Wyrok Trybunału z dnia 21 marca 2018 r. w sprawie E-4/17 - Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii (Uchybienie zobowiązaniom przez państwo EFTA - Dyrektywa 2004/18/WE - Zamówienia publiczne - Koncesja na roboty budowlane).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.264.16

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 marca 2018 r.

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 21 marca 2018 r.

w sprawie E-4/17

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii

(Uchybienie zobowiązaniom przez państwo EFTA - Dyrektywa 2004/18/WE - Zamówienia publiczne - Koncesja na roboty budowlane)

(2018/C 264/10)

(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2018 r.)

W sprawie E-4/17, Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii - WNIOSEK o stwierdzenie, że poprzez błędną klasyfikację zamówienia publicznego, mającego za przedmiot budowę i eksploatację podziemnego parkingu samochodowego pod Torvet w Kristiansand, jako "koncesji na usługi", a nie jako "koncesji na roboty budowlane", a także poprzez przeprowadzanie procedury przetargowej w sposób niezgodny z wymogami wynikającymi z zasad EOG dotyczących zamówień publicznych, Królestwo Norwegii naruszyło przepisy aktu, o którym mowa w pkt 2 załącznika XVI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi), w związku z aktem, o którym mowa w pkt 6a załącznika XVI do Porozumienia (rozporządzenie (WE) nr 2195/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (CPV)), Trybunał w składzie: Páll Hreinsson, prezes i sędzia sprawozdawca, Per Christiansen i Nicole Kaiser (ad hoc), sędziowie, wydał w dniu 21 marca 2018 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1. Orzeka, że Królestwo Norwegii, w odniesieniu do procedury przetargowej przeprowadzonej przez Gminę Kristiansand w 2015 r. na budowę i eksploatację podziemnego parkingu samochodowego pod Torvet w Kristiansand, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, o której mowa w pkt 2 załącznika XVI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, bowiem nie wykonało następujących czynności:

(i) nie opublikowało ogłoszenia o zamówieniu w całym EOG zgodnie z wymogami prawnymi określonymi w art. 58 ust. 3 dyrektywy;

(ii) nie zastosowało kompletnego i wystarczająco precyzyjnego zestawu kodów CPV, z naruszeniem art. 58 ust. 2 dyrektywy, w związku z art. 1 ust. 14 tej dyrektywy, oraz rozporządzenia (WE) nr 2195/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (CPV), o którym mowa w pkt 6a załącznika XVI do Porozumienia EOG; oraz

(iii) nie dotrzymało minimalnego terminu składania ofert w procedurze udzielania zamówień, przewidzianego w art. 59 dyrektywy.

2. Obciąża Królestwo Norwegii kosztami postępowania.