Wydalenie organizacji pozarządowych z Darfuru.
Dz.U.UE.C.2010.87E.183
Akt nienormatywnyP6_TA(2009)0145
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie wydalenia organizacji pozarządowych z Darfuru
(2010/C 87 E/39)
(Dz.U.UE C z dnia 1 kwietnia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji złożone w imieniu Unii Europejskiej dnia 6 marca 2009 r., będące następstwem decyzji Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) dotyczącej nakazu aresztowania prezydenta Sudanu, Omara Hassana al-Baszira,
– uwzględniając oświadczenie komisarza Louisa Michela, wydane dnia 5 marca 2009 r. i dotyczące wydalenia z Sudanu humanitarnych organizacji pozarządowych,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie sytuacji w Sudanie/Darfurze, wyrażające zwłaszcza swoje nieustanne poparcie dla MTK,
– uwzględniając statut rzymski MTK oraz jego wejście w życie dnia 1 lipca 2002 r.,
– uwzględniając rezolucję S/Res/1593 (2005), przyjętą przez Radę Bezpieczeństwa ONZ w dniu 31 marca 2005 r., która przekazała sprawę sytuacji w Darfurze do MTK,
– uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 4 marca 2009 r. wydział przygotowawczy MTK wydał nakaz aresztowania prezydenta Sudanu, Omara Hassana al-Baszira, w związku z zarzutami dotyczącymi zbrodni przeciwko ludzkości i zbrodni wojennych w rozdartym konfliktami regionie Darfuru,
B. mając na uwadze, że w reakcji na decyzję MTK rząd Sudanu podjął decyzję o wydaleniu z Darfuru 13 wiodących organizacji pozarządowych,
C. mając na uwadze, że agencje pomocowe w Darfurze prowadzą największe humanitarne przedsięwzięcie na świecie; mając na uwadze, że według doniesień ONZ 4,7 mln osób, w tym 2,7 mln przesiedleńców wewnętrznych, potrzebuje pomocy,
D. mając na uwadze, że wydalenie agencji pomocowych może doprowadzić do zwiększenia śmiertelności oraz zachorowalności, wynikającego z zaprzestania udzielania usług medycznych oraz wybuchu chorób zakaźnych, takich jak biegunka i infekcje dróg oddechowych; mając na uwadze, że konsekwencje wydalenia agencji mogą obejmować zmniejszenie zakresu szczepień ochronnych oraz wzrost śmiertelności wśród dzieci, jeżeli nie będą miały one dostępu do produktów leczniczych i usług z zakresu żywienia,
E. mając na uwadze, że organizacje pozarządowe zostały wydalone w chwili, w której ich usługi są niezwykle potrzebne, szczególnie ze względu na występującą obecnie w Darfurze Zachodnim epidemię zapalenia opon mózgowych; mając na uwadze, że wskutek tego wydalenia cierpiącym chorym drastycznie ograniczy się lub nawet całkowicie zlikwiduje dostęp do opieki medycznej,
F. mając na uwadze, że zgodnie z koncepcją "odpowiedzialności za ochronę" ONZ, jeżeli władze krajowe w oczywisty sposób nie są w stanie chronić ludności, inni mają obowiązek zagwarantowania potrzebnej ochrony,
G. mając na uwadze, że jako członek Narodów Zjednoczonych rząd Sudanu ma obowiązek współpracy z MTK na mocy S/Res/1593 (2005) przyjętej przez Radę Bezpieczeństwa zgodnie z jej kompetencjami w ramach rozdziału VII,
H. głęboko zaniepokojony faktem, że od wydania nakazu aresztowania rząd Sudanu systematycznie odmawiał współpracy z MTK i wielokrotnie lekceważył Trybunał oraz wspólnotę międzynarodową,
1. z całą mocą potępia wydalenie z Darfuru 13 agencji udzielających pomocy humanitarnej w odpowiedzi na międzynarodowy nakaz aresztowania wydany przez MTK w dniu 4 marca 2009 r. wobec prezydenta Sudanu, Omara al-Baszira;
2. domaga się natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia wszystkich pracowników humanitarnych sekcji belgijskiej "Lekarzy bez granic" porwanych w dniu 11 marca 2009 r. ze swoich biur "Lekarzy bez granic - Belgia" w Saraf-Umra, 200 km na zachód od El-Faszer, stolicy Darfuru Północnego;
3. jest głęboko zaniepokojony natychmiastowymi skutkami wydalenia organizacji udzielających pomocy humanitarnej, która jest niezbędna dla setek tysięcy Sudańczyków;
4. wzywa rząd Sudanu do bezzwłocznego odwołania swojej decyzji dotyczącej wydalenia 13 agencji pomocowych oraz do zezwolenia im na dalsze prowadzenie niezbędnych działań, zapewniających prze-trwanie zagrożonych społeczności w Darfurze; wzywa Radę i Komisję do wzmożenia nacisków na Unię Afrykańską, Ligę Państw Arabskich oraz Chiny, by nakłoniły one rząd Sudanu do podjęcia wspomnianych działań;
5. wzywa rząd Sudanu do podjęcia pozytywnych kroków, gwarantujących nietykalność obrońców praw człowieka w Sudanie w przypadku popierania przez nich decyzji MTK, oraz do powstrzymania się od jakichkolwiek prześladowań lub zastraszania obrońców praw człowieka;
6. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, specjalnemu przedstawicielowi UE w Darfurze, rządowi Sudanu, rządom i parlamentom państw członkowskich i państw należących do Rady Bezpieczeństwa ONZ, instytucjom Unii Afrykańskiej, instytucjom Ligi Państw Arabskich oraz prokuratorowi Międzynarodowego Trybunału Karnego.