Wymiana danych między instytucjami do celów przyznawania świadczeń rodzinnych.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.52.11

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 lutego 2016 r.

DECYZJA NR F2

z dnia 23 czerwca 2015 r.

w sprawie wymiany danych między instytucjami do celów przyznawania świadczeń rodzinnych (Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla umowy między WE a Szwajcarią)

(2016/C 52/07)

(Dz.U.UE C z dnia 11 lutego 2016 r.)

KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ¹ , w szczególności jego art. 72 lit. a),

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ² , w szczególności jego art. 2 ust. 2 oraz tytuł III, rozdział VI,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W trakcie 340. posiedzenia Komisji Administracyjnej w dniach 22-23 października 2014 r. delegacje wyraziły obawy dotyczące problemów, które wystąpiły w odniesieniu do szybkości, jednolitości i struktury wymiany informacji przez właściwe instytucje w celu przyznawania i obliczania świadczeń rodzinnych.

(2) Na temat złożoności procedur i czasu trwania postępowań w sprawie przyznawania świadczeń rodzinnych dyskutowano również podczas posiedzenia grupy roboczej Komisji Administracyjnej ds. świadczeń rodzinnych z dnia 18 kwietnia 2012 r. i na Forum refleksji nad kwestiami dotyczącymi eksportu i właściwości w przypadku świadczeń rodzinnych w dniu 10 marca 2015 r.

(3) Wymiana informacji między instytucjami powinna być zgodna z art. 68 ust. 3 i art. 76 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz art. 2, art. 60 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009.

(4) Zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 jeżeli instytucja, w której złożono wniosek o przyznanie świadczeń rodzinnych, uzna, że zastosowanie ma jej ustawodawstwo, jednak nie na zasadzie pierwszeństwa, wówczas niezwłocznie podejmuje tymczasową decyzję w sprawie zasad pierwszeństwa, które mają być stosowane, oraz przekazuje wniosek zgodnie z art. 68 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 do instytucji państwa członkowskiego, którą uzna za właściwą w tym względzie.

(5) Jeśli instytucja, która otrzymała wniosek zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009, nie poinformowała, że kwestionuje decyzję tymczasową w określonym terminie dwóch miesięcy, decyzja tymczasowa staje się ostateczna od dnia, kiedy instytucja otrzymująca wniosek zatwierdzi decyzję lub, jeżeli instytucja ta nie przedstawi swojego stanowiska w sprawie decyzji tymczasowej, po upływie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku przez tę instytucję (w zależności od tego, co nastąpi najwcześniej).

(6) Zgodnie z art. 68 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 dodatek dyferencyjny należy obliczyć i wypłacić niezwłocznie po tym, jak osoba zainteresowana nabędzie prawo do świadczenia, a państwo członkowskie posiada informacje niezbędne do obliczenia dodatku dyferencyjnego.

(7) Jeżeli instytucja, w której złożono wniosek o przyznanie świadczeń rodzinnych, podjęła decyzję tymczasową dotyczącą mających zastosowanie zasad pierwszeństwa, ale nie posiada jeszcze wszystkich informacji wymaganych do ostatecznego wyliczenia wysokości dodatku dyferencyjnego, instytucja ta powinna, na wniosek osoby zainteresowanej, obliczyć i przyznać dodatek dyferencyjny na zasadzie tymczasowej, jeżeli takie wyliczenie jest możliwe na podstawie informacji dostępnych zgodnie z art. 68 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz art. 7 i art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009. W przypadku gdy istnieje rozbieżność opinii między zainteresowanymi instytucjami w odniesieniu do ustawodawstwa, które należy zastosować zgodnie z zasadą pierwszeństwa, stosuje się art. 6 ust. 2-5 oraz art. 60 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 987/2009.

(8) Korzystanie z formularzy podczas wymiany danych do celów obliczania i przyznawania świadczeń rodzinnych na mocy rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 powinno być zgodne z decyzją nr E1 ³ .

(9) W celu ułatwienia jednolitego stosowania rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 Komisja Administracyjna zgadza się zatem, że należy ustalić bardziej dokładne terminy wymiany danych do celów przyznawania i wyliczania świadczeń rodzinnych na mocy rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009. Dodatkowo zasady wypłaty dodatku dyferencyjnego (w tym na zasadzie tymczasowej) powinny również być bardziej przejrzyste.

Działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

1. Instytucja niezwłocznie przekazuje zainteresowanym instytucjom innych państw członkowskich wszelkie informacje niezbędne do ustalenia uprawnienia i wyliczenia świadczeń rodzinnych. Podobnie, jeżeli instytucja uzna, że znane jej informacje mogą być istotne dla decyzji w sprawie uprawnienia lub kwoty przyznanych świadczeń rodzinnych, przekazuje odpowiednie informacje innym zainteresowanym instytucjom możliwie jak najszybciej.

2. Instytucja odpowiada niezwłocznie na wniosek o udzielenie informacji z innego państwa członkowskiego, a w każdym razie nie później niż:

a) w ciągu dwóch miesięcy od dnia otrzymania tego wniosku, w przypadku wniosku dotyczącego stanowiska w sprawie decyzji tymczasowej co do zasad pierwszeństwa, o której mowa w art. 60 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009; lub

b) w ciągu trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku o udzielenie informacji w pozostałych przypadkach

3. W wyjątkowych przypadkach, gdy z uzasadnionych przyczyn nie jest możliwe, aby instytucja, która otrzymała wniosek o udzielenie informacji, odpowiedziała w terminie określonym w ust. 2 lit. b), instytucja ta powiadamia instytucję składającą wniosek o tym fakcie oraz o przyczynach opóźnienia; o ile jest to możliwe, instytucja wskazuje również termin przekazania wymaganych informacji i informuje instytucję składającą wniosek o wszelkich zmianach dotyczących pierwotnego terminu.

4. Jeżeli dany przypadek dotyczy co najmniej dwóch państw członkowskich, właściwe instytucje na żądanie wymieniają informacje na temat sytuacji rodzinnej beneficjentów oraz wysokości i stawek wypłacanych świadczeń. Wnioski takie rozpatruje się zgodnie z terminami, o których mowa w ust. 2 lit. b). Bez uszczerbku dla obowiązku określonego w ust. 1 w przypadku ogólnych wniosków okresowych w sprawie kontroli wysokości świadczenia lub weryfikacji uprawnień do świadczenia, składanych bez konkretnych przyczyn, właściwa instytucja może złożyć taki wniosek nie częściej niż raz w roku, a właściwa instytucja przyjmująca nie jest zobowiązana do udzielenia odpowiedzi na taki wniosek częściej niż raz w roku.

5. Dodatek dyferencyjny należy obliczyć i wypłacić niezwłocznie po tym, jak osoba zainteresowana nabędzie prawa do świadczenia, a państwo członkowskie posiada informacje niezbędne do obliczenia dodatku dyferencyjnego. Dodatek lub dodatek tymczasowy będzie wypłacany w odstępach czasu określonych w przepisach krajowych państwa członkowskiego właściwego do wypłacenia świadczeń rodzinnych.

6. Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu.

	Przewodniczący Komisji Administracyjnej
	Liene RAMANE

¹ Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

² Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

³ Decyzja nr E1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie praktycznych porozumień dotyczących okresu przejściowego dla wymiany danych drogą elektroniczną, o której mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 9).