Decyzja 2850/2000/WE ustanawiająca wspólnotowe ramy współpracy w dziedzinie przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń mórz

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.332.1

Akt utracił moc

Wersja od: 20 maja 2004 r.

DECYZJA NR 2850/2000/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 20 grudnia 2000 r.

ustanawiająca wspólnotowe ramy współpracy w dziedzinie przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń mórz

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu⁽³⁾, oraz w świetle wspólnego tekstu przyjętego przez komitet pojednawczy dnia 11 października 2000 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Działania podjęte przez Wspólnotę w dziedzinie przypadkowych zanieczyszczeń mórz od 1978 r. umożliwiły stopniowy rozwój współpracy między Państwami Członkowskimi w ramach wspólnotowego programu działania. Podstawę tej współpracy tworzą rezolucja i decyzje przyjęte od 1978 r.⁽⁴⁾

(2) Szereg porozumień regionalnych w sprawie przypadkowych zanieczyszczeń mórz, takie jak umowa o współpracy z Bonn, już ułatwiają wzajemną pomoc i współpracę między Państwami Członkowskimi w tej dziedzinie.

(3) Należy mieć na względzie międzynarodowe konwencje i porozumienia podlegające stosowaniu w odniesieniu do europejskich mórz i obszarów morskich, takich jak Konwencja OSPAR, Konwencja barcelońska i Konwencja helsińska.

(4) Wspólnotowy system informacyjny służy udostępnianiu Państwom Członkowskim danych wymaganych do kontroli i redukcji zanieczyszczeń powodowanych przez wycieki węglowodorów i innych substancji szkodliwych do morza w dużych ilościach. System informacyjny zostanie uproszczony przez zastosowanie nowoczesnego systemu automatycznego przetwarzana danych.

(5) Należy ustanowić system szybkiej i skutecznej wymiany informacji.

(6) Wspólnotowa grupa zadaniowa i inne działania w ramach wspólnotowego programu działania stanowią praktyczną pomoc dla podmiotów operacyjnych podczas sytuacji krytycznych związanych z zanieczyszczeniami mórz, oraz upowszechniają współpracę i utrzymywanie gotowości do skutecznego działania w razie wypadków.

(7) Przedstawiony przez Komisję wspólnotowy program polityki i działań w odniesieniu do środowiska naturalnego i trwałego rozwoju⁽⁵⁾ przewiduje wzmożenie działań Wspólnoty w szczególności w dziedzinie zagrożeń środowiskowych obejmujących przypadkowe lub umyślne zanieczyszczenia mórz.

(8) Dyrektywa 2000/59/WE z dnia 27 listopada 2000 r. Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku⁽⁶⁾ ma podstawowe znaczenie w kontekście niniejszej decyzji.

(9) Substancje szkodliwe oznaczają wszelkie substancje niebezpieczne lub szkodliwe mogące wywoływać niepokój w przypadku ich wycieków do środowiska morskiego.

(10) Wspólnotowa współpraca w dziedzinie przypadkowych zanieczyszczeń mórz polegająca na podejmowaniu działań wobec zagrożeń, pomaga w osiąganiu celów Traktatu wspierając solidarność między Państwami Członkowskimi, oraz wnosi wkład do zachowania i ochrony środowiska naturalnego, a także ochrony zdrowia ludzkiego, na podstawie art. 174 Traktatu.

⁽¹¹⁾ Ustanowienie wspólnotowych ram współpracy dostarczających środków wspierania, pomoże w sposób bardziej efektywny w rozwijaniu współpracy w dziedzinie przypadkowych zanieczyszczeń mórz. Ramy takiej współpracy powinny się w znacznym stopniu opierać na doświadczeniach już zdobytych w tej dziedzinie od 1978 r.

(12) Wspólnotowe ramy współpracy zwiększą również przejrzystość, jak również skonsolidują i wzmocnią różne działania.

(13) Przypadkowe lub umyślne zanieczyszczenia morza, obejmują zanieczyszczenia pochodzące z urządzeń przybrzeżnych, oraz nielegalne wycieki ze statków.

(14) Istotne znaczenie mają działania mające na celu przekazywanie informacji i przygotowanie w Państwach Członkowskich podmiotów odpowiedzialnych i zaangażowanych w zwalczanie przypadkowych zanieczyszczeń morskich, zwiększają one stopień gotowości na wypadek takich zdarzeń i przyczyniają się do zapobiegania zagrożeniom.

(15) Istotną sprawą jest również podejmowanie wspólnotowych działań mających na celu poprawę metod i technik działania w razie wystąpienia sytuacji krytycznych, oraz usuwania ich skutków.

(16) Istotne znaczenie ma, jak się okazało, zapewnienie Państwom Członkowskim wsparcia operacyjnego w sytuacjach krytycznych, oraz ułatwianie upowszechniania doświadczeń z takich zdarzeń.

(17) Działania podejmowane w zakreślonych ramach powinny również wspierać zasadę "zanieczyszczający płaci", zasadę tę winno stosować się zgodnie z obowiązującymi krajowymi i międzynarodowymi przepisami dotyczącymi środowiska i prawem morskim.

(18) Środki niezbędne dla wprowadzenia niniejszej decyzji winny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych powierzonych Komisji⁽⁷⁾.

(19) Niniejsza decyzja ustanawia na cały okres trwania współpracy ramy finansowe stanowiąc w ramach rocznej procedury budżetowej zasadniczy punkt odniesienia dla władzy budżetowej w rozumieniu pkt 33 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą, i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i usprawnienia procedury budżetowej⁽⁸⁾.

(20) Przepisy niniejszej decyzji przejmują, w szczególności, program działania powołany rezolucją Rady z dnia 26 czerwca 1978 r. oraz wspólnotowy system informacyjny stworzony na podstawie decyzji Rady 86/85/EWG z dnia 6 marca 1986 r. ustanawiającej wspólnotowy system informacyjny do celów kontroli i redukcji zanieczyszczeń powodowanych przez wyciek węglowodorów i innych substancji szkodliwych do morza lub większych wód śródlądowych.⁽⁹⁾ Wymieniona decyzja powinna zostać uchylona z dniem wejścia w życie niniejszej decyzji,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Niniejszym tworzy się wspólnotowe ramy współpracy w dziedzinie przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń morskich (zwane dalej "ramy współpracy"), na okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.

2. Celem ram współpracy jest:

a) wspieranie i uzupełnianie wysiłków Państw Członkowskich na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym dla ochrony środowiska morskiego, wybrzeży i zdrowia ludzkiego, przed zagrożeniami powodowanymi przez przypadkowe lub umyślne zanieczyszczenia morza, z wyłączeniem ciągłych strumieni zanieczyszczeń pochodzących ze źródeł lądowych;

zagrożenie przypadkowymi zanieczyszczeniami morskimi obejmuje uwalnianie szkodliwych substancji do środowiska morskiego niezależnie od ich pochodzenia, zarówno ze statków, jak i pochodzących z wybrzeża lub ujść rzek łącznie z materiałami wyrzuconymi, takimi jak amunicja, ale z wyłączeniem legalnych zrzutów, oraz ciągłych strumieni zanieczyszczeń pochodzących ze źródeł lądowych;

b) przyczynianie się do zwiększenia możliwości reagowania Państw Członkowskich w razie zaistnienia wypadków pociągających za sobą wycieki ropy lub grożących wyciekami ropy lub innych szkodliwych substancji do morza, jak również przyczynianie się do zapobiegania takim zagrożeniom. Zgodnie z wewnętrznym podziałem kompetencji wśród Państw Członkowskich dokonują one wymiany informacji w sprawie zatopionej amunicji w celu ułatwienia identyfikacji zagrożenia i przygotowania środków gotowości;

c) wzmocnienie warunków i ułatwienie skutecznej wzajemnej pomocy i współpracy między Państwami Członkowskimi w tej dziedzinie; oraz

d) wspieranie współpracy między Państwami Członkowskimi w celu zapewnienia odszkodowań za szkody zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci".

Artykuł  2

Bez uszczerbku dla podziału obowiązków między Państwami Członkowskimi a Komisją, Komisja podejmuje, w ustalonych ramach współpracy, działania wymienione w załączniku I i II.

a) W ramach ustalonych ram współpracy tworzy się wspólnotowy system informacyjny do celów wymiany danych o gotowości do podejmowania działań w sytuacji pojawienia się przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń morskich. Na system składają się, co najmniej elementy wymienione w załączniku I.

Rodzaje działań podejmowanych na mocy ustalonych ram współpracy oraz uzgodnienia dotyczące finansowego wkładu Wspólnoty wymienione w załączniku II.

b) Na podstawie procedury ustanowionej w art. 4 ust. 2 i na podstawie między innymi informacji dostarczonych Komisji przez Państwa Członkowskie, przyjmuje się 3-letni plan wprowadzania w życie ustalonych ram współpracy. Podlega on corocznemu przeglądowi.

W miarę potrzeby, Komisja może uzgodnić podejmowanie dodatkowych działań, poza działaniami wymienionymi w załączniku II. Takie dodatkowe działania ocenia się w świetle ustalonych priorytetów i dostępnych środków finansowych i przyjmuje się je zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 4 ust. 2.

c) ¹ Ramy finansowe dla wykonania niniejszej decyzji na lata 2000-2006 ustala się niniejszym na 12,6 milionów EUR. Finansowanie przeznaczone na działania przewidziane w niniejszej decyzji jest wpisane w rocznych środkach ogólnego budżetu Unii Europejskiej. Dostępne roczne środki są zatwierdzane przez władze budżetowe w ramach limitów perspektywy finansowej.

Artykuł  3

1. Plan wprowadzania w życie ram współpracy obejmuje działania indywidualne, jakie należy podjąć.

2. Działania indywidualne dobiera się, przede wszystkim na podstawie następujących kryteriów:

a) przyczynianie się do dostarczania informacji, oraz przygotowywania w Państwach Członkowskich podmiotów odpowiedzialnych i uczestniczących w działaniach związanych ze zwalczaniem przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń morskich, w razie potrzeby władz portowych, celem zwiększenia stopnia gotowości i przyczynienia się do zapobieganie zagrożeniom;

b) przyczynianie się do usprawniania technik i metod zwalczania wypadków, oraz usuwania ich skutków po wystąpieniu sytuacji krytycznych, a także ulepszanie technik oceny szkód wyrządzonych w środowisku morskim i nadbrzeżnym;

c) przyczynianie się do lepszego informowania opinii publicznej celem uświadomienia zagrożeń, oraz przekazywania informacji o wypadkach;

d) przyczynianie się do wzmocnienia współpracy z właściwymi organami lokalnymi, oraz organizacjami ochrony przyrody w zakresie zapobiegania zagrożeniom i ich zwalczania;

e) wnoszenie wkładu w zapewnienie wsparcia operacyjnego Państwom Członkowskim, przez mobilizowanie ekspertów należących do grupy zadaniowej Wspólnoty w sytuacjach krytycznych oraz przyczynianie się do wymiany między Państwami Członkowskimi informacji o takich zdarzeniach.

3. Każde działanie indywidualne jest podejmowane w ścisłej współpracy z właściwymi organami na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym.

Artykuł  4

1. Komisję wspiera Komitet Doradczy.

2. W przypadku odwołań do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  5

Komisja ocenia realizację ram współpracy w połowie ustalonego okresu i przed jej zakończeniem, oraz składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, nie później niż 36 miesięcy po wejściu w życie niniejszej decyzji, a następnie sześć lat po jej wejściu w życie. W razie potrzeby, w sprawozdaniu końcowym, Komisja przedstawia propozycje nowych środków celem kontynuowania ram współpracy.

Artykuł  6

Decyzja 86/85/EWG traci moc.

Artykuł  7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  8

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2000 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
N. FONTAINE	J.-C. GAYSSOT
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 25 z 30.1.1999, str. 20.

⁽²⁾ Dz.U. C 169 z 16.6.1999, str. 16.

⁽³⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 16 września 1999 r. (Dz.U. C 54 z 25.2.2000, str. 82), wspólne stanowisko Rady z dnia 17 grudnia 2000 r. (Dz.U. C 87 z 24.3.2000, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 czerwca 2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 listopada 2000 r. i decyzja Rady z dnia 5 grudnia 2000 r.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 162 z 8.7.1978, str. 1.

Dz.U. L 355 z 10.12.1981, str. 52.

Dz.U. L 77 z 22.3.1986, str. 33 oraz

Dz.U. L 158 z 25.6.1988, str. 32.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 138 z 17.5.1993, str. 5.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 81.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽⁸⁾ Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 77 z 22.3.1986, str. 33. Decyzja zmieniona decyzją 88/346/EWG (Dz.U. L 158 z 25.6.1988, str. 32).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

ELEMENTY WSPÓLNOTOWEGO SYSTEMU INFORMACYJNEGO

Wspólnotowy system informacyjny wykorzystuje nowoczesny system automatycznego przetwarzania danych. W internecie, na stronie internetowej Wspólnoty, znajdują się informacje ogólne, a na krajowych stronach internetowych informacje dotyczące dostępnych, krajowych środków interwencyjnych.

Oddzielnie prowadzi się drukowaną wersję systemu informacyjnego w formie broszury wymiennokartkowej (segregatorze), zawierającej informacje o działaniach w sytuacjach krytycznych w każdym Państwie Członkowskim.

1. Komisja tworzy stronę internetową do celów zapewnienia powszechnego dostępu do systemu, oraz własną stronę Wspólnoty.

2. W ciągu sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, każde Państwo Członkowskie podejmie następujące działania:

a) powoła organ lub organy odpowiedzialne za zarządzanie krajową częścią systemu;

b) stworzy lub będzie prowadzić krajową stronę internetową, lub wzajemnie połączone krajowe strony internetowe. Wspomniana krajowa strona internetowa, lub jedna z połączonych stron internetowych, jest połączona z całym systemem za pomocą powszechne dostępnej strony Wspólnoty zapewniającej dostęp do systemu;

c) zamieści na swojej stronie(-ach) istotne informacje, a mianowicie:

i) opis krajowej struktury i powiązań między organami krajowymi w dziedzinie przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń mórz, ze wskazaniem punktów kontaktowych, do których należy się zwracać na wypadek sytuacji krytycznych;

ii) ogólne informacje o zespołach przeznaczonych do działań na wypadek sytuacji kryzysowych oraz usuwania zanieczyszczeń i ich wyposażeniu, w szczególności o:

– nawodnych zespołach reagowania kryzysowego wyposażonych w statki do usuwania wycieków,

– lądowych zespołach reagowania kryzysowego do zwalczania zanieczyszczeń wybrzeża, organizowania czasowego składowania zanieczyszczeń, oraz prowadzenia działań mających na celu usuwanie skutków zanieczyszczeń wrażliwych obszarów brzegowych,

– zespołach ekspertów do monitorowania zanieczyszczenia środowiska naturalnego i/lub oddziaływania stosowanych środków zwalczania zanieczyszczeń, w tym dyspersji chemicznej,

– innych mechanicznych, chemicznych i biologicznych środkach zwalczania zanieczyszczeń na morzu i oczyszczania wybrzeży, w tym o systemach opróżniania tankowców do przewozu ropy naftowej,

– samolotach do obserwacji lotniczej,

– miejscach składowania zapasów,

– potencjale holowniczym na wypadek sytuacji kryzysowych,

– numerach alarmowych do użytku powszechnego;

iii) warunki udzielania pomocy.

Na żądanie punkty kontaktowe udzielają dodatkowych informacji.

3. Każde Państwo Członkowskie aktualizuje swoją stronę internetową, określoną w pkt 2 niezwłocznie po zaistnieniu zmian.

4. W ciągu sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, każde Państwo Członkowskie dostarcza Komisji, podlegające zamieszczeniu w broszurze wymiennokartkowej (segregatorze) Wspólnoty, informacje o systemie zarządzania kryzysowego, obejmujące operacyjne procedury mobilizacyjne oraz operacyjne punkty kontaktowe wraz z ich adresami.

5. Każde Państwo Członkowskie jak najwcześniej informuje Komisję o wszelkich zmianach dotyczących informacji zawartych w broszurze wymiennokartkowej (segregatorze).

6. Komisja udostępnia każdemu Państwu Członkowskiemu egzemplarz broszury wymiennokartkowej wraz z wszelkimi uaktualnieniami.

Wzory krajowych stron internetowych oraz strony Wspólnoty, a także dalsze wskazówki dotyczące wprowadzania wspólnotowego systemu informacyjnego, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 4 ust. 2.

ZAŁĄCZNIK  II

UZGODNIENIA FINANSOWE DOTYCZĄCE WKŁADU WSPÓLNOTY

Rodzaj dziaŁania	Uzgodnienia finansowe
A. Działania dotyczące szkoleń i informacji
1. Kursy i szkolenia^(1)
Organizowanie kursów i szkoleń dla urzędników Państw Członkowskich szczebla krajowego, regionalnego i lokalnego, oraz innych osób dla zapewnienia szybkiej i skutecznej reakcji właściwych służb.	Maksymalny wkład finansowy Wspólnoty: 75 % łącznych kosztów przedsięwzięcia, nie więcej niż 75.000 EUR na jedno przedsięwzięcie.
2. Wymiana ekspertów
Organizowanie pobytów stażowych ekspertów w innym Państwie Członkowskim celem umożliwienia ekspertom zdobycia doświadczeń lub oceny różnych stosowanych technik, lub rozwiązań przyjętych w innych Państwach Członkowskich w służbach ratunkowych lub innych właściwych podmiotach, jak organizacje pozarządowe dysponujące wiedzą fachową w dziedzinie przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń morza.	Maksymalny wkład finansowy Wspólnoty: 75 % kosztów podróży i utrzymania ekspertów i 100 % kosztów koordynowania systemu.
Organizowanie wymian ekspertów Państw Członkowskich, umożliwiające im prezentowanie lub udział w krótkich kursach szkoleniowych lub modułach takich kursów w innym Państwie Członkowskim.
3. Ćwiczenia^(1)
Celem ćwiczeń jest porównywanie metod dla stymulowania współpracy między Państwami Członkowskimi, popieranie rozwoju tych metod i koordynowanie działalności krajowych służb ratunkowych.	Maksymalny wkład finansowy Wspólnoty: 50 % kosztów uczestnictwa obserwatorów z innych Państw Członkowskich, oraz organizowania związanych warsztatów szkoleniowych, przygotowywanie ćwiczeń, sporządzanie sprawozdania końcowego itp.
4. System informacyjny Wspólnoty
Stworzenie i utrzymanie nowoczesnego systemu informacyjnego celem wsparcia władz krajowych w rozwiązywaniu problemów związanych z przypadkowymi lub umyślnymi zanieczyszczeniami morza, dzięki dostarczaniu informacji niezbędnych do zarządzania kryzysowego.	100 % finansowania wspólnotowej części systemu.
B. Działania dotyczące poprawy technik i metod reagowania i usuwania skutków zanieczyszczeń (projekty pilotażowe)^(1)
Projekty mające na celu zwiększenie zdolności Państw Członkowskich do reagowania i usuwania skutków zanieczyszczeń. Projekty te są skierowane głównie na usprawnianie środków, technik i procedur, ich zakres będzie interesował wszystkie Państwa Członkowskie. Może obejmować ono projekty mające na celu wprowadzenie nowych technologii dotyczących przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń morskich,. Zachęca się do podejmowania programów obejmujących dwa lub kilka Państw Członkowskich.	Maksymalny wkład finansowy Wspólnoty: 50 % całkowitego kosztu każdego projektu, z limitem 150.000 EUR
C. Działania wspierające i informacyjne
1. Wpływ na środowisko naturalne
Działania mające na celu wspieranie badań następstw środowiskowych wydarzenia, oceny podjętych środków prewencyjnych i zaradczych, oraz szerokiego rozpowszechnienia ich wyników, nabytych doświadczeń wśród pozostałych Państw Członkowskich.	Maksymalny wkład finansowy Wspólnoty: 50 % całkowitych kosztów każdego przedsięwzięcia.
2. Konferencje i spotkania^(1)
Konferencje i inne spotkania, których przedmiotem są zagadnienia zanieczyszczeń morza, otwarte dla szerokiej publiczności, w szczególności, jeżeli obejmują one kilka Państw Członkowskich.	Maksymalny wkład finansowy Wspólnoty: 30 % całkowitych kosztów przedsięwzięcia, z limitem 50.000 EUR
3. Inne działania wspierające^(1)
Działania mające na celu zdefiniowanie wymagań do celów rozwoju zasad i wskazówek dotyczących istotnych aspektów przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń morza, oraz dla oceny ram współpracy.	100 % finansowania.
Działania mające na celu zachęcanie wymiany informacji przez właściwe organy na temat zagrożeń związanych z zatopioną amunicją, z podaniem odnośnych obszarów (z oznaczeniem na mapach, oraz środkach, jakie należy podjąć na wypadek sytuacji krytycznej.	100 % finansowania.
4. Informacje
Publikacje, materiały wystawowe i inne materiały informacyjne przeznaczone dla opinii publicznej, na temat współpracy w ramach Wspólnoty w dziedzinie przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń morza.	100 % finansowania.
D. Mobilizowanie sił fachowych (ekspertów)
Działania mające na celu mobilizowanie ekspertów należących do grupy interwencyjnej Wspólnoty w razie wystąpienia sytuacji krytycznej, celem udzielenia wsparcia systemowi stworzonemu przez Państwo Członkowskie lub państwo trzecie stojące w obliczu sytuacji krytycznej, oraz mające na celu zapewnienie udziału eksperta na miejscu zdarzenia, celem koordynowania pracy obserwatorów z innych Państw Członkowskich.	Udział finansowy Wspólnoty: 100 % kosztów misji eksperckich.
^(1) Jedynie uprawnionymi przedsięwzięciami są przedsięwzięcia będące przedmiotem zainteresowania wszystkich Państw Członkowskich lub znacznej ich liczby.

¹ Art. 2 lit. c) zmieniona przez art. 4 decyzji nr 787/2004/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.138.12) zmieniającej nin. decyzję z dniem 20 maja 2004 r.