Wyrok Trybunału z dnia 14 czerwca 2018 r. w sprawie E-11/17 - Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii (Uchybienie zobowiązaniom przez państwo EFTA - Brak wdrożenia - Dyrektywa 2011/61/UE).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.414.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 listopada 2018 r.

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 14 czerwca 2018 r.

w sprawie E-11/17

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Uchybienie zobowiązaniom przez państwo EFTA - Brak wdrożenia - Dyrektywa 2011/61/UE)

(2018/C 414/08)

(Dz.U.UE C z dnia 15 listopada 2018 r.)

W sprawie E-11/17, Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii - SKARGA o stwierdzenie, że Islandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy aktu, o którym mowa w pkt 30, 31bb, 31d, 31eb i 31i załącznika IX do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010), dostosowanego przez protokół 1 do Porozumienia, oraz na mocy art. 7 Porozumienia, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia tego aktu lub nie powiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o środkach przyjętych do wdrożenia tego aktu, Trybunał w składzie: Páll Hreinsson, prezes, Per Christiansen i Bernd Hammermann (sędzia sprawozdawca), sędziowie, wydał w dniu 14 czerwca 2018 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1. Orzeka, że Islandia, nie przyjmując w wyznaczonym terminie środków niezbędnych do wykonania przywołanego aktu, uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy aktu, o którym mowa w pkt 30, 31bb, 31d, 31eb i 31i załącznika IX do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010), dostosowanego do Porozumienia przez protokół 1 do tego Porozumienia, oraz na mocy art. 7 Porozumienia.

2. Obciąża Islandię kosztami postępowania.