Rozporządzenie 1762/92 w sprawie wykonania protokołów o współpracy finansowej i technicznej zawartych przez Wspólnotę ze śródziemnomorskimi państwami trzecimi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1992.181.1

Akt utracił moc

Wersja od: 28 grudnia 2005 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1762/92

z dnia 29 czerwca 1992 r.

w sprawie wykonania protokołów o współpracy finansowej i technicznej zawartych przez Wspólnotę ze śródziemnomorskimi państwami trzecimi

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 235,

uwzględniając decyzje dotyczące zawarcia protokołów o współpracy finansowej i technicznej między Wspólnotą a śródziemnomorskimi państwami trzecimi, zwanymi dalej "Protokołami",

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

Protokoły przewidują operacje finansowane z budżetu Wspólnoty w formie dotacji, kredytów specjalnych, wkładów na rzecz tworzenia kapitału wysokiego ryzyka i kredytów z własnych zasobów Europejskiego Banku Inwestycyjnego, zwanego dalej "Bankiem";

konieczne jest ustanowienie szczegółowych uzgodnień i reguł dotyczących administrowania współpracą finansową;

w przypadku operacji kredytowych obejmujących dotacje na spłatę oprocentowania, udzielanie kredytu przez Bank z zasobów własnych i udzielanie dotacji na spłatę oprocentowania, finansowanej ze środków budżetowych Wspólnoty, muszą być powiązane i wzajemnie uwarunkowane; Bank może, działając w zgodzie ze swym statutem i w szczególności na podstawie jednogłośnej decyzji Rady dyrektorów w przypadku nieprzychylnej opinii Komisji, zadecydować o udzieleniu kredytu z zasobów własnych, pod warunkiem udzielenia dotacji na spłatę oprocentowania; ze względu na ten warunek konieczne jest zapewnienie, iż procedura przyjęta dla przyznawania dotacji na spłatę oprocentowania kończy się w każdym przypadku wyraźną decyzją o udzieleniu dotacji bądź odrzuceniu wniosku, gdzie stosowne;

konieczne jest powołanie Komitetu składającego się z przedstawicieli Państw Członkowskich, w celu wspierania Banku w wykonaniu powierzonych mu zadań w realizacji niniejszego rozporządzenia;

dnia 5 czerwca 1984 r. i dnia 16 maja 1989 r. Rada przyjęła rezolucje w sprawie koordynacji polityki współpracy i operacji w ramach Wspólnoty;

do celów przyjęcia niniejszego rozporządzenia, jedynymi upoważnieniami przewidzianymi przez Traktat są upoważnienia zawarte w art. 235,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Udzielając pomocy państwom odbiorcom pomocy Komisja zapewnia stosowanie wytycznych dla współpracy finansowej i technicznej uzgodnionych z tymi państwami w kontekście nowej polityki śródziemnomorskiej i jej aktualizacji oraz polityki w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju, ustanowionej przez Radę.

Artykuł  2

1. 1 W celu zapewnienia spójności współpracy i poprawy komplementarności operacji Państwa Członkowskie, Komisja i Bank dokonują wymiany wszelkich istotnych informacji w sprawach finansowania, którego zamierzają udzielić.

Po dokonaniu wymiany informacji poszukuje się możliwości współfinansowania.

Udział w procedurach umownych wdrażanych za pośrednictwem organizacji międzynarodowych lub współfinansowanych przez państwo trzecie jest dodatkowo określony w rozporządzeniu (WE) nr 2112/2005 z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty⁽³⁾.

2. Państwa Członkowskie, Komisja i Bank przekazują sobie wzajemnie, w ramach Komitetu, określonego w art. 6, informacje będące w ich posiadaniu na temat pomocy dwustronnej i wielostronnej na rzecz państw odbiorców pomocy.

Artykuł  3

1. Operacje wspomagające program dostosowania strukturalnego realizowane są w oparciu o następujące zasady:

– programy wsparcia dostosowane są do szczególnej sytuacji każdego państwa, biorąc pod uwagę jego warunki gospodarcze i społeczne,

– programy wsparcia przewidują w szczególności środki mające na celu zmniejszenie jakichkolwiek negatywnych skutków, jakie proces dostosowania strukturalnego może spowodować na płaszczyźnie społecznej i w sferze bezrobocia, w szczególności wobec najmniej uprzywilejowanych grup społecznych,

– szybki rozchód środków pieniężnych jest jedną z głównych cech programów wsparcia.

2. Muszą zostać spełnione następujące kryteria kwalifikujące:

– zainteresowane państwo musi realizować program reform zatwierdzony przez instytucje Bretton Woods lub wdrażać programy uznane wspólnie z tymi instytucjami za podobne, chociaż niekoniecznie przez nie popierane, odpowiadające skali i skuteczności reform na poziomie makroekonomicznym,

– brana jest pod uwagę sytuacja gospodarcza danego kraju, ze szczególnym uwzględnieniem poziomu zadłużenia i obciążeń z tytułu jego obsługi, bilans płatniczy i dostępność waluty obcej, sytuacja budżetowa, sytuacja monetarna, produkt narodowy brutto na mieszkańca oraz poziom bezrobocia.

3. Projekty, które kwalifikują się do finansowania, przyjmują formę np.:

a) pomocy technicznej powiązanej z danym programem wsparcia na poziomie makroekonomicznym i w sektorach szczególnie dotkniętych zmianami strukturalnymi;

b) sektorowych lub ogólnych programów przywozowych lub programów tworzenia miejsc pracy.

4. Celem programów przywozowych jest wniesienie wkładu do rozwoju zdolności produkcyjnych. Fundusze uzupełniające wytwarzane przez programy przywozowe wykorzystywane są do finansowania środków mających na celu łagodzenie niekorzystnych społecznych skutków dostosowania strukturalnego oraz, w szczególności, tworzenie miejsc pracy.

5. Analizując sytuację w państwach kwalifikujących się do pomocy zgodnie z ust. 2 oraz na podstawie kryteriów, określonych w tym ustępie, Komisja ocenia zakres i skuteczność reform podejmowanych w dziedzinach, do których te kryteria się odnoszą.

Pomoc przekazana na strukturalne dostosowanie musi być bezpośrednio powiązana z operacjami i środkami dostosowawczymi państwa odbiorcy pomocy.

6. Procedura udzielania zamówień musi być wystarczająco elastyczna do celów dostosowania jej do normalnej praktyki administracyjnej i handlowej w państwie odbiorcy pomocy. W przypadkach odnoszących się do sektora prywatnego, w których rzeczywiście niemożliwym jest jest stosowanie procedur wyszczególnionych w protokołach, stosuje się art. 116, 117 i 118 Zasad Finansowych z dnia 21 grudnia 1977 r. dotyczących budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, oraz precyzyjne procedury, wyraźnie określone w każdym przypadku w szczególnych propozycjach finansowych. Jednakże w przypadkach przywozu w sektorze publicznym i mieszanym stosowane są standardowe procedury udzielania zamówień publicznych, określone w protokołach⁽⁴⁾.

7. Komisja informuje Państwa Członkowskie, gdy jest to niezbędne i co najmniej raz w roku, o wdrożeniu operacji dostosowania strukturalnego, oraz o jakichkolwiek problemach mających związek z dalszą kwalifikacją tych operacji.

Artykuł  4

1. Decyzje finansowe odnoszące się do projektów lub operacji finansowanych z budżetu Wspólnoty podejmowane są zgodnie z poniższymi procedurami.

2. Decyzje finansowe inne, niż dotyczące dotacji na spłatę oprocentowania kredytów udzielanych przez Bank, kapitału ryzyka i kredytów specjalnych, podejmowane są zgodnie z procedurą określoną w art. 6.

Decyzje finansowe dotyczące kredytów ogólnych na współpracę techniczną, szkolenia i projekty promocji handlowej podejmowane są zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6; Komisja regularnie informuje Komitet, określony w tym artykule, o wykorzystaniu takich kredytów ogólnych.

Decyzje zmieniające decyzje, przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6, są przyjmowane przez Komisję wtedy, gdy nie zawierają jakichkolwiek istotnych zmian lub dodatkowych zobowiązań przekraczających 20 % początkowych zobowiązań.

3. Decyzje finansowe dotyczące dotacji na spłatę oprocentowania kredytów udzielanych przez Bank przyjmowane są zgodnie z procedurą określoną w art. 7.

4. Decyzje finansowe dotyczące kapitału ryzyka i kredytów udzielanych na specjalnych warunkach przyjmowane są zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł  5

1. Środki, określone w niniejszym rozporządzeniu, finansowane z budżetu Wspólnot, administrowane są przez Komisję, bez uszczerbku dla zarządzania przez Bank dotacjami na spłatę oprocentowania, operacjami dotyczącymi kapitału ryzyka i kredytami na szczególnych warunkach, zgodnie z uprawnieniami przyznanymi Bankowi przez Komisję w imieniu Wspólnoty na mocy art. 105 ust. 3 Zasad Finansowych z dnia 21 grudnia 1977 r., mających zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

2. Nie rzadziej niż raz w roku Komisja i Bank wysyłają do Państw Członkowskich informacje zebrane od państw kwalifikujących się, dotyczące znanych już sektorów i projektów, którym mogłoby zostać udzielone wsparcie na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  6

1. Komisja wspomagana jest przez składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich Komitet zwany "Komitetem Śródziemnomorskim", któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji. Przedstawiciel Banku bierze udział w pracach Komitetu bez prawa głosu.

2. Przedstawiciel Komisji przedstawia Komitetowi projekt środków, które mają zostać podjęte. Komitet wydaje swą opinię do projektu w terminie, który określany jest przez przewodniczącego w zależności od pilności sprawy. Opinia Komitetu przyjmowana jest większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu dla decyzji, podejmowanych przez Radę na wniosek Komisji. Przy głosowaniu w Komitecie, głosy przedstawicieli Państw Członkowskich ważone są w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. a) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeśli są one zgodne z opinią Komitetu.

b) Jeśli przewidziane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lubw braku takiej opinii, Komisja bezzwłocznie przekazuje Radzie wniosek odnoszący się do środków, które mają zostać podjęte. Rada podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów.

Jeśli, po upływie trzech miesięcy od daty zwrócenia się z wnioskiem, Rada nie podejmie żadnych decyzji, proponowane środki są przyjmowane przez Komisję.

4. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny jednomyślnie na podstawie projektu przedłożonego przez Komisję.

Artykuł  7

1. W odniesieniu do projektów finansowanych z kredytów preferencyjnych, Bank formułuje propozycję finansowania zgodnie z przepisami swojego statutu.

Bank zwraca się o opinię do Komisji, zgodnie z art. 21 swojego statutu, oraz do Komitetu określonego w art. 9 niniejszego rozporządzenia.

2. Komitet wydaje opinię na wniosek Banku. Przedstawiciel Komisji przekazuje Komitetowi stanowisko Komisji w sprawie danego projektu i, w szczególności, w sprawie jego zgodności z celami Protokołu podpisanego z danym państwem i z ogólnymi wytycznymi przyjętymi przez Radę.

Dodatkowo, Komitet jest informowany przez Bank o kredytach niepreferencyjnych, których Bank zamierza udzielić ze swoich własnych zasobów.

3. Na podstawie przeprowadzonych konsultacji, Bank zwraca się do Komisji o podjęcie decyzji finansowej w sprawie udzielenia dotacji na spłatę oprocentowania w przypadku danego projektu.

4. Komisja przekazuje Komitetowi Śródziemnomorskiemu projekt decyzji upoważniającej lub, jeśli ma to zastosowanie, odmawiającej udzielenia dotacji na spłatę oprocentowania. Decyzja jest podejmowana zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6.

5. Komisja informuje Bank o decyzji określonej w ust. 4, który w przypadku decyzji o przyznaniu dotacji, może udzielić kredytu.

Artykuł  8

1. Bank przekazuje projekty dotyczące operacji kapitału ryzyka Komitetowi przewidzianemu w art. 9 w celu uzyskania jego opinii. Przedstawiciel Komisji przekazuje Komitetowi stanowisko Komisji w sprawie danego projektu oraz, w szczególności, w sprawie jego zgodności z Protokołem podpisanym z danym państwem i ogólnymi wytycznymi przyjętymi przez Radę.

2. Na podstawie przeprowadzonych konsultacji, Bank przekazuje projekt Komisji.

3. Komisja podejmuje decyzję finansową w czasie odpowiednim do charakteru projektu.

4. Komisja przekazuje decyzję określoną w ust. 3 Bankowi, który podejmuje odpowiednie środki.

Artykuł  9

1. Komitet, składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, zwany dalej "Komitetem z art. 9", jest tworzony przy Banku.

Komitetowi przewodniczy przedstawiciel Państwa Członkowskiego, które w danym okresie przewodniczy Radzie Gubernatorów Banku. Bank zapewnia funkcjonowanie sekretariatu Komitetu. Przedstawiciel Komisji uczestniczy w jego pracach.

2. Regulamin wewnętrzny Komitetu jest jednomyślnie uchwalany przez Radę.

3. Komitet podejmuje swoje decyzje kwalifikowaną większością głosów zgodnie z art. 148 ust. 2 Traktatu.

4. W Komiteci głosy przedstawicieli Państw Członkowskich są ważone zgodnie z art. 148 ust. 2 Traktatu.

Artykuł  10

1. Bez uszczerbku dla zadań Banku określonych w art. 5, Komisja odpowiedzialna jest za udzielenie pomocy i za warunki, na jakich projekty i operacje finansowane w ramach tej pomocy są wdrażane przez państwa odbiorców pomocy lub innych odbiorców przewidzianych w każdym z protokołów zawartych z takimi państwami.

2. W ścisłej współpracy z odpowiednimi władzami państwa lub państw odbiorców pomocy, Komisja jest także odpowiedzialna za warunki, na jakich projekty finansowane w ramach pomocy Wspólnoty są wykorzystywane przez odbiorców.

3. Przeprowadzając kontrole wymagane na mocy ust. 1 i 2, Komisja bada wspólnie z Bankiem zakres, w jakim cele określone w porozumieniach i protokołach zawartych z państwami odbiorcami pomocy zostały osiągnięte.

4. Komisja przesyła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdanie z udzielenia pomocy, w szczególności w odniesieniu do jej zgodności z ust. 1, 2 i 3.

Artykuł  11

Komisja i Bank, w odniesieniu do projektów, za które są odpowiedzialne, dokonują oceny głównych projektów w celu stwierdzenia, czy osiągnięte zostały cele ustanowione na etapie identyfikacji projektów, oraz w celu ustanowienia wytycznych dla poprawy skuteczności przyszłych działań w zakresie pomocy. Sprawozdania z przeprowadzonych ocen przekazywane są Państwom Członkowskim.

Artykuł  12

Rozporządzenie (EWG) nr 3973/86⁽⁵⁾ traci moc.

Artykuł  13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 czerwca 1992 r.

	W imieniu Rady
	Jorge BRAGA DE MACEDO
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz. U. C 157 z 15.6.1991, str. 7.

⁽²⁾ Dz. U. C 67 z 16.3.1992.

⁽³⁾ Dz.U. L 344 z 27.12.2005, str. 23.

⁽⁴⁾ Dz. U. L 356 z 31.12.1977, str. 1. Rozporządzenie finansowe ostatnio zmienione rozporządzeniem (Euratom, EWWiS, EWG) nr 610/90 (Dz. U. L 70 z 16.3.1990, str. 1).

⁽⁵⁾ Dz. U. L 370 z 30.12.1986, str. 5.

¹ Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia nr 2112/2005 z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.23) z dniem 28 grudnia 2005 r.