Rozporządzenie 1369/2013 w sprawie wsparcia unijnego dla programu pomocy dotyczącego likwidacji obiektu jądrowego na Litwie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1990/2006

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.346.7

Akt utracił moc

Wersja od: 21 grudnia 2013 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1369/2013

z dnia 13 grudnia 2013 r.

w sprawie wsparcia unijnego dla programu pomocy dotyczącego likwidacji obiektu jądrowego na Litwie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1990/2006 ¹

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Akt przystąpienia z 2003 r., w szczególności jego art. 56 i protokół nr 4 do niego,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z Protokołem nr 4 w sprawie elektrowni jądrowej Ignalina na Litwie ² dołączonym do Aktu przystąpienia z 2003 r. (zwanym dalej "protokołem nr 4"), uznając w 2004 r. gotowość Unii do zapewnienia odpowiedniej dodatkowej pomocy unijnej na rzecz starań Litwy w zakresie likwidacji elektrowni jądrowej Ignalina i podkreślając ten wyraz solidarności, Litwa zobowiązała się do zamknięcia bloku 1 elektrowni jądrowej Ignalina przed 2005 r. i bloku 2 tej elektrowni najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009 r., a następnie do likwidacji tych bloków. Zgodnie z tymi zobowiązaniami Litwa zamknęła oba wskazane bloki w odpowiednich terminach.

(2) Zgodnie z zobowiązaniami zapisanymi w traktacie akcesyjnym oraz przy wsparciu ze strony Unii, Litwa zamknęła elektrownię jądrową Ignalina i poczyniła znaczne postępy w jej likwidacji. Aby osiągnąć dalsze postępy w konkretnych działaniach na rzecz oczyszczania, demontażu oraz zarządzania zużytym paliwem i odpadami promieniotwórczymi oraz aby nieprzerwanie realizować proces zmierzający do końcowego stadium likwidacji, zgodnie z planem likwidacji, konieczne są dalsze prace, przy zapewnieniu stosowania najwyższych norm bezpieczeństwa. Z dostępnych oszacowań wynika, że ukończenie prac likwidacyjnych będzie wymagało znacznych dodatkowych środków finansowych.

(3) Uznając, że przedwczesne wygaszenie i następnie likwidacja elektrowni jądrowej Ignalina z dwoma blokami reaktorów typu RBMK o mocy 1 500 MW pozostawionymi przez Związek Radziecki nie mają precedensu i stanowią dla Litwy wyjątkowo duże obciążenie finansowe niewspółmierne w stosunku do rozmiaru i potencjału gospodarczego tego państwa, w protokole nr 4 stwierdza się, że pomoc Unii w ramach programu Ignalina będzie nieprzerwanie kontynuowana i zostanie przedłużona na okres po 2006 r. na czas kolejnych perspektyw finansowych.

(4) Unia zobowiązała się do udzielenia pomocy Litwie, aby mogła udźwignąć wyjątkowo duże obciążenie finansowe związane z procesem likwidacji. Od okresu przedakcesyjnego Litwa otrzymała znaczną pomoc finansową od Unii, zwłaszcza za pośrednictwem programu Ignalina ustanowionego na lata 2007-2013. Pomoc finansowa Unii w ramach tego programu zakończy się w 2013 r.

(5) ³ Uznając zobowiązanie Unii na mocy protokołu nr 4 i w związku z wnioskiem Bułgarii, Litwy i Słowacji o dalsze finansowanie, we wniosku Komisji dotyczącym kolejnych wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020: Budżet z perspektywy "Europy 2020" wydzielono kwotę 700 mln EUR z ogólnego budżetu Unii z przeznaczeniem na bezpieczeństwo jądrowe i likwidację obiektów jądrowych. Z tej kwoty 860 mln EUR w cenach z 2011 r., czyli około 969 mln EUR w cenach bieżących, jest przewidziane na nowy program dalszego wsparcia likwidacji bloków 1 i 2 elektrowni jądrowej Bohunice V1, bloków 1 i 2 elektrowni jądrowej Ignalina oraz bloków 1-4 elektrowni jądrowej Kozłoduj w okresie od 2014 do 2020 r.

(6) Kwota środków przydzielonych do programów Kozłoduj, Ignalina i Bohunice, a także okres programowania i podział środków pomiędzy te programy mogą zostać poddane przeglądowi na podstawie wyników sprawozdań z oceny śródokresowej i z oceny końcowej.

(7) Pomoc udzielona na podstawie niniejszego rozporządzenia powinna zapewnić bezproblemową kontynuację likwidacji i koncentrować się na działaniach na rzecz nieprzerwanej realizacji procesu zmierzającego do końcowego stadium likwidacji przy zapewnieniu stosowania najwyższych norm bezpieczeństwa, ponieważ działania takie przynoszą Unii największą wartość dodaną, podczas gdy ostateczna odpowiedzialność za bezpieczeństwo jądrowe spoczywa na przedmiotowym państwie członkowskim. Niniejsze rozporządzenie nie przesądza o wynikach jakichkolwiek przyszłych procedur dotyczących pomocy przyznawanej przez państwa, które mogą zostać wszczęte zgodnie z art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

(8) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla praw i obowiązków danego państwa członkowskiego na mocy traktatu akcesyjnego, w szczególności na mocy protokołu nr 4.

(9) Likwidację elektrowni jądrowej objętej niniejszym rozporządzeniem należy przeprowadzić z wykorzystaniem najlepszej dostępnej fachowej wiedzy technicznej oraz z należytym uwzględnieniem charakteru i specyfikacji technicznych bloków, które mają zostać wygaszone, w celu zagwarantowania jak największej skuteczności działania, tak więc przy uwzględnieniu najlepszych praktyk międzynarodowych.

(10) Działania objęte niniejszym rozporządzeniem oraz operacje wspierane w ramach takich działań powinny być zgodne z obowiązującym prawem unijnym i krajowym. Likwidację elektrowni jądrowej objętej niniejszym rozporządzeniem należy przeprowadzić zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa jądrowego, a mianowicie z dyrektywą Rady 2009/71/Euratom ⁴ , gospodarowania odpadami, a mianowicie z dyrektywą Rady 2011/70/Euratom ⁵ oraz ochrony środowiska, w szczególności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE ⁶ i dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE ⁷ .

(11) Działania objęte niniejszym rozporządzeniem oraz operacje wspierane w ramach takich działań powinny być oparte na aktualnym planie likwidacji obejmującym działania likwidacyjne, ich harmonogram, koszty i wymagane do nich zasoby ludzkie. Koszty należy ustalić zgodnie z międzynarodowo uznanymi standardami szacowania kosztów likwidacji, takimi jak np. międzynarodowa struktura kalkulacji kosztów likwidacji opublikowana wspólnie przez Agencję Energii Jądrowej, Międzynarodową Agencję Energii Atomowej i Komisję Europejską.

(12) Komisja powinna zapewnić skuteczną kontrolę nad przebiegiem procesu likwidacji w celu uzyskania przez Unię jak największej wartości dodanej ze środków przydzielonych na podstawie niniejszego rozporządzenia, chociaż ostateczna odpowiedzialność za likwidację spoczywa na danym państwie członkowskim. Obejmuje to skuteczny pomiar efektywności oraz ocenę działań naprawczych podczas realizacji programu Ignalina.

(13) Należy chronić interesy finansowe Unii poprzez podejmowanie w całym cyklu wydatkowania proporcjonalnych działań, w tym obejmujących zapobieganie nieprawidłowościom, ich wykrywanie i badanie, dochodzenie utraconych środków - nienależnie wypłaconych lub nieprawidłowo wykorzystanych - oraz, w stosownych przypadkach, nakładanie sankcji.

(14) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a zwłaszcza zapewnienie wystarczających środków finansowych na kontynuację bezpiecznej likwidacji obiektów jądrowych, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, lecz mogą, ze względu na rozmiary lub skutki działania, zostać osiągnięte w lepszym stopniu na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(15) Niektóre środki w ramach programu Ignalina mogą wymagać wysokiego poziomu finansowania ze strony Unii, który w dobrze uzasadnionych wyjątkowych przypadkach może dojść do wysokości pełnej kwoty finansowania. Należy jednak podjąć wszelkie wysiłki w celu kontynuowania praktyki współfinansowania ustanowionej w ramach wsparcia przedakcesyjnego i wsparcia udzielonego w okresie 2007-2013 na działania likwidacyjne podejmowane przez Litwę, a także w celu angażowania, w stosownych przypadkach, innych źródeł współfinansowania.

(16) Aby zapewnić jednolite warunki wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w zakresie przyjmowania rocznych programów prac i szczegółowych procedur wykonawczych. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ⁸ .

(17) Należy uchylić rozporządzenie Rady (WE) nr 1990/2006 ⁹ .

(18) Należy odpowiednio uwzględnić sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 16/2011 w sprawie pomocy finansowej Unii Europejskiej na rzecz likwidacji obiektów jądrowych w Bułgarii, na Litwie i Słowacji, jak również jego zalecenia i odpowiedź Komisji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia program dotyczący udzielania przez Unię pomocy finansowej na działania związane z likwidacją bloków 1 i 2 elektrowni jądrowej Ignalina na Litwie ("program Ignalina").

Artykuł  2

Cele

1. Ogólnym celem programu Ignalina jest pomoc danemu państwu członkowskiemu w nieprzerwanej realizacji procesu zmierzającego do końcowego stadium likwidacji bloków 1 i 2 elektrowni jądrowej Ignalina, zgodnie z jej planem likwidacji, przy zachowaniu najwyższego stopnia bezpieczeństwa.

2. Główne cele szczegółowe programu Ignalina w okresie finansowania to:

a) usunięcie paliwa z rdzenia reaktora w bloku 2 oraz z basenów paliwowych reaktorów w blokach 1 i 2 do suchego przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego, rozliczane na podstawie liczby opróżnionych zespołów paliwowych;

b) bezpieczne utrzymanie bloków reaktorów, rozliczane na podstawie liczby odnotowanych incydentów;

c) przeprowadzenie prac demontażowych w turbinowni i w pozostałych budynkach pomocniczych oraz bezpieczne zagospodarowanie odpadów z likwidacji zgodnie ze szczegółowym planem zagospodarowania odpadów, rozliczane na podstawie typu i liczby zdemontowanych systemów pomocniczych oraz ilości i rodzaju bezpiecznie unieszkodliwionych odpadów.

3. Program Ignalina może również obejmować działania służące utrzymaniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa w blokach podlegających likwidacji, w tym służące wsparciu dotyczącemu personelu elektrowni jądrowej.

Artykuł  3

Budżet

1. 10 Pula środków finansowych na realizację programu Ignalina na lata 2014-2020 wynosi 450.818.000 EUR w cenach bieżących. Niniejsze rozporządzenie nie przesądza w żaden sposób o zobowiązaniach finansowych w ramach przyszłych wieloletnich ram finansowych.

2. Komisja dokona przeglądu realizacji programu Ignalina oraz oceni jego postępy względem etapów kluczowych i terminów, o których mowa w art. 7, do końca 2017 r. w ramach oceny śródokresowej, o której mowa w art. 9. Na podstawie wyników tej oceny kwota środków przydzielonych na program Ignalina, a także okres programowania i podział środków pomiędzy program Ignalina i programy Kozłoduj i Bohunice określone w rozporządzeniu Rady (Euratom) nr 1368/2013 ¹¹ może zostać poddana przeglądowi, aby uwzględnić postępy w realizacji tych programów i zapewnić, aby programowanie i przydział środków były oparte na rzeczywistych potrzebach w zakresie płatności i zdolnościach absorpcyjnych.

3. Ze środków finansowych przyznanych na program Ignalina można również pokrywać wydatki związane z działaniami przygotowawczymi, monitorowaniem, kontrolą, audytem i oceną, które są niezbędne do zarządzania tym programem i osiągnięcia jego celów. W szczególności dotyczy to wydatków na badania, spotkania ekspertów, działania informacyjne i komunikacyjne, w tym komunikację instytucjonalną dotyczącą priorytetów politycznych Unii w zakresie, w jakim są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia, oraz wydatków związanych z sieciami informatycznymi służącymi do przetwarzania i wymiany informacji, wraz z wszelkimi innymi wydatkami związanymi z pomocą techniczną i administracyjną poniesionymi przez Komisję w ramach zarządzania programem Ignalina.

Środki finansowe przyznane na program Ignalina mogą także obejmować wydatki związane z pomocą techniczną i administracyjną niezbędną do tego, aby zapewnić przejście między tym programem a środkami przyjętymi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1990/2006.

Artykuł  4

Warunki ex ante

1. Do dnia 1 stycznia 2014 r. Litwa podejmie odpowiednie działania, aby spełnić następujące warunki ex ante:

a) zgodność z dorobkiem traktatu Euratom w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego, w szczególności w odniesieniu do transpozycji do prawa krajowego dyrektywy 2009/71/Euratom i dyrektywy 2011/70/Euratom;

b) ustanowienie w krajowych ramach planu finansowania określającego pełne koszty i przewidywane źródła finansowania wymagane do bezpiecznego ukończenia likwidacji bloków reaktorów jądrowych, w tym gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

c) przekazanie Komisji zmienionego szczegółowego planu likwidacji w podziale na poziomie działań likwidacyjnych, w tym harmonogramu i odpowiadającej struktury kosztów na podstawie międzynarodowych uznanych standardów szacowania kosztów likwidacji.

2. Najpóźniej do czasu zobowiązania budżetowego w 2014 r. Litwa przekaże Komisji niezbędne informacje dotyczące spełnienia warunków ex ante, o których mowa w ust. 1.

3. Komisja ocenia informacje, o których mowa w ust. 2, podczas opracowywania rocznego programu prac na 2014 r., o którym mowa w art. 6 ust. 1. Jeżeli Komisja wyda uzasadnioną opinię w sprawie naruszenia na mocy art. 258 TFUE dotyczącą niespełnienia warunku ex ante określonego w ust.1 lit. a) lub jeżeli warunki ex ante określone w ust.1 lit. b) lub c) nie są spełnione w sposób wystarczający, podejmowana jest - zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2 - decyzja o zawieszeniu całości lub części unijnej pomocy finansowej. Taka decyzja zostaje odzwierciedlona w przyjęciu rocznego programu prac na 2014 r. Kwota zawieszonej pomocy jest określana na podstawie kryteriów zawartych w aktach wykonawczych, o których mowa w art. 7.

Artykuł  5

Formy realizacji

1. Program Ignalina jest realizowany w jednej lub kilku spośród form przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 ¹² , w szczególności w formie dotacji i zamówień.

2. Komisja może zlecić realizację unijnej pomocy finansowej w ramach programu Ignalina organom określonym w art. 58 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

Artykuł  6

Roczne programy prac

1. Na początku każdego roku Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych roczny program prac dla programu Ignalina, określając cele, oczekiwane rezultaty, związane z nimi wskaźniki wykonania oraz horyzont czasowy wykorzystania środków w ramach poszczególnych rocznych zobowiązań finansowych, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

2. Na koniec każdego roku Komisja sporządza sprawozdanie z postępów w zakresie realizacji prac prowadzonych w latach poprzednich. To sprawozdanie z postępów prac jest przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz stanowi podstawę przyjęcia kolejnego rocznego programu prac.

Artykuł  7

Szczegółowe procedury wykonawcze

Do dnia 31 grudnia 2014 r. Komisja przyjmie w drodze aktów wykonawczych szczegółowe procedury wykonawcze dla programu Ignalina na cały okres jego trwania, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11 ust. 2. Te akty wykonawcze określą w odniesieniu do programu Ignalina bardziej szczegółowo cele, oczekiwane rezultaty, etapy kluczowe i terminy, a także odpowiadające im wskaźniki wykonania. Będą one również zawierać poddany przeglądowi szczegółowy plan likwidacji, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. c), który posłuży za punkt odniesienia do monitorowania postępów i terminowego osiągnięcia oczekiwanych rezultatów.

Artykuł  8

Ochrona interesów finansowych Unii

1. Komisja przyjmuje odpowiednie środki, aby zapewnić ochronę interesów finansowych Unii w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia poprzez stosowanie środków zapobiegawczych w odniesieniu do oszustw finansowych, korupcji i innych nielegalnych działań, poprzez skuteczne kontrole, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości - poprzez odzyskiwanie nienależnie wypłaconych kwot oraz, w stosownych przypadkach, poprzez zastosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji.

2. Komisja lub jej przedstawiciele i Trybunał Obrachunkowy mają uprawnienia do przeprowadzania audytów, na podstawie dokumentów oraz na miejscu, w przypadku wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymali unijne środki finansowe.

Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) jest uprawniony do przeprowadzania kontroli na miejscu i inspekcji u podmiotów gospodarczych korzystających bezpośrednio lub pośrednio z finansowania unijnego, zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 ¹³ oraz w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 ¹⁴ , aby ustalić, czy doszło do oszustw, korupcji lub jakichkolwiek innych nielegalnych działań godzących w interesy finansowe Unii w związku z umową w sprawie przyznania dotacji, decyzją w sprawie przyznania dotacji lub zamówieniem obejmującym finansowanie unijne.

3. Bez uszczerbku dla ust. 1 i 2, umowy o współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, umowy w sprawie przyznania dotacji, decyzje w sprawie przyznania dotacji i zamówienia wynikające z wykonywania niniejszego rozporządzenia zawierają wyraźne upoważnienie dla Komisji, Trybunału Obrachunkowego i OLAF do przeprowadzania audytów, kontroli na miejscu i inspekcji, o których mowa w tych ustępach, zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami.

Artykuł  9

Ocena śródokresowa

1. Do dnia 31 grudnia 2017 r. Komisja sporządzi w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi sprawozdanie z oceny śródokresowej dotyczące osiągnięcia celów wszystkich działań związanych z programem Ignalina, na poziomie rezultatów i skutków, skuteczności wykorzystania środków oraz ich wartości dodanej dla Unii, z myślą o przyjęciu decyzji zmieniającej lub zawieszającej te działania. W ramach oceny należy również rozpatrzyć możliwości zmiany celów szczegółowych i szczegółowych procedur wykonawczych opisanych, odpowiednio, w art. 2 ust. 2 i art. 7.

2. W ocenie śródokresowej uwzględnia się postępy w odniesieniu do wskaźników wykonania, o których mowa w art. 2 ust. 2.

3. Komisja przekazuje wnioski z oceny, o której mowa w ust. 1, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Artykuł  10

Ocena końcowa

1. W ścisłej współpracy z państwami członkowskimi Komisja przeprowadza ocenę ex post dotyczącą efektywności i skuteczności programu Ignalina, a także efektywności finansowanych działań w odniesieniu do skutków, wykorzystania środków i wartości dodanej dla Unii.

2. W ocenie końcowej uwzględnia się postępy w odniesieniu do wskaźników wykonania, o których mowa w art. 2 ust. 2.

3. Komisja przekazuje wnioski z oceny, o której mowa w ust. 1, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Artykuł  11

Komitet

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy przed upływem terminu na wydanie opinii zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to zwykła większość członków komitetu.

Artykuł  12

Przepisy przejściowe

Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację lub modyfikację, łącznie z całkowitym lub częściowym anulowaniem, przedmiotowych projektów - aż do ich zakończenia - ani pomocy finansowej przyznanej przez Komisję na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1990/2006 lub jakichkolwiek innych przepisów mających zastosowanie do tej pomocy w dniu 31 grudnia 2013 r., które mają być stosowane do przedmiotowych działań aż do ich zakończenia.

Artykuł  13

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1990/2006 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł  14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli 13 grudnia 2013 r.

	W imieniu Rady
	V. MAZURONIS
	Przewodniczący

¹ Tytuł zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 kwietnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.121.59).

² Dz.U. L 236 z 23.9.2003, s. 944.

³ Motyw 5 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 11 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.8.30).

⁴ Dyrektywa Rady 2009/71/Euratom z dnia 25 czerwca 2009 r. ustanawiająca wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych (Dz.U. L 172 z 2.7.2009, s. 18).

⁵ Dyrektywa Rady 2011/70/Euratom z dnia 19 lipca 2011 r. ustanawiająca ramy wspólnotowe w zakresie odpowiedzialnego i bezpiecznego gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi (Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 48).

⁶ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniająca dyrektywę Rady 85/337/EWG, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, 2008/1/WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 114).

⁷ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1).

⁸ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

⁹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1990/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. dotyczące wdrożenia Protokołu nr 4 w sprawie elektrowni jądrowej Ignalina na Litwie do Aktu przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji "Program Ignalina" (Dz.U. L 411 z 30.12.2006, s. 10).

¹⁰ Art. 3 ust. 1 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 11 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.8.30).

¹¹ Rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1368/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia unijnego dla programów pomocy dotyczących likwidacji obiektów jądrowych w Bułgarii i na Słowacji oraz uchylające rozporządzenia (Euratom) nr 549/2007 i (Euratom) nr 647/2010 (Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 1).

¹² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

¹³ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U L 248 z 18.9.2013, s. 1).

¹⁴ Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).