Decyzja wykonawcza 2020/720 dotycząca wykonania decyzji 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2020.168.126

Akt jednorazowy
Wersja od: 29 maja 2020 r.

DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2020/720
z dnia 28 maja 2020 r.
dotycząca wykonania decyzji 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady 2013/798/WPZiB z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej 1 , w szczególności jej art. 2c,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 23 grudnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/798/WPZiB.

(2) W dniu 5 maja 2020 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ), powołany na podstawie rezolucji RB ONZ nr 2127 (2013), zaktualizował dane jednej osoby objętej środkami ograniczającymi.

(3) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2013/798/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W załączniku do decyzji 2013/798/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 maja 2020 r.
W imieniu Rady
G. GRLIĆ RADMAN
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

W wykazie zawartym w części A (Osoby) załącznika do decyzji 2013/798/WPZiB wpis dotyczący Martina KOUMTA- MADJI otrzymuje brzmienie:

"13. Martin KOUMTAMADJI (alias: a) Abdoulaye Miskine b) Abdoullaye Miskine c) Martin Nadingar Koumtamadji d) Martin Nkoumtamadji e) Martin Koumta Madji f) Omar Mahamat)

Funkcja: Przewodniczący i głównodowodzący Demokratycznego Frontu Ludu Środkowoafrykańskiego (FDPC)

Data urodzenia: a) 5 października 1965 r., b) 3 marca 1965 r.

Miejsce urodzenia: a) Ndïnaba, Czad, b) Kobo, Republika Środkowoafrykańska, c) Kabo, Republika Środkowoafrykańska Obywatelstwo: a) Czad, b) Republika Środkowoafrykańska, c) Kongo

Numer paszportu: a) 06FBO2262 (paszport dyplomatyczny Republiki Środkowoafrykańskiej) wydany 22 lutego 2007 r., ważny do 21 lutego 2012 r., b) numer kongijskiego paszportu służbowego: SA0020249, wydany 22 stycznia 2019 r., ważny do 21 stycznia 2022 r.

Adres: Am Dafock, prefektura Vakaga, Republika Środkowoafrykańska (ostatni znany adres)

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 20 kwietnia 2020 r.

Inne informacje: Martin Koumtamadji założył FDPC w 2005 r. W grudniu 2012 r. przyłączył się do koalicji Séléka, a następnie opuścił ją w kwietniu 2013 r. po przejęciu władzy przez rebeliantów w Bangi. Po aresztowaniu w Kamerunie został następnie przeniesiony do Brazzaville w Republice Konga. Zawsze stał na czele swoich oddziałów na miejscu w Republice Środkowoafrykańskiej, nawet gdy znajdował się w Brazzaville przed powrotem do Republiki Środkowoafrykańskiej (w okresie od listopada 2014 r. do 2019 r.). 6 lutego 2019 r. FDPC podpisał porozumienie polityczne na rzecz pokoju i pojednania w Republice Środkowoafrykańskiej, jednak Martin Koumtamadji pozostaje zagrożeniem dla pokoju, stabilności i bezpieczeństwa Republiki Środkowoafrykańskiej. Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych: https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals.

Informacje pochodzące z opisowego streszczenia powodów umieszczenia w wykazie dostarczonego przez Komitet Sankcji:

Przewodniczący i głównodowodzący Demokratycznego Frontu Ludu Środkowoafrykańskiego (FDPC, grupa zbrojna prowadząca działalność z użyciem przemocy) Martin Koumatamadji brał udział w działaniach zagrażających pokojowi, stabilności i bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej, a w szczególności zagrażających realizacji porozumienia politycznego na rzecz pokoju i pojednania w Republice Środkowoafrykańskiej, podpisanego 6 lutego 2019 r. w Bangi.

Odmówił rozbrojenia bojowników FDPC, zgodnie z jego zobowiązaniami jako sygnatariusza porozumienia politycznego na rzecz pokoju i pojednania w Republice Środkowoafrykańskiej, i w lipcu 2019 r. zagroził obaleniem prezydenta Toua- déry.

W czerwcu 2019 r. rozpoczął współpracę z obłożonym sankcjami Nourredine'em Adamem (CFi.002) i zaangażował się - z bliskim współpracownikiem Nourredine'a Adama - w nielegalny handel bronią, by zwiększyć zdolności wojskowe FDPC.

Złożył również Ludowemu Ruchowi na rzecz Odrodzenia Afryki Środkowej (FPRC) ofertę dotyczącą przeprowadzenia operacji wojskowej ze swoją grupą zbrojną podczas walk w prefekturze Vakaga w 2019 r.

Wciąż utrudniał odbudowę władzy państwowej w obszarach działalności FPDC poprzez utrzymywanie nielegalnych blokad dróg służących zastraszaniu hodowców bydła, podmiotów gospodarczych (w tym firm prowadzących wydobycie złota działających w prefekturze Nana-Mambéré) i podróżnych.

Pod jego przywództwem FDPC naruszał lub łamał prawa człowieka w prefekturze Nana-Mambéré, m.in. w kwietniu 2019 r. przeprowadzał ataki skierowane przeciwko ludności cywilnej, w marcu 2019 r. uprowadził cywilów (w pobliżu Zou- kombo) oraz w maju 2019 r. dokonywał aktów przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć (w Bagary). W czasie konfliktu w 2017 r. FDPC dopuścił się również czternastu aktów przemocy seksualnej.

W latach 2016-2019 FDPC rekrutował dzieci-żołnierzy i wykorzystywał je w konfliktach zbrojnych. Zmusił jedenaście dziewcząt do zawarcia małżeństw z członkami FDPC.

W marcu 2019 r. brał udział w utrudnianiu dostarczania pomocy humanitarnej, gdy FDPC, pod przywództwem Abdoulaye Miskine'a, przeprowadził serię ataków na główną drogę do Bangi z Kamerunu.

W kwietniu 2019 r. niedaleko Zoukombo (prefektura Nana-Mambéré) oraz na osi Bouar-Beleko doszło do potyczek niedobitków z FDPC z siłami MINUSCA.".

1 Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 51.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.