Wyjaśnienia dotyczące pan-eurośródziemnomorskich protokołów w sprawie reguł pochodzenia.
Dz.U.UE.C.2006.16.2
Akt nienormatywny(2006/C 16/02)
(Dz.U.UE C z dnia 21 stycznia 2006 r.)
(Przykłady kumulacji służą jedynie dla celów objaśnienia i niekoniecznie świadczą o tym, iż kumulacja pochodzenia ma zastosowanie pomiędzy zainteresowanymi krajami)
Artykuł 1 lit. f) - Cena ex-works
Cena ex-works produktu obejmuje:
– wartość wszystkich dostarczonych materiałów użytych do wytwarzania,
– wszystkie koszty (koszty materialne raz pozostałe koszty) rzeczywiście poniesione przez wytwórcę.
Na przykład cena ex-works nagranych kaset magnetowidowych, płyt, dysków, nośników oprogramowania komputerowego oraz innych tego typu produktów obejmujących element praw własności intelektualnej obejmuje w możliwie pełnym zakresie wszystkie koszty dotyczące korzystania z praw własności intelektualnej do wytwarzania tychże towarów, płacone przez wytwórcę niezależnie od tego, czy posiadacz takich praw ma swą siedzibę lub miejsce zamieszkania w kraju wytworzenia.
Nie uwzględnia się obniżek ceny handlowej (na przykład z tytułu wcześniejszej płatności czy też dostaw w dużych ilościach).
Artykuły 3 i 4 - Kumulacja
Przypisanie pochodzenia
Zasadniczo, pochodzenie produktu końcowego określać się będzie na podstawie "ostatniej wykonanej obróbki lub przetworzenia" pod warunkiem, że wykonane czynności wykraczają poza zakres czynności, o których mowa w artykule 7.
Jeżeli w kraju ostatecznego wytworzenia materiały pochodzące z jednego lub więcej krajów nie są poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza minimalne czynności, pochodzenie końcowego produktu przyznaje się krajowi wnoszącemu najwyższą wartość. W tym celu wartość dodaną w kraju ostatecznego wytworzenia - włączywszy wartość materiałów niepochodzących, które zostały dostatecznie przetworzone - porównuje się z wartością materiałów pochodzących z każdego z pozostałych krajów.
Jeżeli nie wykonuje się żadnej obróbki lub przetworzenia w kraju wywozu, materiały lub produkty zachowują swe pochodzenie, jeżeli są wywożone do jednego z zainteresowanych krajów.
Geometria zmienna
Kumulację można stosować jedynie wówczas, gdy kraje ostatecznego wytworzenia oraz ostatecznego przeznaczenia zawarły umowy o wolnym handlu, zawierające identyczne reguły pochodzenia, przy udziale wszystkich krajów w uzyskaniu statusu pochodzenia, tzn. wszystkich krajów, z których pochodzą wszystkie użyte materiały. Materiały pochodzące z kraju, który nie zawarł umowy z krajami ostatecznego wytworzenia oraz ostatecznego przeznaczenia, traktuje się jako niepochodzące.
Poniższe przykłady objaśniają, jak określać pochodzenie zgodnie z czterema punktami artykułów 3 i 4:
PRZYKŁADY PRZYPISANIA POCHODZENIA ORAZ GEOMETRIA ZMIENNA
1. Przykład określenia pochodzenia na podstawie wykonanej ostatniej obróbki lub przetworzenia
Tkaniny (HS 5112; uzyskane z wełny owczej nieczesanej i niegręplowanej) pochodzące ze Wspólnoty przywozi się do Maroka; podszewka, wykonana z odcinkowego włókna syntetycznego (HS 5513) pochodzi z Norwegii.
W Maroku wytwarzane są męskie ubrania (HS 6203).
Ostatnią obróbkę lub przetworzenie wykonuje się w Maroku; obróbka lub przetworzenie (w tym przypadku, szycie ubrań) wykraczają poza czynności, o których mowa w artykule 7. Z tego też względu, ubrania otrzymują pochodzenie marokańskie i można je wywieźć do innych krajów, (lub w)których ma zastosowanie kumulacja.
Jeżeli w tym przypadku nie byłoby umowy o wolnym handlu z pan-eurośródziemnomorskimi regułami pochodzenia pomiędzy Marokiem i Norwegią, geometria zmienna oznacza, iż norweską podszewkę należałoby traktować jako niepochodzącą, stąd ubranie nie otrzymałoby statusu pochodzenia.
2. Przykład określenia pochodzenia w przypadku, gdy ostatnia obróbka lub przetworzenie nie wykraczają poza minimalne czynności; należy odwołać się do najwyższej wartości materiałów użytych do wytworzenia
Poszczególne części zestawu, pochodzące z dwóch krajów, pakuje się na terenie Wspólnoty. Spodnie oraz spódnica, pochodzące ze Szwajcarii, mają wartość 180 EUR; żakiet, pochodzący z Jordanii, ma wartość 100 EUR. Minimalna czynność ("pakowanie") wykonana na terenie Wspólnoty kosztuje 2 EUR. Przedsiębiorca używa plastikowych worków z Ukrainy wartości 0,5 EUR. Cena ex-works produktu końcowego wynosi 330 EUR.
Ponieważ czynność przeprowadzona na terenie Wspólnoty jest czynnością minimalną, w celu przypisania pochodzenia wartość dodaną tam trzeba porównać z wartościami celnymi pozostałych materiałów użytych:
wartość dodana na terenie Wspólnoty (która zawiera 2 EUR za czynność oraz 0,5 EUR za worek) = 330 EUR (cena ex-works) - (minus) 280 EUR (180+100) = 50 EUR = wspólnotowa "wartość dodana"
wartość szwajcarska (180) jest wyższa niż wartość dodana na terenie Wspólnoty (50) oraz wartości wszystkich pozostałych użytych materiałów pochodzących (100). Dlatego też, końcowy produkt będzie miał pochodzenie szwajcarskie i można go wywieźć do innych krajów, z którymi ma zastosowanie kumulacja.
Gdyby w tym przypadku nie było umowy o wolnym handlu z pan-eurośródziemnomorskimi regułami pochodzenia pomiędzy Wspólnotą i Szwajcarią, zestaw należałoby traktować jako niepochodzący, gdyż wkład szwajcarski nie został ani dostatecznie przetworzony ani nie miał prawa skorzystać z kumulacji pochodzenia.
3. Przykład produktów, które są wywożone bez poddania dodatkowej obróbce lub przetworzeniu
Dywan pochodzący ze Wspólnoty wywozi się do Maroka, a następnie dalej - bez poddania dalszym czynnościom - do Syrii po 2 latach. Dywan nie zmienia pochodzenia i w chwili przywozu do Syrii nadal ma pochodzenie wspólnotowe.
W tym przykładzie preferencyjny dowód pochodzenia dla wywozu z Maroka do Syrii można wystawić jedynie wówczas, gdy zawarta jest umowa o wolnym handlu z pan-eurośródziemnomorskimi regułami pochodzenia pomiędzy Wspólnotą i Syrią.
Kumulacja obróbki lub przetworzenia (pełna kumulacja)
Pełna kumulacja pozwala na wykonanie dostatecznej obróbki lub przetworzenia nie na obszarze celnym pojedynczego kraju, ale na obszarze utworzonym przez obszary celne grupy krajów. Na przykład, kumulację obróbki lub przetworzenia poza kontekstem kumulacji pan-eurośródziemnomorskiej przewiduje się w niektórych protokołach pochodzenia z Marokiem, Algierią oraz Tunezją. Ponieważ kumulacja obróbki lub przetworzenia przypada poza kontekstem kumulacji pochodzenia pan-eurośródziemnomorskiego, produkty uzyskujące pochodzenie na podstawie pełnej kumulacji wyłącza się z handlu pan-eurośródziemnomorskiego.
PRZYKŁAD KUMULACJI OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA
Niepochodzącą przędzę bawełnianą (HS 5205) przywozi się na teren Wspólnoty, gdzie jest tkana w celu uzyskania tkanin bawełnianych (HS 5208). Następnie tkaniny wywozi się z terenu Wspólnoty do Tunezji, gdzie się je kroi oraz gdzie szyte są koszule męskie (HS 6205).
Zgodnie z regułami kumulacji obróbki i przetworzenia, tkanie wykonane na terenie Wspólnoty uważa się za wykonane w Tunezji. W ten sposób spełnia się regułę dla HS 6205 wymagającą wytworzenia z przędzy, a koszule męskie uzyskują status pochodzenia. Jednakże, ponieważ status pochodzenia uzyskuje się w sposób niezgodny z wymaganiami pan-eurośródziemnomorskimi, zgodnie z którymi tkanie i szycie winno odbywać się w jednym kraju, koszuli męskiej nie można wywieźć na preferencyjnych warunkach z Tunezji do krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, innych niż Maghreb oraz WE.
[Użycie dowodów pochodzenia objaśnia się szczegółowo w uwadze do artykułu 17]
Artykuł 10 - Reguła pochodzenia dla kompletów
Reguła pochodzenia dla kompletów ma zastosowanie jedynie do kompletów w rozumieniu 3 Ogólnej Reguły Interpretacji Systemu Zharmonizowanego.
Zgodnie z tym przepisem każdy produkt, z którego składa się komplet - z wyjątkiem produktów, których wartość nie przekracza 15 procent całkowitej wartości kompletu - musi spełniać kryteria pochodzenia dla pozycji, pod którą produkt zostałby sklasyfikowany, gdyby był odrębnym produktem, niewłączonym do kompletu, niezależnie od pozycji, pod którą sklasyfikowany jest cały komplet w myśl Ogólnej Reguły, o której mowa powyżej.
Przepisy te są nadal stosowane, nawet jeżeli piętnastoprocentową tolerancję stosuje się wobec tego produktu, który w myśl wymienionej powyżej Ogólnej Reguły określa klasyfikację całego kompletu.
Artykuł 15 - Zwrot w przypadku błędów
Zwrot lub umorzenie należności celnych można przyznać jedynie w przypadku, gdy dowód pochodzenia został błędnie wystawiony lub sporządzony, jeżeli zostały spełnione trzy następujące warunki:
a) zwraca się błędnie wystawiony lub sporządzony dowód pochodzenia organom w kraju wywozu, względnie, organy w kraju przywozu sporządzają pisemne oświadczenie, iż nie udzielono żadnej preferencji ani też żadna preferencja nie zostanie udzielona;
b) produkty użyte do wytworzenia uprawniałyby do zwrotu lub umorzenia należności celnych na mocy obowiązujących przepisów, jeżeli nie wykorzystano dowodu pochodzenia w celu ubiegania się o preferencje;
c) okres przewidziany dla zwrotu nie został przekroczony, a warunki ustanowione w prawie krajowym zainteresowanego państwa, w gestii którego leży zwrot, zostały spełnione.
Artykuł 15 - Zakaz zwrotu w handlu dwustronnym i diagonalnym
W umowach pomiędzy Wspólnotą i krajami śródziemnomorskimi innymi niż Izrael, zakaz zwrotu ma zastosowanie, jeżeli tylko status pochodzenia produktu został uzyskany na podstawie kumulacji z materiałami pochodzącymi z krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, innych niż kraj przeznaczenia lub jeżeli dowód pochodzenia EUR-MED wystawia się z myślą o późniejszym zastosowaniu kumulacji diagonalnej. W umowach pomiędzy WE, Bułgarią, Rumunią, Turcją, Szwajcarią, Norwegią, Islandią oraz Wyspami Owczymi, jak również w umowie pomiędzy WE i Izraelem zakaz zwrotu ma zawsze zastosowanie.
PRZYKŁADY:
1. Przykład możliwości zwrotu w handlu dwustronnym
Aluminium pochodzące ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich przywozi się do Egiptu, gdzie wytwarza się śruby aluminiowe (HS 7616). Końcowy produkt pochodzący z Egiptu wywozi się na teren Wspólnoty.
Ponieważ egipski status pochodzenia uzyskuje się na podstawie dostatecznej obróbki lub przetworzenia, a nie na podstawie kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, egipskie organy celne mogą przyznać zwrot z tytułu materiałów niepochodzących użytych do wytworzenia produktów pochodzących, kiedy wywozi się je na teren Wspólnoty.
Jednakże, śrub nie można użyć na terenie Wspólnoty w celu pan-eurośródziemnomorskiej kumulacji.
W tym przykładzie śruby pochodzące z Egiptu można jedynie wywieźć na teren Wspólnoty wraz ze świadectwem przewozowym EUR.1 lub z deklaracją na fakturze.
2. Przykład zakazu zwrotu w handlu diagonalnym
Pomarańcze z Kostaryki (HS 0805) oraz cukier pochodzący z WE (HS 1701) przywozi się do Jordanii, gdzie produkuje się sok pomarańczowy (2009). Wartość cukru pochodzącego z WE przekracza 30 % ceny ex-works. Produkt pochodzenia jordańskiego wywozi się do Egiptu.
Ponieważ pochodzenie produktu końcowego uzyskuje się w Jordanii na podstawie kumulacji z jednym z krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, w tym przypadku WE, w stosunku do materiałów niepochodzących nie można w Jordanii zastosować zwrotu lub umorzenia jakiegokolwiek rodzaju należności celnych. Stąd, jeżeli preferencyjny dowód pochodzenia wystawia się w Jordanii, muszą być zapłacone należności celne za pomarańcze pochodzące z Kostaryki.
W tym przykładzie produkt pochodzący z Jordanii może być wywieziony do Egiptu jedynie ze świadectwem przewozowym EUR-MED lub z deklaracją na fakturze EUR-MED. Co więcej, sok można ponownie wywieźć w kontekście kumulacji diagonalnej z Egiptu do innych krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4.
[Użycie świadectw przewozowych EUR.1 oraz EUR-MED jest objaśnione bardziej szczegółowo w uwadze do artykułu 17.4]
Artykuł 16 - Dokumentowanie towarów używanych
Dowody pochodzenia można wystawiać również na towary używane lub jakiekolwiek inne towary, w przypadku gdy, z powodu znacznego upływu czasu pomiędzy datą produkcji lub przywozu z jednej strony oraz datą wywozu z drugiej strony, normalnie stosowane dokumenty potwierdzające nie są już dostępne, z zastrzeżeniem, że:
a) data produkcji lub przywozu towarów wykracza poza okres czasu, w którym - zgodnie z odpowiednim prawodawstwem obowiązującym w kraju wywozu - handlowcy są zobowiązani do przechowywania dokumentacji;
b) towary można uznać za pochodzące na podstawie innych dowodów, takich jak oświadczenia producenta lub każdego innego przedsiębiorstwa handlowego, orzeczenia ekspertów, za pomocą oznakowań umieszczonych na towarach, ich opisów, itp.;
c) nie ma żadnych wskazówek, iż towary nie spełniają wymogów reguł pochodzenia.
Artykuł 16 (oraz 25) - Przedstawienie dowodu pochodzenia w przypadku elektronicznego przesyłania zgłoszeń przywozowych
W przypadkach, w których zgłoszenia przywozowe przekazuje się drogą elektroniczną do organów celnych Państwa przywozu, decyzja co do tego, kiedy i w jakim zakresie dokumenty stanowiące dowody statusu pochodzenia mają być przedstawione leży w gestii tychże organów, w ramach przepisów prawodawstwa celnego obowiązującego w Państwie przywozu oraz zgodnie z tymi przepisami.
Artykuł 17 - Opis towarów na świadectwie przewozowym EUR.1 lub EUR-MED
Przypadki towarów pochodzących z dwóch lub więcej krajów lub terytoriów.
Jeżeli produkty objęte świadectwem przewozowym pochodzą z więcej niż jednego kraju lub terytorium:
– pole 4 (kraj, grupa krajów lub terytorium, na którym produkty są uważane za pochodzące) powinno zawierać wzmiankę "patrz pole 8"; oraz
– pole 8 (liczba porządkowa; znaki i numery; ilość i rodzaj opakowań; opis towaru): nazwa lub oficjalny skrót każdego zainteresowanego kraju(1) wskazuje się dla każdej pozycji w tym polu.
Przypadki dużych przesyłek
Jeżeli na świadectwie przewozowym EUR.1 lub EUR-MED pole przeznaczone do opisu towarów jest niewystarczające i uniemożliwia ujęcie wszystkich informacji szczegółowych niezbędnych do identyfikacji towaru, szczególnie w przypadku dużych przesyłek, eksporter może wyszczególnić towary, do których odnosi się świadectwo, na dołączonych fakturach towarów oraz, w razie konieczności, na dodatkowych dokumentach handlowych pod warunkiem, że:
a) numery faktur są podane w polu 10 świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED;
b) faktury oraz, w odpowiednich przypadkach, dodatkowe dokumenty handlowe są trwale dołączone do świadectwa przed ich przedstawieniem urzędowi celnemu, oraz
c) organy celne podstemplowały fakturę oraz dodatkowe dokumenty handlowe, oficjalnie dołączając je do świadectw
W stosownych przypadkach, nazwy oraz oficjalne skróty krajów pochodzenia, jak wspomniano w poprzedniej uwadze dotyczącej pola 8, wskazuje się na fakturach oraz, w odpowiednich przypadkach, na jakimkolwiek dodatkowym dokumencie handlowym.
Artykuł 17 - Towary wywożone przez agencję celną
Agencja celna może mieć pozwolenie działania w charakterze upoważnionego przedstawiciela osoby, która jest właścicielem towarów lub ma podobne prawo do dysponowania nimi, nawet w przypadkach, w których osoba ta nie ma siedziby w kraju wywozu, pod warunkiem że agencja celna jest w stanie udowodnić status pochodzenia towarów.
Artykuł 17 - Poświadczanie pochodzenia do celów kumulacji pan-eurośródziemnomorskiej
Opcjonalne użycie świadectw przewozowych EUR.1 oraz EUR-MED
Świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED można wystawić, gdy dane produkty pochodzą bądź z kraju wywozu, bądź też z któregokolwiek z innych krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4 pod warunkiem, że kumulacja z Wyspami Owczymi lub którymkolwiek z krajów śródziemnomorskich innych niż Turcja(2) NIE ZOSTAŁA ZASTOSOWANA.
PRZYKŁADY
1. Przykład użycia świadectwa przewozowego EUR.1 kiedy kumulacja miała zastosowanie,ale bez kumulacji z partnerem śródziemnomorskim
Cukier (HS 1701) pochodzący z WE przywozi się do Szwajcarii, gdzie przerabia się go na cukierki (HS 1704). Wartość cukru pochodzącego z WE przekracza 30 % ceny ex-works. Produkt pochodzący ze Szwajcarii wywozi się do Turcji.
Ponieważ status pochodzenia uzyskuje się w Szwajcarii na podstawie kumulacji bez zastosowania kumulacji z partnerem śródziemnomorskim, oraz ponieważ te trzy kraje są związane umowami o wolnym handlu, szwajcarskie organy celne mogą wystawić świadectwo EUR.1 na wywóz do Turcji.
Niemniej jednak, w tym przykładzie świadectwo przewozowe EUR-MED może być wystawione przez administrację szwajcarską również gdyby cukierki mogły być wykorzystane w Turcji w kontekście kumulacji z którymkolwiek z pozostałych krajów, o których mowa w artykułach 3i 4, na przykład jeżeli cukierki mają być ponownie wywiezione z Turcji do Tunezji. Dlatego też, gdyby szwajcarski eksporter złożył odpowiedni wniosek do swojej administracji celnej o wystawienie świadectwa EUR-MED, jego wniosek powinien być rozpatrzony pozytywnie, a świadectwo przewozowe EUR-MED wystawione. Świadectwo przewozowe EUR-MED w polu 7 musi zawierać zdanie "Kumulacja zastosowana z WE".
2. Przykład użycia świadectwa przewozowego EUR.1 kiedy żadna kumulacja nie miała zastosowania
Haftowane zasłony (HS 6303) wytwarza się w Libanie z niepochodzącej pojedynczej przędzy. Końcowy produkt wywozi się na teren Wspólnoty.
Ponieważ status pochodzenia uzyskuje się w Libanie na podstawie dostatecznej obróbki i przetworzenia, a nie zastosowano kumulacji z którymkolwiek z krajów pan-eurośródziemnomorskich, libańskie organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 na wywóz na teren Wspólnoty.
Niemniej jednak, użycie świadectwa przewozowego EUR-MED w tym przykładzie jest również możliwe pod warunkiem, że w Libanie przestrzega się zakazu zwrotu. Pozwoliłoby to na ponowny wywóz zasłon do któregokolwiek z pozostałych krajów, o których mowa w artykułach3 i 4. Dlatego też, podobnie jak w pierwszym przykładzie, gdyby libański eksporter złożył odpowiedni wniosek do swojej administracji celnej o wystawienie świadectwa EUR-MED, jego wniosek powinien być rozpatrzony pozytywnie, a świadectwo przewozowe EUR-MED wystawione. Świadectwo przewozowe EUR-MED w polu 7 musi zawierać zdanie "Żadna kumulacja nie została zastosowana" ("No cumulation applied").
Obowiązkowe użycie świadectwa przewozowego EUR.1
Świadectwo przewozowe EUR.1 musi być wystawione, kiedy warunki dla diagonalnej, pan-eurośródziemnomorskiej kumulacji pochodzenia nie są spełnione. Dzieje się tak wtedy, gdy zakaz zwrotu nie jest przestrzegany w handlu dwustronnym pomiędzy którymkolwiek z dwóch krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4 (zobacz"Przykład możliwości zwrotu w handlu dwustronnym") lub wtedy, gdy miała miejsce kumulacja obróbki lub przetworzenia z Marokiem, Tunezją bądź Algierią; patrz "Przykład kumulacji obróbki lub przetworzenia (pełna kumulacja)".
Obowiązkowe użycie świadectwa przewozowego EUR-MED
Świadectwo przewozowe EUR-MED musi być wystawione, kiedy dane produkty pochodzą bądź z kraju wywozu, bądź też z któregokolwiek z pozostałych krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, a kumulacja z Wyspami Owczymi lub którymkolwiek z krajów śródziemnomorskich innych niż Turcja ZOSTAŁA ZASTOSOWANA.
PRZYKŁADY
1. Przykład kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z krajów śródziemnomorskich
Tkaniny pochodzące z Egiptu (HS 5112) przywozi się do Norwegii, gdzie wytwarza się spodnie męskie (HS 6103). Status pochodzenia uzyskuje się w Norwegii na podstawie zastosowanej kumulacji z materiałami egipskimi i dlatego, kiedy końcowy produkt wywozi się na teren Wspólnoty, norweskie organy celne muszą wystawić świadectwo przewozowe EUR-MED zawierające zdanie "Kumulacja zastosowana z Egiptem".
2. Przykład kumulacji zastosowanej w jednym z krajów śródziemnomorskich
Norweskie płyty drewniane przycięte na miarę (HS 4407) przywozi się do Maroka, gdzie wytwarzane są drewniane skrzynie (HS 4415). Status pochodzenia marokańskiego uzyskuje się na podstawie kumulacji w kraju, który jest sygnatariuszem Deklaracji Barcelońskiej i z tego też względu, kiedy końcowy produkt wywozi się na teren Wspólnoty, marokańskie organy celne muszą wystawić świadectwo przewozowe EURMED zawierające zdanie "Kumulacja zastosowana z Norwegią".
Niniejsza uwaga objaśniająca stosuje się odpowiednio do artykułu 22.
Artykuł 18 - Przyczyny techniczne
Świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED może zostać odrzucone z "przyczyn technicznych", ponieważ nie zostało sporządzone w zalecany sposób. Poniżej przedstawiono przykładowe sytuacje, w których może być wymagane przedstawienie retrospektywnie potwierdzonego świadectwa:
– świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED zostało sporządzone na innym formularzu niż wymagany (na przykład bez wzoru giloszującego w tle, różniącym się znacznie wymiarami lub kolorem od ustalonego wzoru, bez numeru seryjnego, nie wydrukowanym w jednym z oficjalnie wymaganych języków);
– jedno z obowiązkowych pól (na przykład pole 4 na formularzu EUR.1 lub EUR-MED) nie zostało wypełnione;
– świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED nie zostało podstemplowane i podpisane (tj. w polu 11);
– świadectwo przewozowe EUR.1 i EUR-MED zostało potwierdzone przez nieupoważniony do tego organ;
– użyto pieczęci, która jest nowa i nie została jeszcze oficjalnie zgłoszona;
– przedstawione świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED jest kopią lub kserokopią, a nie oryginalnym dokumentem;
– wpis w polu 2 lub 5 odnosi się do kraju, który nie jest objęty Umową (na przykład Ukraina lub Kuba) bądź też do kraju, z którym kumulacja nie ma zastosowania.
Działania, jakie należy podjąć:
Dokument powinien zostać opatrzony adnotacją "DOKUMENT NIEZAAKCEPTOWANY", z podaniem przyczyny (przyczyn), a następnie zwrócony do importera celem umożliwienia mu uzyskania nowego dokumentu wystawionego retrospektywnie. Niemniej jednak, organy celne mogą zatrzymać kserokopię odrzuconego dokumentu dla celów powtórnej weryfikacji, lub jeżeli mają podstawy, aby podejrzewać nadużycie.
Artykuł 21 - Warunki korzystania z "rozdzielności księgowej"
1. Zezwolenia na korzystanie z rozdzielności księgowej w stosunku do zarządzania składami materiałów użytych do wytwarzania udziela się każdemu wytwórcy, który przedłoży organom celnym pisemny wniosek w tym celu oraz który spełnia wszystkie warunki do udzielenia takiego zezwolenia.
2. Wnioskodawca musi wykazać potrzebę korzystania z rozdzielności księgowej z racji wygórowanych kosztów lub niewykonalności utrzymania oddzielnych składów materiałów, rozdzielonych według pochodzenia.
3. Materiały pochodzące i niepochodzące muszą być tego samego rodzaju i tej samej jakości handlowej oraz muszą posiadać te same cechy techniczne i fizyczne. W gotowym produkcie nie może być możliwe rozróżnienie użytych materiałów ze względu na pochodzenie.
4. Korzystanie z systemu rozdzielności księgowej nie może powodować uzyskania statusu pochodzenia przez więcej produktów, aniżeli miałoby to miejsce, gdyby materiały użyte do wytworzenia były rzeczywiście rozdzielone.
5. System rozdzielności księgowej musi:
– utrzymywać wyraźne rozróżnienie pomiędzy ilościami uzyskanych materiałów pochodzących i niepochodzących, wykazując daty, w których te materiały zostały umieszczone w składzie oraz, w koniecznych przypadkach, wartości tychże materiałów;
– wykazywać ilość:
a) użytych materiałów pochodzących i niepochodzących oraz, w koniecznych przypadkach, całkowitą wartość tychże materiałów;
b) wytworzonych produktów gotowych;
c) produktów gotowych dostarczonych wszystkim klientom, wskazując oddzielnie:
i) dostawy do klientów wymagających potwierdzenia preferencyjnego pochodzenia (w tym również sprzedaż klientom wymagającym potwierdzenia innego aniżeli w postaci dowodu pochodzenia), oraz
ii) dostawy do klientów nie wymagających takiego potwierdzenia;
– być w stanie wykazać, bądź to w czasie wytworzenia, bądź też w czasie wystawienia jakiegokolwiek dowodu pochodzenia (lub innego potwierdzenia statusu pochodzenia), że składy materiałów pochodzących były uznane za dostępne, według ksiąg, w wystarczającej ilości, aby potwierdzić deklarację o statusie pochodzenia.
6.1 Stan składów, o którym mowa w ust. 5 ostatnie tiret, ma odzwierciedlać zarówno materiały pochodzące jak i niepochodzące wpisane do ksiąg. Stan składów jest obciążany dla wszystkich produktów końcowych niezależnie od tego, czy produkty te są dostarczane z deklaracją o preferencyjnym statusie pochodzenia.
6.2 W przypadkach, gdy produkty dostarczane są bez deklaracji o preferencyjnym pochodzeniu, stan składów materiałów niepochodzących może być obciążony jedynie wtedy, gdy stan składów materiałów jest wystarczający do przeprowadzenia takiego działania. W przypadku, gdy nie ma to miejsca, obciążeniu podlega stan składów materiałów pochodzących.
6.3 Czas, w którym dokonuje się określenia pochodzenia (tzn. czas wytworzenia lub datę wystawienia dowodu pochodzenia lub innej deklaracji pochodzenia) uzgadnia się pomiędzy wytwórcą i organami celnymi i wpisuje się do zezwolenia udzielanego przez organy celne.
7. W czasie składania wniosku o rozpoczęcie korzystania z rozdzielności księgowej organy celne badają księgi wytwórcy celem określenia stanów wyjściowych materiałów pochodzących i niepochodzących, które mogą być uznane za utrzymywane na składzie.
8. Wytwórca musi:
– przyjąć pełną odpowiedzialność za sposób korzystania z zezwolenia oraz za konsekwencje wynikające z błędnych oświadczeń o pochodzeniu lub innych nadużyć związanych z zezwoleniem;
– udostępnić organom celnym, na ich wniosek, wszystkie dokumenty, rachunki i księgi dotyczące jakiegokolwiek odpowiedniego okresu.
9. Organy celne odmawiają udzielenia zezwolenia wytwórcy, który nie zapewni wszystkich gwarancji, jakie organy celne uznają za niezbędne dla właściwego funkcjonowania systemu rozdzielności księgowej.
10. Organy celne mogą cofnąć zezwolenie w dowolnym momencie. Muszą to uczynić zawsze, gdy wytwórca nie spełnia już warunków lub nie zapewnia już określonych gwarancji. W tym przypadku organy unieważniają dowody pochodzenia lub inne dokumenty uzasadniające pochodzenie wystawione nieprawidłowo.
Artykuł 22 - Praktyczne zastosowanie postanowień dotyczących deklaracji na fakturze oraz deklaracji na fakturze EUR-MED
Zastosowanie mają następujące wytyczne:
a) Tekst deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED jest zgodny z tekstem wymienionym w załączniku IVa lub załączniku IVb do Protokołu.
Jeżeli produkty objęte deklaracją na fakturze lub deklaracją na fakturze EUR-MED pochodzą z więcej niż jednego kraju lub terytorium, do tekstu deklaracji na fakturze należy wskazać nazwy lub oficjalne skróty wszystkich zainteresowanych krajów(3) lub odnieść się do konkretnego wskazania na fakturze.
Na fakturze lub dokumencie równorzędnym dla każdej pozycji na fakturze wskazuje się nazwę lub oficjalny skrót każdego kraju;
b) Oznaczenia produktów niepochodzących i z tego też względu produktów, których nie obejmuje deklaracja na fakturze lub deklaracja na fakturze EUR-MED, nie powinno się dokonywać na samej deklaracji. Niemniej jednak, oznaczenie takie powinno się pojawić na fakturze w sposób precyzyjny tak, aby uniknąć jakichkolwiek nieporozumień.
c) Dopuszcza się deklaracje składane na kserokopiach faktur, pod warunkiem że są podpisane przez eksportera, z zachowaniem tych samych warunków jak na oryginale. Nie wymaga się, aby upoważnieni eksporterzy, którym zezwolono na nie podpisywanie deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED podpisywali deklaracje sporządzane na kserokopiach faktur.
d) Dopuszcza się deklarację na fakturze lub deklarację na fakturze EUR-MED złożoną na odwrocie faktury.
e) Deklaracja na fakturze lub deklaracja na fakturze EUR-MED może być złożona na oddzielnym arkuszu faktury pod warunkiem, że arkusz ten w oczywisty sposób stanowi część faktury. Nie wolno używać formularza uzupełniającego.
f) Dopuszcza się deklarację na fakturze lub deklarację na fakturze EUR-MED sporządzoną na etykiecie, którą później dołącza się do faktury pod warunkiem, że nie ma wątpliwości co do tego, iż etykieta została dołączona przez eksportera. Na przykład, pieczęć eksportera lub jego podpis powinny widnieć zarówno na etykiecie, jak i na fakturze.
Artykuł 22 - Podstawa wartości dla wystawiania i przyjmowania deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED sporządzonej przez każdego eksportera
Ceny ex-works można użyć jako podstawy wartości dla podjęcia decyzji, kiedy można skorzystać z deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED zamiast świadectwa przewozowego EUR.1 lub EURMED w odniesieniu do limitu wartości ustanowionego w artykule 22.1 lit b). Jeżeli ceny ex-works używa się jako podstawy wartości, kraj przywozu przyjmie deklaracje na fakturze lub deklaracje na fakturze EURMED sporządzone według stosownych wymogów.
W przypadkach, gdy cena ex-works nie jest określona ze względu na fakt, iż przesyłkę dostarcza się bezpłatnie, wartość celną ustaloną przez organy kraju przywozu uważa się za podstawę limitu wartości.
Artykuł 23 - Upoważniony eksporter
Termin "eksporter" może odnosić się do osób lub przedsiębiorstw wywożących z obszaru jednej z umawiających się stron, niezależnie od tego, czy są to producenci czy handlowcy, pod warunkiem że stosują się do wszystkich innych przepisów niniejszego Protokołu. Agencjom celnym nie można przyznać statusu upoważnionego eksportera w rozumieniu niniejszego Protokołu.
Status upoważnionego eksportera można przyznać dopiero po złożeniu przez eksportera pisemnego wniosku. Rozpatrując wniosek, organy celne powinny zwrócić szczególną uwagę na następujące kwestie:
– czy eksporter dokonuje regularnego wywozu: w tym przypadku, organy celne nie koncentrują się na danej liczbie przesyłek czy też określonej kwocie, ale raczej powinny zbadać, jak regularnie operator wykonuje takie operacje;
– czy eksporter jest w stanie w każdym momencie przedstawić dowód pochodzenia dla towarów przez niego wywożonych. W związku z tym niezbędne jest uwzględnienie, czy eksporter zna aktualne reguły pochodzenia i jest w posiadaniu wszystkich dokumentów potwierdzających pochodzenie. W przypadku producentów, organy musza się upewnić, że konta magazynowe przedsiębiorstwa umożliwiają identyfikację pochodzenia towarów oraz że w przypadku nowych przedsiębiorstw zainstalowany przez nie system umożliwi taką identyfikację. W przypadku operatorów, którzy są jedynie handlowcami, badanie powinno skupić się bardziej szczegółowo na ich tradycyjnych obrotach handlowych;
– czy w świetle ostatnich dokumentów wywozowych eksporter zapewnia wystarczające gwarancje dotyczące statusu pochodzenia towarów oraz zdolności do wywiązania się ze wszystkich powstałych zobowiązań.
Po uzyskaniu upoważnienia eksporterzy muszą:
– zobowiązać się do wystawiania deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED jedynie na towary, na które posiadają wszystkie niezbędne dowody lub zapisy księgowe w chwili wystawienia;
– przyjąć pełną odpowiedzialność za sposób wykorzystywania upoważnienia, szczególnie za nieprawidłowe oświadczenia o pochodzeniu lub inne nieprawidłowe użycie upoważnienia;
– przyjąć odpowiedzialność za zapewnienie, iż osoba odpowiedzialna w przedsiębiorstwie za wypełnianie deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED zna i rozumie reguły pochodzenia;
– zobowiązać się do przechowywania całej dokumentacji dotyczącej dowodów pochodzenia przez okres co najmniej trzech lat od daty sporządzenia danej deklaracji lub deklaracji na fakturze;
– zobowiązać się do przedstawienia dowodu pochodzenia organom celnym w dowolnym momencie oraz umożliwiania przeprowadzania kontroli przez te organy w dowolnym momencie.
Organy celne muszą przeprowadzać regularne kontrole upoważnionych eksporterów. Kontrole te muszą zapewniać stałe przestrzeganie korzystania z upoważnienia i mogą być przeprowadzane w odstępach czasu określonych, w miarę możliwości, na podstawie kryteriów analizy ryzyka.
Organy celne muszą powiadomić Komisję Wspólnot Europejskich o krajowym systemie numerowania, używanym do wyznaczania upoważnionych eksporterów. Następnie, Komisja Wspólnot Europejskich przekaże te informacje organom celnym pozostałych krajów.
Artykuł 26 - Przywóz przesyłek partiami
Importer chcący skorzystać z przepisów niniejszego artykułu musi poinformować eksportera przed wywiezieniem pierwszej partii, iż wymagany jest jeden dowód pochodzenia dla kompletnego produktu.
Jest możliwe, iż każda partia składa się wyłącznie z produktów pochodzących. W przypadku, gdy takim partiom towarzyszą dowody pochodzenia, organy celne kraju przywozu przyjmą te oddzielne dowody pochodzenia wystawione dla danych partii w miejsce jednego dowodu wystawianego dla kompletnego produktu.
Artykuł 33 - Odmowa preferencyjnego traktowania bez weryfikacji
Obejmuje ona przypadki, w których dowód pochodzenia nie ma zastosowania, między innymi z następujących powodów:
– towary, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED, nie kwalifikują się do preferencyjnego traktowania;
– pole opisu towarów (pole 8 na EUR.1 lub EUR-MED) nie jest wypełnione lub odnosi się do towarów innych niż przedstawione;
– dowód pochodzenia został wystawiony przez kraj, który nie należy do systemu preferencyjnego, nawet jeżeli towary pochodzą z kraju należącego do tego systemu (na przykład EUR.1 lub EUR-MED wystawione na Ukrainie dla produktów pochodzących z Syrii) lub dowód pochodzenia został wystawiony przez kraj, z którym kumulacja nie ma zastosowania (na przykład EUR.1 lub EUR-MED wystawione w Syrii na towary wywożone do Norwegii, gdy nie istnieje umowa o wolnym handlu pomiędzy tymi dwoma krajami);
– jedno z obowiązkowych do wypełnienia pól na świadectwie przewozowym EUR.1 lub EUR-MED nosi znamiona nie poświadczonych wymazań lub zmian (na przykład pola opisujące towary lub określające ilość opakowań, kraj przeznaczenia bądź też kraj pochodzenia);
– okres ważności świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED upłynął z przyczyn innych niż te objęte przepisami (na przykład wyjątkowe okoliczności), z wyjątkiem przypadków, gdy towary zostały przedstawione przed wygaśnięciem tego okresu ważności;
– dowód pochodzenia wystawia się dodatkowo na towary, które były przywiezione uprzednio nielegalnie;
– pole 4 na świadectwie przewozowym EUR.1 lub EUR-MED wymienia kraj nie będący stroną umowy, na mocy której staramy się o preferencyjne traktowanie;
– w polu 4 na świadectwie przewozowym EUR.1 lub EUR-MED wymienia się kraj, z którym kumulacja nie ma zastosowania (na przykład EUR.1 lub EUR-MED wystawione w WE na produkty pochodzące z Wysp Owczych wywożone do Maroka, gdy nie istnieje umowa o wolnym handlu pomiędzy Marokiem i Wyspami Owczymi);
Działania, jakie należy podjąć:
Dowód pochodzenia powinien zostać opatrzony stwierdzeniem "NIESTOSOWANY" oraz zachowany przez organy celne, którym go przedstawiono, w celu zapobieżenia jakiejkolwiek próbie jego ponownego użycia. W stosownych przypadkach organy celne kraju przywozu informują niezwłocznie organy celne kraju wywozu o odmowie przyjęcia dokumentu.
Artykuł 33 - Terminy weryfikacji dowodów pochodzenia
Żaden kraj nie jest zobowiązany do udzielania odpowiedzi na wniosek o przeprowadzenie dodatkowej weryfikacji, jak przewidziano w artykule 33, otrzymany w okresie późniejszym niż trzy lata od dnia wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED lub dnia sporządzenia deklaracji na fakturze lub deklaracji na fakturze EUR-MED.
Artykuł 33 - Uzasadnione wątpliwości
Do tej kategorii, dla przykładu, zaliczają się następujące przypadki:
– dokument nie został podpisany przez eksportera (z wyjątkiem deklaracji, na podstawie faktur lub dokumentów handlowych sporządzonych przez upoważnionych eksporterów w przypadku, gdy taka możliwość jest przewidziana);
– świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED nie zostało podpisane bądź datowane przez organ wystawiający;
– oznaczenia na towarach lub opakowaniach bądź też pozostałych dokumentach towarzyszących odnoszą się do pochodzenia innego niż to podane na świadectwie przewozowym EUR.1 lub EURMED;
– informacje szczegółowe na świadectwie przewozowym EUR.1 lub EUR-MED wskazują, iż nie dokonano wystarczającej obróbki żeby przyznać pochodzenie;
– pieczęć użyta do potwierdzenia dokumentu nie odpowiada tej, która została zgłoszona;
Działania, jakie należy podjąć:
Dokument wysyła się do organów wystawiających w celu dokonania powtórnej weryfikacji wraz z podaniem przyczyn wniosku o weryfikację. W oczekiwaniu na wyniki tejże weryfikacji organy celne podejmują wszelkie odpowiednie kroki uznane za niezbędne w celu zabezpieczenia płatności wszelkich stosownych należności celnych.
Załącznik I - Uwaga wprowadzająca 6, punkt 6.1.
Specjalna reguła dla materiałów włókienniczych nie obejmuje podszewek i międzypodszewek. "Tkanina kieszeniowa" jest specjalną tkaniną, której używa się wyłącznie do produkcji kieszeni i z tego też względu nie może być uznana za zwykłą podszewkę czy międzypodszewkę. Z tego też względu specjalna reguła ma zastosowanie do "tkaniny kieszeniowej". Reguła ma zastosowanie do tkaniny w kuponach, jak również do ukończonych kieszeni pochodzących z krajów trzecich.
Tekst deklaracji na fakturze i deklaracji na fakturze EUR-MED
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
.................................................
Deklaracja na fakturze (Załącznik IVa)
Deklaracja na fakturze EUR-MED (Załącznik IVb)
______
(1) Kody ISO Alfa-2 oraz Alfa-3 dla każdego z krajów są następujące:
- Andora AD AND
- Algieria DZ DZA
- Bułgaria BG BGR
- Egipt EG EGY
- Wyspy Owcze FO FRO
- Islandia IS ISL
- Izrael IL ISR
- Jordania JO JOR
- Liban LB LBN
- Maroko MA MAR
- Norwegia NO NOR
- Rumunia RO ROM
- San Marino SM SMR
- Szwajcaria CH CHE
- Syria SY SYR
- Tunezja TN TUN
- Turcja TR TUR
- Zachodni Brzeg i Strefa Gazy PS PSE
Nie istnieje żaden kod ISO-Alfa dla Wspólnoty, ale dopuszcza się: EEC, EC, CEE, CE lub EU.
(2) Turcja przystąpiła do kumulacji pan-europejskiej w 1999 roku, tzn. zanim system poszerzono o kraje śródziemnomorskie.
(3) Kody ISO Alfa-2 oraz Alfa-3 dla każdego z krajów są następujące:
- Andora AD AND
- Algieria DZ DZA
- Bułgaria BG BGR
- Egipt EG EGY
- Wyspy Owcze FO FRO
- Islandia IS ISL
- Izrael IL ISR
- Jordania JO JOR
- Liban LB LBN
- Maroko MA MAR
- Norwegia NO NOR
- Rumunia RO ROM
- San Marino SM SMR
- Szwajcaria CH CHE
- Syria SY SYR
- Tunezja TN TUN
- Turcja TR TUR
- Zachodni Brzeg i Strefa Gazy PS PSE
Nie istnieje żaden kod ISO-Alfa dla Wspólnoty, ale dopuszcza się: EEC, EC, CEE, CE lub EU.