Wyrok Trybunału z dnia 29 sierpnia 2014 r. w sprawie E-24/13 - Casino Admiral AG przeciwko Wolfgangowi Eggerowi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.92.32

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 marca 2015 r.

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 29 sierpnia 2014 r.

w sprawie E-24/13

Casino Admiral AG przeciwko Wolfgangowi Eggerowi

(Swoboda przedsiębiorczości - Swoboda świadczenia usług - Obowiązek przejrzystości - Zasada równoważności i efektywności)

(2015/C 92/06)

(Dz.U.UE C z dnia 19 marca 2015 r.)

W sprawie E-24/13 Casino Admiral AG przeciwko Wolfgangowi Eggerowi - WNIOSEK do Trybunału na podstawie art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości złożony przez Sąd Krajowy Księstwa Liechtenstein (Staatsgerichtshof des Fürstentums Liechtenstein) dotyczący wykładni art. 31 i 36 Porozumienia EOG oraz wynikającego z nich obowiązku przejrzystości w kontekście procedury przyznawania koncesji na prowadzenie kasyna, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes) oraz sędziowie: Per Christiansen i Páll Hreinsson (sędzia sprawozdawca), wydał w dniu 29 sierpnia 2014 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

1. W przypadku braku przepisów szczegółowych organy krajowe przy przyznawaniu koncesji na świadczenie usług obowiązują podstawowe zasady prawa EOG. Nie wyklucza to, że organ krajowy, udzielając koncesji, zastosuje względne ważenie kryteriów, jest on jednak zobowiązany do przestrzegania obowiązku przejrzystości. Obowiązek ten oznacza, że względne ważenie kryteriów nie może zmieniać pierwotnych kryteriów oceny, mieć charakteru, który może w istotny sposób wpłynąć na przygotowanie przetargu lub nie może powodować dyskryminacji jednego z uczestników przetargu.

2. Naruszenie obowiązku przejrzystości w kontekście przyznania koncesji na świadczenie usług nie zawsze musi powodować rozwiązanie umowy przez organy krajowe lub wstrzymanie przez sądy krajowe decyzji o przyznaniu koncesji. Jakkolwiek, oceniając w ramach okoliczności danej sprawy dostępne środki zaradcze mające zapobiegać negatywnym skutkom sprzecznym z art. 31 i 36 Porozumienia EOG, sąd krajowy musi uwzględnić kwestię adekwatnego odzwierciedlenia w decyzji o przyznaniu koncesji celu interesu publicznego, jakim jest dobra administracja, tak aby proces przyznawania koncesji nie przebiegał w sposób arbitralny ani dyskryminacyjny. W przypadku braku zasad EOG dotyczących środków zaradczych krajowy porządek prawny powinien uregulować zagadnienie środków prawnych mających na celu zapewnienie ochrony uprawnień przysługujących jednostkom na mocy tego obowiązku w taki sposób, aby środki te nie były mniej korzystne niż podobne środki prawne o charakterze wewnątrzkrajowym ani by nie sprawiały, że korzystanie z tych uprawnień stanie się praktycznie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione.