Decyzja 2014/912/WPZiB w sprawie wspierania działań w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w celu ograniczenia ryzyka nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką (BSiL) oraz amunicją do tych rodzajów broni w regionie Sahelu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.360.30

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 2014 r.

DECYZJA RADY 2014/912/WPZiB

z dnia 15 grudnia 2014 r.

w sprawie wspierania działań w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w celu ograniczenia ryzyka nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką (BSiL) oraz amunicją do tych rodzajów broni w regionie Sahelu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 26 ust. 2 i art. 31 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniach 15 i 16 grudnia 2005 r. Rada Europejska przyjęła "Strategię UE zwalczania nielegalnego gromadzenia i obrotu bronią strzelecką i lekką oraz amunicją do niej". W strategii tej Rada Europejska uznaje, że mnogość zasobów BSiL i amunicji powoduje, że staje się ona łatwo dostępna cywilom, przestępcom, terrorystom i uczestnikom walk, oraz podkreśla potrzebę prowadzenia działań prewencyjnych w celu zwalczania nielegalnej podaży broni konwencjonalnej i popytu na nią. W strategii tej wskazano też, że Afryka pozostaje kontynentem najbardziej narażonym na skutki konfliktów wewnętrznych, które są zaostrzane przez destabilizujący napływ BSiL.

(2) W dniu 21 marca 2011 r. Rada zatwierdziła "Strategię Unii Europejskiej na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju w regionie Sahelu", która nakreśla zintegrowane ramy służące zaangażowaniu Unii w regionie Sahelu. Jeden z czterech aspektów działania strategii jest skierowany na umocnienie potencjału w sektorach bezpieczeństwa, egzekwowania prawa i praworządności w tym regionie, aby zwalczać zagrożenia oraz skuteczniej i w sposób bardziej wyspecjalizowany radzić sobie z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną, jak również powiązać te zjawiska ze środkami odnoszącymi się do dobrych rządów.

(3) W dniu 14 czerwca 2006 r. w Abudży (Nigeria) państwa członkowskie Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS) przyjęły Konwencję ECOWAS w sprawie broni strzeleckiej i lekkiej, amunicji do tych rodzajów broni i innych powiązanych materiałów, która weszła w życie w dniu 29 września 2009 r. W dniu 30 kwietnia 2010 r. w Kinszasie (Demokratyczna Republika Konga) państwa członkowskie Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej (ECCAS) i Republika Rwandy przyjęły Konwencję Środkowoafrykańską w sprawie kontroli broni strzeleckiej i lekkiej, amunicji do tych rodzajów broni, części i komponentów, które mogą być wykorzystane do jej wytwarzania, naprawy lub składania. W obu konwencjach państwa sygnatariusze zobowiązały się między innymi do podjęcia środków koniecznych do zapewnienia - zgodnie z odpowiednimi normami i procedurami - bezpiecznego i skutecznego zarządzania krajowymi zapasami BSiL oraz przechowywania i ochrony tych zapasów.

(4) Burkina Faso, Mali i Nigeria ratyfikowały traktat o handlu bronią, podobnie jak 23 państwa członkowskie Unii, natomiast Czad, Mauretania i Niger podpisały ten traktat. Art. 16 ust. 1 traktatu o handlu bronią przewiduje że "wykonując niniejszy traktat, każde państwo strona może szukać pomocy, w tym pomocy prawnej lub prawodawczej, pomocy w zakresie tworzenia zdolności instytucjonalnych oraz pomocy technicznej, materialnej lub finansowej. Taka pomoc może obejmować zarządzanie zapasami, programy dotyczące rozbrojenia, demobilizacji i reintegracji, modelowe przepisy oraz skuteczne praktyki wykonawcze. Każde państwo strona zdolne do świadczenia takiej pomocy, dostarcza ją na życzenie.".

(5) Burkina Faso, Mali, Mauretania i Nigeria są państwami stronami Protokołu przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej ("protokół o handlu bronią").

(6) Wszystkie państwa członkowskie ONZ są zaangażowane w skuteczne wykonywanie Programu działania ONZ na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich aspektach ("program działania ONZ"), jak również międzynarodowego instrumentu umożliwiającego państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej.

(7) Na piątym odbywającym się co dwa lata posiedzeniu państw służącym analizie wykonywania programu działania ONZ (Nowy Jork, 16-20 czerwca 2014 r.) wszystkie państwa członkowskie ONZ ponownie podkreśliły, że odpowiednie zarządzanie zapasami BSiL, w szczególności w sytuacjach konfliktowych i pokonfliktowych, ma podstawowe znaczenie w zapobieganiu wypadkom i zmniejszaniu ryzyka przejmowania broni do celów nielegalnego handlu i kierowania jej do nielegalnych ugrupowań zbrojnych, terrorystów i innych nieupoważnionych odbiorców. Państwa członkowskie ONZ wezwały do wzmocnienia współpracy międzynarodowej i regionalnej oraz do pomocy w zarządzaniu zapasami i w kwestiach bezpieczeństwa fizycznego, a także podjęły się wykorzystywania - o ile jest to wykonalne - postępów technicznych, aby ulepszyć zarządzanie zapasami, w tym środki służące bezpieczeństwu fizycznemu.

(8) Powstanie ludowe w Libii w lutym 2011 r. i będący jego następstwem konflikt zbrojny oraz kryzys polityczny i w zakresie bezpieczeństwa w Mali w 2012 r. uwidoczniły, w jaki sposób podmioty niepaństwowe - w tym również terroryści - mogą wykorzystywać nieodpowiednio zabezpieczone i zarządzane zapasy rządowe, aby przejąć BSiL i amunicję ze szkodą dla pokoju i bezpieczeństwa. W kontekście zintensyfikowanych działań podmiotów niepaństwowych w regionie Sahelu, w tym w północnej Nigerii, zwiększenie bezpieczeństwa broni i amunicji w państwach Sahelu stało się priorytetem.

(9) Regionalny Ośrodek ONZ ds. Pokoju i Rozbrojenia w Afryce (UNREC), stanowiący część Biura ONZ ds. Rozbrojenia (UNODA) posiada długoletnie doświadczenie w udzielaniu wsparcia państwom i społeczeństwu obywatelskiemu regionu Sahelu we wdrażaniu instrumentów międzynarodowych i regionalnych w zakresie kontroli BSiL, zgodnie z jego mandatem otrzymanym od Zgromadzenia Ogólnego ONZ (rezolucja nr 40/151 G z 16 grudnia 1985 r.).

(10) Od 2013 r. Wszechstronna Zintegrowana Misja Stabilizacyjna ONZ w Mali (MINUSMA) za pośrednictwem Służby Działań Przeciwminowych ONZ (UNMAS) wspierała władze Mali w działaniach związanych z rozminowywaniem oraz zarządzaniem bronią i amunicją, zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2100 (2013 r.) i 2164 (2014 r.).

(11) Organizacja pozarządowa Mine Advisory Group (MAG) rozpoczęła niedawno projekt regionalny obejmujący pilne kwestie dotyczące bezpieczeństwa broni konwencjonalnej i amunicji oraz zarządzania bronią konwencjonalną i amunicją w państwach docelowych w regionie Sahelu i Maghrebu.

(12) Zgodnie z decyzją Rady 2011/428/WPZiB ¹ , Unia finansowała między innymi dostarczanie sprzętu do oznaczania agencjom zajmującym się egzekwowaniem prawa w kilku państwach Afryki Zachodniej, jak również zapewnianie szkoleń dotyczących międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie oraz międzynarodowych wytycznych technicznych dotyczących amunicji.

(13) Zgodnie z decyzją Rady 2013/320/WPZiB ² Unia wspiera działania zmierzające do zapewnienia należytego bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w libijskich arsenałach broni w celu ograniczania ryzyka, jakie stwarza nielegalne rozprzestrzenianie BSiL i amunicji do tych rodzajów broni, dla bezpieczeństwa Libii i państw z nią sąsiadujących, w tym w regionie Sahelu.

(14) Zgodnie z decyzją Rady 2013/698/WPZiB ³ Unia wspiera stworzenie globalnego mechanizmu raportowania w zakresie nielegalnej BSiL i innej broni konwencjonalnej i amunicji ("iTrace"), opartego w szczególności na badaniach terenowych w dziedzinie BSiL i amunicji będących w obrocie w obszarach objętych konfliktem, również w Afryce.

(15) W ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony Unia rozpoczęła trzy misje w regionie Sahelu, a mianowicie: po pierwsze - misję EUCAP Sahel Niger, która rozpoczęła się w dniu 8 sierpnia 2012 r. i która ma wspierać walkę z przestępczością zorganizowaną i terroryzmem w Nigrze, po drugie - misję szkoleniową Unii Europejskiej w Mali, która rozpoczęła się w dniu 18 lutego 2013 r. i która ma przyczynić się do odbudowy i reorganizacji malijskich sił zbrojnych przez zapewnienie szkoleń i doradztwa; oraz, po trzecie - misję EUCAP Sahel Mali, która rozpoczęła się w dniu 15 kwietnia 2014 r. i która ma zapewnić doradztwo strategiczne i szkolenia wewnętrznym siłom bezpieczeństwa w Mali.

(16) W ramach Instrumentu na rzecz przyczyniania się do Stabilności i Pokoju Unia wspiera od 2011 r. wysiłki Biura ONZ ds. Narkotyków i Przestępczości zmierzające do promowania ratyfikacji i wykonania protokołu o handlu bronią, w szczególności w Afryce Zachodniej. W ramach tego instrumentu od 2010 r. Unia wspiera finansowo Regionalne Centrum Broni Strzeleckiej i Lekkiej (RECSA) w regionie Wielkich Jezior, Rogu Afryki i w państwach sąsiadujących z siedzibą w Nairobi,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Unia przyczynia się do bezpieczeństwa i stabilności w regionie Sahelu poprzez wspomaganie państw tego regionu w zapobieganiu przejmowania rządowej BSiL i amunicji do tych rodzajów broni oraz kierowaniu ich do nielegalnego handlu przez poprawę bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami.

2. Działania, które ma wspierać Unia, mają następujące konkretne cele:

a) generowanie koniecznego wsparcia politycznego dla ulepszenia procedur związanych z poprawą bezpieczeństwa fizycznego i zarządzaniem zapasami oraz promowanie regionalnej współpracy i upowszechniania wiedzy;

b) wspieranie państw docelowych w opracowywaniu aktualnych przepisów, procedur administracyjnych i praktycznych standardowych procedur operacyjnych, stanowiących podwaliny pod lepsze bezpieczeństwo fizyczne i zarządzanie zapasami zgodnie z międzynarodowymi standardami w zakresie najlepszych praktyk;

c) bezpośrednie wspieranie realizacji działań związanych z zarządzaniem zapasami i bezpieczeństwem, w tym poprzez remont magazynów, niszczenie nadwyżek, przestarzałej bądź nielegalnej BSiL oraz pilotowanie nowych technologii.

Szczegółowy opis tych działań znajduje się w załączniku.

Artykuł  2

1. Za wykonanie niniejszej decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa ("wysoki przedstawiciel").

2. Techniczną realizację działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, prowadzi UNODA za pośrednictwem UNREC. UNODA wykonuje te zadania pod kierownictwem wysokiego przedstawiciela. W tym celu wysoki przedstawiciel dokonuje koniecznych uzgodnień z UNODA.

Artykuł  3

1. Finansowa kwota odniesienia na realizację działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 3 561 257,06 EUR. Łączny szacunkowy budżet całego projektu wynosi 4 129 393,06 EUR, co zostaje zapewnione poprzez współfinansowanie.

2. Wydatkami pokrywanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami Unii mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

3. Komisja nadzoruje właściwą realizację wkładu Unii, o którym mowa w ust. 1. W tym celu zawiera z UNODA umowę o finansowaniu. Umowa ta zawiera zobowiązanie UNODA do zapewnienia, aby wkład Unii był wyeksponowany stosownie do jego wielkości.

4. Komisja dąży do tego, aby umowa o finansowaniu, o której mowa w ust. 3, została zawarta jak najszybciej po dniu 15 grudnia 2014 r. Informuje Radę i wysokiego przedstawiciela o wszelkich trudnościach napotkanych w tym procesie oraz o dacie zawarcia umowy o finansowaniu w ciągu dwóch tygodni od podpisania.

Artykuł  4

1. Wysoki przedstawiciel składa Radzie sprawozdania z wykonania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych przez UNODA. Sprawozdania te stanowią dla Rady podstawę do dokonania oceny.

2. Komisja dostarcza informacji na temat aspektów finansowych realizacji działań, o których mowa w art. 1 ust. 2.

Artykuł  5

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

2. Niniejsza decyzja wygasa 42 miesiące po zawarciu odnośnej umowy o finansowaniu, o której mowa w art. 3 ust. 3, lub sześć miesięcy po dacie jej przyjęcia jeżeli w okresie tym nie zawarto żadnej umowy o finansowaniu.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.

	W imieniu Rady
	F. MOGHERINI
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Bezpieczeństwo fizyczne i zarządzanie zapasami w celu ograniczenia ryzyka nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką (BSiL) oraz amunicją do tych rodzajów broni w regionie Sahelu

1. Kontekst i uzasadnienie wsparcia w ramach WPZiB

1.1 Kontekst

Uznano, że brak skutecznego bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, zgodnie ze standardami międzynarodowymi, w istniejących magazynach broni konwencjonalnej i amunicji w Sahelu stanowi poważne wyzwanie dla pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie i poza nim. W niedalekiej przeszłości rządowe zapasy w Libii i Mali zostały splądrowane przez zbrojne podmioty niepaństwowe, w tym ugrupowania terrorystyczne. Istnieje konkretne ryzyko, że podobna sytuacja może zaistnieć w niektórych regionach Burkina Faso, Czadu, Mauretanii, Nigru i Nigerii ponieważ grupy zbrojne i ugrupowania terrorystyczne działają nie zważając na granice i są zaangażowane w nielegalny handel BSiL. Nieodpowiednie bezpieczeństwo fizyczne i zarządzanie zapasami zwiększa ryzyko przenikania BSiL - w tym w drodze kradzieży lub ataku - na nielegalny rynek, jak również nieplanowane eksplozje składów amunicji. Mogłoby to doprowadzić do destabilizującego gromadzenia BSiL i handlu nią, wpływając na krajowy, regionalny i międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo.

Zagrożenie to zostało również potwierdzone w zintegrowanej strategii ONZ dla Sahelu, w której za konieczne uznano zminimalizowanie ryzyka przejmowania BSiL przez podmioty niepaństwowe poprzez zwiększenie bezpieczeństwa obecnych zapasów i - w razie konieczności - zmianę ich lokalizacji, jak również zniszczenie nadwyżek nielegalnej BSiL i amunicji do tych rodzajów broni. Można tego dokonać dzięki skutecznej realizacji programu działania ONZ dotyczącego nielegalnego handlu BSiL oraz międzynarodowego instrumentu umożliwiającego śledzenie z wykorzystaniem międzynarodowych standardów kontroli broni strzeleckiej (ISACS), a także międzynarodowych wytycznych technicznych dotyczących amunicji (IATG) opracowanych w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych.

1.2 Uzasadnienie

W ramach swojego mandatu zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 40/151 G Regionalny Ośrodek ONZ ds. Pokoju i Rozbrojenia w Afryce (UNREC), będąc regionalnym przedstawicielem w Afryce Biura ONZ ds. Rozbrojenia (UNODA), ma unikalną możliwość wspierania i umacniania potencjału i zdolności państw Sahelu w zakresie skutecznego wykorzystywania tych standardów i najlepszych praktyk, a przez to kontrolowania ich zapasów BSiL i amunicji do tych rodzajów broni, aby zapobiec destabilizującym skutkiem gromadzenia BSiL i nielegalnego handlu w tym regionie i poza nim.

UNREC proponuje zrealizować ten projekt we współpracy ze Służbą Działań Przeciwminowych ONZ (UNMAS) i organizacją pozarządową Mines Advisory Group (MAG) oraz koordynując działania z odnośnymi organizacjami regionalnymi i subregionalnymi, takimi jak ECOWAS i ECCAS, jak również z organizacjami pozarządowymi. UNMAS prowadzi działania wspierające Wszechstronną Zintegrowaną Misję Stabilizacyjną ONZ w Mali (MINUSMA), stanowiąc jeden z jej zintegrowanych komponentów w ramach rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2100 (2013) i w ramach zespołu krajowego ONZ w Mali. MAG prowadzi obecnie projekt regionalny obejmujący kwestie dotyczące bezpieczeństwa broni konwencjonalnej i amunicji oraz zarządzania bronią konwencjonalną i amunicją w państwach docelowych w regionie Sahelu i Maghrebu. Ustalenia z tych działań zostaną wykorzystane do zasilenia planowania i realizacji projektu. Synergie stworzą możliwość wywarcia większego wpływu ogólnego. Kolejną korzyścią dla projektu będzie wewnętrzna wiedza fachowa biura UNODA w głównej siedzibie ONZ w tym regionie, jak również dalsza wiedza fachowa dostępna w ramach systemu ONZ.

Działania te będą opierać się na synergiach z projektami realizowanymi już w tym regionie przez UNREC i innych partnerów dwustronnych, agencje ONZ, organizacje subregionalne i organizacje pozarządowe, które będą również uzupełniać te synergie i korzystać z nich; do projektów tych zalicza się: projekt wspierający ponowne uzyskanie zdolności operacyjnej przez malijską krajową komisję ds. BSiL i opracowanie krajowego planu działania dotyczącego BSiL; decyzję 2011/428/WPZiB na mocy której dostarczono Burkina Faso i Nigrowi między innymi maszyny do oznaczania; prowadzony obecnie projekt dotyczący zwalczania nielegalnego gromadzenia i przemytu broni palnej w Afryce, który jest finansowany przez Komisję Europejską w ramach Instrumentu na rzecz przyczyniania się do Stabilności i Pokoju, a podczas pierwszej fazy projektu (2010-2013) między innymi podjęte działania związane z oznaczaniem, dostarczanie elektronicznych maszyn do oznaczania oraz instalowanie dostosowanego oprogramowania do przechowywania danych w państwach Afryki Wschodniej, podczas gdy w obecnej fazie (2013-2016) podobne działania w innych krajach (przykładowo: Burundi, Czad, Gabon, Ghana, Gwinea Równikowa, Kamerun, Liberia, Mali, Rwanda, Somalia, Sudan Południowy, Togo, Uganda, Wybrzeże Kości Słoniowej); projekt transregionalny realizowany przez Biuro ONZ ds. Narkotyków i Przestępczości między innymi w Afryce Zachodniej (przykładowo: Benin, Burkina Faso, Gambia, Ghana, Mali, Mauretania, Senegal, Togo), również finansowany z unijnego Instrumentu na rzecz przyczyniania się do Stabilności i Pokoju, który ma na celu promowanie ratyfikacji i wykonania Konwencji ONZ przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz jej protokołu o broni palnej, przede wszystkim poprzez wspieranie przeglądu i reform prawodawstwa; działania szkoleniowe związane z zarządzaniem bronią podejmowane przez prowadzoną w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE misję EUCAP Sahel Niger; jak również projekt NATO w Mauretanii realizowany przez agencję wspierania NATO (NSPA).

Co więcej, w ramach działań w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami objętych tym projektem należy w stosownych przypadkach uwzględniać i wspierać szersze programy ochrony realizowane w państwach beneficjentach, takie jak rozbrojenie, demobilizację i reintegrację, jak również reformę sektora bezpieczeństwa. Przegląd ram prawodawczych i administracyjnych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami oraz dalsze zalecenia dotyczące spełnienia międzynarodowych standardów w zakresie kontroli broni, jak również opracowanie krajowych standardowych procedur operacyjnych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, wpiszą się w wysiłki podejmowane na rzecz reformy sektora bezpieczeństwa w każdym kraju i w podregionie. Działania w ramach projektu mogą również, w stosownych przypadkach, wspierać wysiłki ukierunkowane na rozbrojenie, demobilizację i reintegrację - w szczególności związane z rozbrojeniem w wymiarze praktycznym - ponieważ opracowanie krajowych standardowych procedur operacyjnych w dziedzinie kontroli uzbrojenia można zintegrować z procesami dotyczącymi rozbrojenia, demobilizacji i reintegracji na przykład poprzez ustalenie norm w zakresie oznaczania i rejestracji lub niszczenia odzyskanej broni. Istniejące praktyki, promowane również za pomocą innych odnośnych projektów finansowanych przez UE, należy wykorzystywać, aby zapewnić zharmonizowane procesy.

Dzięki wdrażaniu międzynarodowych standardów dotyczących najlepszych praktyk dotyczących kontroli zbrojeń, projekt ten będzie pomagać państwom w rozwoju niezależnego nadzoru cywilnego nad krajowymi działaniami w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami. Konieczność nadzoru cywilnego zostanie uwzględniona w różnych działaniach w ramach projektu, w szczególności w trakcie konsultacji i warsztatów.

2. Cele ogólne

Działanie opisane w niniejszym punkcie przyczyni się do bezpieczeństwa i stabilności w regionie Sahelu i do wsparcia sześciu państw regionu Sahelu (Burkina Faso, Czad, Mali, Mauretania, Niger i Nigeria), aby zapobiec przejmowaniu rządowej BSiL i amunicji do tych rodzajów broni oraz kierowaniu ich do nielegalnego handlu przez poprawę bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami.

W szczególności działanie to będzie miało na celu:

a) generowanie koniecznego wsparcia politycznego dla ulepszenia procedur związanych z poprawą bezpieczeństwa fizycznego i zarządzaniem zapasami oraz promowanie regionalnej współpracy i upowszechniania wiedzy;

b) wspieranie państw docelowych w opracowywaniu aktualnych przepisów, procedur administracyjnych i praktycznych standardowych procedur operacyjnych, stanowiących podwaliny pod lepsze bezpieczeństwo fizyczne i zarządzanie zapasami zgodnie z międzynarodowymi standardami w zakresie najlepszych praktyk;

c) bezpośrednie wspieranie realizacji działań związanych z zarządzaniem zapasami, w tym przez remont magazynów, niszczenie nadwyżek, przestarzałej bądź nielegalnej BSiL oraz pilotowanie nowych technologii.

3. Wyniki

Działanie przyniesie następujące wyniki:

a) odpowiednie normy prawne i administracyjne w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami BSiL;

b) zwiększone bezpieczeństwo fizyczne i lepsze zarządzanie zapasami BSiL dzięki ulepszeniu obiektów magazynowych;

c) zmniejszenie ryzyka nielegalnego wykorzystania i przypadkowych wybuchów nadwyżek, przestarzałej i nielegalnej BSiL i amunicji do tych rodzajów broni dzięki niszczeniu zasobów;

d) lepsze znakowanie, śledzenie i rejestrowanie BSiL;

e) zwiększenie współpracy regionalnej i wymiany informacji;

f) określenie ewentualnego wykorzystania nowych technologii w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami;

g) zwiększenie krajowych zdolności i odpowiedzialności w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w państwach beneficjentach;

h) lepsze zrozumienie znaczenia bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami dla bezpieczeństwa regionalnego;

i) przyczynienie się do zmniejszania ryzyka destabilizacji regionalnej, które może być powodowane przez nadmierne gromadzenie BSiL i amunicji do tych rodzajów broni oraz nielegalne przejmowanie BSiL przez podmioty pozapaństwowe, w tym grupy terrorystyczne.

4. Opis działania

4.1 Konferencja Wilton Park w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w regionie Sahelu

Cele

Stworzyć możliwość wymiany doświadczeń i uzyskać niezbędne poparcie polityczne dla działań, które mają zostać przeprowadzone w ramach projektu.

Opis

Organizacja konferencji przez Wilton Park i UNREC w celu omówienia wpływu niezabezpieczonych zapasów broni libijskiej na bezpieczeństwo w regionie Sahelu, aby opracować strategie w celu zapobiegania przejmowaniu i nielegalnemu handlowi BSiL i amunicji będących własnością rządu, poprzez zwiększenie ich bezpieczeństwa fizycznego i lepsze zarządzanie zapasami. Konferencja będzie również stanowić okazję do podsumowania postępów osiągniętych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w regionie Sahelu, w szczególności w kontekście pomocy międzynarodowej, aby omówić rzeczywiste potrzeby tych krajów, sklasyfikować odnośne obecne działania oraz określić luki, które należy wyeliminować. Ponadto będzie ona okazją, aby w porozumieniu z krajami otrzymującymi pomoc poszukiwać synergii z innymi narzędziami kontroli BSiL wspieranymi przez UE, w tym "iTrace" - globalnym mechanizmem monitorowania (finansowanym na mocy decyzji 2013/698/WPZiB). Udział będzie możliwy tylko na zaproszenie, oczekuje się również, że na wysokim szczeblu reprezentowanych będzie sześć państw regionu Sahelu (Burkina Faso, Czad, Mali, Mauretania, Niger i Nigeria), jak również Libia, inne odnośne państwa sąsiadujące, ECOWAS, ECCAS i Unia Afrykańska (UA).

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

Konferencja Wilton Park ma odbyć się zgodnie z planem, z udziałem odnośnych zainteresowanych stron, w tym przedstawicieli sześciu państw docelowych (do 40 uczestników).

4.2 Przegląd przepisów i procedur administracyjnych oraz konsultacje w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami

4.2.1 Konsultacje krajowe w zakresie procedur bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami oraz identyfikacji obiektów pilotażowych

Cele

a) zyskać jasne zrozumienie ram prawnych i administracyjnych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w poszczególnych krajach i w regionie;

b) w krajach, które nie mają zaktualizowanych ram regulacyjnych, przedstawić zalecenia dotyczące przepisów i procedur, aby spełnić wymogi międzynarodowe przedstawione w prawnie wiążących instrumentach międzynarodowych (na przykład protokole ONZ o handlu bronią, konwencji ECOWAS w sprawie BSiL ⁴ oraz konwencji z Kinszasy w sprawie BSiL ⁵ ), programie działania ONZ na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi BSiL, międzynarodowym instrumencie umożliwiającym śledzenie, IATG i ISACS oraz innych odnośnych normach i instrumentach;

c) określić priorytetowe pomieszczenia magazynowe, które mogłyby pełnić rolę obiektów pilotażowych, zgodnie z ich krajowymi priorytetami, oraz, w stosownych przypadkach, uwzględniać dostępne informacje na temat struktury przejmowania oraz nielegalnego handlu.

Opis

We współpracy z władzami krajowymi w sześciu państwach regionu Sahelu, a mianowicie: Burkina Faso, Czadem, Mali, Mauretanią, Nigrem i Nigerią, UNREC przeprowadzi ocenę całego prawodawstwa dotyczącego bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, jak również administracyjnych i standardowych procedur operacyjnych, przy pełnym wykorzystaniu już dostępnych ocen, a także z uwzględnieniem obecnych regionalnych i dwustronnych projektów wspierających reformy legislacyjne w dziedzinie BSiL, aby uniknąć powielania i nakładania się działań.

Eksperci prawni UNREC zapewnią wsparcie odpowiednim ministerstwom, parlamentarzystom i urzędnikom wyższego szczebla zajmującym się egzekwowaniem prawa i obroną w trakcie przeglądu przepisów krajowych i procedur administracyjnych, w celu zapewnienia, aby międzynarodowe zobowiązania prawne i międzynarodowe normy techniczne, a w szczególności ISACS i IATG, były uwzględnione w krajowych ramach regulacyjnych.

Wsparcie w tej dziedzinie powinno być dostarczane na wniosek krajów i koncentrować się przede wszystkim na dostosowaniu do norm międzynarodowych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, z uwzględnieniem innych bieżących inicjatyw polegających na zapewnieniu wsparcia lub doradztwa w zakresie szerszych kwestii kontroli broni lub sektora bezpieczeństwa.

UNREC zorganizuje warsztaty z udziałem krajowych przedstawicieli wysokiego szczebla w dziedzinie obrony narodowej, egzekwowania prawa i innych organów cywilnych związanych z bezpieczeństwem BSiL. Uczestnicy będą wspólnie omawiać ustalenia i zalecenia zawarte w ocenie i osiągną porozumienie w sprawie różnych środków, jakie należy podjąć, jak również określą zalecenia, które mogą zostać spełnione w drodze zmian prawodawstwa lub dekretów administracyjnych.

W trakcie konsultacji krajowych zostaną określone priorytetowe pomieszczenia magazynowe, które mają służyć jako obiekty pilotażowe. Można byłoby wybrać jedno pomieszczenie w każdej stolicy, jedno w głównym prowincjonalnym węźle komunikacyjnym, jedno na obszarze wiejskim lub w strefie przygranicznej (granice lądowe, port lub lotnisko), jak również najważniejsze szlaki transportowe dla będącej w posiadaniu rządu BSiL i amunicji do tych rodzajów broni. Gdy to możliwe i stosowne, w trakcie wyboru priorytetowych pomieszczeń magazynowych należy uwzględniać dostępne informacje na temat wzorów przejmowania broni oraz nielegalnego handlu nią, tak aby priorytetowo potraktować zapasy uznane za przyczyniające się do niestabilności w regionie.

UNREC przygotuje dla każdego kraju po jednym ostatecznym sprawozdaniu oceniającym, w którym określi zalecenia i procedury wymagane w celu spełnienia wymogów międzynarodowych. Sprawozdania te będą zawierać informacje zwrotne otrzymane od władz krajowych oraz innych zainteresowanych stron z sześciu krajów docelowych.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) sprawozdania dla każdego kraju (w sumie sześć) na temat istniejących ram prawnych i administracyjnych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, w tym zalecenia dotyczące zlikwidowania luk dotyczących instrumentów międzynarodowych w dziedzinie rozbrojenia;

b) odbywa się sześć krajowych warsztatów, po jednym w każdym kraju;

c) określa się nie mniej niż 18 pomieszczeń magazynowych (trzy w każdym kraju), które służą jako obiekty pilotażowe.

4.2.2 Konsultacje regionalne dotyczące procedur bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami

Cele

a) ułatwić wymianę informacji i doświadczeń na poziomie regionalnym w zakresie procedur dotyczących bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w oparciu o krajowe oceny dokonane na podstawie pkt 4.2.1;

b) propagowania wśród podmiotów krajowych i regionalnych wykorzystania ISACS oraz IATG.

Opis

Przeprowadzone zostaną regionalne konsultacje z udziałem wysokich rangą przedstawicieli sześciu rządów, z myślą o wymianie informacji na temat krajowych ustaleń oraz wymianie doświadczeń i najlepszych praktyk na podstawie oceny na poziomie krajowym (pkt 4.2.1). O podzielenie się swoimi doświadczeniami zostaną poproszeni również przedstawiciele odnośnych organizacji regionalnych i subregionalnych (UA, ECCAS, ECOWAS, RECSA), agencje ONZ uczestniczące w mechanizmie koordynacji działań w zakresie broni strzeleckiej (CASA), odnośni eksperci z Unii i z jej państw członkowskich (również z misji w zakresie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony), a także wyżsi rangą specjaliści spoza regionu.

UNREC przedstawi sprawozdanie zawierające ustalenia poczynione na regionalnych warsztatach konsultacyjnych.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) zorganizowanie jednej konsultacji regionalnej dotyczącej procedur w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami;

b) sprawozdanie w sprawie regionalnych warsztatów konsultacyjnych.

4.3 Bezpieczeństwo fizyczne i zarządzanie zapasami

4.3.1 Ocena bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w krajowych składach broni konwencjonalnej oraz BSiL i transportu amunicji

Cele

a) przeprowadzenie szczegółowych i praktycznych ocen wybranych przykładowych pomieszczeń, aby określić obecne praktyki, bezpieczeństwo fizyczne i nadwyżki, przestarzałą lub nielegalną broń i amunicję;

b) przekazanie umiejętności w zakresie praktycznej wiedzy dotyczącej procedur bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami zgodnie z międzynarodowymi standardami odnoszącymi się do najlepszych praktyk.

Opis

W oparciu o ustalenia krajowych warsztatów konsultacyjnych oraz we współpracy z UNREC, eksperci z UNMAS i MAG dokonają szczegółowych i praktycznych ocen wybranych przykładowych pomieszczeń, aby ustalić obecne praktyki i kwestie, z wykorzystaniem jako podstawy ISACS i IATG. W tych obiektach pilotażowych eksperci będą także weryfikować obecne krajowe praktyki w świetle obowiązujących krajowych przepisów i procedur oraz proponować w razie potrzeby ich przegląd.

Eksperci z UNMAS i MAG będą pracować w krajach, w których prowadzone są operacje. UNMAS będzie pracować w Mali w ramach obecnie prowadzonej operacji i mandatu w tym kraju; zaś MAG będzie pracować w Burkina Faso, Czadzie, Mauretanii, Nigrze i Nigerii. Operacje będą organizowane we współpracy z krajowymi komisjami ds. BSiL. Działanie będzie obejmować ocenę stosowności infrastruktury i bezpieczeństwa fizycznego, warunków panujących w składach BSiL i amunicji, obecnych praktyk dotyczących ich przewozu, oraz, przy wsparciu organów krajowych i w porozumieniu z nimi, określenie nadwyżek, przestarzałej lub nielegalnej broni konwencjonalnej oraz amunicji, które znajdują się w magazynach. Ponadto będzie przeprowadzana ocena kwalifikacji i zdolności personelu w magazynach, aby określać ewentualne potrzeby w zakresie szkoleń. Podczas przeprowadzania takich ocen wykorzystywane będzie narzędzie oceny ISACS i narzędzie oceny ryzyka arsenału MAG. Na wniosek danego państwa beneficjenta można będzie przeprowadzać doraźne szkolenia w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w wybranych przykładowych pomieszczeniach, aby reagować na pilne potrzeby.

Sytuacja w zakresie bezpieczeństwa jest zróżnicowana w państwach docelowych. Poziom bieżących działań w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami różni się w poszczególnych krajach, w zależności od dostępnych zasobów krajowych oraz wsparcia otrzymywanego przez te kraje od międzynarodowych darczyńców i partnerów. W celu skorzystania z trwających wysiłków i określenia najlepszych praktyk, komponent projektu w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami rozpocznie się w dwóch krajach, a następnie będzie dalej rozszerzany, stopniowo, na pozostałe kraje.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) wizytowanych i ocenianych jest nie mniej niż 18 pomieszczeń magazynowych (trzy w każdym kraju);

b) organizowanych jest maksymalnie 18 sesji szkoleniowych (trzy w każdym kraju) dotyczących najlepszych standardów w dziedzinie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami; sesje są organizowane w przykładowych pomieszczeniach krajów wymagających budowy potencjału w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami.

4.3.2 Remont przykładowych pomieszczeń i oznaczanie BSiL

Cele

a) odremontować pilotażowe pomieszczenia magazynowe, aby dostosować je do norm i wytycznych ISACS i IATG, oraz zmniejszyć ryzyko przejmowania broni i amunicji;

b) zapewnić, w przypadku gdy jest to wymagane, natychmiastową reakcję o niskim koszcie i wysokim oddziaływaniu, aby zabezpieczyć pilotażowe pomieszczenia magazynowe (na przykład zamontowanie drzwi, zamków itd.);

c) promować oznaczanie i rejestrację broni na podstawie najlepszych praktyk, a także korzystając ze zdolności nabytych w trakcie przeszłych i bieżących programów pomocowych, aby uniknąć dublowania wysiłków;

d) wspierać rozwój lub ulepszanie krajowych centralnych baz danych dotyczących broni przy wykorzystaniu obecnego oprogramowania opracowanego przez UNREC oraz zgodnie z międzynarodowymi standardami dotyczącymi najlepszych praktyk, co zostało określone w odnośnych instrumentach międzynarodowych w dziedzinie rozbrojenia, w porozumieniu z odnośnymi podmiotami - na przykład Biurem ONZ ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) i RECSA - wspomagającymi kraje w regionie w osiągnięciu tego celu.

Opis

W koordynacji z UNREC, eksperci z UNMAS i MAG będą w razie konieczności przeprowadzali natychmiastowe interwencje. Po tym wstępnym działaniu ocenione magazyny (arsenały broni i składy amunicji) będą remontowane zgodnie z ISACS i IATG, aby zabezpieczyć zapasy rządowe przed przejęciem, kradzieżą i atakami. Plany i dokumenty przygotowane do celów remontu zostaną opracowane jako wzorcowa dokumentacja służąca remontowi i budowie innych arsenałów i składów amunicji. Zakres interwencji i analizy dotyczące remontu lub budowy w każdym pilotażowym obiekcie opierać się będą na wynikach oceny.

UNREC będzie współpracować z władzami krajowymi, tak aby BSiL składowana w magazynach była oznaczana i rejestrowana zgodnie z ISACS, przy wykorzystaniu istniejącego potencjału w podregionie. UNREC opracuje również dokładny i kompleksowy system zarządzania magazynami broni i amunicji, dostosowany do potrzeb zainteresowanych krajów, uwzględniający istniejące systemy i pozwalający uniknąć powielania obecnych starań. Działanie to pozwoli na wiarygodną ocenę rodzajów broni konwencjonalnej i amunicji, ich rejestrację i przejrzystość, z uwzględnieniem istniejącej infrastruktury informatycznej, zapewniając zgodność z systemem iARMS Interpolu oraz umożliwiając interoperacyjność między krajami. Ułatwi to współpracę transgraniczną w zakresie śledzenia broni i zapobiegania nielegalnemu handlowi BSiL.

Oznaczanie i rejestracja BSiL oraz zarządzanie jej zapasami opierać się będzie na prowadzonych w podregionie niedawnych i bieżących działaniach związanych z oznaczaniem BSiL, finansowanych na mocy decyzji 2011/428/WPZiB oraz za pośrednictwem unijnego Instrumentu na rzecz przyczyniania się do stabilności i pokoju. Działania te będą opierać się na doświadczeniach UNREC z prowadzenia podobnych działań w krajach wychodzących z konfliktów w tym podregionie.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) maksymalnie 18 pilotażowych pomieszczeń spełnia międzynarodowe standardy dotyczące najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami;

b) nieoznaczona broń w pilotażowych magazynach jest oznaczana i rejestrowana;

c) opracowywana jest (lub ulepszana) baza danych dla każdego kraju służąca zarejestrowaniu oznaczonej broni i innej broni.

4.3.3. Zniszczenie nadwyżek amunicji i BSiL

Cele

Przyczynić się do niszczenia nadwyżek, przestarzałej lub nielegalnej broni w danym kraju.

Opis

Pod kierownictwem UNREC, BSiL i amunicja, które zostały w ocenianych magazynach zidentyfikowane jako nadwyżka, broń przestarzała lub nielegalna zostanie zniszczona przez właściwe organy krajowe przy technicznym wsparciu UNMAS i MAG (w krajach, w których one działają) zgodnie z ISACS 05.50 oraz IATG 10.10. Sprzęt, który zostanie dostarczony do niszczenia oraz ilość broni do tego przeznaczona zależeć będą od wyników oceny.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) zniszczenie broni;

b) praktyczna wiedza na temat technik niszczenia przekazywana jest władzom krajowym w państwach docelowych.

4.3.4. Pilotowanie nowych technologii

Cele

Ocenić potencjalne wykorzystania nowych technologii w celu zabezpieczenia BSiL, aby dostosować się do potrzeb tego regionu.

Opis

Ograniczona infrastruktura w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami szczególnie naraża kraje na ryzyko nielegalnego przejmowania BSiL, gdy broń ta przechowywana jest w małych magazynach na odległych obszarach, w tym również w niestabilnych regionach przygranicznych, jak również podczas transportu. W przypadku rozboju, kradzieży lub rabunku, w wyniku których broń dostaje się w ręce podmiotów niepaństwowych, staje się ona dostępna i umożliwia nadużycia, o ile każda jej sztuka nie jest indywidualnie zabezpieczona.

Nowe mobilne i elastyczne technologie mogą oferować rozwiązania, aby skutecznie zabezpieczać BSiL w przypadkach, gdy istnieje najwyższe ryzyko nielegalnego pozyskiwania. Technologia ta może oferować odpowiednie rozwiązania efektywne pod względem kosztów przeznaczone dla państw członkowskich, w których brakuje rozbudowanej infrastruktury bezpieczeństwa broni.

Elektronika stanowiłaby dodatkowe zabezpieczenie i zapewniłaby większe bezpieczeństwo w odniesieniu do broni strzeleckiej. System, który zabezpiecza poszczególne sztuki broni w miejscu ich odbioru z bezpiecznego magazynu, zachowuje bezpieczeństwo broni podczas transportu i tymczasowego magazynowania, dopóki broń nie zostanie przewieziona do końcowego bezpiecznego miejsca przeznaczenia, może znacznie ograniczyć ryzyko nielegalnego przejmowania broni w przypadku rozboju, kradzieży lub rabunku. Elektroniczne układy blokady lub wyłączania poszczególnych sztuk broni w trakcie transportu i tymczasowego magazynowania mogłyby wykorzystywać kody cyfrowe, częstotliwości radiowe lub dane biometryczne, co przyczyniłoby się do poprawy bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w najbardziej niebezpiecznych punktach. Klucze cyfrowe nie byłyby dostępne w trakcie transportu, gdyż mogłyby być przesyłane za pomocą innych środków komunikacji, takich jak emaile lub SMS-y do osób upoważnionych. Te środki ochrony uniemożliwiłyby osobom nieupoważnionym wykorzystywanie broni, która dostała się na nielegalny rynek w wyniku kradzieży, rozboju lub rabunku.

UNREC dokona oceny potencjału nowych technologii w zabezpieczaniu BSiL, które odpowiadają potrzebom regionu, prowadząc konsultacje z organizacjami regionalnymi i krajowymi komisjami ds. BSiL oraz współpracując z przemysłem. Doświadczenia z sąsiadujących państw tego podregionu w zakresie wykorzystania inteligentnych technologii do zabezpieczenia broni podczas procesu rozbrojenia, demobilizacji i reintegracji, na przykład studium przypadku Wybrzeża Kości Słoniowej, również zostaną uwzględnione.

Ocena będzie również identyfikować obiekty i szlaki transportowe w Burkina Faso i Czadzie, gdzie takie technologie mogą być stosowane. Tego rodzaju technologie dotyczące przechowywania broni konwencjonalnej i amunicji oraz bezpieczeństwa broni (w tym transportu) zostaną wprowadzone w maksymalnie czterech magazynach.

Ustalenia dokonane w ramach oceny i działania pilotażowe będą stanowić podstawę wytycznych określających długofalowy harmonogram ewentualnego wykorzystania takich nowych technologii w Afryce oraz zostaną one udostępnione wszystkim państwom w regionie Sahelu, wraz z organizacjami regionalnymi i podregionalnymi oraz podczas międzynarodowych konferencji i spotkań technicznych.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) sprawozdanie z oceny na temat wykorzystania nowych technologii, zawierające określenie technologii, które należy wdrożyć, oraz czterech obiektów pilotażowych i szlaków transportowych w Burkina Faso i Czadzie;

b) wdrożenie nowych technologii w czterech obiektach - dwóch w Burkina Faso i dwóch w Czadzie - oraz na szlakach transportowych;

c) sprawozdanie dotyczące działań pilotażowych.

4.4. Ustalenie norm krajowych zgodnie z IATG i ISACS

Cele

a) ulepszyć zarządzanie broną i amunicją;

b) zapewnić i potwierdzić krajowe standardowe procedury operacyjne w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, które są zgodne z międzynarodowymi standardami w zakresie najlepszych praktyk, a zatem zwiększyć bezpieczeństwo i ochronę zapasów broni konwencjonalnej i amunicji.

Opis

W oparciu o wyniki oceny i konsultacje (zob. pkt 4.2), jak również doświadczenia zgromadzone podczas praktycznej oceny i działań remontowych (zob. pkt 4.3) UNREC będzie wspierać państwa beneficjentów w dalszym przeglądzie oraz, w razie potrzeby, opracowaniu krajowych podręczników, wytycznych i standardowych procedur operacyjnych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, tak aby były one spójne z ISACS, IATG oraz przepisami regionalnymi i subregionalnymi. Standardowe procedury operacyjne będą obejmowały również obowiązki sprawozdawcze w ramach instrumentów międzynarodowych.

W każdym kraju UNREC zorganizuje warsztaty zatwierdzające standardowe procedury operacyjne - jeden na wyższym poziomie technicznym i jeden na wyższym szczeblu politycznym - przed wdrażaniem standardowych procedur operacyjnych na szczeblu krajowym. Program warsztatów będzie zawierać element oceniający, aby przeanalizować różne działania, które będą już przeprowadzone w każdym kraju. W ramach wprowadzenia procedury UNREC i strony dokonujące wdrażania zorganizują w każdym z państw warsztaty szkoleniowe dla trenerów, które wprowadzą nowe standardowe procedury operacyjne.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) opracowanie standardowych procedur operacyjnych w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami przeznaczonych dla państw docelowych;

b) przeprowadzenie w sześciu państwach docelowych warsztatów na poziomie technicznym i wyższym szczeblu politycznym;

c) w każdym państwie zostaną przeprowadzone warsztaty szkoleniowe dla trenerów w zakresie standardowych procedur operacyjnych, w każdym z nich udział weźmie do 35 uczestników.

4.5. Ocena i dalsze działania

4.5.1. Ocena regionalna

Cele

a) przeanalizować wpływ lub potencjalny wpływ realizacji projektu;

b) ocenić wszystkie środki podjęte w ramach projektu, określić dobre praktyki, niedociągnięcia i obszary przyszłych działań.

Opis

Na czas trwania projektu UNREC będzie prowadzić regularne wizyty następcze w magazynach. Wizyty te umożliwią mu ocenę użytkowania i praktyk w okresie objętym projektem, jak również pozwolą ekspertom na ciągłą współpracę z personelem wyższego szczebla.

Wnioski z krajowych ocen zostaną omówione na regionalnym posiedzeniu z udziałem przedstawicieli sześciu krajów regionu Sahelu, darczyńców, agencji CASA, odnośnych organizacji regionalnych (UA, ECOWAS, ECCAS, RECSA), odpowiednich ekspertów z Unii i jej państw członkowskich (również z misji w dziedzinie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony) oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego. Dziedziny, w których kraje regionu Sahelu mogą wymieniać się najlepszymi praktykami, w tym inicjatywy mające na celu poprawę nadzoru cywilnego, zostaną zidentyfikowane, przedstawione będą też możliwości przyszłej współpracy transgranicznej w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

a) podczas wizyt w poszczególnych krajach oraz misji personel zaangażowany w projekt w ramach innych działań dokonuje oceny i monitorowania komponentów;

b) misje następcze odbywają się co sześć miesięcy;

c) organizowane jest spotkanie regionalne dotyczące wyników projektu.

4.5.2. Sprawozdanie końcowe Cele

a) przeanalizować wpływ lub potencjalny wpływ wdrożenia projektu oraz zintegrować informacje zwrotne otrzymane od zainteresowanych podmiotów i władz krajowych;

b) ocenić wszystkie środki podjęte w ramach projektu, określić dobre praktyki, niedociągnięcia i obszary przyszłych działań.

Opis

UNREC przygotuje sprawozdanie końcowe, w którym zawarte będą: streszczenie, zestawienie ustaleń poczynionych na warsztatach krajowych i regionalnych, przepisy krajowe, procedury administracyjne i standardowe procedury operacyjne, jak również wyniki działań pilotażowych w zakresie nowych technologii w odniesieniu do broni i zarządzania zapasami. W sprawozdaniu umieszczone będą też wzorcowe plany i dokumenty służące remontowi magazynów broni i amunicji.

Wyniki/wskaźniki realizacji projektu

Opracowywane i rozpowszechnione ostateczne sprawozdanie.

5. Czas trwania

Całkowity szacowany czas realizacji niniejszej decyzji wynosi 36 miesiące.

6. Beneficjenci

Bezpośrednimi beneficjentami tego projektu są instytucje krajowe odpowiedzialne za kontrolę BSiL oraz bezpieczeństwo fizyczne i zarządzanie zapasami w Burkina Faso, Czadzie, Mali, Mauretanii, Nigrze i Nigerii, takie jak ministerstwa obrony i bezpieczeństwa, jak również krajowe komisje (lub komitety) ds. BSiL.

Do pośrednich beneficjentów zalicza się między innymi ludność cywilną z tych sześciu krajów regionu Sahelu, kraje sąsiadujące i ich ludność, UA, subregionalne organizacje afrykańskie, jak również wszystkie państwa, które skorzystają z doświadczeń wyciągniętych z tego projektu.

7. Jednostka realizująca projekt

Działania będą realizowane przez UNODA, za pośrednictwem jego regionalnego ośrodka rozbrojenia UNREC, we współpracy z:

a) krajowymi punktami kontaktowymi i krajowymi komisjami ds. broni strzeleckiej i lekkiej w Burkina Faso, Czadzie, Mali, Mauretanii, Nigrze i Nigerii;

b) DPKO/UNMAS;

c) MAG;

d) jednostką międzyagencyjnego wsparcia ISACS;

e) Wilton Park.

UNODA ponosi nadrzędną odpowiedzialność wobec Komisji w zakresie wdrażania tego działania.

8. Partnerstwa i synergie

Podczas realizacji projektu UNREC będzie organizować spotkania z delegaturami UE i ambasadami państw członkowskich umiejscowionymi w sześciu krajach regionu Sahelu, w których zostanie przeprowadzony projekt, oraz będzie te organy regularnie informować na temat działań podejmowanych w ramach projektu w poszczególnych krajach. Delegatury UE i państwa członkowskie będą informowane z wyprzedzeniem o działaniach prowadzonych w ramach projektu (na przykład o warsztatach) oraz będą zapraszane do udziału. UNREC będzie również, w stosownych przypadkach, konsultować się i współpracować z unijnymi misjami w dziedzinie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony: EUCAP Sahel Niger i EUCAP Sahel Mali.

Ponadto UNREC będzie koordynować swoje działania z innymi partnerami, aby uniknąć powielania wysiłków oraz określić obszary współpracy i uzupełniania się, które wspierają cele projektu. Do niektórych z tych partnerów zalicza się: UA i afrykańskie organizacje regionalne (w tym ECCAS, ECOWAS, RECSA), NATO, zespoły krajowe ONZ, UNODC, technicznych i finansowych partnerów działających w dziedzinie bezpieczeństwa, międzynarodowe organizacje pozarządowe (w tym Small Arms Survey, Handicap International, Parliamentary Forum on Small Arms and Light Weapons oraz Parliamentarians for Global Action), wielonarodową grupę ds. broni strzeleckiej i amunicji (Multinational Small Arms and Ammunition Group MSAG) oraz przemysł.

UNREC i pozostali partnerzy wykonawczy będą również konsultować się z podmiotami zaangażowanymi w dochodzenia w sprawie nielegalnego przejmowania i handlu, między innymi poprzez lokalizowanie i śledzenie nielegalnej BSiL i amunicji w regionie Sahelu, w tym ze specjalistami z panelu ekspertów ONZ ds. monitorowania embarga na broń, z ekspertami ds. broni przy oenzetowskich operacjach wspierania pokoju, z ekspertami z organizacji Small Arms Survey oraz Conflict Armament Research (globalny mechanizm monitorowania "iTrace", wspierany w ramach decyzji 2013/698/WPZiB). UNREC zachęci również właściwe organy państw beneficjentów do wykorzystywania finansowanego przez UE systemu Interpolu do zarządzania rejestrowaniem i śledzeniem nielegalnej broni ("iARMS").

9. Agencja wykonawcza - uzasadnienie wyboru

UNODA odgrywa główną rolę w promowaniu działań na rzecz rozbrojenia w zakresie broni konwencjonalnej, takiej jak BSiL. Odgrywa ono kluczową rolę w promowaniu skutecznego wdrażania wynegocjowanych wielostronnie ram normatywnych, takich jak Program działania ONZ w zakresie BSiL i międzynarodowy instrument umożliwiający śledzenie, na poziomie krajowym, regionalnym i globalnym. Unia stara się dalej prowadzić owocną współpracę z UNODA.

UNREC, będąc częścią UNODA, ma długoletnie doświadczenie w udzielaniu wsparcia państwom Sahelu i społeczeństwu obywatelskiemu we wdrażaniu przez nie międzynarodowych i regionalnych instrumentów w zakresie kontroli BSiL, zgodnie ze swoim mandatem udzielonym mu przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, polegającym na udzielaniu, na wniosek, merytorycznego wsparcia na rzecz inicjatyw i innych wysiłków podejmowanych przez państwa członkowskie regionu Afryki związanych z realizacją działań na rzecz pokoju, ograniczenia zbrojeń i rozbrojenia w tym regionie (rezolucja 40/151 G z dnia 16 grudnia 1985 r.). UNREC prowadziło już w rozmowy z potencjalnymi państwami beneficjentami w celu uzyskania ich zgody i prowadzi bieżące projekty w dziedzinie kontroli uzbrojenia w trzech wybranych państwach. Jest więc ono wyjątkowo dobrze przygotowane do wykonania niniejszej decyzji.

10. Wyeksponowanie działań UE

UNREC podejmie wszelkie stosowne środki w celu wyeksponowania faktu, że działanie jest finansowane przez Unię Europejską. Środki te zostaną przedsięwzięte zgodnie z Podręcznikiem dotyczącym komunikacji i widoczności w ramach działań zewnętrznych Unii Europejskiej, opracowanym i opublikowanym przez Komisję, jak również z wszelkimi innymi wytycznymi uzgodnionymi między Komisją a ONZ.

Orientacyjny harmonogram

Całkowity czas trwania: 36 miesięcy

Działanie	Proponowany harmonogram
4.1 Konferencja Wilton Park w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w regionie Sahelu	Styczeń - marzec 2015 r. (konferencja w lutym 2015 r.)
4.2 Przegląd przepisów i procedur administracyjnych oraz konsultacje w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami	Styczeń -grudzień 2015 r.
4.2.1 Konsultacje krajowe w zakresie procedur bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami oraz identyfikacji obiektów pilotażowych	Styczeń - wrzesień 2015 r.
4.2.2 Konsultacje regionalne dotyczące procedur bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami	Październik -grudzień 2015 r.
4.3 Bezpieczeństwo fizyczne i zarządzanie zapasami	Lipiec 2015 r. - czerwiec 2017 r.
4.3.1 Ocena bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w krajowych składach broni konwencjonalnej oraz BSiL i transportu amunicji (ocena rozpocznie się w dwóch krajach)	Lipiec 2015 r. - czerwiec 2017 r.
4.3.2 Remont przykładowych pomieszczeń i oznaczanie BSiL	Lipiec 2015 r. - czerwiec 2017 r.
4.3.3 Zniszczenie nadwyżek amunicji i BSiL	Lipiec 2015 r. - czerwiec 2017 r.
4.3.4 Pilotowanie nowych technologii	Styczeń - czerwiec 2017 r.
4.4 Ustalenie norm krajowych zgodnie z IATG i ISACS	Styczeń - grudzień 2017 r.
4.5 Ocena i dalsze działania	Lipiec -grudzień 2017 r.
4.5.1 Ocena regionalna	Lipiec - grudzień 2017 r.
4.5.2 Sprawozdanie końcowe	Październik - grudzień 2017 r.

¹ Decyzja Rady 2011/428/WPZiB z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie wspierania działalności Biura Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Rozbrojenia w celu realizacji programu działania Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącego zapobiegania handlowi bronią strzelecką i lekką we wszystkich jego aspektach, zwalczania i eliminowania go(Dz.U. L 188 z 19.7.2011, s. 37).

² Decyzja Rady 2013/320/WPZiBz dnia 24 czerwca 2013 r. dotycząca wspierania działań w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami w celu ograniczenia ryzyka nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką (BSiL) oraz amunicją do tych rodzajów broni w Libii i regionie (Dz.U. L 173 z 26.6.2013, s. 54).

³ Decyzja Rady 2013/698/WPZiB z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie wsparcia globalnego mechanizmu raportowania w zakresie nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej i innej nielegalnej broni konwencjonalnej oraz amunicji w celu zmniejszenia ryzyka nielegalnego handlu nimi (Dz.U. L 320 z 30.11.2013, s. 34).

⁴ Burkina Faso, Mali, Niger i Nigeria są państwami stronami konwencji ECOWAS.

⁵ Czad ratyfikował konwencję z Kinszasy 8 sierpnia 2012 r.