Decyzja 1105/2011/UE w sprawie wykazu dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i mogą być wizowane oraz w sprawie ustanowienia mechanizmu sporządzania takiego wykazu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.287.9

Akt obowiązujący

Wersja od: 4 listopada 2011 r.

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY NR 1105/2011/UE

z dnia 25 października 2011 r.

w sprawie wykazu dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i mogą być wizowane oraz w sprawie ustanowienia mechanizmu sporządzania takiego wykazu

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą⁽¹⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na podstawie art. 17 ust. 3 lit. a) Konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r.⁽²⁾, w drodze decyzji SCH/Comex(98)56⁽³⁾ i SCH/Comex(99)14⁽⁴⁾ przyjęto podręcznik dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i mogą być wizowane. Decyzje te powinny zostać dostosowane do ram instytucjonalnych i prawnych Unii.

(2) Wykaz dokumentów podróży wydawanych przez państwa trzecie powinien podlegać stałemu monitorowaniu, aby zapewnić organom państw członkowskich uczestniczącym w procesie wydawania wiz i kontroli granicznej dostęp do aktualnych informacji na temat dokumentów podróży okazywanych przez obywateli państw trzecich. Wymiana informacji między państwami członkowskimi na temat wydanych dokumentów podróży i uznawania tych dokumentów podróży przez państwa członkowskie oraz sposób upublicznienia całości tych informacji muszą zostać unowocześnione i stać się skuteczniejsze.

(3) Stworzenie wykazu dokumentów podróży ma służyć dwóm celom: z jednej strony, wykaz ten umożliwi organom kontroli granicznej sprawdzenie, czy dany dokument podróży został uznany za dokument, na podstawie którego można przekraczać granice zewnętrzne zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)⁽⁵⁾, a z drugiej strony pozwoli pracownikom konsularnym sprawdzić, czy państwa członkowskie uznają dany dokument podróży za dokument, w którym można umieszczać naklejkę wizową.

(4) Zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy)⁽⁶⁾ w ramach lokalnej współpracy Schengen należy sporządzić wyczerpujący wykaz dokumentów podróży wydawanych przez kraj przyjmujący.

(5) Należy ustanowić mechanizm służący stałemu uaktualnianiu wykazu dokumentów podróży.

(6) Biorąc pod uwagę znaczenie bezpieczeństwa dokumentów podróży w odniesieniu do ich ewentualnego uznawania, Komisja, wspomagana przez ekspertów z państw członkowskich, powinna zapewnić ocenę techniczną w stosownych przypadkach.

(7) Uznawanie dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i w których można umieścić naklejkę wizową, leży i powinno pozostać w kompetencji państw członkowskich.

(8) Państwa członkowskie powinny przekazywać informacje dotyczące wszystkich dokumentów podróży i dążyć do harmonizacji swoich stanowisk w sprawie różnych rodzajów dokumentów podróży. Ze względu na fakt, iż brak jasno określonego stanowiska państwa członkowskiego w odniesieniu do dokumentu podróży może być źródłem problemów dla posiadaczy tego dokumentu podróży, należy ustanowić mechanizm zobowiązujący państwa członkowskie do informowania o swoim stanowisku w sprawie uznawania bądź nieuznawania takich dokumentów. Mechanizm ten nie powinien pozbawiać państw członkowskich możliwości poinformowania w dowolnym momencie o zmianie stanowiska.

(9) W perspektywie długoterminowej należy stworzyć bazę danych online zawierającą wzory wszystkich dokumentów podróży, aby ułatwić organom kontroli granicznej i pracownikom konsularnym sprawdzenie danego dokumentu. Baza danych powinna być aktualizowana poprzez uwzględnianie wszelkich zmian w stosunku do wskazanego wcześniej uznawania bądź nieuznawania danych dokumentów państw członkowskich.

(10) Dla celów informacyjnych Komisja powinna sporządzić otwarty wykaz znanych paszportów fantazyjnych i kamuflażowych wskazanych jej przez państwa członkowskie. Paszporty fantazyjne i kamuflażowe podane w wykazie nie powinny podlegać przepisom dotyczącym uznawania lub nieuznawania. Nie powinny one uprawniać posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i nie powinny być wizowane.

(11) Aby zapewnić jednolite warunki sporządzania i uaktualniania wykazu dokumentów podróży, należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję⁽⁷⁾.

(12) W celu sporządzania i uaktualniania wykazu dokumentów podróży należy stosować procedurę doradczą, z uwagi na fakt, iż akty te stanowią jedynie kompilację wydanych dokumentów podróży.

(13) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen⁽⁸⁾, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt A, B i C decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy⁽⁹⁾.

(14) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen⁽¹⁰⁾, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt A, B i C decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE⁽¹¹⁾.

(15) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt A, B i C decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE⁽¹²⁾.

(16) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana, ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu w terminie 6 miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji Dania podejmuje decyzję, czy dokona jej transpozycji do swojego prawa krajowego.

(17) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen⁽¹³⁾; w związku z tym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w jej przyjęciu, nie jest nią związane, ani jej nie stosuje.

(18) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen⁽¹⁴⁾; Irlandia nie uczestniczy w jej przyjęciu, nie jest nią związana, ani jej nie stosuje.

(19) W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.

(20) Niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsza decyzja ustanawia wykaz dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i które mogą być wizowane (wykaz dokumentów podróży) oraz mechanizm sporządzania takiego wykazu.

2. Niniejsza decyzja ma zastosowanie do dokumentów podróży takich jak paszport (zwyczajny, dyplomatyczny, służbowy/urzędowy lub specjalny), tymczasowy dokument podróży, dokument podróży uchodźcy lub bezpaństwowca, dokument podróży wydany przez organizację międzynarodową lub laissezpasser.

3. Niniejsza decyzja nie narusza kompetencji państw członkowskich w zakresie uznawania dokumentów podróży.

Artykuł  2

Sporządzenie wykazu dokumentów podróży

1. Komisja sporządza wykaz dokumentów podróży z pomocą państw członkowskich na podstawie informacji zebranych dzięki lokalnej współpracy w ramach Schengen, zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009.

2. Wykaz dokumentów podróży przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 8 ust. 2.

Artykuł  3

Struktura wykazu dokumentów podróży

1. Wykaz dokumentów podróży składa się z trzech części.

2. Część pierwsza dotyczy dokumentów podróży wydanych przez państwa trzecie i podmioty terytorialne wymienione w załącznikach I i II do rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającego państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu⁽¹⁵⁾.

3. Część II dotyczy następujących dokumentów podróży wydawanych przez państwa członkowskie, w tym również dokumentów wydawanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, które nie uczestniczą w przyjęciu niniejszej decyzji, oraz przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, które nie stosują jeszcze w pełni przepisów dorobku Schengen:

a) dokumentów podróży wydanych obywatelom państw trzecich;

b) dokumentów podróży wydanych uchodźcom zgodnie z konwencją Narodów Zjednoczonych dotyczącą statusu uchodźców sporządzoną dnia 28 lipca 1951 r.;

c) dokumentów podróży wydanych bezpaństwowcom zgodnie z konwencją Narodów Zjednoczonych dotyczącą statusu bezpaństwowców sporządzoną dnia 28 września 1954 r.;

d) dokumentów podróży wydanych osobom, które nie posiadają obywatelstwa żadnego państwa i mieszkają w jednym z państw członkowskich;

e) dokumentów podróży wydanych przez Zjednoczone Królestwo obywatelom brytyjskim, którzy nie są obywatelami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dla celów prawa Unii.

4. Część III dotyczy dokumentów podróży wydawanych przez organizacje międzynarodowe.

5. Co do zasady wpis w wykazie dotyczący danego dokumentu podróży ma zastosowanie do wszystkich wersji tego dokumentu podróży, które posiadają ważność.

6. Jeśli państwo trzecie nie wydaje pewnego rodzaju dokumentów podróży, zaznacza się to w wykazie dokumentów podróży za pomocą wpisu "nie wydaje".

Artykuł  4

Przekazywanie informacji o uznawaniu bądź nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie

1. W terminie 3 miesięcy od otrzymania wykazu dokumentów podróży państwa członkowskie przekazują Komisji swoje stanowisko w sprawie uznawania lub nieuznawania wymienionych w wykazie dokumentów podróży.

2. Jeżeli państwo członkowskie nie przekaże swojego stanowiska w terminie, o którym mowa w ust. 1, dany dokument podróży uważa się za uznawany, dopóki to państwo członkowskie nie poinformuje Komisji o jego nieuznawaniu.

3. W ramach komitetu, o którym mowa w art. 8 ust. 1, państwa członkowskie w celu osiągnięcia jednolitego stanowiska wymieniają informacje na temat podstawy uznawania bądź nieuznawania poszczególnych dokumentów podróży.

4. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich zmianach dotyczących wcześniejszych decyzji w sprawie uznawania bądź nieuznawania danego dokumentu podróży.

Artykuł  5

Wydawanie nowych dokumentów podróży

1. Państwa członkowskie informują Komisję o nowych dokumentach podróży, o których mowa w art. 3 ust. 3 lit. a)-d).

2. Państwa członkowskie informują Komisję o nowych dokumentach podróży wydanych przez państwa trzecie, państwa członkowskie i organizacje międzynarodowe, o których to dokumentach mowa w art. 3 ust. 2, art. 3 ust. 3 lit. e) oraz art. 3 ust. 4. We współpracy z państwami członkowskimi Komisja stara się zgromadzić wzory nowych dokumentów podróży, aby móc je udostępniać.

3. Komisja aktualizuje wykaz dokumentów podróży zgodnie z otrzymanymi notyfikacjami i informacjami i zwraca się do państw członkowskich o przedstawienie stanowiska na temat uznawania bądź nieuznawania dokumentów zgodnie z art. 4.

4. Kolejne wersje wykazu dokumentów podróży przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 8 ust. 2.

Artykuł  6

Informacje dotyczące znanych paszportów fantazyjnych i kamuflażowych

W oparciu o informacje otrzymywane od państw członkowskich Komisja sporządza również i aktualizuje otwarty wykaz znanych paszportów fantazyjnych i kamuflażowych.

Artykuł  7

Ocena dokumentów podróży

1. W celu wsparcia państw członkowskich w technicznej ocenie dokumentów podróży, Komisja - we współpracy z ekspertami z państw członkowskich - może dostarczyć analizę techniczną dokumentów podróży, uwzględniając przy tym w szczególności odnośne standardy i zalecenia Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.

2. W odpowiednim przypadku warunki i procedury wydawania dokumentów podróży również mogą zostać poddane analizie na podstawie niniejszych przepisów.

3. Wyniki ocen, o których mowa w ust. 1 i 2, są przekazywane państwom członkowskim.

Artykuł  8

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera komitet ("Komitet ds. Dokumentów Podróży"). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  9

Publikacja wykazów

Komisja sporządza wykaz dokumentów podróży, w tym również informacje zgłoszone zgodnie z art. 4, a także wykaz, o którym mowa w art. 6, udostępniany państwom członkowskim i podawany do wiadomości publicznej poprzez stale aktualizowaną publikację elektroniczną.

Artykuł  10

Uchylenie

Uchyla się decyzje SCH/Comex (98)56 i SCH/Comex (99)14.

Artykuł  11

Wejście w życie

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejszą decyzję stosuje się ze skutkiem od dnia jej wejścia w życie, z wyjątkiem art. 10, który stosuje się ze skutkiem od dnia pierwszego opublikowania przez Komisję wykazu dokumentów podróży.

Artykuł  12

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Strasburgu dnia 25 października 2011 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
J. BUZEK	M. DOWGIELEWICZ
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lipca 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 23 września 2011 r.

⁽²⁾ Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19.

⁽³⁾ Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 207.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 298.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 81 z 21.3.2001, s. 1.