Decyzja 2010/409/UE w sprawie wspólnych wymagań bezpieczeństwa, o których mowa w art. 7 dyrektywy 2004/49/WE
Dz.U.UE.L.2010.189.19
Akt utracił mocDECYZJA KOMISJI
z dnia 19 lipca 2010 r.
w sprawie wspólnych wymagań bezpieczeństwa, o których mowa w art. 7 dyrektywy 2004/49/WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/409/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 22 lipca 2010 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa kolei)(1), w szczególności jej art. 7,
uwzględniając zalecenie Europejskiej Agencji Kolejowej w sprawie pierwszego pakietu wspólnych wymagań bezpieczeństwa, przedstawione Komisji w dniu 18 września 2009 r.,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z dyrektywą 2004/49/WE wspólne wymagania bezpieczeństwa (CST) należy wprowadzać stopniowo, aby zapewnić zachowanie wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz jego poprawę, gdy jest to konieczne i możliwe. Powinny one zapewnić narzędzia do oceny poziomu bezpieczeństwa i działalności operatorów na poziomie Unii, jak również w państwach członkowskich.
(2) W art. 3 lit. e) dyrektywy 2004/49/WE CST zdefiniowano jako minimalne poziomy bezpieczeństwa, które muszą być osiągnięte przez różne części systemu kolejowego (takie jak system kolei konwencjonalnej, system kolei dużych prędkości, długie tunele lub linie przeznaczone wyłącznie do transportu towarów) i przez system jako całość, wyrażone w kryteriach akceptacji ryzyka. Jednak w motywie 7 decyzji Komisji 2009/460/WE z dnia 5 czerwca 2009 r. dotyczącej przyjęcia wspólnej metody oceny bezpieczeństwa służącej stwierdzeniu, czy osiągnięto wymagania bezpieczeństwa, o której mowa w art. 6 dyrektywy 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(2) stwierdza się, że ze względu na brak zharmonizowanych, wiarygodnych danych dotyczących poziomu bezpieczeństwa części systemu kolejowego, które funkcjonują w różnych państwach członkowskich, opracowanie pierwszego pakietu CST dla części systemu kolejowego (takich jak system kolei konwencjonalnej, system kolei dużych prędkości, długie tunele lub linie przeznaczone wyłącznie do transportu towarów) nie jest obecnie możliwe.
(3) Zgodnie z art. 7 ust. 3 dyrektywy 2004/49/WE pierwszy pakiet CST powinien opierać się na sprawdzeniu istniejących wymagań i stanu bezpieczeństwa systemów kolejowych w państwach członkowskich. Zgodnie z metodyką określoną w decyzji 2009/460/WE pierwszy pakiet wspólnych wymagań bezpieczeństwa ma opierać się na krajowych wartościach referencyjnych (NRV). Został on obliczony przy wykorzystaniu serii danych przekazywanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 91/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie statystyki transportu kolejowego(3) i przedstawiony przez Eurostat w dniu 6 marca 2009 r. za okres 2004-2007. Dla każdej kategorii ryzyka kolejowego maksymalny tolerowany poziom ryzyka dla każdego państwa członkowskiego powinien wynosić(1) NRV, jeśli NRV jest równa lub niższa od odpowiedniego CST lub(2) CST, jeśli NRV jest wyższa od odpowiedniego CST, zgodnie z pkt 3 załącznika do decyzji 2009/460/WE.
(4) Pierwszy pakiet CST należy traktować jako pierwszy krok w procesie polegającym na wprowadzeniu zharmonizowanych i przejrzystych ram w celu monitorowania i zachowania poziomu bezpieczeństwa kolei europejskich.
(5) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 dyrektywy 2004/49/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 19 lipca 2010 r.
| W imieniu Komisji | |
| Siim KALLAS | |
| Wiceprzewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 44.
(2) Dz.U. L 150 z 13.6.2009, s. 11.
(3) Dz.U. L 14 z 21.1.2003, s. 1.