezpośrednio lub pośrednio oparte na przepisach prawnych określonych w Załączniku lub z nich wynikających lub związanych z działaniami opartymi na tych przepisach lub z nich wynikających.

Zgodnie z procedurami przewidzianymi w art. 7 i 8 pewne osoby mogą być upoważnione do całkowitego lub częściowego zastosowania się do takich wymogów i zakazów, w zakresie, w jakim brak takiego zastosowania się poważnie naruszyłby interesy ich samych lub Wspólnoty. Kryteria stosowania niniejszego przepisu zostaną ustalone w trybie określonym w art. 8. Jeżeli istnieją wystarczające dowody, iż brak zastosowania się wywołałby poważną szkodę dla osoby fizycznej lub prawnej, Komisja niezwłocznie przedłoży Komitetowi, określonym w art. 8, projekt właściwych środków, które będzie należało podjąć zgodnie z warunkami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  6

Każda osoba, określona w art. 11, prowadząca działalność, określoną w art. 1, będzie uprawniona do uzyskania odszkodowania, w tym do zwrotu kosztów prawnych, z tytułu szkód poniesionych przez tę osobę w wyniku zastosowania przepisów prawnych określonych w Załączniku lub w wyniku działań opartych na tych przepisach lub z nich wynikających.

Odszkodowania takiego można dochodzić od osoby fizycznej lub prawnej, lub od każdego innego podmiotu wyrządzającego szkody bądź też od osoby działającej w jego imieniu lub w charakterze pośrednika.

Konwencja Brukselska z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych stosuje się do postępowania i do orzeczeń wydanych na podstawie niniejszego artykułu. Odszkodowanie można uzyskać na podstawie przepisów sekcji 2-6 tytułu II tej Konwencji, jak również zgodnie z art. 57 ust. 3 Konwencji, w drodze postępowania sądowego wszczętego przed sądami Państwa Członkowskiego, w którym dana osoba, podmiot, osoba działająca w jego imieniu lub w charakterze pośrednika posiada swój majątek.

Bez uszczerbku dla innych dostępnych środków oraz zgodnie z obowiązującym prawem, odszkodowanie takie może przybrać formę konfiskaty i sprzedaży majątku będącego w posiadaniu takich osób, podmiotów, osób działających w ich imieniu lub w charakterze pośredników we Wspólnocie, w tym udziałów danej osoby prawnej posiadającej siedzibę we Wspólnocie.

Artykuł  7

Dla potrzeb wykonania niniejszego rozporządzenia Komisja:

a)
poinformuje niezwłocznie i wyczerpująco Parlament Europejski i Radę o skutkach przepisów ustawowych, wykonawczych i innych instrumentów prawnych, oraz wynikających z nich działań wymienionych w art. 1 na podstawie informacji uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, oraz będzie regularnie składać pełne sprawozdania publiczne w tym zakresie;
b)
udzieli upoważnienia zgodnie z warunkami wymienionymi w art. 5, a przy określaniu terminów dostarczenia przez Komitet opinii weźmie w pełni pod uwagę terminy, których muszą przestrzegać osoby będące przedmiotem tego upoważnienia;
c) 5
 (uchylona);
d)
opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich zawiadomienie na temat orzeczeń i decyzji, do których zastosowanie mają art. 4 i 6;
e)
opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich nazwy i adresy właściwych władz Państw Członkowskich określonych w art. 2.
Artykuł  8 6
1. 
Do celów wykonywania art. 7 lit. b) Komisję wspomaga Komitet ds. Prawodawstwa o Charakterze Eksterytorialnym. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 7 .
2. 
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Artykuł  9

Każde Państwo Członkowskie ustali sankcje, które będą nakładane w przypadku naruszenia odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł  10

Komisja i Państwa Członkowskie poinformują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia oraz przekażą sobie wszelkie inne istotne informacje dotyczące niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  11

Niniejsze rozporządzenia stosuje się do:

1.
każdej osoby fizycznej mającej stałe miejsce zamieszkania we Wspólnocie 8  oraz będącej obywatelem Państwa Członkowskiego,
2.
każdej osoby prawnej z siedzibą we Wspólnocie,
3.
każdej osoby fizycznej lub prawnej, określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 4055/86/EWG 9 ,
4.
każdej innej osoby fizycznej mającej stałe miejsce zamieszkania we Wspólnocie, chyba że osoba ta przebywa w kraju, którego jest obywatelem,
5.
każdej innej osoby fizycznej we Wspólnocie, w tym jej wód terytorialnych i przestrzeni powietrznej oraz każdego statku powietrznego czy jednostki pływającej pod jurysdykcją lub kontrolą Państwa Członkowskiego, działającej w ramach uprawnień zawodowych.
Artykuł  11a  10  
1. 
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. 
Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 1, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 lutego 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. 
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja ta staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4. 
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
5. 
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o cztery miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Artykuł  12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 listopada 1996 r.
W imieniu Rady
S. BARRETT
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK  11  

PRZEPISY USTAWOWE, WYKONAWCZE I INNE INSTRUMENTY PRAWNE

Uwaga: Główne przepisy instrumentów zawartych w niniejszym załączniku podano wyłącznie w celach informacyjnych. Pełny przegląd przepisów i ich dokładną treść można znaleźć w odpowiednich instrumentach.

PAŃSTWO: STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

AKTY

1.
"National Defense Authorization Act for Fiscal Year 1993", tytuł XVII "Cuban Democracy Act of 1992", sekcje 1704 i 1706

Wymagane zastosowanie się:

wymagania są ujednolicone w Tytule I "Cuban Liberty and Democratic Solidarity Act of 1996", zob. poniżej.

Możliwe szkody dla interesów UE:

zobowiązania są obecnie włączone do "Cuban Liberty and Democratic Solidarity Act of 1996", zob. poniżej.

2.
"Cuban Liberty and Democratic Solidarity Act of 1996" Tytuł I

Wymagane zastosowanie się:

zastosowanie się do gospodarczego i finansowego embargo USA wobec Kuby przez m.in. niedokonywanie wywozu do USA wszelkich towarów lub usług pochodzenia kubańskiego lub zawierających materiały lub towary pochodzące z Kuby bezpośrednio lub za pośrednictwem państw trzecich, niedokonywanie obrotu towarem, który jest lub był zlokalizowany na Kubie lub transportowany z Kuby lub przez Kubę, niedokonywanie powrotnego wywozu do USA cukru pochodzącego z Kuby bez powiadomienia eksportera przez właściwe władze krajowe lub przywozu do USA produktów cukrowniczych bez gwarancji, iż produkty te nie są produktami kubańskimi, zamrożenie mienia kubańskiego i niedokonywanie transakcji finansowych z Kubą.

Możliwe szkody dla interesów UE:

zakaz ładowania lub rozładowywania towarów z jednostek pływających w dowolnym miejscu w USA lub wchodzenia do portu USA; odmowa przywozu wszelkich towarów lub usług pochodzących z Kuby oraz przywozu do Kuby towarów lub usług pochodzących z USA, blokowanie finansowych transakcji z udziałem Kuby.

Tytuł III i tytuł IV:

Wymagane zastosowanie się:

zaprzestanie "obrotu" własnością, której właścicielami wcześniej były osoby z USA (w tym Kubańczycy, którzy uzyskali obywatelstwo amerykańskie), a która została wywłaszczona przez reżim kubański. (Obrót obejmuje: korzystanie, sprzedaż, przekazanie, kontrolę, zarządzanie i inne działania na rzecz danej osoby).

Możliwe szkody dla interesów UE:

prawne postępowania w USA oparte na powstałych zobowiązaniach, toczące się przeciwko obywatelom UE lub spółkom z UE biorącym udział w obrocie, prowadzące do orzeczeń/decyzji nakazujących zapłatę (wielokrotnych) odszkodowań na rzecz strony amerykańskiej. Odmowa wjazdu na teren USA osób zajmujących się obrotem, w tym małżonków, nieletnich dzieci i przedstawicieli tych osób.

3.
"Iran Sanctions Act of 1996"

Wymagane zastosowanie się:

zakaz świadomego:

(i)
inwestowania w Iranie kwot wynoszących co najmniej 20 mln USD w okresie 12 miesięcy, które to inwestycje przyczyniają się bezpośrednio i w znaczącym stopniu do podniesienia zdolności Iranu w zakresie zagospodarowania własnych zasobów ropy naftowej;
(ii)
dostarczania do Iranu towarów, usług lub innych rodzajów wsparcia o wartości 1 mln USD lub większej lub o łącznej wartości 5 mln USD lub większej w okresie 12 miesięcy, które mogłyby bezpośrednio i w znacznym stopniu ułatwić utrzymanie lub rozwój irańskiej krajowej produkcji produktów rafinacji ropy naftowej lub zdolności Iranu w zakresie zagospodarowania zasobów ropy naftowej zlokalizowanych w Iranie;
(iii)
dostarczania do Iranu towarów, usług lub innych rodzajów wsparcia o wartości 250 000 USD lub większej lub o łącznej wartości 1 mln USD lub większej w okresie 12 miesięcy, które mogłyby bezpośrednio i w znacznym stopniu przyczynić się do utrzymania lub rozwoju irańskiej krajowej produkcji produktów petrochemicznych;
(iv)
dostarczania Iranowi a) produktów rafinacji ropy naftowej lub b) towarów, usług i innych rodzajów wsparcia, które mogłyby bezpośrednio i w znacznym stopniu przyczynić się do podniesienia zdolności Iranu do przywozu produktów rafinacji ropy naftowej, o wartości 1 mln USD lub większej lub o łącznej wartości 5 mln USD lub większej w okresie 12 miesięcy;
(v)
udziału w spółkach joint venture na rzecz zagospodarowania zasobów ropy naftowej poza Iranem ustanowionych w dniu lub po dniu 1 stycznia 2002 r., w których Iran lub jego rząd ma szczególne interesy;
(vi)
zaangażowania w transport ropy naftowej z Iranu lub ukrywania irańskiego pochodzenia towarów składających się z ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej;

Możliwe szkody dla interesów UE:

środki mające na celu ograniczenie przywozu do USA oraz zamówień do USA, zakaz wyznaczania jako głównego dealera lub depozytariusza środków finansowych rządu USA, odmowa dostępu do pożyczek od instytucji finansowych USA lub transferów za pośrednictwem takich instytucji, zakaz dokonywania transakcji w walucie obcej podlegających jurysdykcji USA, ograniczenia wywozowe wprowadzone przez USA, zakaz dokonywania transakcji dotyczących nieruchomości podlegających jurysdykcji USA lub odmowa pomocy ze strony EXIM-Banku, ograniczenia dla jednostek pływających dotyczące wyładunku i portu zawinięcia.

4.
"Iran Freedom and Counter-Proliferation Act of 2012"

Wymagane zastosowanie się:

zakaz świadomego:

(i)
dostarczania znacznego wsparcia, w tym przez ułatwianie istotnych transakcji finansowych, lub dostarczania dóbr lub usług na rzecz lub w imieniu niektórych osób działających w sektorze portów, energii, żeglugi lub stoczniowym w Iranie, lub na rzecz jakiekolwiek osoby z Iranu wskazanej w wykazie specjalnie wyznaczonych obywateli i osób objętych blokadą;
(ii)
handlu z Iranem istotnymi towarami i usługami wykorzystywanymi w związku z sektorem energii, żeglugi lub stoczniowym w Iranie;
(iii)
zakupu ropy naftowej i produktów naftowych pochodzących z Iranu i dokonywania transakcji finansowych powiązanych z tymi zakupami, w określonych okolicznościach;
(iv)
dokonywania lub ułatwienia dokonywania transakcji w handlu gazem ziemnym z lub do Iranu (ma zastosowanie do zagranicznych instytucji finansowych);
(v)
handlu z Iranem metalami szlachetnymi, grafitem, surowymi lub częściowo wykończonymi metalami lub oprogramowaniem, które mogą być stosowane w konkretnych sektorach lub wiązać się z zaangażowaniem określonych osób; lub ułatwiania znaczących transakcji finansowych w związku z takim handlem;
(vi)
świadczenia usług gwarantowania, ubezpieczenia i reasekuracji związanych z konkretnymi działaniami, w tym, ale nie wyłącznie, określonymi w ppkt (i) i (ii) powyżej, lub na rzecz określonych kategorii osób;

Zastosowanie mają pewne wyjątki w zależności od charakteru wymiany handlowej lub transakcji oraz poziomu stosowanej należytej staranności.

Możliwe szkody dla interesów UE:

środki mające na celu ograniczenie przywozu do USA oraz zamówień do USA, zakaz wyznaczania jako głównego dealera lub depozytariusza środków finansowych rządu USA, odmowa dostępu do pożyczek od instytucji finansowych USA lub transferów za pośrednictwem takich instytucji, zakaz dokonywania transakcji w walucie obcej podlegających jurysdykcji USA, ograniczenia wywozowe wprowadzone przez USA, zakaz dokonywania transakcji dotyczących nieruchomości podlegających jurysdykcji USA lub odmowa pomocy ze strony EXIM-Banku, ograniczenia i zakazy otwierania i obsługi rachunków w bankach korespondentach w USA.

5.
"National Defense Authorization Act for Fiscal Year 2012"

Wymagane zastosowanie się:

zakaz świadomego dokonywania lub ułatwiania wszelkich znaczących transakcji finansowych z Bankiem Centralnym Iranu lub inną wskazaną irańską instytucją finansową (ma zastosowanie do zagranicznych instytucji finansowych).

Wyjątki dotyczą transakcji dotyczących żywności i produktów leczniczych oraz transakcji dotyczących ropy naftowej w określonych okolicznościach.

Możliwe szkody dla interesów UE:

sankcje cywilne i karne; zakazy i ograniczenia dotyczące otwierania i obsługi rachunków w bankach korespondentach w USA.

6.
"Iran Threat Reduction and Syria Human Rights Act of 2012"

Wymagane zastosowanie się:

zakaz świadomego:

(i)
świadczenia usług gwarantowania, ubezpieczenia i reasekuracji na rzecz pewnych irańskich osób;
(ii)
ułatwiania emisji instrumentów długu państwowego Iranu lub zadłużenia podmiotów kontrolowanych przez Iran;
(iii)
uczestnictwa w jakiejkolwiek transakcji, bezpośrednio lub pośrednio, z rządem Iranu lub jakąkolwiek osobą podlegającą jurysdykcji rządu Iranu objętą zakazem określonym w prawie USA (ma zastosowanie do zagranicznych spółek zależnych posiadanych lub kontrolowanych przez osoby z USA);
(iv)
świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, lub umożliwiania lub ułatwiania bezpośredniego lub pośredniego dostępu do takich usług w zakresie komunikatów finansowych na rzecz Banku Centralnego Iranu lub instytucji finansowej, której interesy we własności są zablokowane w związku z działaniami Iranu w zakresie proliferacji.

W odniesieniu do ppkt (i) istnieją wyjątki dotyczące pomocy humanitarnej, dostaw żywności i produktów leczniczych, oraz w zależności od stopnia stosowanej należytej staranności.

Możliwe szkody dla interesów UE:

środki mające na celu ograniczenie przywozu do USA oraz zamówień do USA, zakaz wyznaczania jako głównego dealera lub depozytariusza środków finansowych rządu USA, odmowa dostępu do pożyczek od instytucji finansowych USA lub transferów za pośrednictwem takich instytucji, zakaz dokonywania transakcji w walucie obcej podlegających jurysdykcji USA, ograniczenia wywozowe wprowadzone przez USA, zakaz dokonywania transakcji dotyczących nieruchomości podlegających jurysdykcji USA lub odmowa pomocy ze strony EXIM-Banku, ograniczenia i zakazy otwierania i obsługi rachunków w bankach korespondentach w USA.

ROZPORZĄDZENIA

"Iranian Transactions and Sanctions Regulations"

Wymagane zastosowanie się:

niedokonywanie powrotnego wywozu towarów, technologii lub usług, które a) zostały wywiezione z USA i b) są objęte zasadami kontroli wywozu w USA, jeżeli taki wywóz odbywa się przy założeniu istnienia wiedzy lub podstaw, by sądzić, że wywóz ten jest konkretnie przeznaczony dla Iranu lub jego rządu.

Towary znacząco przetworzone w produkt zagraniczny poza USA oraz towary włączone w taki produkt i reprezentujące mnie niż 10 % jego wartości nie są objęte zakazem.

Możliwe szkody dla interesów UE:

nałożenie kar na gruncie prawa cywilnego, grzywny i pozbawienie wolności.

C1 1. 31 CFR (Code of Federal Regulations) Ch. V (7-1-95 edition) Part 515 - Cuban Assets Control Regulations, subpart B (Prohibitions), E (Licenses, Authorizations and Statements of Licensing Policy) and G (Penalties)

Wymagane zastosowanie się:

zakazy są ujednolicone w Tytule I "Cuban Liberty and Democratic Solidarity Act of 1996", zob. wyżej. Ponadto wymaga uzyskania licencji lub upoważnień w zakresie działalności gospodarczej dotyczącej Kuby.

Możliwe szkody dla interesów UE:

kary, konfiskata, pozbawienie wolności w przypadku naruszeń.

1 Opinia wydana dnia 25 października 1996 r. (Dz.U. C 347 z 18.11.1996).
2 Dz.U. L 309 z 29.11.96, str. 7.
3 Art. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.
4 Informacje należy dostarczyć pod następujący adres: European Commision, Directorate General I, Rue de la Loi/Wetstraat 200, B-1049 Brussels (fax: (32-2) 295 65 05).
5 Art. 7 lit. c uchylona przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.
6 Art. 8:

- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 807/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.122.36) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.

7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
8 Do celów niniejszego rozporządzenia "stałe zamieszkanie we Wspólnocie" oznacza legalny pobyt we Wspólnocie przez okres co najmniej sześciu miesięcy w ciągu okresu 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzającego datę, kiedy na mocy niniejszego rozporządzenia powstaje zobowiązanie lub egzekwowane jest prawo.
9 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4055/86 z dnia 22 grudnia 1986 r. stosujące zasadę swobody świadczenia usług w transporcie morskim pomiędzy Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi (Dz.U. L 378 z 31.12.1986, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3573/90 (Dz.U. C 353 z 17.12.1990, str. 16).
10 Art. 11a dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.
11 Załącznik zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2018/1100 z dnia 6 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.199I.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 sierpnia 2018 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.