Wyrok Trybunału z dnia 19 kwietnia 2016 r. w sprawie E-14/15 - Holship Norge AS przeciwko Norsk Transportarbeiderforbund (Artykuły 31, 53 i 54 Porozumienia EOG - Prawo konkurencji - Układy zbiorowe - Działania zbiorowe - Swoboda przedsiębiorczości).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.33.7

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 lutego 2017 r.

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 19 kwietnia 2016 r.

w sprawie E-14/15 Holship Norge AS przeciwko Norsk Transportarbeiderforbund

(Artykuły 31, 53 i 54 Porozumienia EOG - Prawo konkurencji - Układy zbiorowe - Działania zbiorowe - Swoboda przedsiębiorczości)

(2017/C 33/06)

(Dz.U.UE C z dnia 2 lutego 2017 r.)

W sprawie E-14/15 Holship Norge AS przeciwko Norsk Transportarbeiderforbund - WNIOSEK skierowany do Trybunału na mocy art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości przez Sąd Najwyższy Norwegii (Norges Høyesterett) w sprawie wykładni Porozumienia EOG, w szczególności jego art. 31, 53 i 54, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher (prezes i sędzia sprawozdawca) oraz sędziowie: Per Christiansen oraz Páll Hreinsson, wydał w dniu 19 kwietnia 2016 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

1. Zwolnienie ze stosowania przepisów w zakresie konkurencji, które ma zastosowanie do układów zbiorowych, nie obejmuje oceny zasady pierwszeństwa w zakresie zakupu usług takich jak ta rozpatrywana w niniejszej sprawie, ani użycia bojkotu skierowanego przeciwko użytkownikowi portu w celu uzyskania zgody na układ zbiorowy, w przypadku gdy taka zgoda oznacza konieczność faworyzowania przez użytkownika przy zakupie usług załadunku i rozładunku odrębnego podmiotu takiego jak rozpatrywanego w niniejszej sprawie biura administracyjnego, zamiast korzystania z usług własnych pracowników w tym zakresie.

2. Do systemu takiego jak ten rozpatrywany w niniejszej sprawie mogą mieć zastosowanie art. 53 i 54 Porozumienia EOG, oddzielnie bądź wspólnie.

3. Jeśli port taki jak ten rozpatrywany w niniejszej sprawie nie jest uznawany za istotną część terytorium EOG, w celu ustalenia, czy dominująca pozycja obejmuje terytorium Porozumienia EOG lub jego istotną część, należy uwzględnić identyczne lub analogiczne systemy biur administracyjnych, które mogą istnieć w innych portach.

4. Bojkot taki jak ten rozpatrywany w niniejszej sprawie, mający na celu uzyskanie zgody na układ zbiorowy, który przewiduje system zawierający klauzulę pierwszeństwa, mógłby zniechęcać do zakładania przedsiębiorstw z innych państw EOG lub wręcz je uniemożliwiać, a zatem zgodnie z art. 31 Porozumienia EOG bojkot taki stanowi ograniczenie swobody przedsiębiorczości.

5. Dla stwierdzenia istnienia ewentualnego ograniczenia nie ma znaczenia fakt, że zapotrzebowanie przedsiębiorstwa na usługi rozładunku i załadunku jest bardzo ograniczone lub sporadyczne.

6. W sytuacji takiej jak ta będąca przedmiotem postępowania głównego dla oceny zgodności takiego ograniczenia z prawem nie ma znaczenia fakt, że przedsiębiorstwo, przeciwko któremu skierowany jest bojkot, stosuje inny układ zbiorowy do własnych pracowników portowych.