Rozporządzenie 122/66/EWG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1966.150.2751

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY NR 7/66/EURATOM, 122/66/EWG

z dnia 28 lipca 1966 r.

RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ,

RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,

uwzględniając rozporządzenie nr 31 (EWG), 11 (EWEA), w sprawie regulaminu pracowniczego urzędników i warunków zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej ⁽¹⁾, w szczególności art. 14b załącznika VII regulaminu pracowniczego i art. 22 i 67 warunków zatrudnienia,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej i Komisji Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej,

a także mając na uwadze, co następuje:

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 65 ust. 3 regulaminu pracowniczego, do Rad należy ustanowienie wykazu miejsc, w odniesieniu do których można przyznawać dodatek z tytułu kosztów transportu, maksymalną kwotę tego dodatku oraz zasady jego przyznawania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Urzędnik zatrudniony w miejscu, w którym warunki transportu uznane są za szczególnie trudne i kosztowne z racji oddalenia miejsca zamieszkania od miejsca pracy, może korzystać, na warunkach przedstawionych szczegółowo poniżej, z dodatku transportowego.

Artykuł  2

1. Miejsca zatrudnienia, w odniesieniu do których można przyznawać dodatek określony w art. 1, to:

w Niemczech:

Garching

Gundremmingen

we Francji:

Fontenay-aux-Roses

Saclay

Cadarache

Chooz

Époisses

we Włoszech:

Centrale de Latina

Centrale de Garigliano

Casaccia

w Niderlandach:

Petten

Dodewaard

w Zjednoczonym Królestwie:

Winfrith.

2. Oprócz miejsc wskazanych w ust. 1 dodatek transportowy może również zostać przyznany w stosunku do miejsc, w których liczba urzędników zatrudnionych jest mniejsza lub równa trzem. W takim przypadku Komisje zawiadamiają Rady i jeżeli w terminie sześciu tygodni żadne przedstawicielstwo nie wyrazi woli przedyskutowania przyznania dodatku transportowego ze względu na te miejsca, to przedstawiony wykaz uznaje się za zatwierdzony.

Artykuł  3 ¹

Dodatek transportowy przyznaje się jedynie urzędnikowi, który:

– ze względu na trudne warunki mieszkaniowe występujące w miejscu zatrudnienia nie może wynająć odpowiedniego mieszkania w zamian za opłacanie miesięcznego czynszu, który, nie wliczając, stosownie do przypadku, opłat za ogrzewanie, wodę, gaz, energię elektryczną i usługi związane z utrzymywaniem zajmowanego przez niego mieszkania w dobrym stanie, jest niższy niż:

18 % w przypadku urzędników szczebla B2 i poniżej,

20 % w przypadku urzędników szczebli B1-A4,

22 % w przypadku urzędników powyżej szczebla A4

– łącznej kwoty poborów, której definicję przedstawiono poniżej, a urzędnik płaci czynsz stanowiący więcej niż 10 % łącznej kwoty poborów, której definicję przedstawiono poniżej. Na łączną kwotę poborów składa się wynagrodzenie podstawowe plus dodatek z tytułu przesiedlenia i dodatek dla głowy rodziny minus obowiązkowe potrącenia określone w art. 64 regulaminu pracowniczego i potrącenia z tytułu podatku wspólnotowego. W ten sposób otrzymaną kwotę koryguje się z zastosowaniem współczynnika korygującego wyznaczonego dla miejsca zatrudnienia danego urzędnika.

Dodatku, o którym tutaj mowa, nie przyznaje się w przypadkach, w których można korzystać ze wspólnego środka transportu, używać samochodu służbowego lub przyznano standardowy dodatek z tytułu kosztów przemieszczania się.

Wysokość miesięcznego dodatku transportowego to:

– 14,87 euro, jeżeli odległość od miejsca zamieszkania do miejsca pracy urzędnika jest większa niż 20 kilometrów i mniejsza lub równa niż 30 kilometrów,

– 24,79 euro, jeżeli odległość od miejsca zamieszkania do miejsca pracy urzędnika jest większa niż 30 kilometrów.

Artykuł  4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1966 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 1966 r.

	W imieniu Rad
	S. A. POSTHUMUS
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. 45 z 14.6.1962, str. 1385/65.

Dz.U. 47 z 24.3.1965, str. 701/65.

¹ Art. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2460/98 z dnia 12 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.307.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1999 r. Kwoty wyrażone w belgijskich frankach zostały zastąpione ich ekwiwalentem w euro według kursu wymiany zawartego w art. 1 rozporządzenia nr 2866/98 z dnia 31 grudnia 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.359.1), które nie zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.