Wyrok Trybunału z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie E-5/10 między - Dr Joachim Kottke a Präsidial Anstalt i Sweetyle Stiftung.
Dz.U.UE.C.2011.148.6
Akt nienormatywnyz dnia 17 grudnia 2010 r.
w sprawie E-5/10 między
Dr Joachim Kottke a Präsidial Anstalt i Sweetyle Stiftung
(Zabezpieczenie kosztów procesowych przed sądami krajowymi - Dyskryminacja - Artykuł 4 Porozumienia EOG - Uzasadnienie)
(2011/C 148/06)
(Dz.U.UE C z dnia 19 maja 2011 r.)
W sprawie E-5/10 między Dr Joachimem Kottke a Präsidial Anstalt i Sweetyle Stiftung - WNIOSEK skierowany do Trybunału na mocy art. 34 Porozumienia pomiędzy państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości przez Fürstliches Obergericht (Książęcy Sąd Apelacyjny), Liechtenstein, dotyczący wykładni art. 4 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher, prezes, Thorgeir Örlygsson (sędzia sprawozdawca) oraz Henrik Bull, sędziowie, wydał w dniu 17 grudnia 2010 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:
1) przepis prawa krajowego, na którego podstawie powód w postępowaniu cywilnym niemający miejsca zamieszkania w danym państwie, musi złożyć kaucję na zabezpieczenie kosztów procesu, podczas gdy powód mający miejsce zamieszkania w danym państwie nie jest zobowiązany do złożenia takiej kaucji, pociąga za sobą dyskryminację pośrednią w rozumieniu art. 4 Porozumienia EOG;
2) aby uzasadnić taką dyskryminację ze względu na cel, jakim jest interes publiczny, przepis krajowego prawa musi być niezbędny i nienadmierny w stosunku do celu, jaki ma osiągnąć;
3) ten ostatni warunek nie jest spełniony w sprawach, w których państwo, w którym powód ma miejsce zamieszkania, zezwala na wykonanie orzeczenia zasądzającego koszty, niezależnie czy na podstawie zobowiązań traktatowych czy przyjętych jednostronnie;
4) w innych sprawach, złożenie kaucji nie może być również wymagane w sposób niewspółmiernie wpływający na prawo powoda niemającego miejsca zamieszkania w danym państwie do wszczęcia postępowania sądowego. Oznacza to w szczególności, że kaucja nie może być wymagana w kwocie, która jest nieproporcjonalna w stosunku do kosztów, które zostaną prawdopodobnie poniesione przez pozwanego, lub zbyt wysoka, lub też jej złożenie nie może być wymagane w bardzo krótkim okresie. Forma kaucji, sytuacja w wyniku której została nałożona oraz to, czy powód jest uprawniony do pomocy prawnej, również stanowią ważne czynniki;
5) do sądu krajowego należy w danej sprawie ocena, czy warunki uzasadnienia zostały spełnione.