Decyzja 2004/215/WE wykonująca dyrektywę Rady 64/432/EWG w odniesieniu do dodatkowych gwarancji dla handlu wewnątrzwspólnotowego bydłem, odnoszących się do zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła i zatwierdzenia programów zwalczania przedstawionych przez Państwa Członkowskie

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.67.24

Akt utracił moc

Wersja od: 5 marca 2004 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 1 marca 2004 r.

wykonująca dyrektywę Rady 64/432/EWG w odniesieniu do dodatkowych gwarancji dla handlu wewnątrzwspólnotowego bydłem, odnoszących się do zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła i zatwierdzenia programów zwalczania przedstawionych przez Państwa Członkowskie

(notyfikowana jako dokument nr C(2004) 573)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2004/215/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 5 marca 2004 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną⁽¹⁾, w szczególności jej art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła jest wynikiem najbardziej widocznych klinicznych objawów zakażenia wirusem opryszczki bydła typ 1 (BHV1). Jako że wiele zakażeń tym wirusem miało podkliniczny przebieg, środki zwalczania powinny być raczej skierowane na likwidowanie zakażenia niż na tłumienie symptomów.

(2) Część druga załącznika E do dyrektywy 64/432/EWG umieszcza "zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła" wśród chorób, dla których mogą być zatwierdzone krajowe programy zwalczania i wymagane dodatkowe gwarancje.

(3) Niemcy przedstawiły program prowadzony w celu zwalczania zakażenia BHV1 w każdej części ich terytorium, który stosuje się do kryteriów ustalonych w art. 9 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG, oraz ustaliły przepisy krajowego przemieszczania się bydła, które odpowiadają wcześniej wprowadzonym w Danii, Austrii, prowincji Bolzano we Włoszech oraz Szwecji, które skutecznie zwalczały chorobę w tych krajach.

(4) Dlatego właściwe jest zatwierdzenie programu przedstawionego przez Niemcy i, na wniosek tego Państwa Członkowskiego, określenie w tym samym czasie dodatkowych gwarancji w stosunku do handlu bydłem w celu zapewnienia powodzenia programu.

(5) Dodatkowe gwarancje istnieją w odniesieniu do Danii, Austrii, Finlandii oraz Szwecji, również Włoch, odnośnie do prowincji Bolzano. Te Państwa Członkowskie uważają, że ich terytoria są wolne od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła, Włochy tak samo oceniają prowincje Bolzano. Zgodnie Komisji z art. 10 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG przekazały dokumenty uzupełniające, zwłaszcza poświadczające, że kontynuowane jest monitorowanie sytuacji.

(6) W Państwach Członkowskich lub ich regionach, które są uznane za wolne od choroby i które obecnie są wymienione w załączniku do decyzji Komisji 93/42/EWG⁽²⁾, mają zastosowanie tylko minimalne wymagania wysyłki bydła hodowlanego i użytkowego.

(7) W celu normalizacji testów BHV1 w laboratoriach Światowa Organizacja ds. Zdrowia Zwierząt (OIE) przyjęła silnie dodatni, słabo dodatni lub ujemny wynik w teście seroneutralizacji jako międzynarodową normę OIE dla testów na BHV1 dostępną w laboratoriach referencyjnych OIE dla zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła wymienionego w Podręczniku norm dla badań diagnostycznych oraz szczepionek⁽³⁾.

(8) Do maja 2004 r., gdy wejdą w życie zmodyfikowane warunki dotyczące zdrowia zwierząt i weterynaryjnego świadectwa przywozu bydła do Wspólnoty, należy zapewnić, że odniesienie do decyzji 93/42/EWG ustalającej dodatkowe gwarancje w odniesieniu do zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła pochodzącego z państw trzecich jest rozumiane jako odniesienie do odpowiednich przepisów niniejszej decyzji.

(9) Właściwe jest połączenie w jednej decyzji zatwierdzenia niemieckiego programu i dodatkowych gwarancji dla zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła. Decyzja 93/42/EWG traci moc.

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Programy przedstawione przez Państwa Członkowskie wymienione w pierwszej kolumnie tabeli w załączniku I, w celu zwalczania i likwidacji zakażenia wirusem opryszczki bydła typ 1 (BHV1), dalej zwane "zakaźnym zapaleniem nosa i tchawicy bydła", w regionach Państw Członkowskich określonych w drugiej kolumnie tabeli w załączniku I, są zatwierdzone.

Artykuł  2

1. Bydło hodowlane i użytkowe pochodzące z Państw Członkowskich lub ich regionów innych niż wymienione w załączniku II i przeznaczone do Państw Członkowskich lub ich regionów wymienionych w załączniku I spełnia przynajmniej następujące dodatkowe gwarancje:

a) musi pochodzić z gospodarstwa, w którym, zgodnie z urzędowymi informacjami, nie stwierdzono klinicznych lub patologicznych dowodów zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła przez ostatnie 12 miesięcy;

b) było izolowane w pomieszczeniach zatwierdzonych przez właściwy organ przez okres 30 dni bezpośrednio poprzedzających przemieszczenie i całe bydło w tych samych pomieszczeniach izolacyjnych pozostało wolne w tym okresie od klinicznych objawów zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła;

c) bydło to i pozostałe bydło w tych samych pomieszczeniach izolacyjnych zostało poddane testowi serologicznemu w oparciu o próbki krwi pobrane co najmniej 21 dni po wprowadzeniu do pomieszczeń izolacyjnych, z wynikami ujemnymi, w celu wykrycia następujących przeciwciał:

i) w przypadku szczepionego bydła, przeciwciał glikoprotein gE wirusa BHV1; lub

ii) w przypadku bydła nieszczepionego, przeciwciał BHV1.

2. Bydło przeznaczone do uboju pochodzące z Państw Członkowskich lub ich regionów innych niż wymienione w załączniku II i przeznaczone do Państw Członkowskich lub ich regionów wymienionych w załączniku I jest transportowane bezpośrednio do rzeźni przeznaczenia lub zatwierdzonego miejsca gromadzenia, z którego jest przenoszone zgodnie z art. 7, tiret drugie, dyrektywy 64/432/EWG w celu uboju do rzeźni.

3. W pkt 4 Sekcji C świadectwa zdrowia określonego w wzorze 1 załącznika F do dyrektywy 64/432/EWG towarzyszącego bydłu, jak przewidziano w ust. 1, dodaje się następującą informację w brzmieniu:

a) po tiret pierwszym: "zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła",

b) po tiret drugim: "art. 2 decyzji Komisji 2004/215/WE".

Artykuł  3

1. Bydło hodowlane i użytkowe pochodzące z Państw Członkowskich lub ich regionów innych niż wymienione w załączniku II i przeznaczone do Państw Członkowskich lub ich regionów, wolne od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła i wymienione w załączniku II, spełnia następujące dodatkowe gwarancje:

a) stosuje się do dodatkowych gwarancji przewidzianych w art. 2 ust. 1 lit. a) i b);

b) bydło to i pozostałe bydło w tych samych pomieszczeniach izolacyjnych zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) zostało poddane testowi serologicznemu w oparciu o próbki krwi pobrane co najmniej 21 dni po wprowadzeniu do pomieszczeń izolacyjnych, z wynikami ujemnymi, w celu wykrycia przeciwciał BHV1;

c) nie było szczepione przeciwko zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy bydła.

2. Bydło przeznaczone do uboju pochodzące z Państw Członkowskich lub ich regionów innych niż wymienione załączniku II i przeznaczone do Państw Członkowskich lub ich regionów wymienionych w załączniku II, jest transportowane bezpośrednio do rzeźni przeznaczenia w celu uboju zgodnie z art. 7, tiret pierwsze, dyrektywy 64/432/EWG.

3. W pkt 4 Sekcji C świadectwa zdrowia określonego w wzorze 1 załącznika F do dyrektywy 64/432/EWG towarzyszącego bydłu jak przewidziano w ust. 1, dodaje się następującą informację w brzmieniu:

a) po tiret pierwszym: "zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła"

b) po tiret drugim: "art. 3 decyzji Komisji 2004/215/WE"

Artykuł  4

Bydło hodowlane i użytkowe pochodzące z Państw Członkowskich lub ich regionów innych niż wymienione w załączniku II i przeznaczone do Państw Członkowskich lub ich regionów wymienionych w załączniku I lub II stosuje się do warunków przewidzianych w art. 2 ust. 1 lit. a).

Artykuł  5

Państwa Członkowskie zapewnią, że test seroneutralizacji przewidziany w art. 2 ust. 1 lit. c) pkt ii) i z art. 3 ust. 1 lit. b), w celu wykrycia przeciwciał BHV1, jest normalizowany na silnie dodatnią, słabo dodatnią lub ujemna surowicę przyjętą jako międzynarodową normę OIE dla testów na BHV1.

Artykuł  6

Decyzja 93/42/EWG traci moc.

Odniesienia do decyzji 93/42/EWG należy rozumieć jako odniesienia do art. 3 niniejszej decyzji.

Artykuł  7

Niniejszą decyzję stosuje się od 8 marca 2004 r.

Artykuł  8

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 marca 2004 r.

	W imieniu Komisji
	Davide BYRNE
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 121 z 29.7.1964, str. 1977/64. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 21/2004 (Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 8).

⁽²⁾ Dz.U. L 16 z 25.1.1993, str. 50. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2000/502/WE (Dz.U. L 200 z 8.8.2000, str. 62).

⁽³⁾ Podręcznik norm dla badań diagnostycznych oraz szczepionek, czwarte wydanie, sierpień 2000 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Państwo Członkowskie	Regiony Państw Członkowskich do których stosują się dodatkowe gwarancje dla zakaźnego zapalenie nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG
Niemcy	Wszystkie regiony

ZAŁĄCZNIK  II

Państwo Członkowskie	Regiony Państw Członkowskich do których stosują się dodatkowe gwarancje dla zakaźnego zapalenie nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG
Dania	Wszystkie regiony
Włochy	Prowincja Bolzano
Austria	Wszystkie regiony
Finlandia	Wszystkie regiony
Szwecja	Wszystkie regiony