Decyzja 97/340/WSiSW w sprawie wymiany informacji dotyczących pomocy w dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1997.147.3

Akt obowiązujący

Wersja od: 26 maja 1997 r.

DECYZJA RADY

z dnia 26 maja 1997 r.

w sprawie wymiany informacji dotyczących pomocy w dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich

(97/340/WSiSW)

(Dz.U.UE L z dnia 5 czerwca 1997 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. K.3 ust. 2 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł K.1 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej stanowi, że Państwa Członkowskie postrzegają politykę imigracyjną i politykę dotyczącą obywateli państw trzecich jako przedmiot wspólnego zainteresowania;

punkt 111 komunikatu Komisji z dnia 23 lutego 1994 r. w sprawie polityki imigracyjnej i polityki azylu wskazuje, że należy zharmonizować politykę Państw Członkowskich, dotyczącą dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich;

wiele Państw Członkowskich opracowało programy służące wspieraniu dobrowolnej repatriacji legalnie oraz nielegalnie zamieszkujących na ich terytorium obywateli państw trzecich;

w przypadku obywateli państw trzecich zamieszkujących legalnie, polityka Państw Członkowskich powinna mieć na celu ich integrację w społeczeństwie; pomoc w dobrowolnej repatriacji powinna być interpretowana nie jako przejaw polityki aktywnie zachęcającej do takich powrotów, lecz jako mająca służyć ułatwieniu powrotu osobom, które dobrowolnie podjęły taką decyzję;

pomoc w dobrowolnym powrocie obywateli państw trzecich zamieszkujących nielegalnie jest zgodna z europejską tradycją humanitarną i może przyczynić się do znalezienia godnego rozwiązania kwestii ograniczania liczby obywateli państw trzecich, nielegalnie zamieszkujących w Państwach Członkowskich; należy uniknąć sytuacji, w której pomoc ta będzie prowadzić do niepożądanych skutków;

niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla przepisów Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r. oraz Konwencji Genewskiej z dnia 28 lipca 1951 r., odnoszącej się do statusu uchodźcy, zmienionej Protokołem Nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Wymiana informacji

1. Państwa Członkowskie, które podjęły działania w celu stworzenia programów, służących wspieraniu dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich do krajów ich pochodzenia, corocznie składają sprawozdania Sekretariatowi Generalnemu Rady. Sekretariat Generalny przekazuje te informacje wszystkim Państwom Członkowskim i Komisji.

2. Informacje na temat krajowych programów powrotu powinny zawierać w szczególności dane dotyczące:

– władz odpowiedzialnych za realizację programu, na przykład organizacji pozarządowych i/lub międzynarodowych;

– liczby osób objętych programem;

– dodatkowych wymogów, jakie powinni spełnić powracający, aby zakwalifikować się do uzyskania pomocy, przewidzianej programem;

– wszelkich wymogów, jakie w ramach programu powinien spełnić kraj pochodzenia;

– rodzaju i stopnia przyznanej pomocy (np. koszty podróży osoby powracającej i jej rodziny, koszty przeprowadzki, dodatek repatriacyjny);

– prognozowanych wyników programu, w tym liczby beneficjentów i ewentualnych skutków.

Artykuł  2

Analiza

1. Sekretariat Generalny Rady udostępnia corocznie Państwom Członkowskim i Komisji projekt sprawozdania dotyczącego informacji uzyskanych na mocy art. 1. Sprawozdanie to jest wyczerpujące i zawiera konkretne informacje na temat każdego z punktów określonych w art. 1 ust. 2.

2. Projekt sprawozdania określonego w ust. 1 jest analizowany, a w razie potrzeby poprawiany przez zainteresowane Państwa Członkowskie.

Artykuł  3

Koordynacja

1. Na podstawie projektu sprawozdania określonego w art. 2 ust. 1 zainteresowane Państwa Członkowskie i Komisja, w ramach Rady, wymieniają swoje opinie na temat programów określonych w art. 1. Czyniąc to, w szczególności porównują zakres, warunki i wyniki tych programów w celu ich możliwego zbliżenia.

2. Zainteresowane Państwa Członkowskie, które nie wprowadziły takich programów, badają ich wyniki i użyteczność.

Artykuł  4

1. Niniejsza decyzja zostaje opublikowania w Dzienniku Urzędowym.

2. Zainteresowane Państwa Członkowskie po raz pierwszy opracują sprawozdanie wymienione w art. 1 w terminie sześciu miesięcy od daty opublikowania niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 maja 1997 r.

	W imieniu Rady
	W. SORDRAGER
	Przewodniczący