Rozporządzenie 1536/92 ustanawiające wspólne normy handlowe w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1992.163.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 czerwca 1992 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1536/92

z dnia 9 czerwca 1992 r.

ustanawiające wspólne normy handlowe w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka ¹

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3687/91 z dnia 28 listopada 1991 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa ² , w szczególności jego art. 2 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie (EWG) nr 3687/91 przewiduje możliwość przyjęcia wspólnych norm handlowych w odniesieniu do produktów rybołówstwa, w szczególności w celu niedopuszczenia na rynek produktów o niezadowalającej jakości handlowej oraz w celu usprawnienia stosunków handlowych opartych na uczciwej konkurencji;

przyjęcie takich norm w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka stwarza prawdopodobieństwo poprawy rentowności produkcji tuńczyka we Wspólnocie, a tym samym rynku zbytu, oraz ułatwienia zbytu produktów; ³

należy w tym kontekście określić, w szczególności w celu zapewnienia przejrzystości rynku, aby dane produkty były przygotowane wyłącznie z wyraźnie określonych gatunków oraz aby zawierały minimalną ilość ryby;

celem niniejszego rozporządzenia jest określenie przeznaczenia handlowego danych produktów; pozostaje to całkowicie bez uszczerbku dla ich klasyfikacji i traktowania taryfowego przy przywozie do Wspólnoty, w szczególności dla przyznawania ustaleń preferencyjnych;

w celu zapewnienia jasności w opisie handlowym danych produktów powinna być określona postać handlowa, w jakiej są one wprowadzane na rynek, oraz metoda przyrządzenia zastosowanej zalewy; jednakże kryteria takie nie mogą utrudniać wprowadzania do obrotu nowych produktów;

dyrektywy Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu ⁴ oraz 76/211/EWG z dnia 20 stycznia 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do paczkowania według masy lub objętości niektórych produktów w opakowaniach jednostkowych ⁵ wymieniają szczegółowe dane wymagane w odniesieniu do zawartości opakowań dla prawidłowej informacji i ochrony konsumenta; w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka opis handlowy powinien także być ustalony z uwzględnieniem proponowanej postaci handlowej lub obróbki kulinarnej, a tam gdzie to właściwe, z uwzględnieniem zastosowanej zalewy; powinno być wymagane, aby etykiety danych produktów podawały zawartość ryb wewnątrz opakowania; powinno być określone znaczenie opisu handlowego "w sosie własnym"; ⁶

celem dyrektywy Rady 91/493/EWG z dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa ⁷ jest zharmonizowanie wymagań zdrowotnych, jakie mają być przestrzegane przy wprowadzaniu produktów rybołówstwa do obrotu we Wspólnocie i służące ochronie zdrowia publicznego; wymagania ustanowione w tych normach handlowych są stosowane bez uszczerbku dla obowiązujących regulacji dotyczących zdrowia;

Komisja ponosi odpowiedzialność za przyjmowanie wszelkich technicznych środków wykonawczych, zgodnie międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ⁸

Niniejsze rozporządzenie określa normy regulujące wprowadzanie do obrotu we Wspólnocie konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka.

Artykuł  2 ⁹

1. Opis handlowy konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka, jak określono art. 5, zarezerwowany jest dla produktów, które spełniają następujące warunki:

1) konserwowany tuńczyk musi:

– być oznaczony kodami CN 1604 14 10 oraz ex 1604 20 70,

– być wyprodukowany wyłącznie z ryb jednego z gatunków wymienionych w pkt I Załącznika do niniejszego rozporządzenia;

2) konserwowana pelamida i tunek musi:

– być oznaczony kodami CN 1604 14 90, ex 1604 20 50, 1604 19 30, ex 1604 20 70, ex 1604 19 99 oraz 1604 20 90,

– być wyprodukowany wyłącznie z ryb jednego z gatunków wymienionych w pkt II Załącznika do niniejszego rozporządzenia.

2. Różne gatunki nie mogą być mieszane w tym samym opakowaniu.

Jednakże forma obróbki kulinarnej mięsa tuńczyka lub pelamida i tunek powodująca zanik ich struktury mięśniowej może zawierać mięso innych ryb, które poddano tej samej obróbce, pod warunkiem że przynajmniej 25 % wagi netto będzie stanowić tuńczyk lub pelamida i tunek albo ich mieszanina.

Artykuł  3

1. Jeśli jakakolwiek z niżej wymienionych form postaci handlowych produktu tworzy integralną część opisu handlowego określonego w art. 5, odpowiadana ona następującym określeniom:

i) jednolity: mięśnie są cięte poprzecznie i przedstawiają się jako cały plaster uformowany w jednej porcji albo odtworzony z kilku kawałków mięsa w urządzeniu prasującym.

Dopuszcza się obecność płatków do 18 % wagi ryby.

Jednakże jeśli mięśnie nakłada się do puszki w stanie surowym, zabrania się obecności płatków; fragmenty mięsa mogą być dodawane dla uzupełnienia masy;

ii) kawałki: fragmenty mięsa z zachowanej początkowej struktury mięśniowej, których najkrótsza część nie jest mniejsza niż 1,2 cm.

Dopuszcza się obecność płatków do 30 % wagi ryby;

iii) filety:

a) wzdłużne pasy mięśniowe wycięte z mięśni równolegle do kręgosłupa;

b) pasy z mięsa z płatów brzusznych; w tym przypadku filety mogą być oznaczone także jako filety brzuszne;

iv) płatki: fragmenty mięsa o zachowanej początkowej strukturze mięśniowej i o ujednoliconych wymiarach;

v) tuńczyk rozdrobniony w strzępach: oddzielne cząstki mięsa o równomiernych wymiarach, nietworzące konsystencji pasty.

2. Zezwala się na jakąkolwiek formę postaci handlowej produktu inną niż określona w ust. 1 albo inną obróbkę kulinarną, pod warunkiem że jest to jasno wykazane w opisie handlowym.

Artykuł  4

Jeśli zastosowana zalewa tworzy integralną część opisu handlowego, odpowiada ona następującym warunkom:

– "w oleju z oliwek" rezerwuje się dla produktów, w których zastosowano tylko olej z oliwek, bez domieszki jakiegokolwiek innego oleju,

– "w sosie własnym" rezerwuje się dla produktów, w których zastosowano naturalny wyciek (płyn wypływający z ryby w trakcie gotowania), roztwór soli albo wodę, z możliwością dodatku ziół, przypraw lub naturalnych aromatów, zgodnie z określeniem z dyrektywy 88/388/EWG ¹⁰ ,

– "w oleju roślinnym" rezerwuje się dla produktów, w których zastosowano rafinowane oleje roślinne jednego gatunku albo mieszaninę olejów,

– tam, gdzie zastosowano inny rodzaj zalewy, będzie ona określona w sposób jasny i wyraźny przy użyciu zwyczajowej nazwy handlowej.

Artykuł  5

1. 11 Bez uszczerbku dla przepisów dyrektyw 79/112/EWG oraz 76/211/EWG opis handlowy na opakowaniu jednostkowym konserwowanego tuńczyka lub pelamidy i tunka zawiera:

a) w przypadku postaci handlowych produktu, określonych w art. 3 ust. 1:

– rodzaj ryby (tuńczyk lub pelamida i tunek),

– postać handlową, w której ryba jest wprowadzanej do obrotu, z zastosowaniem odpowiedniego opisu jak określono w art. 3; przepis ten jest fakultatywny w przypadku postaci handlowej określonej w art. 3 ust. 1 i),

– opis zastosowanej zalewy, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 4;

b) w przypadku postaci handlowych produktu określonych w art. 3 ust. 2:

– rodzaj ryby (tuńczyk lub pelamida i tunek),

– sprecyzowanie sposobu obróbki kulinarnej.

2. 12 Opis handlowy konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2, nie może pod żadnym pozorem łączyć słów "tuńczyk" i "pelamida i tunek".

3. 13 Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 i ust. 2 niniejszego artykułu, w przypadku istnienia ustanowionego handlowego zastosowania, rodzaj użytej ryby (tuńczyk lub pelamida i tunek) oraz gatunki mogą występować w opisie handlowym pod nazwą zwyczajowo używaną w Państwie Członkowskim, w którym są wprowadzane do obrotu.

4. Opis handlowy "w sosie własnym" może być stosowany tylko w odniesieniu do konserw wprowadzanych do obrotu, posiadających postać handlową określoną w art. 3 ust. 1 i)-iii), a w przypadku zalewy, tak jak to określono w art. 4 tiret drugie.

Artykuł  6

Bez uszczerbku dla przepisów wspólnotowych określonych w art. 7 i 8 dyrektywy 79/112/EWG stosunek między wagą ryby zawartej w opakowaniu po sterylizacji i wagą netto wyrażoną w gramach powinien wynosić, co najmniej:

a) w odniesieniu do postaci handlowych produktu określonych w art. 3 ust. 1:

– 70 % w przypadku zalewy określonej w art. 4 tiret drugie,

– 65 % w przypadku pozostałych zalew;

b) 25 % w odniesieniu do postaci handlowych lub obróbki kulinarnej produktu określonych w art. 3 ust. 2.

Artykuł  7

Przepisy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu stosuje się bez uszczerbku dla przepisów przewidzianych przez dyrektywę 91/493/EWG.

Artykuł  8

Komisja, w razie konieczności, przyjmuje środki niezbędne w celu stosowania niniejszego rozporządzenia, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 36 rozporządzenia (EWG) nr 3796/81.

Artykuł  9

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1993 r.

2. Zapasy magazynowe produktów etykietowanych przed dniem 1 stycznia 1993 r. mogą być sprzedawane aż do daty ważności podanej na opakowaniach zbiorczych.

3. 14 Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2, konserwowany tuńczyk lub pelamida i tunek, dla których nazwy "tuńczyk" i "pelamida i tunek" są połączone w opisie handlowym, mogą być wprowadzane do obrotu przez okres trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 czerwca 1992 r.

	W imieniu Rady
	Eduardo de AZEVEDO SOARES
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK  ¹⁵

GATUNKI RYB OKREŚLONE W ART. 2

I. TUŃCZYK

1. Gatunki z rodzaju Thunnus

a) albakora (Thunnus alalunga)

b) tuńczyk żółtopłetwy (Thunnus [neothunnus] albacores)

c) tuńczyk błękitnopłetwy (Thunnus thynnus)

d) opastun (Thunnus [parathunnus] obesus)

e) pozostałe gatunki z rodzaju Thunnus.

2. Bonito

(Euthynnus [katsuwonus] pelamis).

II. BONITO

1. Gatunki z rodzaju Sarda

a) pelamida (Sarda sarda)

b) pelamida pacyficzna (Sarda chiliensis)

c) pelamida wschodnia (Sarda orientalis)

d) inne gatunki z rodzaju Sarda.

2. Gatunki z rodzaju Euthynnus, za wyjątkiem gatunku Euthynnus (katsuwonus) pelamis

a) tunek atlantycki (Euthynnus alleteratus)

b) tunek wschodni (Euthynnus affinis)

c) tunek czarny (Euthynnus lineatus)

d) inne gatunki z rodzaju Euthynnus.

3. Gatunki z rodzaju Auxis

a) tazar (Auxis thazard)

b) Auxis rochei.

¹ Tytuł zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

² Dz.U. L 354 z 23.12.1991, str. 1.

³ Motyw zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

⁴ Dz.U. L 23 z 8.2.1979, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 91/72/EWG (Dz.U. L 42 z 16.12.1991, str. 29).

⁵ Dz.U. L 46 z 21.2.1976, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 78/891/EWG (Dz.U. L 331 z 4.11.1978, str. 21).

⁶ Motyw zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

⁷ Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 15.

⁸ Art. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

⁹ Art. 2 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

¹⁰ Dz.U. L 184 z 22.6.1988, str. 61.

¹¹ Art. 5 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

¹² Art. 5 ust. 2 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

¹³ Art. 5 ust. 3 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

¹⁴ Art. 9 ust. 3 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).

¹⁵ Załącznik zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.91.49).