Wspólne stanowisko przyjęte przez Radę w celu przyjęcia dyrektywy 2007/…/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów ("dyrektywa ramowa").

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.64E.1

Akt nienormatywny
Wersja od: 20 marca 2007 r.

WSPÓLNE STANOWISKO (WE) NR 1/2007

przyjęte przez Radę dnia 11 grudnia 2006 r.

w celu przyjęcia dyrektywy 2007/.../WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów ("dyrektywa ramowa")

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/C 64 E/01)

(Dz.U.UE C z dnia 20 marca 2007 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),

stanowiąc zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 251 Traktatu(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep(3) została kilka razy w znaczącym stopniu zmieniona. Ponieważ wprowadzane mają zostać kolejne zmiany, dla jasności powinno sporządzić się tekst przekształcony.

(2) Na użytek ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego Wspólnoty właściwe jest zastąpienie systemów homologacji państw członkowskich wspólnotową procedurą homologacji opartą na zasadzie całkowitej harmonizacji.

(3) Wymagania techniczne mające zastosowanie do układów, części, oddzielnych zespołów technicznych i pojazdów silnikowych powinny być zharmonizowane i określone w aktach prawnych. Takie akty prawne powinny przede wszystkim zapewniać wysoki poziom bezpieczeństwa drogowego, ochrony zdrowia, ochrony środowiska, efektywności energetycznej i ochrony przed niedozwolonym użyciem.

(4) Dyrektywa Rady 92/53/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. zmieniająca dyrektywę 70/156/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep(4) ograniczyła stosowanie wspólnotowej procedury homologacji typu całego pojazdu do pojazdów należących do kategorii M1. W celu zakończenia procesu tworzenia rynku wewnętrznego i zapewnienia jego prawidłowego funkcjonowania zakres zastosowania niniejszej dyrektywy powinien jednak obejmować wszystkie kategorie pojazdów, umożliwiając producentom, dzięki wspólnotowej homologacji typu, czerpanie korzyści płynących z rynku wewnętrznego.

(5) W celu umożliwienia producentom dostosowania się do nowych, zharmonizowanych procedur powinien zostać przewidziany dostatecznie długi okres przystosowawczy, po upływie którego wspólnotowa homologacja typu pojazdu stanie się obowiązkowa dla pojazdów należących do kategorii innych niż M1 produkowanych w jednym etapie. Dla pojazdów należących do kategorii innych niż M1, które wymagają homologacji wielostopniowej, wymagany jest dłuższy okres przystosowawczy, ponieważ procedura będzie obejmowała podmioty dokonujące zabudowy, które będą musiały zdobyć wystarczające doświadczenie w tej dziedzinie, tak aby niezbędne procedury mogły być prawidłowo wdrażane.

(6) Producenci produkujący pojazdy w małych seriach byli dotychczas częściowo wykluczeni z korzyści płynących z rynku wewnętrznego. Z doświadczenia wynika, że pełne włączenie pojazdów produkowanych w małych seriach, począwszy od kategorii M1 we wspólnotowy system homologacji typu pojazdu przyczyniłoby się do znaczącej poprawy bezpieczeństwa drogowego i ochrony środowiska.

(7) Aby zapobiec nieprawidłowościom, stosowanie uproszczonej procedury w przypadku pojazdów produkowanych w małych seriach powinno dotyczyć bardzo ograniczonej produkcji; niezbędne jest zatem bardziej precyzyjne zdefiniowanie pojęcia małych serii, przez podanie liczby produkowanych pojazdów.

(8) Należy określić środki umożliwiające homologację pojazdów w indywidualnych przypadkach, tak aby zezwolić na wystarczającą elastyczność w przypadku wielostopniowego systemu homologacji; zanim jednak przyjęte zostaną zharmonizowane szczególne przepisy wspólnotowe, państwa członkowskie powinny mieć możliwość udzielania dopuszczeń indywidualnych zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi.

(9) Zanim stosowana będzie wspólnotowa procedura homologacji typu pojazdu należącego do kategorii innej niż M1, państwa członkowskie powinny mieć nadal możliwość udzielania homologacji typu pojazdów na podstawie przepisów krajowych oraz powinny zostać przyjęte odpowiednie przepisy przejściowe.

(10) Decyzją Rady 97/836/WE(5) Wspólnota przystąpiła do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań ("zrewidowane porozumienie z 1958 r.").

Do wspólnotowej procedury homologacji typu należy w konsekwencji włączyć regulaminy Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ), do których przystępuje Wspólnota zgodnie z tą decyzją, a także poprawki do regulaminów EKG ONZ, do których Wspólnota już przystąpiła, jako wymagania dotyczące homologacji typu WE pojazdów lub jako przepisy alternatywne wobec obowiązującego prawa wspólnotowego. W szczególności, jeśli Wspólnota postanawia decyzją Rady, że regulamin EKG ONZ staje się częścią procedury homologacji typu WE pojazdu i zastępuje istniejące przepisy wspólnotowe, należy odpowiednio dostosować niniejszą dyrektywę, zgodnie z procedurą regulacyjną określoną w decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(6).

(11) Aby zapewnić poprawną realizację i prawidłowe funkcjonowanie procedury monitorowania zgodności produkcji, która jest jedną z podstaw wspólnotowego systemu homologacji typu, producenci powinni być regularnie kontrolowani przez właściwy organ lub odpowiednio wykwalifikowaną służbę techniczną wyznaczoną do tego celu.

(12) Głównym celem przepisów w zakresie homologacji pojazdów jest zagwarantowanie, aby nowe pojazdy, części i oddzielne zespoły techniczne wprowadzone do obrotu zapewniały wysoki poziom bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Cel ten nie powinien być naruszony przez montaż pewnych części lub wyposażenia po wprowadzeniu pojazdów na rynek lub po ich dopuszczeniu do ruchu. Należy zatem przyjąć odpowiednie środki w celu zagwarantowania, że części lub wyposażenie, które mogą być zamontowane w pojazdach i które mogą znacznie zakłócić funkcjonowanie układów istotnych ze względu na bezpieczeństwo lub ochronę środowiska, podlegają kontroli przez organ udzielający homologacji, zanim zostaną przeznaczone do sprzedaży. Środki te powinny obejmować przepisy techniczne dotyczące wymagań, które te części lub wyposażenie muszą spełniać.

(13) Środki te powinny mieć zastosowanie do ograniczonej liczby części i wyposażenia, których wykaz należy ustalić po konsultacji z zainteresowanymi stronami i z komitetem regulacyjnym, o którym mowa w niniejszej dyrektywie. Środki te powinny gwarantować, że części lub wyposażenie, których dotyczą, nie pogarszają bezpieczeństwa lub oddziaływania pojazdu na środowisko, zachowując jednocześnie, o ile to możliwe, konkurencyjność na rynku wtórnym.

(14) Wykaz części i wyposażenia, istotnych układów, których to dotyczy, jak również środków służących testowaniu i wprowadzaniu w życie powinien zostać określony zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

(15) Niniejsza dyrektywa zawiera zestaw szczególnych wymagań bezpieczeństwa w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów(7), określającej szczególne wymagania dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów. Istotne jest w związku z tym przyjęcie przepisów w celu zapewnienia, aby w przypadku gdy pojazd stanowiłby poważne zagrożenie dla konsumentów w związku ze stosowaniem niniejszej dyrektywy lub aktów prawnych wymienionych w załączniku IV, producent przyjął skuteczne środki zaradcze, w tym akcje serwisowe. Organy udzielające homologacji powinny zatem być w stanie ocenić, czy proponowane środki są wystarczające, czy nie.

(16) Producenci powinni dostarczać właścicielom pojazdów odpowiednich informacji, aby zapobiec niewłaściwemu użyciu urządzeń bezpieczeństwa. Właściwe jest zawarcie przepisów w tym zakresie w niniejszej dyrektywie.

(17) Istotne jest, aby producenci wyposażenia mieli dostęp do pewnych informacji, które można uzyskać tylko od producenta pojazdu, to znaczy informacji technicznych, w tym rysunków, wymaganych do opracowania części dla rynku posprzedażnego.

(18) Mając na celu uproszczenie i przyspieszenie procedury, środki wdrażające oddzielne dyrektywy lub rozporządzenia, jak również środki dostosowujące załączniki do niniejszej dyrektywy i oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń, w szczególności dostosowujące do rozwoju wiedzy naukowej i technicznej, powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją 1999/468/WE.

(19) Z doświadczenia wynika, że w przypadku stwierdzenia braków w istniejących przepisach odpowiednie środki muszą w niektórych przypadkach zostać przyjęte niezwłocznie, w celu zapewnienia użytkownikom dróg lepszej ochrony. W takich pilnych przypadkach konieczne zmiany do oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją 1999/468/WE.

(20) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, mianowicie zakończenie procesu tworzenia rynku wewnętrznego przez wprowadzenie obowiązkowego systemu wspólnotowej homologacji typu dla wszystkich kategorii pojazdów, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(21) Obowiązek transponowania niniejszej dyrektywy do prawa krajowego powinien ograniczyć się tylko do przepisów, które stanowią istotną zmianę w stosunku do poprzednich dyrektyw. Obowiązek transponowania przepisów, które nie zostały zmienione, wynika z poprzednich dyrektyw.

(22) Zgodnie z ust. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa(8), państwa członkowskie są zachęcane do sporządzania, dla ich własnych celów i w interesie Wspólnoty, własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie odzwierciedlą zbieżność pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do ich upowszechniania.

(23) Niniejsza dyrektywa powinna pozostawać bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transponowania do prawa krajowego i stosowania dyrektyw wymienionych w załączniku XX część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia zharmonizowane ramy zawierające przepisy administracyjne i ogólne wymagania techniczne homologacji wszystkich nowych pojazdów objętych jej zakresem zastosowania oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, mając na uwadze uproszczenie ich rejestracji, sprzedaży i dopuszczenia do ruchu na obszarze Wspólnoty.

Niniejsza dyrektywa ustanawia również przepisy dotyczące sprzedaży i dopuszczania do stosowania części i wyposażenia przeznaczonego do pojazdów, w odniesieniu do których udzielono homologacji zgodnie z niniejszą dyrektywą.

Szczególne wymagania techniczne dotyczące budowy i działania pojazdów określa się, stosując niniejszą dyrektywę, w aktach prawnych, których wyczerpujący wykaz znajduje się w załączniku IV.

Artykuł  2

Zakres

1.
Niniejszą dyrektywę stosuje się do homologacji typu pojazdów drogowych zaprojektowanych i zbudowanych w jednym lub kilku etapach oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych zaprojektowanych i zbudowanych dla takich pojazdów.

Niniejszą dyrektywę stosuje się również do dopuszczenia indywidualnego takich pojazdów.

Niniejszą dyrektywę stosuje się również do części i wyposażenia przeznaczonego do pojazdów objętych niniejszą dyrektywą.

2.
Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do homologacji typu lub dopuszczenia indywidualnego następujących pojazdów:

a) ciągników rolniczych lub leśnych określonych w dyrektywie 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych lub leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi oraz uchylającej dyrektywę 74/150/EWG(9), oraz przyczep zaprojektowanych i skonstruowanych tak, aby mogły być przez nie ciągnięte;

b) pojazdów czterokołowych określonych w dyrektywie 2002/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów mechanicznych i uchylającej dyrektywę Rady 92/61/EWG(10);

c) pojazdów szynowych.

3.
Homologacja typu lub dopuszczenie indywidualne na mocy niniejszej dyrektywy jest fakultatywna w przypadku następujących pojazdów:

a) pojazdów zaprojektowanych i zbudowanych do użytku przede wszystkim na placach budowy lub w kamieniołomach, w obiektach portowych lub w portach lotniczych;

b) pojazdów zaprojektowanych i zbudowanych do użytku sił zbrojnych, obrony cywilnej, straży pożarnej oraz służb odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego;

c) maszyn samobieżnych.

4.
Dopuszczenie indywidualne na mocy niniejszej dyrektywy jest fakultatywne w przypadku następujących pojazdów:

a) pojazdów przeznaczonych wyłącznie do wyścigów drogowych;

b) prototypów pojazdów używanych na drodze na odpowiedzialność producenta w celu przeprowadzenia konkretnego programu testowego, pod warunkiem że zostały one specjalnie zaprojektowane i zbudowane do tego celu.

Artykuł  3

Definicje

Na użytek niniejszej dyrektywy i aktów prawnych wymienionych w załączniku IV, chyba że w tych aktach prawnych podano inaczej:

1) "akt prawny" oznacza oddzielną dyrektywę lub rozporządzenie lub regulamin EKG ONZ załączony do zrewidowanego porozumienia z 1958 r.;

2) "oddzielna dyrektywa lub rozporządzenie" oznacza dyrektywę lub rozporządzenie wymienione w załączniku IV część I niniejszej dyrektywy. Określenie to obejmuje również przepisy wykonawcze wydane na ich podstawie;

3) "homologacja typu" oznacza procedurę, w wyniku której państwo członkowskie zaświadcza, że typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi;

4) "krajowa homologacja typu" oznacza procedurę homologacji typu ustanowioną prawem krajowym danego państwa członkowskiego; ważność takiej homologacji jest ograniczona do terytorium tego państwa członkowskiego;

5) "homologacja typu WE" oznacza procedurę, w wyniku której państwo członkowskie zaświadcza, że typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi niniejszej dyrektywy i aktów prawnych wymienionych w załącznikach IV lub XI;

6) "dopuszczenie indywidualne" oznacza procedurę, w wyniku której państwo członkowskie zaświadcza, że konkretny pojazd, niezależnie od tego, czy jest on jedynym egzemplarzem czy nie, jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi;

7) "homologacja wielostopniowa" oznacza procedurę, w wyniku której jedno lub więcej państw członkowskich zaświadcza, że w zależności od stanu kompletacji niekompletny lub skompletowany typ pojazdu jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi niniejszej dyrektywy;

8) "homologacja typu krok po kroku" oznacza procedurę homologacji pojazdu, którą stanowi zbieranie krok po kroku całego zestawu świadectw homologacji typu WE układów, części i oddzielnych zespołów technicznych związanych z pojazdem, co prowadzi w ostatnim etapie do homologacji całego pojazdu;

9) "jednostopniowa homologacja typu" oznacza procedurę, którą stanowi homologacja pojazdu jako całości poprzez pojedyncze działanie;

10) "mieszana homologacja typu" oznacza procedurę homologacji typu krok po kroku, podczas której w ostatnim etapie homologacji całego pojazdu uzyskano homologację jednego lub więcej układów, przy czym świadectwo homologacji typu WE dla tych układów nie było konieczne;

11) "pojazd silnikowy" oznacza napędzany mechanicznie pojazd, który porusza się dzięki własnemu napędowi, mający co najmniej cztery koła, kompletny, skompletowany lub niekompletny, osiągający maksymalną prędkość przekraczającą 25 km/h;

12) "przyczepa" oznacza każdy pojazd na kołach niemający własnego napędu, zaprojektowany i skonstruowany tak, aby mógł być ciągnięty przez pojazd silnikowy;

13) "pojazd" oznacza każdy pojazd silnikowy lub jego przyczepę, jak określono w pkt 10 i 11;

14) "hybrydowy pojazd silnikowy" oznacza pojazd napędzany przez co najmniej dwa różne przetworniki energii i dwa różne zbiorniki energii (w pojeździe);

15) "hybrydowy pojazd elektryczny" oznacza hybrydowy pojazd, który do celów mechanicznego napędzania pobiera energię z obu następujących źródeł energii znajdujących się w pojeździe:

– zużywalnego paliwa,

– urządzenia do przechowywania energii/energii elektrycznej (akumulator, kondensator, koło zamachowe/ generator itd.);

16) "maszyna samobieżna" oznacza każdy pojazd z własnym napędem, który został zaprojektowany i zbudowany tak, że ze względu na swoją budowę nie jest przeznaczony do przewozu pasażerów ani towarów. Maszyny zamocowane na podwoziu pojazdu silnikowego nie są uznawane za maszyny samobieżne;

17) "typ pojazdu" oznacza pojazdy należące do konkretnej kategorii, które nie różnią się od siebie przynajmniej pod względem istotnych cech wymienionych w załączniku II sekcji B. Typ pojazdu może zawierać warianty i wersje określone w załączniku II sekcji B;

18) "pojazd podstawowy" oznacza każdy pojazd, który jest używany w początkowym etapie procesu wielostopniowej homologacji typu;

19) "pojazd niekompletny" oznacza każdy pojazd, który w celu spełnienia odpowiednich wymagań technicznych niniejszej dyrektywy wymaga kompletacji w przynajmniej jednym dalszym etapie;

20) "pojazd skompletowany" oznacza pojazd, który w rezultacie procesu wielostopniowej homologacji typu spełnia odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy;

21) "pojazd kompletny" oznacza każdy pojazd, który nie musi być skompletowany w celu spełnienia odpowiednich wymagań technicznych niniejszej dyrektywy;

22) "pojazd z końcowej partii produkcji" oznacza każdy pojazd będący częścią zapasów, który nie może być zarejestrowany, sprzedany lub dopuszczony do ruchu z powodu wejścia w życie nowych wymagań technicznych, których nie obejmowała jego homologacja;

23) "układ" oznacza zbiór urządzeń połączonych w celu pełnienia jednej lub kilku konkretnych funkcji w pojeździe i który podlega wymaganiom zawartym w jakimkolwiek akcie prawnym;

24) "część" oznacza urządzenie podlegające wymaganiom aktu prawnego, przewidziane jako część pojazdu, które może uzyskać homologację typu niezależnie od pojazdu, jeżeli akt prawny wyraźnie to przewiduje;

25) "oddzielny zespół techniczny" oznacza urządzenie podlegające wymaganiom aktu prawnego, przewidziane jako część pojazdu, które może uzyskać homologację typu oddzielnie, jednak tylko w związku z jednym lub kilkoma określonymi typami pojazdów, jeżeli akt prawny wyraźnie to przewiduje;

26) "oryginalne części lub wyposażenie" oznaczają części lub wyposażenie, które wyprodukowano zgodnie ze specyfikacjami i normami produkcyjnymi przewidzianymi przez producenta pojazdów dla produkcji części lub wyposażenia zespołu pojazdu, którego to dotyczy. Obejmuje to części i wyposażenie, które wyprodukowano na tej samej linii produkcyjnej co te części i wyposażenie. Zakłada się, chyba że wykazano coś przeciwnego, że części są oryginalnymi częściami, jeśli producent części zaświadczy, że części te odpowiadają jakością częściom używanym do montażu pojazdu, którego to dotyczy, i zostały wyprodukowane zgodnie ze specyfikacjami i normami produkcyjnymi producenta pojazdu;

27) "producent" oznacza osobę lub jednostkę, która jest odpowiedzialna wobec organu udzielającego homologacji za wszystkie aspekty procesu homologacji typu lub udzielenia zezwolenia oraz za zapewnienie zgodności produkcji. Nie jest istotne, czy osoba lub jednostka bezpośrednio uczestniczy we wszystkich etapach wytwarzania pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego podlegającego procesowi homologacji;

28) "przedstawiciel producenta" oznacza osobę fizyczną lub prawną ustanowioną we Wspólnocie, która została odpowiednio wyznaczona przez producenta do reprezentowania go przed organem udzielającym homologacji oraz do działania w jego imieniu w sprawach objętych niniejszą dyrektywą; w przypadku odniesień do pojęcia "producent" rozumie się przez to producenta lub jego przedstawiciela;

29) "organ udzielający homologacji" oznacza organ państwa członkowskiego, do kompetencji którego należą wszystkie aspekty homologacji typu pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, lub dopuszczenia indywidualnego pojazdu, właściwy w sprawach wydawania zezwolenia, wydawania i, w odpowiednim przypadku, cofania świadectw homologacji, oraz działający jako punkt kontaktowy dla organów udzielających homologacji z innych państw członkowskich; właściwy do wyznaczenia służb technicznych i zapewniania, że producent spełnia zobowiązania dotyczące zgodności produkcji;

30) "właściwy organ" w art. 42 oznacza organ udzielający homologacji lub wyznaczający, lub organ akredytacyjny działający w ich imieniu;

31) "służba techniczna" oznacza organizację lub jednostkę wyznaczoną przez organ udzielający homologacji państwa członkowskiego jako laboratorium badawcze w celu prowadzenia badań lub jako jednostkę oceniającą zgodność w celu przeprowadzania oceny początkowej i innych badań lub kontroli w imieniu organu udzielającego homologacji; organ udzielający homologacji może również sam pełnić te funkcje;

32) "wirtualna metoda testowania" oznacza symulacje komputerowe, w tym obliczenia, dowodzące, że pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny spełnia wymagania techniczne aktu prawnego. Do celów testowania metoda wirtualna nie wymaga użycia fizycznego pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego;

33) "świadectwo homologacji typu" oznacza dokument, w którym organ udzielający homologacji oficjalnie zaświadcza, że homologowano typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego;

34) "świadectwo homologacji typu WE" oznacza świadectwo określone w załączniku VI lub w odpowiadającym mu załączniku do oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia, przy czym formularz informacyjny zawarty w odpowiednim załączniku do jednego z regulaminów EKG ONZ, wymienionych w wykazie w części I lub II załącznika IV do niniejszej dyrektywy, uznawany jest za równoważny;

35) "świadectwo dopuszczenia indywidualnego" oznacza dokument, w którym organ udzielający homologacji zaświadcza, że homologowano konkretny pojazd;

36) "świadectwo zgodności" oznacza dokument określony w załączniku IX, wydany przez producenta i zaświadczający, że pojazd należący do serii typu homologowanego zgodnie z niniejszą dyrektywą w momencie wyprodukowania jest zgodny ze wszystkimi aktami prawnymi;

37) "dokument informacyjny" oznacza dokument określony w załączniku I lub III, lub w odpowiadającym im załączniku do oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia, wskazujący informacje, które mają być dostarczone przez wnioskodawcę; możliwe jest dostarczenie dokumentu informacyjnego w formie elektronicznej;

38) "folder informacyjny" oznacza pełny folder, w tym dokument informacyjny, plik, dane, rysunki, fotografie itd., dostarczone przez wnioskodawcę; możliwe jest dostarczenie folderu informacyjnego w formie elektronicznej;

39) "pakiet informacyjny" oznacza folder informacyjny wraz ze sprawozdaniami z badań lub innymi dokumentami dodanymi przez służby techniczne lub organ udzielający homologacji do folderu informacyjnego w ramach wykonywania ich funkcji; możliwe jest dostarczenie pakietu informacyjnego w formie elektronicznej;

40) "spis treści pakietu informacyjnego" oznacza dokument wymieniający zawartość pakietu informacyjnego, odpowiednio ponumerowaną lub w inny sposób oznakowaną w celu jednoznacznego zidentyfikowania wszystkich stron; format tego dokumentu powinien przedstawiać zestawienie kolejnych etapów przeprowadzania homologacji typu WE, w szczególności daty poprawek i aktualizacji.

ROZDZIAŁ  II

OBOWIĄZKI OGÓLNE

Artykuł  4

Obowiązki państw członkowskich

1.
Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci wnioskujący o udzielenie homologacji wypełniali swoje obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy.
2.
Państwa członkowskie udzielają homologacji tylko takim pojazdom, częściom, układom lub oddzielnym zespołom technicznym, które spełniają wymagania niniejszej dyrektywy.
3.
Państwa członkowskie rejestrują lub zezwalają na sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu tylko takich pojazdów, części i oddzielnych zespołów technicznych, które spełniają wymagania niniejszej dyrektywy.

Państwa członkowskie nie zabraniają, nie ograniczają ani nie utrudniają rejestracji, sprzedaży, dopuszczenia do korzystania lub użycia na drogach pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych z powodów związanych z aspektami ich budowy i funkcjonowania objętych niniejszą dyrektywą, jeśli spełniają one jej wymagania.

4.
Państwa członkowskie powołują lub wyznaczają organy właściwe w sprawach dotyczących homologacji i notyfikują Komisji takie powołanie lub wyznaczenie zgodnie z art. 43. Akt notyfikacji dotyczący organów udzielających homologacji zawiera nazwę, adres, w tym adres elektroniczny, oraz zakresy odpowiedzialności.
Artykuł  5

Obowiązki producentów

1.
Producent jest odpowiedzialny przed organem udzielającym homologacji za wszystkie aspekty procesu homologacji i za zapewnienie zgodności produkcji, niezależnie od tego, czy bezpośrednio uczestniczy on we wszystkich etapach wytwarzania pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego.
2.
W przypadku homologacji wielostopniowej każdy producent jest odpowiedzialny za homologację i zgodność produkcji układów, części i oddzielnych zespołów technicznych dodanych na etapie dokonywanej przez niego kompletacji pojazdu.

Producent zmieniający części lub układy, które zostały homologowane na wcześniejszych etapach, jest odpowiedzialny za homologację i zgodność produkcji tych części i układów.

3.
Do celów niniejszej dyrektywy producent ustanowiony poza Wspólnotą wyznacza przedstawiciela ustanowionego we Wspólnocie do reprezentowania go przed organem udzielającym homologacji.

ROZDZIAŁ  III

PROCEDURY HOMOLOGACJI TYPU WE

Artykuł  6

Procedury postępowania w przypadku homologacji typu WE pojazdów

1.
Producent może wybrać jedną z następujących procedur:

a) homologację typu krok po kroku;

b) jednostopniową homologację typu;

c) mieszaną homologację typu.

2.
Wniosek o udzielenie homologacji typu krok po kroku składa się z foldera informacyjnego zawierającego informacje wymagane zgodnie z załącznikiem III i kompletnego zestawu świadectw homologacji typu wymaganych zgodnie z każdym mającym zastosowanie aktem prawnym wymienionym w załączniku IV lub w załączniku XI. W przypadku homologacji typu układu lub oddzielnego zespołu technicznego, zgodnie z obowiązującymi aktami prawnymi, organ udzielający homologacji ma dostęp do pakietu informacyjnego, dopóki nie zostanie udzielona homologacja lub nie zostanie wydana odmowa jej udzielenia.
3.
Wniosek o udzielenie jednostopniowej homologacji typu składa się z foldera informacyjnego zawierającego odpowiednie informacje wymagane zgodnie z załącznikiem I, w związku z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV lub w załączniku XI oraz, w odpowiednich przypadkach, w części II załącznika III.
4.
W przypadku procedury mieszanej homologacji typu organ udzielający homologacji może zwolnić producenta z obowiązku sporządzania jednego lub kilku świadectw homologacji typu WE układów, pod warunkiem że do folderu informacyjnego zostały dołączone określone w załączniku I szczegółowe dane, wymagane do homologacji tych układów podczas fazy homologacji pojazdu, w którym to przypadku każde świadectwo homologacji typu WE, z którego organ zrezygnował, zastępuje się sprawozdaniem z badań.
5.
Bez uszczerbku dla ust. 2, 3 i 4, do celów homologacji wielostopniowej dostarcza się następujące informacje:

a) w pierwszym etapie te części folderu informacyjnego i świadectw homologacji typu WE wymagane dla pojazdu kompletnego, które są istotne dla stanu kompletacji pojazdu podstawowego;

b) w etapie drugim i kolejnych te części folderu informacyjnego i świadectw homologacji typu WE, które odpowiadają bieżącemu stanowi wytworzenia, wraz z kopią świadectwa homologacji typu WE pojazdu wydanego w poprzednim etapie wytworzenia; ponadto producent dostarcza szczegółowe dane dotyczące zmian i uzupełnień dokonanych przez niego w pojeździe.

Informacje wymienione w lit. a) i b) mogą zostać dostarczone zgodnie z procedurą mieszaną homologacji typu określoną w ust. 4.

6.
Producent składa wniosek do organu udzielającego homologacji. Dla konkretnego typu pojazdu można złożyć tylko jeden wniosek i tylko w jednym państwie członkowskim.

Dla każdego typu podlegającego homologacji składany jest odrębny wniosek.

7.
Organ udzielający homologacji może, podając uzasadnienie, wezwać producenta do dostarczenia wszelkich dodatkowych informacji niezbędnych do podjęcia decyzji w sprawie wymaganych badań lub do uproszczenia ich przeprowadzania.
8.
Producent udostępnia organowi udzielającemu homologacji tyle pojazdów, ile jest konieczne do umożliwienia satysfakcjonującego przeprowadzenia procedury homologacji typu.
Artykuł  7

Procedury postępowania w przypadku homologacji typu WE układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych

1.
Producent składa wniosek do organu udzielającego homologacji. W odniesieniu do konkretnego typu układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego można złożyć tylko jeden wniosek i tylko w jednym państwie członkowskim. Dla każdego typu podlegającego homologacji składany jest odrębny wniosek.
2.
Do wniosku dołącza się folder informacyjny, którego zawartość określona jest w oddzielnych dyrektywach lub rozporządzeniach.
3.
Organ udzielający homologacji może, podając uzasadnienie, wezwać producenta do dostarczenia wszelkich dodatkowych informacji niezbędnych do podjęcia decyzji w sprawie wymaganych badań lub do uproszczenia ich przeprowadzania.
4.
Producent udostępnia organowi udzielającemu homologacji tyle pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, ile zgodnie z odpowiednimi oddzielnymi dyrektywami lub rozporządzeniami jest koniecznych do przeprowadzenia wymaganych badań.

ROZDZIAŁ  IV

PRZEBIEG PROCEDUR HOMOLOGACJI TYPU WE

Artykuł  8

Przepisy ogólne

1.
Państwa członkowskie nie mogą udzielać homologacji typu WE bez uprzedniego sprawdzenia, czy odpowiednio i w sposób satysfakcjonujący przeprowadzono procedury, o których mowa w art. 12.
2.
Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE zgodnie z art. 9 i 10.
3.
Państwo członkowskie może odmówić udzielenia homologacji typu WE, jeśli stwierdzi, że typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego lub poważnie szkodzi środowisku naturalnemu lub zdrowiu publicznemu, nawet jeśli jest zgodny z wymaganymi przepisami. W tym przypadku przesyła natychmiast innym państwom członkowskim i Komisji szczegółową dokumentację wyjaśniającą powody swojej decyzji i zawierającą dowody potwierdzające jego ustalenia.
4.
Świadectwa homologacji typu WE są ponumerowane zgodnie z metodą określoną w załączniku VII.
5.
Organ udzielający homologacji wysyła w terminie 20 dni roboczych do organów udzielających homologacji w innych państwach członkowskich kopię świadectwa homologacji typu WE pojazdu wraz z załącznikami, dla każdego typu pojazdu, któremu udzielił homologacji. Wydruk można zastąpić plikiem elektronicznym.
6.
Organ udzielający homologacji informuje niezwłocznie organy udzielające homologacji innych państw członkowskich o każdej odmowie lub cofnięciu homologacji pojazdu, uzasadniając swoją decyzję.
7.
Organ udzielający homologacji wysyła co trzy miesiące do organów udzielających homologacji w innych państwach członkowskich wykaz homologacji typu WE układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, których udzielił, które zmienił, których udzielenia odmówił lub które cofnął w poprzedzającym okresie. Wykaz zawiera szczegółowe dane określone w załączniku XIV.
8.
Na prośbę innego państwa członkowskiego państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, wysyła w terminie 20 dni roboczych od otrzymania tej prośby kopię danego świadectwa homologacji typu WE wraz z załącznikami. Wydruk można zastąpić plikiem elektronicznym.
Artykuł  9

Szczególne przepisy dotyczące pojazdów

1.
Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE w odniesieniu do:

a) typu pojazdu, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiednich aktach prawnych, wymienionych w załączniku IV;

b) typu pojazdu specjalnego, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiednich aktach prawnych, wymienionych w załączniku XI.

Zastosowanie mają procedury określone w załączniku V.

2.
Państwa członkowskie udzielają wielostopniowej homologacji typu w odniesieniu do typów pojazdu niekompletnego lub skompletowanego, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiednich aktach prawnych, wymienionych w załączniku IV lub w załączniku XI, biorąc pod uwagę stan kompletacji pojazdu.

Zastosowanie mają procedury określone w załączniku XVII.

3.
W odniesieniu do każdego typu pojazdu organ udzielający homologacji:

a) uzupełnia wszystkie odpowiednie sekcje świadectwa homologacji typu WE, w tym dołączony do niego arkusz wyników badań, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku VIII;

b) sporządza lub weryfikuje spis treści pakietu informacyjnego;

c) niezwłocznie wydaje wnioskodawcy kompletne świadectwo wraz z załącznikami.

4.
W przypadku ograniczenia ważności świadectwa homologacji typu WE lub wyłączenia wymagań określonych przepisów aktów prawnych, zgodnie z art. 20 lub 22 lub załącznikiem XI, w świadectwie homologacji typu WE określa się te ograniczenia lub wyłączenia.
5.
Jeżeli szczegółowe dane w folderze informacyjnym określają przepisy dotyczące pojazdów specjalnych, określone w załączniku IX, informację o tych przepisach umieszcza się w świadectwie homologacji typu WE.
6.
W przypadku wyboru przez producenta procedury mieszanej homologacji typu organ udzielający homologacji uzupełnia w części III dokumentu informacyjnego, którego wzór zawarty jest w załączniku III, odniesienia do sprawozdań z określonych przez akty prawne badań, dla których nie jest dostępne świadectwo homologacji typu WE.
7.
W przypadku wyboru przez producenta procedury jednostopniowej homologacji typu organ udzielający homologacji sprorządza wykaz obowiązujących aktów prawnych według wzoru zawartego w dodatku do załącznika VI i załącza go do świadectwa homologacji typu WE.
Artykuł  10

Szczególne przepisy dotyczące układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych

1.
Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE w odniesieniu do układu, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiedniej oddzielnej dyrektywie lub rozporządzeniu wymienionym w załączniku IV lub w załączniku XI.
2.
Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE części lub oddzielnego zespołu technicznego w odniesieniu do części lub oddzielnego zespołu technicznego, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiedniej oddzielnej dyrektywie lub rozporządzeniu wymienionym w załączniku IV.
3.
Jeżeli homologacja typu układu w odniesieniu do pojazdu obejmuje części lub oddzielne zespoły techniczne, niezależnie od tego, czy są one przeznaczone do napraw, przeglądów lub konserwacji pojazdów, nie wymaga się dodatkowej homologacji części lub oddzielnego zespołu technicznego, chyba że przewiduje to odpowiedni akt prawny.
4.
Jeżeli część lub oddzielny zespół techniczny spełnia swoje funkcje lub ma szczególne cechy jedynie w połączeniu z innymi częściami pojazdu i z tego względu zgodność z jednym lub kilkoma wymaganiami może zostać zweryfikowana tylko wtedy, gdy część lub oddzielny zespół techniczny działa w połączeniu z tą inną częścią pojazdu, zakres homologacji typu WE części lub oddzielnego zespołu technicznego jest odpowiednio ograniczany. W takich przypadkach świadectwo homologacji WE określa wszelkie ograniczenia dotyczące stosowania i wskazuje specjalne warunki montażu. W przypadku gdy taka część lub oddzielny zespół techniczny jest montowana przez producenta, zgodność z wszelkimi ograniczeniami dotyczącymi stosowania lub warunkami montażu jest weryfikowana podczas homologowania pojazdu.
Artykuł  11

Badania wymagane dla homologacji typu WE

1.
Zgodność z przepisami technicznymi określonymi w niniejszej dyrektywie i w aktach prawnych określonych w załączniku IV wykazuje się poprzez odpowiednie badania przeprowadzane przez wyznaczone służby techniczne.

Procedury badań, specjalne wyposażenie i narzędzia niezbędne do przeprowadzania tych badań są określane w każdym z aktów prawnych.

2.
Wymagane badania przeprowadza się na pojazdach, częściach i oddzielnych zespołach technicznych, które są reprezentatywne dla typu, który podlega homologacji.

W porozumieniu z organem udzielającym homologacji producent może jednak wybrać pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny, który nie jest reprezentatywny dla typu podlegającego homologacji, ale ma kilka najbardziej niekorzystnych cech w odniesieniu do wymaganego poziomu osiągów. Podjęcie decyzji podczas procesu selekcji można wspomóc wirtualnymi metodami testowania.

3.
Na wniosek producenta, w odniesieniu do aktów prawnych wymienionych w załączniku XVI oraz w porozumieniu z organem udzielającym homologacji, można stosować wirtualne metody testowania jako alternatywę dla procedur badań, o których mowa w ust. 1.
4.
Warunki ogólne, które muszą spełniać wirtualne metody testowania, określa dodatek 1 do załącznika XVI.

Dodatek 2 do załącznika XVI określa dla każdego z aktów prawnych wymienionych w tym załączniku związane z tym aktem szczególne warunki badań i przepisy administracyjne.

5.
Wykaz aktów prawnych, dla których dopuszcza się wirtualne metody testowania, oraz związane z tymi aktami szczególne warunki i przepisy administracyjne są określane i aktualizowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
Artykuł  12

Zgodność produkcji

1.
Państwo członkowskie, które udziela homologacji typu WE, podejmuje niezbędne środki, zgodnie z załącznikiem X, w celu zweryfikowania, w zależności od potrzeby we współpracy z organami udzielającymi homologacji innych państw członkowskich, czy podjęto odpowiednie działania dla zapewnienia, że produkcja pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, w odpowiednim przypadku, odpowiada homologowanemu typowi.
2.
Państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, podejmuje niezbędne środki, zgodnie z załącznikiem X, w odniesieniu do homologacji, w celu zweryfikowania, w zależności od potrzeby we współpracy z organami udzielającymi homologacji innych państw członkowskich, czy działania, o których mowa w ust. 1, są wciąż odpowiednie i czy produkcja pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, w odpowiednim przypadku, nadal odpowiada homologowanemu typowi.

Weryfikacja służąca zapewnieniu, że produkty odpowiadają homologowanym typom, ogranicza się do procedur określonych w załączniku X i w aktach prawnych zawierających szczególne wymagania. W tym celu organ udzielający homologacji państwa członkowskiego, które udzieliło homologacji typu WE, może przeprowadzać wszelkie testy i badania określone w każdym z aktów prawnych wymienionych w załączniku IV lub załączniku XI na próbkach pobranych u producenta, w tym w zakładzie produkcyjnym.

3.
Państwo członkowskie, które udzielilo homologacji typu WE, przyjmuje niezbędne środki, włącznie z cofnięciem homologacji typu, aby zapewnić właściwe stosowanie procedury zgodności produkcji, w przypadku gdy stwierdzi, że działania, o których mowa w ust. 1, nie są stosowane, odbiegają znacznie od ustalonych działań i planów kontroli lub przestały być stosowane, mimo iż nie przerwano produkcji.

ROZDZIAŁ  V

ZMIANY DO HOMOLOGACJI TYPU WE

Artykuł  13

Przepisy ogólne

1.
Producent niezwłocznie informuje państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, o każdej zmianie szczegółowych danych zawartych w pakiecie informacyjnym. Zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału to państwo członkowskie podejmuje decyzję o dalszym sposobie postępowania. W stosownym przypadku państwo członkowskie może zdecydować, po konsultacji z producentem, o udzieleniu nowej homologacji typu WE.
2.
Wniosek o dokonanie zmiany homologacji typu WE jest składany wyłącznie w państwie członkowskim, które udzieliło pierwotnej homologacji typu WE.
3.
Państwo członkowskie informuje odpowiednio producenta, jeśli stwierdzi, że do celów dokonania zmiany niezbędne są nowe kontrole lub nowe badania. Procedury, o których mowa w art. 14 i 15, mają zastosowanie tylko po pomyślnym przeprowadzeniu wymaganych nowych kontroli lub nowych badań.
Artykuł  14

Szczególne przepisy dotyczące pojazdów

1.
Jeśli zmieniły się dane zawarte w pakiecie informacyjnym, zmiana zostaje określona jako "poprawka".

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawioną stronę pakietu informacyjnego, w zależności od potrzeby, oznaczając każdą poprawioną stronę w celu wyraźnego pokazania charakteru zmiany i daty ponownego wydania. Uznaje się, że wymóg ten spełnia skonsolidowana, zaktualizowana wersja pakietu informacyjnego, do której dołączony jest szczegółowy opis zmian.

2.
Poprawkę określa się jako "rozszerzenie", jeśli dodatkowo poza przepisami ust. 1:

a) wymagane są dalsze kontrole lub nowe badania;

b) uległa zmianie jakakolwiek informacja umieszczona na świadectwie homologacji typu WE z wyjątkiem załączników;

c) w życie wchodzą nowe wymagania na mocy jakichkolwiek aktów prawnych obowiązujących dla homologowanego typu pojazdu.

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawione świadectwo homologacji typu WE, opatrzone numerem rozszerzenia zgodnym z liczbą kolejnych już udzielonych rozszerzeń.

Świadectwo homologacji wskazuje wyraźnie przyczynę rozszerzenia oraz datę ponownego wydania.

3.
W przypadku wydania poprawionych stron lub skonsolidowanej, zaktualizowanej wersji zmieniany jest odpowiednio spis treści pakietu informacyjnego dołączony do świadectwa homologacji w celu wskazania daty ostatniego rozszerzenia lub poprawki, lub daty ostatniej konsolidacji zaktualizowanej wersji.
4.
Nie wymaga się zmian w homologacji typu pojazdu, jeśli nowe wymagania, o których mowa w ust. 2 lit. c), są z technicznego punktu widzenia nieistotne dla tego typu pojazdu lub dotyczą kategorii pojazdu innych niż kategoria, do której on należy.
Artykuł  15

Szczególne przepisy dotyczące układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych

1.
W przypadku zmiany szczegółowych danych zawartych w pakiecie informacyjnym zmiana jest określana jako "poprawka".

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawione strony pakietu informacyjnego, w zależności od potrzeby, oznaczając każdą poprawioną stronę w celu wyraźnego pokazania charakteru zmiany i daty ponownego wydania. Uznaje się, że wymóg ten spełnia skonsolidowana, zaktualizowana wersja pakietu informacyjnego, do której dołączony jest szczegółowy opis zmian.

2.
Poprawkę określa się jako "rozszerzenie", jeśli dodatkowo poza przepisami ust. 1:

a) wymagane są dalsze kontrole lub nowe badania;

b) uległa zmianie jakakolwiek informacja umieszczona na świadectwie homologacji typu WE z wyjątkiem załączników;

c) w życie wchodzą nowe wymagania na mocy aktów prawnych mających zastosowanie do homologowanego układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego.

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawione świadectwo homologacji typu WE opatrzone numerem rozszerzenia, zgodnym z liczbą kolejnych już udzielonych rozszerzeń. W przypadkach gdy konieczność zmiany wynika z zastosowania ust. 2 lit. c), aktualizuje się trzecią sekcję numeru homologacji.

Świadectwo homologacji wskazuje wyraźnie przyczynę rozszerzenia oraz datę ponownego wydania.

3.
W przypadku wydania poprawionych stron lub skonsolidowanej, zaktualizowanej wersji zmieniany jest odpowiednio spis treści pakietu informacyjnego dołączony do świadectwa homologacji w celu wskazania daty ostatniego rozszerzenia lub poprawki, lub daty ostatniej konsolidacji zaktualizowanej wersji.
Artykuł  16

Wydanie i powiadomienie o zmianach

1.
W przypadku rozszerzenia organ udzielający homologacji aktualizuje wszystkie odpowiednie sekcje świadectwa homologacji typu WE, jego załączniki oraz spis treści pakietu informacyjnego. Zaktualizowane świadectwo i jego załączniki niezwłocznie wydaje się wnioskodawcy.
2.
W przypadku poprawki poprawione dokumenty lub skonsolidowaną, zaktualizowaną wersję, w odpowiednim przypadku, w tym poprawiony spis treści pakietu informacyjnego, bez zbędnej zwłoki wydaje się wnioskodawcy.
3.
Organ udzielający homologacji powiadamia organ udzielający homologacji innego państwa członkowskiego o każdej zmianie wprowadzonej do homologacji typu WE, zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 8.

ROZDZIAŁ  VI

WAŻNOŚĆ HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

Artykuł  17

Utrata ważności

1.
Homologacja typu WE pojazdów traci ważność w następujących przypadkach:

a) nowe wymagania zawarte w akcie prawnym mającym zastosowanie do pojazdu, któremu udzielono homologacji, stały się obowiązkowe do celów rejestracji, sprzedaży lub dopuszczenia do ruchu nowych pojazdów, przy czym nie ma możliwości odpowiedniej aktualizacji homologacji;

b) nastąpiło definitywne, dobrowolne wstrzymanie produkcji pojazdu, którego dotyczy homologacja;

c) zgodnie ze szczególnym ograniczeniem upłynął okres ważności homologacji.

2.
W przypadku gdy jeden z wariantów w ramach typu lub jedna z wersji w ramach wariantu traci ważność, homologacja typu WE dla danego pojazdu traci ważność wyłącznie w takim zakresie, w jakim dotyczy danego wariantu lub wersji.
3.
W przypadku definitywnego zaprzestania produkcji określonego typu pojazdu producent powiadamia organ, który udzielił homologacji typu WE dla tego pojazdu. Po otrzymaniu takiego powiadomienia organ ten informuje o tym organy udzielające homologacji innych państw członkowskich w terminie 20 dni roboczych.

Artykuł 27 ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zaprzestania produkcji w okolicznościach, o których mowa w lit. a) ust. 1 niniejszego artykułu.

4.
Bez uszczerbku dla ust. 3, w przypadkach gdy zbliża się termin utraty ważności homologacji typu WE pojazdu, producent powiadamia organ, który udzielił homologacji typu WE.

Organ udzielający homologacji niezwłocznie przekazuje wszelkie istotne informacje organom udzielającym homologacji innych państw członkowskich, aby umożliwić, w odpowiednich przypadkach, zastosowanie art. 27. Informacje te zawierają w szczególności datę produkcji oraz numer identyfikacyjny ostatniego wyprodukowanego pojazdu.

ROZDZIAŁ  VII

CERTYFIKAT ZGODNOŚCI I OZNAKOWANIE

Artykuł  18

Certyfikat zgodności

1.
Producent, w ramach swych uprawnień jako posiadacz homologacji typu WE pojazdu, przedstawia certyfikat zgodności, który towarzyszy każdemu pojazdowi, kompletnemu, skompletowanemu lub niekompletnemu, wyprodukowanemu zgodnie z homologowanym typem pojazdu.

W przypadku pojazdu niekompletnego lub skompletowanego producent wypełnia tylko te punkty na stronie 2 certyfikatu zgodności, które zostały dodane lub zmienione na bieżącym etapie procesu homologacji, oraz, w stosownym przypadku, dołącza do tego certyfikatu wszystkie certyfikaty zgodności wydane na poprzednim etapie.

2.
Certyfikat zgodności jest sporządzany w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Każde państwo członkowskie może zażądać przetłumaczenia certyfikatu zgodności na swój język lub języki.
3.
Certyfikat zgodności jest zabezpieczany przed sfałszowaniem. W tym celu stosowany papier jest zabezpieczany za pomocą kolorowej grafiki lub znaku wodnego w formie znaku identyfikacyjnego producenta.
4.
Certyfikat zgodności wypełnia się w całości i nie zawiera on ograniczeń w zakresie wykorzystania pojazdu innych niż te przewidziane w akcie prawnym.
5.
Certyfikat zgodności, określony w załączniku IX część I, dla pojazdów, w odniesieniu do których udzielono homologacji zgodnie z art. 20 ust. 2, zawiera w tytule określenie "Dla pojazdów kompletnych/skompletowanych, którym udzielono homologacji typu zgodnie z art. 20 (homologacja tymczasowa)".
6.
Certyfikat zgodności, określony w załączniku IX część I, dla pojazdów, w odniesieniu do których udzielono homologacji typu zgodnie z art. 22, zawiera w tytule określenie "Dla pojazdów kompletnych/skompletowanych(1), którym udzielono homologacji typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach", a obok tego określenia rok produkcji wraz z numerem porządkowym, od 1 do liczby wskazanej w tabeli zawartej w załączniku XII, określającym miejsce tego pojazdu w ramach produkcji przyznanej dla tego roku, w odniesieniu do każdego roku produkcji.
7.
Bez uszczerbku dla ust. 1, producent może drogą elektroniczną przekazać organowi rejestrującemu państwa członkowskiego dane lub informacje zawarte w certyfikacie zgodności.
8.
Duplikat certyfikatu zgodności może zostać wydany wyłącznie przez producenta. Wyraz "duplikat" musi być wyraźnie widoczny na pierwszej stronie każdego duplikatu certyfikatu.
Artykuł  19

Znak homologacji typu WE

1.
Producent części lub oddzielnego zespołu technicznego, niezależnie od tego, czy stanowią one część układu, umieszcza na każdej części lub zespole wyprodukowanym zgodnie z homologacją typu znak homologacji typu WE, wymagany przez stosowną oddzielną dyrektywę lub stosowne oddzielne rozporządzenie.
2.
Jeżeli nie wymaga się umieszczenia znaku homologacji typu WE, producent umieszcza przynajmniej swoją nazwę lub znak handlowy oraz numer typu lub numer identyfikacyjny.
3.
Znak homologacji typu WE jest zgodny z dodatkiem do załącznika VII.

ROZDZIAŁ  VIII

NOWE TECHNOLOGIE LUB KONCEPCJE NIEZGODNE Z ODDZIELNYMI DYREKTYWAMI

Artykuł  20

Wyłączenia dla nowych technologii lub koncepcji

1.
Na wniosek producenta państwa członkowskie mogą udzielić homologacji typu WE w odniesieniu do typu układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, w których zastosowane są technologie lub koncepcje niezgodne z jednym lub kilkoma aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV część I, pod warunkiem że Komisja udzieli zezwolenia zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
2.
W oczekiwaniu na decyzję w sprawie udzielenia zezwolenia państwo członkowskie może udzielić homologacji tymczasowej, ważnej wyłącznie na jego terytorium, w odniesieniu do typu pojazdu objętego wnioskowanym wyłączeniem, pod warunkiem że niezwłocznie poinformuje o tym Komisję i inne państwa członkowskie, przekazując im dokumentację zawierającą następujące informacje:

a) przyczyny, dla których zastosowanie danych technologii lub koncepcji powoduje niezgodność danego układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego z wymaganiami;

b) opis problematycznych zagadnień w zakresie bezpieczeństwa i ochrony środowiska oraz podjętych środków;

c) opis badań, wraz z wynikami, pokazujących, że w porównaniu z wymaganiami, w odniesieniu do których wystąpiono o wyłączenie, zapewniono co najmniej równoważny poziom bezpieczeństwa i ochrony środowiska.

3.
Pozostałe państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uznawaniu na swoim terytorium homologacji tymczasowej, o której mowa w ust. 2.
4.
Komisja podejmuje decyzję, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2, o zezwoleniu państwu członkowskiemu na udzielenie homologacji typu WE w odniesieniu do danego typu pojazdu.

W stosownych przypadkach decyzja może także określać, czy jej ważność podlega jakimkolwiek ograniczeniom, takim jak ograniczenie okresu ważności. Okres ważności homologacji nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

W przypadku odmowy wydania zezwolenia przez Komisję państwo członkowskie niezwłocznie informuje posiadacza tymczasowej homologacji typu, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, że homologacja tymczasowa zostanie cofnięta po upływie 6 miesięcy od daty wydania decyzji Komisji. W państwach członkowskich, które uznały homologację tymczasową, zezwala się na rejestrację, sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu pojazdów wyprodukowanych zgodnie z homologacją tymczasową przed jej cofnięciem.

5.
Artykułu tego nie stosuje się w przypadkach gdy układ, część lub oddzielny zespół techniczny jest zgodny z regulaminem EKG ONZ, do którego przystąpiła Wspólnota.
Artykuł  21

Wymagane działania

1.
Jeżeli Komisja uznaje, że istnieją podstawy do przyznania wyłączenia zgodnie z art. 20, niezwłocznie podejmuje niezbędne kroki w celu dostosowania oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń do zmian technologicznych, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.

Jeżeli wyłączenie zgodnie z art. 20 odnosi się do regulaminu EKG ONZ, Komisja proponuje zmianę odpowiedniego regulaminu EKG ONZ zgodnie z procedurą mającą zastosowanie na mocy zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

2.
Po wprowadzeniu zmian w stosownych aktach prawnych niezwłocznie uchyla się wszelkie ograniczenia związane z wyłączeniem.

Jeżeli nie podjęto niezbędnych kroków w celu dostosowania aktów prawnych, można przedłużyć ważność wyłączenia, na wniosek państwa członkowskiego, które udzieliło homologacji na mocy innej decyzji przyjętej zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.

ROZDZIAŁ  IX

POJAZDY PRODUKOWANE W MAŁYCH SERIACH

Artykuł  22

Homologacja typu WE w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach

1.
Na wniosek producenta oraz w granicach ilościowych określonych w załączniku XII część A sekcja 1 państwa członkowskie udzielają, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 6 ust. 4, homologacji typu WE w odniesieniu do typów pojazdów, które spełniają przynajmniej wymagania określone w załączniku IV część I dodatek.
2.
Ustęp 1 nie ma zastosowania do pojazdów specjalnych.
3.
Świadectwa homologacji typu WE są ponumerowane zgodnie z załącznikiem VII.
Artykuł  23

Krajowa homologacja typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach

1.
W przypadku pojazdów wyprodukowanych w granicach ilościowych określonych w załączniku XII część A sekcja 2 państwa członkowskie mogą uchylić jeden lub kilka przepisów jednego lub kilku aktów prawnych wymienionych w załączniku IV lub załączniku XI, pod warunkiem że ustanowią stosowne wymagania alternatywne.

"Wymagania alternatywne" oznaczają przepisy administracyjne lub wymagania techniczne, które mają na celu zapewnienie poziomu bezpieczeństwa drogowego i ochrony środowiska równoważnego w najwyższym możliwym do realizacji zakresie poziomom przewidzianym w przepisach, odpowiednio, załącznika IV lub załącznika XI.

2.
W przypadku pojazdów, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wyłączyć stosowanie jednego lub kilku przepisów niniejszej dyrektywy.
3.
Stosowanie przepisów, o których mowa w ust. 1 i 2, wyłącza się wyłącznie w przypadkach, gdy państwo członkowskie ma ku temu uzasadnione powody.
4.
Do celów homologacji typu pojazdów na mocy niniejszego artykułu państwa członkowskie uznają układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, w odniesieniu do których udzielono homologacji typu zgodnie z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV.
5.
Świadectwo homologacji typu określa charakter wyłączeń przyznanych zgodnie z ust. 1 i 2.

Na świadectwie homologacji typu, którego wzór jest określony w załączniku VI, nie umieszcza się nagłówka "Świadectwo homologacji typu WE pojazdu". Świadectwa homologacji są jednak ponumerowane zgodnie z załącznikiem VII.

6.
Homologacja typu jest ważna na terytorium państwa członkowskiego, które jej udzieliło. Na wniosek producenta organ udzielający homologacji wysyła listem poleconym lub drogą elektroniczną do organów udzielających homologacji państwa członkowskiego wyznaczonych przez producenta kopię świadectwa homologacji typu wraz z załącznikami.

W ciągu 60 dni od otrzymania tych dokumentów takie państwo członkowskie podejmuje decyzję, czy uznaje homologację typu. Oficjalnie informuje ono o podjętej decyzji organ udzielający homologacji, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Państwo członkowskie nie odrzuca homologacji, chyba że ma uzasadnione powody, by uważać, że przepisy techniczne, zgodnie z którymi danemu pojazdowi udzielono homologacji, nie są równoważne przepisom obowiązującym w tym państwie.

7.
Na wniosek wnioskodawcy, który pragnie pojazd sprzedać, zarejestrować lub uzyskać jego dopuszczenie do ruchu w innym państwie członkowskim, państwo członkowskie, które udzieliło homologacji, dostarcza wnioskodawcy kopię świadectwa homologacji typu wraz z pakietem informacyjnym.

Państwo członkowskie zezwala na sprzedaż, rejestrację lub dopuszczenie tego pojazdu do ruchu, chyba że ma uzasadnione powody, by uważać, że przepisy techniczne, zgodnie z którymi udzielono homologacji w odniesieniu do danego pojazdu, nie są równoważne przepisom obowiązującym w tym państwie.

ROZDZIAŁ  X

DOPUSZCZENIE INDYWIDUALNE

Artykuł  24

Dopuszczenie indywidualne

1.
Państwa członkowskie mogą zwolnić określony pojazd, niezależnie od tego, czy jest to jedyny egzemplarz pojazdu, z obowiązku spełniania wymagań jednego lub kilku przepisów niniejszej dyrektywy lub jednego lub kilku aktów prawnych wymienionych w załączniku IV lub w załączniku XI, pod warunkiem że zastosują wymagania alternatywne.

Stosowanie przepisów, o których mowa w akapicie pierwszym, wyłącza się jedynie w przypadkach, gdy państwo członkowskie ma ku temu uzasadnione powody.

"Wymagania alternatywne" oznaczają przepisy administracyjne lub wymagania techniczne, które mają na celu zapewnienie poziomu bezpieczeństwa drogowego i ochrony środowiska, równoważnego w najwyższym możliwym do realizacji zakresie poziomom przewidzianym w przepisach, odpowiednio, załącznika IV lub załącznika XI.

2 Państwa członkowskie nie przeprowadzają badań niszczących. Przy ustalaniu zgodności z wymaganiami alternatywnymi wykorzystują wszelkie stosowne informacje dostarczone przez wnioskodawcę.

3.
Państwa członkowskie uznają homologację typu WE w odniesieniu do wszelkich układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych zamiast wymagań alternatywnych.
4.
Wniosek o dopuszczenie indywidualne składa producent, właściciel pojazdu lub osoba działająca w ich imieniu, pod warunkiem że osoba taka ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty.
5.
Państwo członkowskie udziela dopuszczenia indywidualnego, jeżeli pojazd jest zgodny z opisem załączonym do wniosku i spełnia mające zastosowanie wymagania techniczne oraz bez zbędnej zwłoki wydaje świadectwo dopuszczenia indywidualnego.

Format świadectwa dopuszczenia indywidualnego jest taki sam jak wzoru świadectwa homologacji typu WE przedstawionego w załączniku VI i zawiera przynajmniej informacje niezbędne do wypełnienia wniosku o rejestrację przewidzianego w dyrektywie Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów(11). Na świadectwach dopuszczenia indywidualnego nie umieszcza się nagłówka "Homologacja WE pojazdu".

Na świadectwie dopuszczenia indywidualnego umieszcza się numer identyfikacyjny danego pojazdu.

6.
Dopuszczenie indywidualne jest ważne wyłącznie na terytorium państwa członkowskiego, które udzieliło dopuszczenia.

Jeżeli wnioskodawca pragnie pojazd sprzedać, zarejestrować lub dopuścić do ruchu w innym państwie członkowskim pojazd, któremu udzielono dopuszczenia indywidualnego, państwo członkowskie, które udzieliło dopuszczenia, dostarcza wnioskodawcy na jego wniosek oświadczenie dotyczące przepisów technicznych, na podstawie których pojazdowi udzielono dopuszczenia.

Państwo członkowskie zezwala na sprzedaż, rejestrację lub dopuszczenie do ruchu pojazdu, któremu inne państwo członkowskie udzieliło dopuszczenia indywidualnego zgodnie z przepisami niniejszego artykułu, chyba że ma uzasadnione powody, by uważać, że przepisy techniczne, zgodnie z którymi danemu pojazdowi udzielono dopuszczenia, nie są równoważne przepisom obowiązującym w tym państwie.

7.
Na wniosek producenta lub właściciela pojazdu państwa członkowskie udzielają dopuszczenia indywidualnego w odniesieniu do pojazdu zgodnego z przepisami niniejszej dyrektywy oraz z aktami prawnymi wymienionymi, odpowiednio, w załączniku IV lub w załączniku XI.

W takim przypadku państwa członkowskie uznają dopuszczenie indywidualne i zezwalają na sprzedaż, rejestrację i dopuszczenie pojazdu do ruchu.

8.
Przepisy niniejszego artykułu mogą być stosowane do pojazdów, którym udzielono homologacji typu zgodnie z niniejszą dyrektywą i które zostały zmodyfikowane przed ich pierwszą rejestracją lub dopuszczeniem do ruchu.
Artykuł  25

Przepisy szczególne

1.
Procedura przewidziana w art. 24 może mieć zastosowanie do określonego pojazdu podczas kolejnych etapów jego kompletacji zgodnie z procedurą wieloetapowej homologacji typu.
2.
Procedura przewidziana w art. 24 nie może zastąpić etapu pośredniego w zwykłej kolejności stosowanej w ramach procedury wieloetapowej homologacji typu i nie może mieć zastosowania w celu otrzymania homologacji pojazdu w ramach procedury jednostopniowej.

ROZDZIAŁ  XI

REJESTRACJA, SPRZEDAŻ I DOPUSZCZENIE DO RUCHU

Artykuł  26

Rejestracja, sprzedaż i dopuszczenie do ruchu pojazdów

1.
Bez uszczerbku dla przepisów art. 29 i 30, państwa członkowskie dokonują rejestracji i zezwalają na sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu pojazdów, wyłącznie gdy pojazdy te mają ważny certyfikat zgodności wydany zgodnie z art. 18.

Państwa członkowskie zezwalają na sprzedaż pojazdów niekompletnych, ale mogą odmówić ich stałej rejestracji i dopuszczenia do ruchu, dopóki nie zostaną skompletowane.

2.
Pojazdy, które wyłączono z wymagania dotyczącego certyfikatu zgodności, mogą zostać zarejestrowane, sprzedane lub dopuszczone do ruchu wyłącznie wtedy, gdy spełniają odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy.
3.
W odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach liczba pojazdów zarejestrowanych, sprzedanych lub dopuszczonych do ruchu w ciągu jednego roku nie może przekraczać liczby jednostek określonej w załączniku XII część A.
Artykuł  27

Rejestracja, sprzedaż i dopuszczenie do ruchu pojazdów z końcowej partii produkcji

1.
W granicach określonych w załączniku XII sekcja B i w ograniczonym okresie państwa członkowskie mogą dokonywać rejestracji i zezwalać na sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu pojazdów zgodnych z typem pojazdu, którego homologacja typu WE utraciła ważność.

Akapit pierwszy ma zastosowanie wyłącznie do pojazdów znajdujących się na terytorium Wspólnoty, które zostały objęte ważną homologacją typu WE w chwili produkcji, ale które nie zostały zarejestrowane lub dopuszczone do ruchu, zanim ta homologacja typu WE utraciła ważność.

2.
Z możliwości zawartej w ust. 1 można korzystać w przypadku pojazdów kompletnych w okresie dwunastu miesięcy od dnia wygaśnięcia homologacji typu WE oraz, w przypadku pojazdów skompletowanych, w okresie osiemnastu miesięcy od tego dnia.
3.
Producent, który pragnie skorzystać z postanowień ust. 1, przedkłada wniosek właściwym organom każdego zainteresowanego państwa członkowskiego przed dopuszczeniem danych pojazdów do ruchu. Wniosek musi zawierać wszelkie powody natury technicznej lub ekonomicznej, które stoją na przeszkodzie, by pojazdy te spełniały nowe wymagania techniczne.

Zainteresowane państwa członkowskie podejmują decyzję, w terminie trzech miesięcy od otrzymania takiego wniosku, czy udzielić zezwolenia na rejestrację takich pojazdów na ich terytorium i jakiej liczby pojazdów ma to zezwolenie dotyczyć.

4.
Ustępy 1, 2 i 3 stosuje się odpowiednio do pojazdów, które zostały objęte krajową homologacją typu, ale nie zostały zarejestrowane lub dopuszczone do ruchu, zanim homologacja ta utraciła ważność, w zastosowaniu art. 45 w związku z obowiązkowym wykonaniem procedury homologacji typu WE.
5.
Państwa członkowskie stosują odpowiednie środki, aby zapewnić, że liczba pojazdów, które można zarejestrować lub dopuścić do ruchu w ramach procedury określonej w niniejszym artykule, jest skutecznie monitorowana.
Artykuł  28

Sprzedaż i dopuszczenie do użycia części i oddzielnych zespołów technicznych

1.
Państwa członkowskie zezwalają na sprzedaż lub dopuszczenie do użycia części lub oddzielnych zespołów technicznych wyłącznie wtedy, gdy spełniają one wymagania stosownych aktów prawnych i gdy są odpowiednio oznakowane zgodnie z art. 19.
2.
Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku części lub oddzielnych zespołów technicznych, które zostały skonstruowane lub zaprojektowane specjalnie dla nowych pojazdów nieobjętych niniejszą dyrektywą.
3.
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż i dopuszczenie do użycia części lub oddzielnych zespołów technicznych, które zostały wyłączone z jednego lub więcej przepisów aktu prawnego w zastosowaniu art. 20 lub które są przeznaczone do zamontowania w pojazdach objętych homologacjami udzielonymi na mocy art. 22, 23 lub 24, dotyczącymi tych części lub oddzielnych zespołów technicznych.
4.
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 oraz o ile w akcie prawnym nie przewidziano inaczej, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż oraz dopuszczenie do użycia części lub oddzielnych zespołów technicznych, które są przeznaczone do zamontowania w pojazdach, od których w dniu ich dopuszczenia do użycia nie wymagano homologacji typu WE na podstawie niniejszej dyrektywy lub dyrektywy 70/156/EWG.

ROZDZIAŁ  XII

KLAUZULE OCHRONNE

Artykuł  29

Pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne zgodne z niniejszą dyrektywą

1.
Jeżeli państwo członkowskie stwierdza, że nowe pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego lub poważnie szkodzą środowisku lub zdrowiu publicznemu, mimo że spełniają stosowne wymagania lub są właściwie oznakowane, wówczas państwo to może, maksymalnie przez okres sześciu miesięcy, odmawiać rejestracji takich pojazdów lub zabronić sprzedaży lub dopuszczenia do użycia na swoim terytorium takich pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych.

W takich przypadkach zainteresowane państwa członkowskie natychmiast powiadamiają producenta, inne państwa członkowskie i Komisję, podając przyczyny swojej decyzji, a w szczególności informację, czy wynika ona z:

– braków w stosownych aktach prawnych, czy

– nieprawidłowego stosowania odpowiednich wymagań.

2.
W celu przygotowania decyzji Komisja jak najszybciej przeprowadza konsultacje z zainteresowanymi stronami, w szczególności z organem, który udzielił homologacji.
3.
Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, wynikają z braków w stosownych aktach prawnych, Komisja proponuje odpowiednie środki:

– w przypadku oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń Komisja proponuje zmiany, które przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2;

– w przypadku regulaminów EKG ONZ Komisja przygotowuje projekt niezbędnych zmian do odpowiednich regulaminów EKG ONZ zgodnie z procedurą mającą zastosowanie na mocy zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

4.
Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, wynikają z nieprawidłowego stosowania właściwych wymagań, Komisja przyjmuje odpowiednie środki, aby zapewnić, że takie wymagania zostaną spełnione.
Artykuł  30

Pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne niezgodne z homologowanym typem

1.
Jeżeli państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, stwierdza, że nowe pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy certyfikat zgodności lub które mają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym przez nie typem, przyjmuje niezbędne środki, włącznie z cofnięciem homologacji typu, w celu zapewnienia, że znajdujące się w produkcji pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, w stosownym przypadku, ponownie uzyskały zgodność z homologowanym typem. O przyjętych środkach organ udzielający homologacji tego państwa członkowskiego informuje organy udzielające homologacji innych państw członkowskich.
2.
Do celów ust. 1 różnice w danych zawartych w świadectwie homologacji typu WE lub pakiecie informacyjnym uznaje się za brak zgodności z homologowanym typem.

Pojazd nie jest uznawany za odbiegający od homologowanego typu, jeżeli tolerancje są dozwolone w stosownym akcie prawnym i jeżeli są przestrzegane.

3.
Jeżeli państwo członkowskie wykaże, że nowe pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy certyfikat zgodności lub które mają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym typem, może wnioskować, aby państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, zweryfikowało, czy znajdujące się w produkcji pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne są nadal zgodne z homologowanym typem. Po otrzymaniu takiego wniosku dane państwo członkowskie jak najszybciej podejmuje wymagane działanie, w każdym przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku.
4.
Organ udzielający homologacji występuje do państwa członkowskiego, które udzieliło homologacji typu układu, części, oddzielnego zespołu technicznego lub niekompletnego pojazdu, aby podjęło niezbędne działanie w celu zapewnienia ponownego uzyskania zgodności z homologowanym typem pojazdów będących w produkcji w następujących sytuacjach:

a) w przypadku homologacji typu WE pojazdu, jeżeli niezgodność pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego;

b) w przypadku wielostopniowej homologacja typu, jeżeli niezgodność skompletowanego pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, będącego częścią pojazdu niekompletnego lub samym pojazdem niekompletnym.

Po otrzymaniu takiego wniosku dane państwo członkowskie podejmuje jak najszybciej wymagane działanie, w każdym przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku, w razie potrzeby z udziałem wnioskującego państwa członkowskiego. Jeżeli zostaje ustalony brak zgodności, organ państwa członkowskiego, który udzielił homologacji typu WE układowi, części lub oddzielnemu zespołowi technicznemu lub pojazdowi niekompletnemu, przyjmuje środki określone w ust. 1.

5.
Organy udzielające homologacji informują się wzajemnie o wszelkich cofnięciach homologacji typu WE oraz o przyczynach takich decyzji w terminie 20 dni roboczych od ich wydania.
6.
Jeżeli państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, kwestionuje zgłoszony mu brak zgodności, zainteresowane państwo członkowskie stara się rozstrzygnąć spór. Komisja jest informowana i, w stosownych przypadkach, prowadzi odpowiednie konsultacje w celu osiągnięcia porozumienia.
Artykuł  31

Części i wyposażenie, które stwarzają znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania istotnych układów

1.
Państwa członkowskie zapobiegają sprzedaży, przeznaczaniu do sprzedaży lub dopuszczeniu do ruchu części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, chyba że organ udzielający homologacji zezwolił na to zgodnie z ust. 4-6. Wykaz takich części i wyposażenia jest określony w załączniku XIII i został sporządzony zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2, uwzględniając dostępne informacje na temat:

– powagi zagrożenia dla bezpieczeństwa i oddziaływania na środowisko pojazdów, w których zamontowano rozpatrywane części i wyposażenie, oraz

– wpływu na konsumentów i producentów na rynku wtórnym, jaki miałby ewentualny wymóg wydania zezwolenia na części i wyposażenie na mocy niniejszego artykułu.

2.
Ustęp 1 nie ma zastosowania do oryginalnych części i wyposażenia oraz do części lub wyposażenia, któremu udzielono homologacji zgodnie z przepisami jednego z aktów prawnych, których wykaz zamieszczono w załączniku IV, oprócz przypadku gdy homologacja odnosi się do aspektów nieobjętych ust. 1. Przepisy służące określeniu takich części i wyposażenia po wprowadzeniu na rynek mogą, w stosownych przypadkach, zostać przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
3.
Wykaz, o którym mowa w ust. 1, może zostać zaktualizowany, a, w niezbędnym zakresie, wzór i system numeracji zaświadczeń, o którym mowa w ust. 4, jak również aspekty związane z procedurą, wymagania, oznaczanie, pakowanie i odpowiednie testy są ustalane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2. Wymagania mogą opierać się na aktach prawnych, których wykaz znajduje się w załączniku IV, i obejmować porównanie części lub wyposażenia z osiągami oryginalnego pojazdu lub, odpowiednio, jakichkolwiek jego części. W tych przypadkach wymagania muszą gwarantować, że części lub wyposażenie nie zakłóca funkcjonowania układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko.
4.
Do celów ust. 1 producent części lub wyposażenia przedkłada organowi udzielającemu homologacji sprawozdanie z badań sporządzone przez wyznaczoną służbę techniczną, która zaświadcza, że części lub wyposażenie, których ma dotyczyć zezwolenie, spełniają wymagania, o których mowa w ust. 3. Producent może złożyć tylko jeden wniosek na jeden typ części tylko jednemu organowi udzielającemu homologacji.

Wniosek zawiera szczegółowe dane dotyczące producenta części lub wyposażenia, typ, numer identyfikacyjny i numery częściowe części lub wyposażenia, którego ma dotyczyć zezwolenie, jak również nazwę producenta pojazdu, typ pojazdu i, w stosownych przypadkach, rok produkcji lub wszelkie inne informacje pozwalające na identyfikację pojazdu, w którym zamierza się zamontować te części lub wyposażenie.

Jeśli organ udzielający homologacji stwierdzi, uwzględniając sprawozdanie z badań i inne dowody, że dane części lub wyposażenie spełniają wymagania, o których mowa w ust. 3, bezzwłocznie wydaje producentowi zaświadczenie. Zaświadczenie stanowi zezwolenie na sprzedaż, przeznaczenie do sprzedaży lub zamontowanie części lub wyposażenia w pojazdach we Wspólnocie na mocy ust. 6 akapit drugi.

5.
Producent bezzwłocznie powiadamia organ udzielający homologacji, który wydał zaświadczenie, o wszelkich zmianach mających wpływ na zmianę warunków, w których go wydano. Organ udzielający homologacji podejmuje decyzję, czy należy dokonać przeglądu zaświadczenia, czy ponownie je wydać oraz czy niezbędne są nowe badania.

Producent jest odpowiedzialny za zapewnienie, że części oraz wyposażenie są i będą produkowane zgodnie z warunkami, na których wydano zaświadczenie.

6.
Przed wydaniem jakiegokolwiek zezwolenia organ udzielający homologacji weryfikuje, czy istnieją zadowalające warunki i procedury mające na celu skuteczną kontrolę zgodności produkcji.

W przypadku gdy organ udzielający homologacji stwierdzi, że warunki wydania zezwolenia nie są już spełniane, zwraca się do producenta o przyjęcie niezbędnych środków w celu zapewnienia, aby części lub wyposażenie ponownie spełniały te warunki. W razie konieczności cofa zezwolenie.

7.
Każdy przypadek braku porozumienia między państwami członkowskimi w związku z zezwoleniami, o których mowa w ust. 4, jest zgłaszany Komisji. Po konsultacji z państwami członkowskimi przyjmuje ona odpowiednie środki, w tym w razie konieczności wniosek o cofnięcie zezwolenia.
8.
Niniejszy artykuł nie ma zastosowania przed sporządzeniem wykazu, o którym mowa w ust. 1. W odniesieniu do każdej pozycji lub grupy pozycji w tym wykazie ustalany jest okres przejściowy, w czasie którego zawieszony jest zakaz, o którym mowa w ust. 1, tak aby pozwolić producentowi części lub wyposażenia na złożenie wniosku o zezwolenie i jego otrzymanie. W stosownych przypadkach w tym samym czasie można ustalić datę wyłączenia ze stosowania niniejszego artykułu części i wyposażenia zaprojektowanego do pojazdów, którym udzielono homologacji przed tą datą.
9.
Państwa członkowskie mogą utrzymać krajowe przepisy dotyczące części i wyposażenia, które mogą zakłócić prawidłowe funkcjonowanie układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, dopóki nie zostanie podjęta decyzja o włączeniu określonej części lub elementu wyposażenia do wykazu, o którym mowa w ust. 1.

Przepisy krajowe dotyczące tych części lub wyposażenia przestają obowiązywać w momencie podjęcia pozytywnej lub negatywnej decyzji w tym względzie.

Artykuł  32

Wycofywanie pojazdów

1.
Jeżeli producent, któremu udzielono homologacji typu WE pojazdu, w zastosowaniu przepisów aktu prawnego lub dyrektywy 2001/95/WE musi dokonać wycofania pojazdów już sprzedanych, zarejestrowanych lub dopuszczonych do użycia, ponieważ jeden lub więcej układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych zamontowanych w pojeździe, niezależnie od tego, czy uzyskały właściwą homologację zgodnie z niniejszą dyrektywą czy nie, stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, zdrowia publicznego lub ochrony środowiska, natychmiast informuje o tym organ, który udzielił pojazdowi homologacji.
2.
Producent proponuje organowi udzielającemu homologacji zestaw odpowiednich środków odwoławczych w celu neutralizacji zagrożenia, o którym mowa w ust. 1. Organ udzielający homologacji bezzwłocznie informuje organy innych państw członkowskich o proponowanych środkach.

Właściwe organy zapewniają, że środki te są na ich terytoriach wprowadzone w życie w sposób skuteczny.

3.
Jeżeli zainteresowane organy uznają, że środki te są niewystarczające lub że ich wprowadzanie w życie nie nastąpiło wystarczająco szybko, powiadamiają o tym bezzwłocznie organ udzielający homologacji typu WE pojazdu.

Organ udzielający homologacji powiadamia następnie producenta. Jeśli organ udzielający homologacji typu WE nie jest zadowolony ze środków przyjętych przez producenta, przyjmuje wszelkie wymagane środki zaradcze, w tym decyzję o cofnięciu homologacji typu WE pojazdu, w przypadku gdy producent nie zaproponuje i nie wprowadzi w życie skutecznych środków naprawczych. W przypadku cofnięcia homologacji typu WE pojazdu zainteresowany organ udzielający homologacji powiadamia o tym producenta, organy udzielające homologacji pozostałych państw członkowskich i Komisję za pomocą listu poleconego lub odpowiednich środków elektronicznych w terminie 20 dni roboczych.

4.
Niniejszy artykuł ma zastosowanie także do części, które na mocy aktu prawnego nie są przedmiotem żadnego wymagania.
Artykuł  33

Powiadamianie o decyzjach i dostępnych środkach odwoławczych

Wszystkie decyzje podjęte zgodnie z przepisami przyjętymi w wykonaniu niniejszej dyrektywy i decyzje odmawiające udzielenia lub cofające homologacje typu WE lub odmawiające rejestracji bądź zabraniające sprzedaży szczegółowo podają przyczyny ich podjęcia.

Wszelkie takie decyzje są przekazywane zainteresowanej stronie, która w tym samym czasie jest informowana o przysługujących jej, na mocy obowiązujących w zainteresowanych państwach członkowskich przepisów, środkach odwoławczych oraz o terminach korzystania z nich.

ROZDZIAŁ  XIII

PRZEPISY MIĘDZYNARODOWE

Artykuł  34

Regulaminy EKG ONZ wymagane przy homologacji typu WE

1.
Regulaminy EKG ONZ, które przyjęła Wspólnota i które są wyszczególnione w załączniku IV część I i w załączniku XI, są częścią homologacji typu WE na tych samych warunkach co oddzielne dyrektywy i rozporządzenia. Mają zastosowanie do tych kategorii pojazdów, które są wymienione w stosownych kolumnach tabeli znajdującej się w załączniku IV część I i w załączniku XI.
2.
Jeżeli Wspólnota podejmie decyzję o obowiązkowym stosowaniu regulaminu EKG ONZ do celów homologacji typu WE pojazdu zgodnie z art. 4 ust. 4 decyzji 97/836/WE, należy wprowadzić odpowiednie zmiany w załącznikach do niniejszej dyrektywy, zgodnie z procedurą, o której mowa w jej art. 40 ust. 2. Akt zmieniający załączniki do niniejszej dyrektywy określa również daty obowiązkowego zastosowania regulaminu EKG ONZ lub zmian do niego. Państwa członkowskie uchylają lub dostosowują wszelkie przepisy prawa krajowego niezgodne z danym regulaminem EKG ONZ.

Jeżeli taki regulamin EKG ONZ zastępuje istniejącą oddzielną dyrektywę lub rozporządzenie, stosowny zapis w załączniku IV część I i w załączniku XI zastępuje się numerem regulaminu EKG ONZ i zgodnie z tą samą procedurą skreśla się odpowiadający mu zapis w załączniku IV część II.

3.
W przypadkach, o których mowa w ust. 2 akapit drugi, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2, uchyla się oddzielną dyrektywę lub rozporządzenie zastąpione przez regulamin EKG ONZ.

W przypadku uchylenia oddzielnej dyrektywy państwo członkowskie uchyla wszelkie przepisy prawa krajowego, które zostały przyjęte w ramach przeniesienia tej dyrektywy.

Artykuł  35

Równoważność regulaminów EKG ONZ z dyrektywami lub rozporządzeniami

1.
Regulaminy EKG ONZ wymienione w załączniku IV część II są uznawane za równoważne odpowiadającym im oddzielnym dyrektywom lub rozporządzeniom na tyle, na ile pokrywa się ich zakres i przedmiot.

Organy państw członkowskich udzielające homologacji uznają homologacje udzielone zgodne z tymi regulaminami EKG ONZ i, w stosownym przypadku, odnoszące się do nich znaki homologacji, w miejsce odpowiadających im homologacji i znaków homologacji, zgodnie z równoważnymi oddzielnymi dyrektywami lub rozporządzeniami.

2.
Jeżeli Wspólnota podejmie decyzję o stosowaniu, do celów ust. 1, nowego lub zmienionego regulaminu EKG ONZ, załącznik IV część II do niniejszej dyrektywy zostanie odpowiednio zaktualizowany, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
Artykuł  36

Równoważność z innymi przepisami

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może, na wniosek Komisji, potwierdzić równoważność warunków lub przepisów dotyczących homologacji typu WE układów, części i oddzielnych zespołów technicznych ustanowionych niniejszą dyrektywą z procedurami ustanowionymi na mocy przepisów międzynarodowych lub przepisów państw trzecich, w ramach umów wielostronnych lub dwustronnych zawartych przez Wspólnotę z państwami trzecimi.

ROZDZIAŁ  XIV

DOSTARCZANIE INFORMACJI TECHNICZNYCH

Artykuł  37

Informacje przeznaczone dla użytkowników

1.
Producent może nie dostarczyć żadnych informacji technicznych dotyczących danych zawartych w niniejszej dyrektywie lub aktach prawnych wymienionych w załączniku IV, które nie są zgodne z danymi zatwierdzonymi przez właściwy organ.
2.
Producent udostępnia użytkownikom wszelkie istotne informacje oraz niezbędne instrukcje określające wszelkie warunki lub ograniczenia specjalne związane z użytkowaniem pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, jeżeli akt prawny zawiera szczególny przepis nakazujący takie działanie.

Informacje te są przekazywane w językach urzędowych Wspólnoty. Po uzgodnieniu z organem udzielającym homologacji informacja taka jest zawierana w stosownym dokumencie, takim jak instrukcja obsługi lub podręcznik użytkownika.

Artykuł  38

Informacje przeznaczone dla producentów części lub oddzielnych zespołów technicznych

1.
Producent pojazdu udostępnia producentom części lub oddzielnych zespołów technicznych wszelkie dane, w tym, w stosownym przypadku, rysunki, szczegółowo wymienione w załączniku lub dodatku do aktu prawnego, które są niezbędne do udzielenia homologacji typu WE części lub oddzielnych zespołów technicznych lub do uzyskania zezwolenia zgodnie z art. 31.

Producent pojazdu może nałożyć na producentów części lub oddzielnych zespołów technicznych zobowiązanie do ochrony poufności wszelkich informacji, które nie są jawne, w tym dotyczących praw własności intelektualnej.

2.
Producent części lub oddzielnych zespołów technicznych, działający jako posiadacz świadectwa homologacji typu WE, które, zgodnie z art. 10 ust. 4, nakłada ograniczenia w zakresie użytkowania lub specjalne warunki montowania, lub obydwa te elementy, dostarcza producentowi pojazdu wszelkie szczegółowe informacje na ten temat.

Producent części lub oddzielnych zespołów technicznych dostarcza wraz z wyprodukowanymi częściami lub oddzielnymi zespołami technicznymi instrukcje dotyczące ograniczeń użytkowania lub specjalnych warunków montowania, lub obydwa te elementy, jeżeli akt prawny zawiera szczególny przepis nakazujący takie działanie.

ROZDZIAŁ  XV

ŚRODKI WYKONAWCZE I ZMIANY

Artykuł  39

Środki wykonawcze i zmiany do niniejszej dyrektywy oraz oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń

1.
Środki niezbędne do wykonania każdej oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2 oraz zgodnie z zasadami określonymi w każdej przedmiotowej dyrektywie lub rozporządzeniu.
2.
Zmiany w załącznikach do niniejszej dyrektywy lub przepisach oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń wymienionych w załączniku IV część I, które są niezbędne, aby dostosować te akty do rozwoju wiedzy technologicznej i technicznej, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
3.
Zmiany w niniejszej dyrektywie, które są niezbędne do zastosowania systemu homologacji typu WE do pojazdów innych niż pojazdy wyposażone w silnik spalinowy oraz do ustanowienia wymagań technicznych dla pojazdów produkowanych w małych seriach, pojazdów, którym udzielono homologacji na mocy procedury dopuszczenia indywidualnego i pojazdów specjalnych, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
4.
Jeżeli Komisja zauważy istnienie poważnego zagrożenia dla użytkowników dróg lub dla środowiska, które wymaga pilnych środków, może wprowadzić zmiany do przepisów oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń wymienionych w załączniku IV część I, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
5.
Zmiany konieczne w interesie dobrego zarządzania, w szczególności zmiany niezbędne do zapewnienia spójności oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń wymienionych w załączniku IV część I lub spójności z innymi przepisami prawa wspólnotowego, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
6.
Przyjmując, w zastosowaniu decyzji 97/836/WE, nowe regulaminy EKG ONZ lub zmiany do istniejących regulaminów EKG ONZ, do których przystąpiła Wspólnota, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2, Komisja wprowadza odpowiednie zmiany do załączników do niniejszej dyrektywy.
7.
Każda nowa oddzielna dyrektywa lub rozporządzenie wprowadza odpowiednie zmiany w załącznikach do niniejszej dyrektywy.
Artykuł  40

Komitet

1.
Komisję wspomaga komitet zwany Komitetem Technicznym ds. Pojazdów Silnikowych.
2.
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3.
Komitet przyjmuje swój regulamin.

ROZDZIAŁ  XVI

WYZNACZANIE I POWIADAMIANIE SŁUŻB TECHNICZNYCH

Artykuł  41

Wyznaczanie służb technicznych

1.
Wyznaczone przez państwo członkowskie służby techniczne stosują się do przepisów niniejszej dyrektywy.
2.
Służby techniczne same przeprowadzają lub nadzorują przeprowadzanie badań wymaganych do homologacji lub inspekcji określonych w niniejszej dyrektywie lub w jednym z aktów prawnych wymienionych w załączniku IV, z wyjątkiem sytuacji, gdy wyraźnie zezwala się na stosowanie procedur alternatywnych. Nie mogą one przeprowadzać badań lub inspekcji, do których nie zostały odpowiednio wyznaczone.
3.
Służby techniczne należą do jednej lub więcej z następujących czterech kategorii działalności, w zależności od ich zakresu umiejętności:

a) kategoria A - służby techniczne, które przeprowadzają badania we własnych obiektach, o których mowa w niniejszej dyrektywie i aktach prawnych wymienionych w załączniku IV;

b) kategoria B - służby techniczne, które nadzorują badania, o których mowa w niniejszej dyrektywie i w aktach prawnych wymienionych w załączniku IV, przeprowadzane w obiektach producenta lub strony trzeciej;

c) kategoria C - służby techniczne, które regularnie oceniają i monitorują procedury stosowane przez producenta do kontroli zgodności produkcji;

d) kategoria D - służby techniczne, które nadzorują lub przeprowadzają badania lub inspekcje w ramach nadzoru zgodności produkcji.

4.
Służby techniczne dysponują odpowiednimi umiejętnościami, specjalistyczną wiedzą techniczną i uznanym doświadczeniem w określonych dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą i aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV.

Ponadto służby techniczne spełniają normy wymienione w dodatku 1 do załącznika V, istotne dla czynności, które przeprowadzają. Wymóg ten nie ma jednak zastosowania do celów ostatniego etapu procedury wielostopniowej homologacji typu, o której mowa w art. 25 ust. 1.

5.
Organ udzielający homologacji może działać jako służba techniczna w odniesieniu do jednej lub więcej kategorii działalności, o których mowa w ust. 3.
6.
Producent lub podwykonawca działający w jego imieniu może zostać wyznaczony jako służba techniczna dla działalności kategorii A w odniesieniu do aktów prawnych wymienionych w załączniku XV.

Wykaz tych aktów prawnych jest aktualizowany zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 2.

7.
Podmioty, o których mowa w ust. 5 i 6, stosują się do przepisów niniejszego artykułu.
8.
Służby techniczne państwa trzeciego, inne niż służby wyznaczone zgodnie z ust. 6, mogą być powiadamiane do celów art. 43 wyłącznie w ramach dwustronnych umów między Wspólnotą a danym państwem trzecim.
Artykuł  42

Ocena umiejętności służb technicznych

1.
Umiejętności, o których mowa w art. 41, wykazuje się w sprawozdaniu oceniającym sporządzanym przez właściwy organ. Może ono obejmować świadectwo akredytacji wydane przez organ akredytacyjny.
2.
Ocena, w oparciu o którą sporządzane jest sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, jest przeprowadzana zgodnie z przepisami dodatku 2 do załącznika V.

Sprawozdanie oceniające jest poddawane przeglądowi po okresie nie dłuższym niż trzy lata.

3.
Sprawozdanie oceniające przedstawiane jest Komisji na jej wniosek.
4.
Organ udzielający homologacji, występujący jako służba techniczna, wykazuje zgodność na podstawie dokumentacji.

Zgodność obejmuje ocenę przeprowadzaną przez niezależnych audytorów niezwiązanych z działalnością podlegającą ocenie. Audytorzy tacy mogą być pracownikami tej samej organizacji, pod warunkiem że ich zwierzchnicy nie są również przełożonymi personelu prowadzącego działalność podlegającą ocenie.

5.
Producent lub podwykonawca działający w jego imieniu, wyznaczony jako służba techniczna, stosuje się do odpowiednich przepisów niniejszego artykułu.
Artykuł  43

Procedury powiadamiania

1.
Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje obejmujące nazwę, wraz z adresem elektronicznym, osoby odpowiedzialne oraz kategorie działalności w odniesieniu do każdej wyznaczonej służby technicznej. Powiadamiają one Komisję o wszelkich późniejszych zmianach tych danych.

Powiadomienie zawiera informację określającą akt prawny, w odniesieniu do którego wyznaczono daną służbę techniczną.

2.
Służba techniczna może prowadzić rodzaje działalności określone w art. 41 do celów homologacji typu wyłącznie wtedy, gdy otrzymała wcześniejsze powiadomienie od Komisji.
3.
Kilka państw członkowskich może wyznaczyć i powiadomić tę samą służbę techniczną, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności.
4.
Jeżeli w zastosowaniu aktu prawnego należy wyznaczyć konkretną organizację lub właściwy organ, których działalność nie została wymieniona wśród działalności objętych art. 41, powiadomienia dokonuje się zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.
5.
Komisja umieszcza na swojej stronie internetowej wykaz i szczegółowe dane dotyczące organów udzielających homologacji i służb technicznych.

ROZDZIAŁ  XVII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  44

Przepisy przejściowe

1.
W oczekiwaniu na wprowadzenie niezbędnych zmian w niniejszej dyrektywie w celu włączenia pojazdów dotychczas nią nieobjętych lub dostosowania się do przepisów administracyjnych lub technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów innych niż pojazdy kategorii M1, produkowanych w małych seriach, oraz w celu ustanowienia zharmonizowanych przepisów administracyjnych i technicznych w zakresie procedury dopuszczenia indywidualnego, a także w oczekiwaniu na wygaśnięcie okresów przejściowych przewidzianych w art. 45 państwa członkowskie nadal udzielają tym pojazdom krajowych homologacji, pod warunkiem że takie homologacje opierają się na zharmonizowanych wymaganiach technicznych określonych w niniejszej dyrektywie.
2.
Na wniosek producenta lub, w przypadku dopuszczeń indywidualnych, właściciela pojazdu, i po przedłożeniu wymaganych informacji zainteresowane państwo członkowskie wypełnia i wydaje, odpowiednio, świadectwo homologacji typu lub świadectwo dopuszczenia indywidualnego. Świadectwo wydaje się wnioskodawcy.

W przypadku pojazdów tego samego typu pozostałe państwa członkowskie uznają uwierzytelnioną kopię za dowód, że wymagane badania zostały przeprowadzone.

3.
W przypadku gdy dany pojazd objęty dopuszczeniem indywidualnym ma zostać zarejestrowany w innym państwie członkowskim, może ono wymagać, by organ, który udzielił dopuszczenia indywidualnego, przekazał wszelkie dodatkowe informacje szczegółowo określające charakter wymagań technicznych spełnionych przez dany pojazd.
4.
W oczekiwaniu na harmonizację systemów rejestracji i podatkowych państw członkowskich w zakresie pojazdów objętych niniejszą dyrektywą, aby ułatwić rejestrację i opodatkowanie tych pojazdów, państwa członkowskie mogą na swoim terytorium stosować kody krajowe. W tym celu państwa członkowskie mogą dokonać dalszego podziału wersji znajdujących się w załączniku III część II, pod warunkiem że szczegółowe dane stosowane dla danej podgrupy są wyraźnie określone w pakiecie informacyjnym lub mogą zostać na jego podstawie wyprowadzone za pomocą prostego obliczenia.
Artykuł  45

Terminy stosowania homologacji typu WE

1.
Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE nowym pojazdom w terminach określonych w załączniku XIX.
2.
Na wniosek producenta państwa członkowskie mogą udzielić homologacji typu WE nowym pojazdom od dnia ...(*).
3.
W terminach określonych w czwartej kolumnie tabeli zawartej w załączniku XIX art. 26 ust. 1 nie ma zastosowania do nowych pojazdów, którym udzielono homologacji krajowej przed terminami określonymi w trzeciej kolumnie tego załącznika lub którym nie udzielono homologacji.
4.
W przypadku pojazdów silnikowych ust. 1-3 mają zastosowanie wyłącznie do pojazdów wyposażonych w silnik spalinowy. Do celów tych przepisów hybrydowe pojazdy elektryczne są uważane za pojazdy wyposażone w silnik spalinowy.
5.
Niniejsza dyrektywa nie unieważnia żadnej homologacji typu WE udzielonej pojazdom kategorii M1 przed dniem ...(*) ani nie uniemożliwia rozszerzenia takich homologacji.
6.
W przypadku homologacji typu WE w odniesieniu do nowych typów układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych państwa członkowskie stosują niniejszą dyrektywę od dnia ...(*).

Niniejsza dyrektywa nie unieważnia żadnej homologacji typu WE udzielonej układom, częściom lub oddzielnym zespołom technicznym przed dniem ...(*) ani nie uniemożliwia rozszerzenia takich homologacji.

Artykuł  46

Sankcje

Państwa członkowskie określają sankcje mające zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów niniejszej dyrektywy i aktów prawnych wymienionych w załączniku IV część I oraz przyjmują wszelkie środki niezbędne do ich wprowadzenia w życie. Sankcje te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach nie później niż dnia ...(*) oraz możliwie szybko powiadamiają o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.

Artykuł  47

Ocena

1.
Nie później niż dnia ...(**) państwa członkowskie informują Komisję o stosowaniu procedur dotyczących homologacji typu ustanowionych w niniejszej dyrektywie, w szczególności o stosowaniu procesu wieloetapowego. W stosownych przypadkach Komisja proponuje zmiany, jakie uzna za konieczne dla usprawnienia procesu homologacji typu.
2.
Na podstawie informacji dostarczonych na mocy ust. 1 Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat stosowania niniejszej dyrektywy nie później niż dnia ...(***). W stosownych przypadkach Komisja może zaproponować przesunięcie terminów przeniesienia, o których mowa w art. 45.
Artykuł  48

Transpozycja

1.
Państwa członkowskie przyjmują i publikują w terminie do dnia ...(*) przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do dostosowania się do istotnych zmian niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują one Komisji teksty tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia ...(*).

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Zawierają także oświadczenie, zgodnie z którym odniesienia w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą interpretowane są jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego oświadczenia określane są przez państwa członkowskie.

2.
Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł  49

Uchylenie

Dyrektywa 70/156/EWG zostaje uchylona ze skutkiem od dnia ...(*), bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich dotyczących ograniczeń czasowych dla przeniesienia do prawa krajowego i stosowania dyrektyw wymienionych w załączniku XX część B.

Odniesienia do uchylonej dyrektywy interpretowane są jak odniesienia do niniejszej dyrektywy i odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku XXI.

Artykuł  50

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  51

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w ..., dnia ...

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoW imieniu Rady
......
PrzewodniczącyPrzewodniczący

______

(1) Dz.U. C...

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia ... (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz Decyzja Rady z dnia ... (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 161 z 14.6.2006, str. 12).

(4) Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 1.

(5) Dz.U. L 346 z 17.12.1997, str. 78.

(6) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).

(7) Dz.U. L 11 z 15.1.2002, str. 4.

(8) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.

(9) Dz.U. L 171 z 9.7.2003, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/67/WE (Dz.U. L 273 z 19.10.2005, str. 17).

(10) Dz.U. L 124 z 9.5.2002, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/30/WE (Dz.U. L 106 z 27.4.2005, str. 17).

(11) Dz.U. L 138 z 1.6.1999, str. 57. Dyrektywa ostatnio dyrektywą 2006/103/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 344).

(*) 18 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

(**) 42 miesiące od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

(***) 48 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

KOMPLETNY WYKAZ INFORMACJI DO CELÓW HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

DEFINICJE KATEGORII I TYPÓW POJAZDÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

DOKUMENT INFORMACYJNY DO CELÓW HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV

WYKAZ WYMAGAŃ DO CELÓW HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

PROCEDURY POSTĘPOWANIA PODCZAS HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

SYSTEM PRZYDZIAŁU NUMERÓW ŚWIADECTWOM HOMOLOGACJI TYPU WE

grafika

ZAŁĄCZNIK  VIII

WYNIKI BADAŃ

grafika

ZAŁĄCZNIK  IX

CERTYFIKAT ZGODNOŚCI WE

grafika

ZAŁĄCZNIK  X

ZGODNOŚĆ PROCEDUR PRODUKCYJNYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK  XI

RODZAJ POJAZDÓW SPECJALNYCH I PRZEPISY ICH DOTYCZĄCE

grafika

ZAŁĄCZNIK  XII

Limity małych serii i końcowej partii produkcji

grafika

ZAŁĄCZNIK  XIII

Wykaz części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania układów istotnych dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, wymagania dotyczące ich osiągów, odpowiednie procedury testowe, przepisy dotyczące oznaczania i pakowania

grafika

ZAŁĄCZNIK  XIV

Wykaz homologacji typu we wydanych zgodnie z aktami prawnymi

grafika

ZAŁĄCZNIK  XV

Wykaz aktów prawnych, w odniesieniu do których producent może zostać wyznaczony jako służba techniczna

grafika

ZAŁĄCZNIK  XVI

Wykaz aktów prawnych, w przypadku których producent lub służba techniczna może stosować wirtualne metody testowania

grafika

ZAŁĄCZNIK  XVII

PROCEDURY POSTĘPOWANIA PODCZAS WIELOSTOPNIOWEJ HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  XVIII

ŚWIADECTWO POCHODZENIA POJAZDU

grafika

ZAŁĄCZNIK  XIX

HARMONOGRAM WPROWADZANIA W ŻYCIE NINIEJSZEJ DYREKTYWY W ODNIESIENIU DO HOMOLOGACJI TYPU

grafika

ZAŁĄCZNIK  XX

TERMINY TRANSPOZYCJI UCHYLONYCH DYREKTYW DO PRAWA KRAJOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK  XXI

TABELA KORELACJI

grafika

UZASADNIENIE RADY

I. WPROWADZENIE

1. W dniu 14 lipca 2003 r. Komisja przekazała Radzie i Parlamentowi Europejskiemu wniosek(1) dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów.

2. W dniu 11 lutego 2004 r. Parlament Europejski przyjął opinię w pierwszym czytaniu.(2)

3. W dniu 28 stycznia 2004 r. Komitet Ekonomiczno-Społeczny przyjął swoją opinię(3).

4. W dniu 29 października 2004 r. Komisja przyjęła swój zmieniony wniosek(4). W zmienionym wniosku zaakceptowano częściowo lub co do zasady poprawki 3, 6-10, 12, 21, 22, a odrzucono poprawki 1, 2, 4, 5, 11, 13-19 i 23-34. We wniosku wprowadzono regulacje, jak i alternatywy dla oddzielnych dyrektyw oraz wyjaśniono obowiązki państw członkowskich odnoszące się do swobodnego przepływu pojazdów, części i oddzielnych zespołów technicznych, w odniesieniu do których udzielono homologacji. Ponadto we wniosku zamieszczono propozycję włączenia regulaminów Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) zamiast dyrektyw WE w odniesieniu do wspólnotowego system homologacji typu pojazdu, poprawek w odniesieniu do klauzul ochronnych, środków wykonawczych, rozszerzenia Wspólnoty o nowe państwa członkowskie oraz do kryteriów dla służb technicznych i organów zajmujących się certyfikacją systemów jakości.

5. W dniu 7 grudnia 2005 r. Komitet Stałych Przedstawicieli (część I) jednogłośnie osiągnął porozumienie polityczne(5) w sprawie tekstu kompromisowego w celu przyjęcia wspólnego stanowiska.

6. Rada przyjęła wspólne stanowisko(6) zgodnie z art. 251 Traktatu WE w dniu 11 grudnia 2006 r.

II. CELE

Wniosek ten stanowi drugi i ostatni etap przekształcania ramowej dyrektywy Rady 70/156/EWG(7) z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep. Pierwszy etap przekształcania wersji, który obejmował kodyfikację załączników technicznych, zakończono przyjęciem dyrektywy Komisji 2001/116/WE z dnia 20 grudnia 2001 r.(8) Drugi etap obejmuje przekształcanie części normatywnej dyrektywy.

III. WSPÓLNE STANOWISKO

Wspólne stanowisko przyjęte przez Radę odzwierciedla częściowo opinię wyrażoną przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu. Dziesięć z trzydziestu czterech poprawek Parlamentu zostało już włączonych do zmienionego wniosku Komisji w całości, częściowo lub co do zasady. Niemal wszystkie zostały włączone do wspólnego stanowiska.

Wspólne stanowisko zawiera również pewną liczbę nowych przepisów, które Rada uznaje za niezwykle ważne dla zapewnienia skutecznego wykonania dyrektywy i przyczynienia się do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Wszystkie modyfikacje zmienionego wniosku Komisji dokonane przez Radę we wspólnym stanowisku zostały zaakceptowane przez Komisję.

Ogólnie:

– tytuł dyrektywy został zmieniony;

– dodano pięć nowych motywów: 12-15 i 22;

– zmieniono dwa motywy: 10 i 19;

– dodano siedem nowych artykułów: 11, 31, 34, 41-43 i 46;

– zmieniono siedemnaście artykułów: 1-4, 12, 18, 20, 23, 24, 28, 29, 32, 35, 38, 39, 47 i 48;

– dodano trzy nowe załączniki: XIII, XV i XVI;

– zmieniono trzy załączniki: V, XII i XX.

Analiza wspólnego stanowiska zawarta w dok. 9911/06

Nowe elementy zawarte we wspólnym stanowisku w porównaniu z wnioskiem Komisji:

Tytuł

Podkreślono "ramowy" charakter dyrektywy.

Motywy

Motyw 10 uzupełniono tak, aby precyzował procedurę w przypadku przyjęcia regulaminów EKG ONZ do prawa wspólnotowego.

Motywy 12, 13 i 14 są nowe. Dotyczą one kontroli pewnych części i wyposażenia, które mogą zostać zamontowane w pojazdach przed ich wprowadzeniem na rynek.

Motyw 15 jest nowy. Dotyczy on skutecznych środków zaradczych, które mają zostać podjęte przez producenta w przypadku zagrożenia zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów.

W motywie 19 wyjaśniono procedurę stosowaną w nagłych przypadkach.

Motyw 22 jest nowy. Zachęca się w nim państwa członkowskie do sporządzania własnych tabel korelacji.

Rozdział I: Przepisy ogólne (art. 1-3)

Artykuł 1: Przedmiot

Podkreślono "ramowy" charakter dyrektywy i dodano, że przedmiotowa dyrektywa ustanawia również przepisy dotyczące sprzedaży i dopuszczania do użytku części i wyposażenia przeznaczonego do pojazdów, w odniesieniu do których udzielono homologacji zgodnie z przedmiotową dyrektywą.

Artykuł 2: Zakres

Zakres zastosowania dyrektywy rozszerzono na części i wyposażenie przeznaczone do pojazdów objętych przedmiotową dyrektywą.

Fakultatywna homologacja typu w przypadku maszyn samobieżnych, pojazdów użytkowanych przez siły zbrojne, obronę cywilną, straż pożarną i policję oraz do użytku na placach budowy, w kamieniołomach, portach lub portach lotniczych.

Artykuł 3: Definicje

Nowe definicje: "akt prawny", "oddzielna dyrektywa lub rozporządzenie", "hybrydowy pojazd elektryczny", "oryginalne części lub wyposażenie", "właściwy organ", "wirtualna metoda testowania".

Dokonano zmiany następujących definicji: "hybrydowy pojazd silnikowy", "układ", "część", "oddzielny zespół techniczny", "producent", "organ udzielający homologacji", "służba techniczna", "świadectwo zgodności".

Rozdział II: Obowiązki ogólne (art. 4 i 5)

Artykuł 4: Obowiązki państw członkowskich

W ust. 3 wyjaśniono zakresy zakazów, ograniczeń i utrudnień, natomiast w ust. 4 określono treść aktu notyfikacji.

Rozdział IV: Przebieg procedur homologacji typu WE (art. 8-12)

W nowym art. 11 ("Badania wymagane dla homologacji typu WE") wprowadza się ogólne dyspozycje odnoszące się do tych badań.

Artykuł 12: Zgodność produkcji

Dodano nowy ust. 3 w celu zapewnienia właściwego stosowania procedury zgodności produkcji.

Rozdział VII: Certyfikat zgodności i oznakowanie (art. 18 i 19)

Artykuł 18: Certyfikat zgodności

Państwo członkowskie ma możliwość przetłumaczenia certyfikatu zgodności na swój język krajowy; producent może przekazać organowi rejestrującemu certyfikat zgodności drogą elektroniczną.

Rozdział VIII: Nowe technologie lub koncepcje niezgodne z oddzielnymi dyrektywami (art. 20-21)

Artykuł 20: Wyłączenia dla nowych technologii lub koncepcji

Pojazdy wyprodukowane zgodnie z homologacją tymczasową uznaną przez jedno lub kilka państw członkowskich przed jej cofnięciem na mocy decyzji Komisji mogą zostać zarejestrowane, sprzedane lub dopuszczone do ruchu w tych państwach członkowskich, które uznały homologację.

Rozdział IX: Pojazdy produkowane w małych seriach (art. 22-23)

Artykuł 23: Krajowa homologacja typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach

Zmieniono brzmienie ust. 1, tak aby dyspozycje dotyczące małych serii krajowych były bardziej praktyczne dla producentów małych serii. Państwa członkowskie mogą określić zasady praktyczne ułatwiające wzajemne uznawanie.

Rozdział X: Dopuszczenie indywidualne (art. 24-25)

Artykuł 24: Przepisy ogólne

Takie same zmiany jak w art. 23.

Brak konieczności przeprowadzania badań niszczących.

Brak możliwości decentralizacji dopuszczeń indywidualnych.

Możliwość stosowania procedury dopuszczenia indywidualnego do pojazdów, które zostały zmodyfikowane przez właściciela przed pierwszą rejestracją.

Rozdział XI: Rejestracja, sprzedaż i dopuszczenie do ruchu (art. 26-28)

Artykuł 28: Sprzedaż i dopuszczenie do użycia części i oddzielnych zespołów technicznych

Lepsze rozróżnienie przypadków, w których zezwala się na sprzedaż pewnych części, w odniesieniu do których udzielono homologacji, lub zakazuje się sprzedaży takich części.

W nowym ust. 4 wyjaśniono, że jeśli części są przeznaczone do zamontowania w pojazdach wyłączonych z przepisów dyrektywy, nie muszą być one zgodne z technicznymi dyspozycjami odpowiednich dyrektyw.

Rozdział XII: Klauzule ochronne (art. 29-33)

Artykuł 29: Pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne zgodne z niniejszą dyrektywą

Wyjaśnienie dotyczące środków, które mają być podjęte przez Komisję w przypadku braków w stosownych aktach prawnych lub nieprawidłowego stosowania odpowiednich wymagań.

Nowy art. 31 ("Części i wyposażenie, które stwarzają znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania istotnych układów") ustanawia procedurę udzielania zezwoleń - podobną do procedury homologacji typu - w celu kontroli sprzedaży elementów, które mogą stanowić znaczne zagrożenie dla bezpieczeństwa pojazdów lub mogą szkodzić środowisku naturalnemu.

Artykuł 32: Wycofywanie pojazdów

Większa proporcjonalność sankcji wobec producenta zobowiązanego do wycofania pojazdów.

Nowy ust. 4 zezwala na procedurę "wycofania" w odniesieniu do części, które na mocy aktu prawnego nie są przedmiotem żadnego wymagania.

Rozdział XIII: Przepisy międzynarodowe (art. 34-36)

Nowy art. 34 ("Regulaminy EKG ONZ wymagane przy homologacji typu WE") określa procedurę, której należy przestrzegać.

Artykuł 35: Równoważność regulaminów EKG ONZ z dyrektywami lub rozporządzeniami

Wyjaśnienie procedury.

Rozdział XIV: Dostarczanie informacji technicznych (art. 37-38)

Artykuł 38: Informacje przeznaczone dla producentów części lub oddzielnych zespołów technicznych

W związku z art. 31 obowiązek producenta lub jego dostawców polegający na przekazaniu precyzyjnych informacji dotyczących funkcjonowania pewnych urządzeń bezpieczeństwa.

Rozdział XV: Środki wykonawcze i zmiany (art. 39-40)

Artykuł 39: Środki wykonawcze i zmiany do niniejszej dyrektywy oraz oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń

Wyjaśnienie sposobu postępowania w celu określenia technicznych przepisów dotyczących pojazdów nie będących samochodami produkowanych w małych seriach oraz procedury dopuszczenia indywidualnego: zharmonizowane dyspozycje mogą zostać podjęte przez Komisję po udzieleniu opinii przez komitet techniczny, o którym mowa w art. 40.

Rozdział XVI: Wyznaczanie i powiadamianie służb technicznych (art. 41-43)

Rozdział ten zastępuje poprzedni art. 38: Powiadamianie organów udzielających homologacji, służb i organów technicznych. W rozdziale zawarto trzy nowe artykuły.

Artykuł 41: Wyznaczanie służb technicznych: stworzono cztery kategorie oraz możliwość, zgodnie z którą organ udzielający homologacji lub producent mogą w niektórych przypadkach działać jako służby techniczne.

Artykuł 42: Ocena umiejętności służb technicznych: opis procedury.

Artykuł 43: Procedury powiadamiania: opis procedury.

Rozdział XVII: Przepisy końcowe (art. 44-51)

Nowy art. 46 ("Sankcje"): Państwa członkowskie określają sankcje mające zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów, przyjmują wszelkie środki niezbędne do ich wprowadzenia w życie i powiadamiają Komisję o tych przepisach w terminie 18 miesięcy od daty wejścia w życie przedmiotowej dyrektywy.

Artykuł 47: Ocena

W terminie 48 miesięcy od daty wejścia w życie przedmiotowej dyrektywy Komisja składa ParlamentowiEuropejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat stosowania przedmiotowej dyrektywy.

Artykuł 48: Transpozycja

Wydłużenie ostatecznego terminu transpozycji z 12 do 18 miesięcy.

Załączniki

Załącznik V: Procedury postępowania podczas homologacji typu WE pojazdów

Dwa nowe dodatki zostały włączone w związku z art. 41-43:

– Dodatek 1: Normy, które muszą spełniać podmioty, o których mowa w art. 41.

– Dodatek 2: Procedura oceny służb technicznych.

Załącznik XII: Limity małych serii i końcowej partii produkcji

Zmiana maksymalnej liczby jednostek jednego typu pojazdów kategorii M1, który ma zostać zarejestrowany, sprzedany lub dopuszczony do ruchu w ciągu jednego roku.

W przypadku krajowych homologacji typu małych serii państwa członkowskie określą wartości nieprzekraczające danych liczb ustanowionych dla każdej kategorii.

Nowy załącznik XIII ("Wykaz części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania układów istotnych dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, wymagania dotyczące ich osiągów, odpowiednie procedury testowe, przepisy dotyczące oznaczania i pakowania")

Załącznik ten odnosi się do nowego art. 31.

Nowy załącznik XV ("Wykaz aktów prawnych, w odniesieniu do których producent może zostać wyznaczony jako służba techniczna")

Załącznik ten odnosi się do nowego art. 41.

Nowy załącznik XVI ("Wykaz aktów prawnych, w przypadku których producent lub służba techniczna może stosować wirtualne metody testowania")

Załącznik ten odnosi się do nowego art. 11.

Zawiera dwa nowe dodatki, które mają być wypełnione na późniejszym etapie.

– Dodatek 1: Ogólne warunki, które muszą spełniać wirtualne metody testowania.

– Dodatek 2: Szczególne warunki dotyczące wirtualnych metod testowania.

Załącznik XIX: Harmonogram wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy w odniesieniu do homologacji typu

Harmonogram został całkowicie zmieniony, głównie po to aby małe i średnie przedsiębiorstwa miały więcej czasu na dostosowanie się do nowych zasad.

IV. WNIOSKI

Rada uważa, że jej wspólne stanowisko, będące wynikiem intensywnych prac przygotowawczych i negocjacji toczących się od 2003 r. oraz cieszące się pełnym poparciem Komisji, jest zgodne z celami proponowanej dyrektywy.

Dzięki wspólnemu stanowisku faktycznie obowiązujące przepisy i regulacje administracyjne staną się jaśniejsze dla wszystkich podmiotów w celu usprawnienia wspólnotowej homologacji typu dla różnych kategorii pojazdów i ich części. Zastąpienie dyrektyw i rozporządzeń WE regulaminami EKG ONZ oraz wprowadzenie testowania samodzielnego lub wirtualnego przyczyni się do uproszczenia prawodawstwa wspólnotowego; ma to na celu zwiększenie globalnej konkurencyjności przemysłu samochodowego.

We wspólnym stanowisku ustanowione zostaną również przepisy dotyczące sprzedaży i dopuszczania do użytku części i wyposażenia przeznaczonego do pojazdów, którym udzielono homologacji zgodnie z wyżej wspomnianymi przepisami i regulacjami. Przyczyni się to wymiernie do ustanowienia rynku wewnętrznego w dynamicznie rozwijającym się sektorze.

Ponadto znacznie przyczyni się to do poprawy bezpieczeństwa drogowego poprzez wprowadzenie w stosunkowo krótkim terminie obowiązkowego systemu homologacji typu WE w odniesieniu do wszystkich samochodów ciężarowych.

______

(1) Dok. 11641/03 ENT 128 CODEC 1022.

(2) Dok. 6115/04 ENT 35 CODEC 180.

(3) COM(2003) 418 wersja ostateczna (Dz.U. C 108 z 30.4.2004, str. 29).

(4) Dok. 14469/04 ENT 145 CODEC 126.

(5) Dok. 15137/05 ENT 149 CODEC 1114 OC 900.

(6) Dok. 9911/06 ENT 84 CODEC 561 OC 423.

(7) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 161 z 14.6.2006, str. 12).

(8) Dz.U. L 18 z 21.1.2002, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .