Wspólne stanowisko 2001/930/WPZiB w sprawie zwalczania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.344.90

Akt obowiązujący

Wersja od: 27 grudnia 2001 r.

WSPÓLNE STANOWISKO RADY

z dnia 27 grudnia 2001 r.

w sprawie zwalczania terroryzmu

(2001/930/WPZiB)

(Dz.U.UE L z dnia 28 grudnia 2001 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15 i 34,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na nadzwyczajnym posiedzeniu 21 września 2001 r. Rada Europejska oświadczyła, że terroryzm jest rzeczywistym wyzwaniem dla świata i Europy i że walka z terroryzmem będzie priorytetowym celem Unii Europejskiej.

(2) W dniu 28 września 2001 r. Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1373(2001) potwierdzającą, że akty terrorystyczne stanowią zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa oraz określającą środki mające na celu zwalczanie terroryzmu, w szczególności walkę z finansowaniem terroryzmu i udostępnianiem bezpiecznych schronień dla terrorystów.

(3) W dniu 8 października 2001 r. Rada potwierdziła zdecydowanie UE i Państw Członkowskich do pełnego uczestnictwa, w skoordynowany sposób, w światowej koalicji przeciwko terroryzmowi, pod egidą Organizacji Narodów Zjednoczonych. Rada również powtórzyła zdecydowane stanowisko Unii w kwestii ataku na źródła finansowania terroryzmu, w ścisłej współpracy ze Stanami Zjednoczonymi.

(4) W dniu 19 października 2001 r. Rada Europejska oświadczyła, że jest zdecydowana na walkę z terroryzmem w każdej formie na całym świecie i że będzie kontynuować swoje wysiłki w celu umacniania koalicji międzynarodowej wspólnoty do walki z terroryzmem w każdym kształcie i formie, na przykład poprzez zwiększenie współpracy między służbami operacyjnymi odpowiedzialnymi za zwalczanie terroryzmu: Europolem, Eurojustem, służbami wywiadowczymi, siłami policyjnymi i organami sądowymi.

(5) Podjęte już zostały działania w celu wykonania niektórych środków wymienionych poniżej.

(6) Ze względu na te nadzwyczajne okoliczności konieczne jest działanie Wspólnoty w celu wykonania niektórych ze środków wymienionych poniżej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł  1

Rozmyślne przekazywanie lub gromadzenie, w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, funduszy przez obywateli lub na terytorium każdego z Państw Członkowskich Unii Europejskiej z zamiarem użycia tych środków lub wiedząc, że mogą one zostać użyte w celu przeprowadzenia aktów terrorystycznych, jest działaniem przestępczym.

Artykuł  2

Fundusze i inne aktywa finansowe lub zasoby gospodarcze:

– osób, które dokonały lub usiłowały dokonać aktów terrorystycznych lub brały w nich udział, lub ułatwiły dokonanie aktów terrorystycznych;

– podmiotów będących własnością takich osób lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez takie osoby; oraz

– osób i podmiotów działających w imieniu lub pod kierunkiem takich osób lub podmiotów,

włączając fundusze uzyskane lub wytworzone z mienia będącego własnością lub pozostającego pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, takich osób oraz osób lub podmiotów z nimi powiązanych, podlegają zamrożeniu.

Artykuł  3

Fundusze, aktywa finansowe lub zasoby gospodarcze lub finansowe, lub inne powiązane usługi nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz:

– osób, które dokonały lub usiłowały dokonać lub ułatwiły lub brały udział w dokonaniu aktów terrorystycznych;

– podmiotów będących własnością takich osób lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez takie osoby; oraz

– osób i podmiotów działających w imieniu lub pod kierunkiem takich osób.

Artykuł  4

W celu zwalczania każdej formy wspierania, czynnego lub biernego, podmiotów lub osób związanych z aktami terrorystycznymi, podejmuje się środki włącznie ze środkami mającymi na celu zwalczanie werbowania członków grup terrorystycznych i eliminowanie zaopatrywania terrorystów w broń.

Artykuł  5

Podejmuje się kroki w celu zapobieżenia dokonywania aktów terrorystycznych, włączając w to zapewnienie wczesnego ostrzegania między Państwami Członkowskimi lub między Państwami Członkowskimi i państwami trzecimi poprzez wymianę informacji.

Artykuł  6

Odmawia się bezpiecznego schronienia tym, którzy finansują, planują, wspierają lub dokonują aktów terrorystycznych, lub zapewniają bezpieczne schronienie.

Artykuł  7

Osobom, które finansują, planują, ułatwiają lub dokonują aktów terrorystycznych, uniemożliwia się wykorzystywanie terytoriów Państw Członkowskich Unii Europejskiej w tych celach, skierowanych przeciwko Państwom Członkowskim lub państwom trzecim lub ich obywatelom.

Artykuł  8

Osoby, które uczestniczą w finansowaniu, planowaniu, przygotowywaniu lub dokonywaniu aktów terrorystycznych lub we wspieraniu aktów terrorystycznych, zostają postawione przed sądem; takie akty terrorystyczne uznaje się w przepisach ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich za poważne przestępstwa, a kara należycie odzwierciedla wagę takich aktów terrorystycznych.

Artykuł  9

Państwa Członkowskie zapewniają sobie wzajemnie, jak również państwom trzecim, najszerszą możliwą pomoc w związku z dochodzeniami kryminalnymi lub postępowaniami kryminalnymi odnoszącymi się do finansowania lub wspierania aktów terrorystycznych, zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym, włączając w to pomoc w uzyskiwaniu dowodów posiadanych przez Państwa Członkowskie lub państwa trzecie, które są niezbędne w postępowaniu.

Artykuł  10

Przeciwdziała się przemieszczaniu terrorystów albo grup terrorystycznych poprzez skuteczną kontrolę graniczną, a także kontrolę wydawania dokumentów tożsamości i dokumentów podróży oraz za pomocą środków uniemożliwiających fałszowanie, podrabianie lub oszukańcze posługiwanie się dokumentami tożsamości i dokumentami podróży. Rada przyjmuje do wiadomości zamiar Komisji do przedstawiania, tam gdzie stosowne, wniosków w tym zakresie.

Artykuł  11

Podejmuje się kroki w celu zwiększenia i przyspieszenia wymiany informacji operacyjnych, szczególnie dotyczących działań lub przemieszczania się terrorystów lub siatek terrorystycznych; podrobionych lub sfałszowanych dokumentów podróży; handlu bronią, materiałami wybuchowymi lub materiałami wrażliwymi; stosowania technologii łączności przez grupy terrorystyczne; a także zagrożenia stwarzanego przez posiadanie broni masowego rażenia przez grupy terrorystyczne.

Artykuł  12

Wymienia się informacje między Państwami Członkowskimi lub między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym, wzmacnia się współpracę między Państwami Członkowskimi lub między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi w sprawach administracyjnych i sądowych w celu zapobieżenia dokonywania aktów terrorystycznych.

Artykuł  13

Wzmacnia się współpracę między Państwami Członkowskimi lub między Państwami Członkowskimi i państwami trzecimi, szczególnie poprzez dwustronne i wielostronne uzgodnienia i umowy, w celu zapobieżenia i zwalczania ataków terrorystycznych oraz podejmowania działań przeciwko osobom dokonującym aktów terrorystycznych.

Artykuł  14

Państwa Członkowskie stają się jak najszybciej stronami stosownych międzynarodowych konwencji i protokołów odnoszących się do terroryzmu, wymienionych w Załączniku.

Artykuł  15

Państwa Członkowskie rozszerzają współpracę i w pełni wykonują stosowne konwencje i protokoły międzynarodowe odnoszące się do terroryzmu oraz rezolucje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 1269(1999) oraz 1368(2001).

Artykuł  16

Podejmuje się odpowiednie środki, zgodnie z właściwymi przepisami prawa krajowego i międzynarodowego, włączając międzynarodowe standardy odnoszące się do praw człowieka, przed nadaniem statusu uchodźcy, w celu zapewnienia, że osoby ubiegające się o azyl nie planowały, ułatwiały lub uczestniczyły w dokonywaniu aktów terrorystycznych. Rada przyjmuje do wiadomości zamiar Komisji do przedstawiania, tam gdzie to stosowne, wniosków w tym zakresie.

Artykuł  17

Zgodnie z prawem międzynarodowym podejmuje się kroki w celu zapewnienia, że status uchodźcy nie jest nadużywany przez osoby dokonujące, organizujące lub ułatwiające dokonywanie aktów terrorystycznych oraz że wnioski umotywowane politycznie nie są uznawane za podstawę do odmowy ekstradycji domniemanych terrorystów. Rada przyjmuje do wiadomości zamiar Komisji do przedstawiania, tam gdzie to stosowne, wniosków w tym zakresie.

Artykuł  18

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne od dnia jego przyjęcia.

Artykuł  19

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 grudnia 2001 r.

	W imieniu Rady
	L. MICHEL
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Wykaz międzynarodowych konwencji i protokołów odnoszących się do terroryzmu, określonych w art. 14

1. Konwencja w sprawie przestępstw i niektórych innych czynów popełnionych na pokładzie statków powietrznych - Tokio, dnia 14.9.1963 r.

2. Konwencja o zwalczaniu bezprawnego zawładnięcia statkami powietrznymi - Haga, dnia 16.12.1970 r.

3. Konwencja o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego - Montreal, dnia 23.9.1971 r.

4. Konwencja o zapobieganiu przestępstwom i karaniu sprawców przestępstw przeciwko osobom korzystającym z ochrony międzynarodowej, w tym przeciwko dyplomatom - Nowy Jork, dnia 14.12.1973 r.

5. Europejska Konwencja o zwalczaniu terroryzmu - Strasburg, dnia 27.1.1977 r.

6. Międzynarodowa Konwencja przeciwko braniu zakładników - Nowy Jork, dnia 17.12.1979 r.

7. Konwencja o ochronie fizycznej materiałów jądrowych - Wiedeń, dnia 3.3.1980 r.

8. Protokół uzupełniający Konwencję o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego - Montreal, dnia 24.2.1988 r.

9. Konwencja w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej - Rzym, dnia 10.3.1988 r.

10. Protokół w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu stałych platform umieszczonych na szelfie kontynentalnym - Rzym, dnia 10.3.1988 r.

11. Konwencja o oznaczeniach materiałów wybuchowych w celu ich wykrycia - Montreal, dnia 1.3.1991 r.

12. Konwencja ONZ o zwalczaniu ataków terrorystycznych z użyciem bomb - Nowy Jork, dnia 15.12.1997 r.

13. Konwencja ONZ o zwalczaniu finansowania terroryzmu - Nowy Jork, dnia 9.12.1999 r.