Wspólnotowy katalog odmian roślin rolniczych - 29. pełne wydanie.
Dz.U.UE.C.2010.337A.1
Akt nienormatywny29. pełne wydanie
(2010/C 337 A/01)
(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2010 r.)
Dane osobowe dotyczące punktów kontaktowych w państwach członkowskich i krajach EFTA/EOG przetwarza się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych(1).
LEGENDA
1. Wspólny katalog odmian gatunków roślin rolniczych jest publikowany zgodnie z postanowieniami art. 17 dyrektywy Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnego katalogu odmian roślin rolniczych(2).
W związku z wejściem w życie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) wspólny katalog obejmuje również odmiany z krajów EFTA spełniające wymogi tego porozumienia(3).
Zgodnie z Umową między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącą handlu produktami rolnymi wspólny katalog obejmuje także dopuszczone w Szwajcarii odmiany gatunków spełniające wymogi umowy(4).
Niniejszy katalog zawiera wszystkie odmiany, których materiał siewny, stosownie do art. 16 wyżej wymienionej dyrektywy, nie jest przedmiotem - w EOG - ograniczeń w obrocie odnoszących się do odmiany, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 16 ust. 2 i art. 18 wyżej wymienionej dyrektywy.
Odmiany zgłoszone w ramach dyrektywy Komisji 2008/62/WE z dnia 20 czerwca 2008 r. przewidującej pewne odstępstwa w odniesieniu do rejestracji populacji miejscowych i odmian roślin rolniczych przystosowanych naturalnie do warunków lokalnych i regionalnych i zagrożonych erozją genetyczną oraz obrót materiałem siewnym i sadzeniakami ziemniaka tych populacji miejscowych i odmian(5) określane są jako "odmiany chronione".
2. Wspólny katalog odmian gatunków roślin rolniczych został opublikowany po raz pierwszy dnia 21 lipca 1975 r.(6). Niniejsze 29. pełne wydanie katalogu zastępuje 28. pełne wydanie(7). Zestawiono w nim odmiany, które od dnia 13 listopada 2010 r. najpóźniej(8) nie są już przedmiotem ograniczeń w obrocie, odnoszących się do odmiany,
3. Katalog podzielony jest według gatunków objętych dyrektywą. W obrębie każdego gatunku lub - gdzie dotyczy - podgatunku wyszczególnia on odmiany w porządku alfabetycznym przyjętych dla nich nazw odmian. Są to:
a) nazwy, pod którymi odmiana jest oficjalnie zarejestrowana w państwach członkowskich lub państwie EFTA; zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy 2002/53/WE nowe odmiany mogą zostać zarejestrowane w państwie członkowskim lub państwie EFTA wyłącznie pod jedną nazwą. Ta sama odmiana może zostać zarejestrowana w innym państwie członkowskim lub państwie EFTA pod inną nazwą tylko w uzasadnionych przypadkach;
b) inne nazwy, pod którymi materiał siewny odmiany nadal znajduje się w obrocie (stare odmiany).
Dla ułatwienia, gdy materiał siewny jednej odmiany jest wprowadzany do obrotu pod kilkoma nazwami, została wybrana jedna nazwa formalna. Z reguły nazwa ta jest oficjalną nazwą nadaną odmianie w pierwszym znanym kraju rejestrującym. Wszystkie szczegóły dotyczące odmiany zostały umieszczone pod tą nazwą.
Dla innych nazw odmian przy odpowiedniej nazwie formalnej została umieszczona adnotacja.
4. Katalog zawiera cztery kolumny:
– kolumna 1: "Odmiana",
– kolumna 2: "Kraj rejestrujący należący do UE",
– kolumna 3: "Kraj rejestrujący EFTA",
– kolumna 4: "Uwagi".
Kolumna 1 zestawia wszystkie nazwy odmian w porządku alfabetycznym.
Dla nazw formalnych informacje odnoszące się do odmian są podane w czterech kolumnach w sposób wyjaśniony w ust. 5.
Dla innych nazw w kolumnie 4 umieszczona jest adnotacja do nazwy formalnej, jak pokazano na następującym przykładzie:
BETA VULGARIS L.
| 1 | 2 | 3 | 4 |
| Matura | = Matador |
5. W przypadku nazw formalnych następujące informacje odnoszące się do odmiany przedstawiono w czterech kolumnach:
5.1. Kolumna 1
Bezpośrednio pod nazwą formalną zostały powtórzone (w porządku alfabetycznym) i poprzedzone myślnikiem inne nazwy tej odmiany, pod którymi oficjalnie zarejestrowano ją w państwach członkowskich lub państwie EFTA; podano tylko jedną na kraj rejestrujący.
Dla nazw odmian nieuwzględnionych zob. pkt 5.3.
5.2. Kolumny 2 i 3
– Gwiazdka pojawia się przed skrótem każdego państwa członkowskiego lub państwa EFTA posiadającego oficjalnie zarejestrowaną odmianę.
– Gdy rejestracja opierała się wyłącznie na kryteriach odrębności, wyrównania i trwałości oraz pod warunkiem, że odnośna odmiana była zarejestrowana w innym państwie członkowskim lub państwie EFTA z wymogiem wartości gospodarczej, gwiazdka pojawia się w nawiasie.
– W większości przypadków za skrótem państwa występuje liczba. Liczba ta określa podmiot odpowiedzialny za zachowanie odmiany w kraju rejestrującym. Nazwy podmiotów odpowiadających tym liczbom umieszczono w załączniku zatytułowanym "Wykaz podmiotów odpowiedzialnych za zachowanie odmian oraz instytucji posiadających wykaz tych podmiotów".
– Jeśli "x" zastępuje tę liczbę, oznacza to, że istnieje kilka podmiotów uważanych za odpowiedzialne za zachowanie odmiany w kraju rejestrującym. Ich nazwy można uzyskać od instytucji wskazanej w wykazie dla odpowiedniego państwa członkowskiego lub państwa EFTA.
– Gdy liczba lub "x" są podkreślone, oznacza to, że odnośne podmioty są także odpowiedzialne za zachowanie odmiany w innych krajach rejestrujących, dla których gwiazdka pojawia się bez liczby lub "x".
– Wyżej wspomniane przypisy zostały podane w wierszu odpowiadającym nazwie, pod którą odmiana została oficjalnie zarejestrowana w odnośnym państwie członkowskim lub państwie EFTA (zob. pkt. 5.1).
5.3. Kolumna 4
W kolumnie tej zostały podane następujące informacje:
– ploidalność odmiany zaznaczono odpowiednio literą "D" (diploid), "P" (poliploid lub triploid) lub "T " (tetraploid),
– ploidalność zarówno komponentów matecznych, jak i zapylaczy w produkcji nasiennej buraka cukrowego i pastewnego ustalono następująco:
1. 2 n diploid bez męskiej sterylności
2. 2 n × 2 n diploid męskosterylny x zapylacz diploidalny
3. 4 n × 2 n tetraploid męskosterylny x zapylacz diploidalny
4. 2 n × 4 n diploid męskosterylny x zapylacz tetraploidalny
5. 2 n × (2 n + 4 n) diploid męskosterylny x zapylacz anizoploidalny
6. 4 n tetraploid bez męskiej sterylności
7. 2 n + 4 n anizoploid; (diploid bez męskiej sterylności + tetraploid bez męskiej sterylności)
– odmiany jednokiełkowe i wielokiełkowe są oznaczone odpowiednio literą "m" i "M",
– odmiany mieszańcowe są oznaczone literą "H",
– nazwy nieuwzględnione w pkt 5.1 zostały podane w porządku alfabetycznym, a za nimi umieszczono skrót dla państwa członkowskiego lub państwa EFTA, w którym ta nazwa jest używana,
– nazwa dłużej niedozwolona zgodnie z postanowieniami pkt 3 lub która została skorygowana, lecz była wyszczególniona w poprzednim wydaniu katalogu, została podana tylko dla informacji, poprzedzona skrótem "ant.",
– autoryzacje zakazujące obrót materiałem siewnym danej odmiany (zob. art. 16 ust. 2 lub art. 18 dyrektywy) są oznaczone skrótem "ex", za którym podano skrót państwa członkowskiego lub państwa EFTA oraz datę autoryzacji; jeżeli ta autoryzacja jest ograniczająca, pojawiają się litery "lim.",
– gdy odmiana została skreślona z katalogu oraz okres dla kwalifikacji i obrotu materiałem siewnym dozwolony jest zgodnie z art. 15 ust. 2 dyrektywy 2002/53/WE, czas trwania tego okresu powinien być określony poprzez datę wygaśnięcia, poprzedzoną literą "f".
Inne informacje są podawane na bieżąco w spisie przypisów.
I. Buraki
II. Rośliny pastewne
III. Rośliny oleiste i włókniste
IV. Rośliny zbożowe
V. Ziemniaki
Wykaz podmiotów odpowiedzialnych za zachowanie odmian oraz instytucja posiadająca listę tych podmiotów
______
(1) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
(2) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 1.
(3) Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, 1992.
(4) Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 132. Zmiany wprowadzające wspólny katalog odmian gatunków roślin rolniczych zostały opublikowane w Dz.U. L 136, z 30.5.2009, s. 2.
(5) Dz.U. L 162 z 21.6.2008, s. 13.
(6) Dz.U. C 164 z 21.7.1975, s. 1.
(7) Dz.U. C 302 A z 12.12.2009, s. 1.
(8) 7. suplement do 28. pełnego wydania (Dz.U. C 310 A z 13.11.2010, s. 1).