Decyzja 2019/97 wspierająca Konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej w ramach strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.19.11

Akt utracił moc
Wersja od: 17 stycznia 2023 r.

DECYZJA RADY (WPZiB) 2019/97
z dnia 21 stycznia 2019 r.
wspierająca Konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej w ramach strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 oraz art. 31 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (zwaną dalej "strategią UE"), której rozdział III zawiera wykaz środków służących zwalczaniu tego rozprzestrzeniania.

(2) Unia czynnie realizuje strategię UE i wprowadza w życie środki wymienione w rozdziale III tej strategii, zwłaszcza dotyczące ulepszania, realizacji i upowszechniania Konwencji o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC).

(3) 27 lutego 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/184/WPZiB 1  wspierające BTWC i stanowiące część strategii UE. Od czasu przyjęcia wspólnego działania 2006/184/WPZiB do BTWC przystąpiło kolejnych siedem państw. To wspólne działanie wygasło 26 sierpnia 2007 r.

(4) 20 marca 2006 r. Rada przyjęła plan działania UE 2  dotyczący broni biologicznej i toksycznej uzupełniający wspólne działanie 2006/184/WPZiB wspierające BTWC. W planie tym przewidziano efektywne wykorzystywanie środków budowy zaufania oraz opracowaną przez Sekretarza Generalnego ONZ metodę prowadzenia dochodzeń w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej i biologicznej.

(5) 10 listopada 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/858/WPZiB 3  wspierające BTWC w ramach realizacji strategii UE. Od czasu przyjęcia wspólnego działania 2008/858/WPZiB do BTWC przystąpiły kolejne trzy państwa, a kilka państw skorzystało z pomocy ekspertów Unii. To wspólne działanie wygasło 13 listopada 2008 r.

(6) Na szóstej konferencji przeglądowej państw stron BTWC, przy genewskim oddziale Biura ONZ ds. Rozbrojenia (UNODA) postanowiono utworzyć Jednostkę ds. Wspierania Realizacji BTWC z mandatem na pięć lat (2007-2011), w celu zapewniania wsparcia administracyjnego dla posiedzeń uzgodnionych na szóstej konferencji przeglądowej oraz wsparcia w kompleksowej realizacji i upowszechnianiu BTWC, jak również w wymianie środków budowy zaufania.

(7) 18 lipca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/429/WPZiB 4  w sprawie stanowiska Unii na siódmą konferencję przeglądową państw stron BTWC.

(8) Na siódmej konferencji przeglądowej BTWC postanowiono odnowić mandat Jednostki ds. Wspierania Realizacji na kolejne pięć lat (2012-2016) i postanowiono rozszerzyć zakres jej zadań na realizację decyzji o utworzeniu bazy wniosków o pomoc i ofert pomocy, zarządzanie tą bazą, wspomaganie powiązanej z tym wymiany informacji pomiędzy państwami stronami oraz, w stosownych przypadkach, wspieranie realizacji przez państwa strony decyzji i zaleceń sformułowanych na siódmej konferencji przeglądowej.

(9) 23 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/421/WPZiB 5  wspierającą BTWC w ramach strategii UE. Od czasu przyjęcia decyzji 2012/421/WPZiB do BTWC przystąpiło kolejnych sześć państw, a kilka państw skorzystało z pomocy ekspertów Unii.

(10) 16 listopada 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/2096 6  w sprawie stanowiska Unii Europejskiej na ósmą konferencję przeglądową państw stron BTWC.

(11) Na ósmej konferencji przeglądowej podjęto decyzję o przedłużeniu, z zastosowaniem odpowiednich zmian, na okres od 2017 do 2021 r., mandatu Jednostki ds. Wspierania Realizacji, uzgodnionego podczas siódmej konferencji przeglądowej.

(12) 18 stycznia 2016 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2016/51 7  wspierającą BTWC w ramach strategii UE. Od czasu przyjęcia decyzji (WPZiB) 2016/51 w wyniku kolejnych ratyfikacji i przystąpień liczba stron BTWC wzrosła do 182, a kilka państw skorzystało z pomocy ekspertów Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1
1. 
W celu niezwłocznego i praktycznego zastosowania niektórych części strategii UE, korzystając z pomyślnej realizacji wspólnych działań 2006/184/WPZiB i 2008/858/WPZiB oraz decyzji Rady 2012/421/WPZiB, niniejsza decyzja stanowi operacyjne narzędzie polityki służące zapewnieniu podstawowych działań następczych i impulsu wobec działań podjętych w latach 2016-2018 w ramach decyzji (WPZiB) 2016/51 w sprawie wsparcia BTWC. Zapewnia ona zrównoważony charakter tych działań i zwiększa skuteczność realizacji celów określonych w wyniku posiedzeń państw stron BTWC, które odbyły się w grudniu 2017 r. i 2018 r. Wspiera ona w szczególności dyskusje w ramach spotkań ekspertów BTWC w 2019 r. i 2020 r., a także przygotowania do dziewiątej konferencji przeglądowej państw stron BTWC w roku 2021.
2. 
Niniejsza decyzja opiera się na następujących zasadach:
a)
jak najlepsze wykorzystanie doświadczeń zdobytych dzięki decyzjom 2012/421/WPZiB i (WPZiB) 2016/51;
b)
refleksja nad konkretnymi potrzebami wyrażonymi przez państwa strony, jak również państwa niebędące stronami BTWC, związanymi z lepszą realizacją i upowszechnianiem BTWC;
c)
zachęcanie do lokalnej i regionalnej odpowiedzialności za projekty, by zapewnić ich trwałość w dłuższej perspektywie i stworzyć partnerstwo między Unią a stronami trzecimi w ramach BTWC;
d)
skupianie się na działaniach, które rzeczywiście przyniosły konkretne rezultaty lub przyczyniły się do szybkiego wypracowywania wspólnych uzgodnień istotnych w kontekście dziewiątej konferencji przeglądowej BTWC;
e)
wspieranie przewodniczących posiedzeń BTWC, w szczególności przewodniczącego dziewiątej konferencji przeglądowej, i jak najlepsze wykorzystywanie mandatu Jednostki ds. Wspierania Realizacji;
f)
przyczynianie się do umacniania pokoju i bezpieczeństwa oraz osiągnięcia celów związanych ze zdrowiem poprzez skuteczną realizację BTWC przez państwa strony oraz jej upowszechnienie.
3. 
Unia wspiera następujące projekty odpowiadające środkom zawartym w strategii UE:
a)
wspieranie upowszechniania BTWC;
b)
rozwijanie zdolności w zakresie wspierania krajowej realizacji BTWC;
c)
wspieranie sieci bezpieczeństwa biologicznego w krajach globalnego Południa;
d)
wspieranie programu międzysesyjnego oraz przygotowań do dziewiątej konferencji przeglądowej BTWC;
e)
przygotowywanie państw stron do zapobiegania atakom z użyciem czynników biologicznych i do reagowania na takie ataki;
f)
udostępnianie narzędzi upowszechniania wiedzy, edukacji i zaangażowania. Szczegółowy opis tych projektów znajduje się w załączniku.
Artykuł  2
1. 
Za wykonanie niniejszej decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej "Wysokim Przedstawicielem").
2. 
Techniczną realizację działań, o których mowa w art. 1, powierza się UNODA. Biuro to będzie realizować to zadanie pod nadzorem Wysokiego Przedstawiciela. W tym celu Wysoki Przedstawiciel dokonuje niezbędnych ustaleń z UNODA.
Artykuł  3
1. 
Finansowa kwota odniesienia na realizację projektów, o których mowa w art. 1 ust. 3, wynosi 3 029 856,79 EUR.
2. 
Wydatkami pokrywanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3. 
Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami, o których mowa w ust. 1. W tym celu Komisja zawiera z UNODA porozumienie o finansowaniu. Porozumienie o finansowaniu zobowiązuje UNODA do zapewnienia, aby wkład Unii został wyeksponowany stosownie do jego wielkości.
4. 
Komisja dąży do zawarcia porozumienia o finansowaniu w jak najkrótszym terminie od wejścia w życie niniejszej decyzji. Informuje ona Radę o wszelkich związanych z tym trudnościach oraz o dacie zawarcia porozumienia o finansowaniu.
Artykuł  4

Wysoki Przedstawiciel składa Radzie sprawozdania z realizacji niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych przez UNODA. Sprawozdania te stanowią podstawę oceny dokonywanej przez Radę. Komisja przedstawia informacje na temat finansowych aspektów projektów, o których mowa w art. 1 ust. 3.

Artykuł  5
1. 
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
2.  8
 Niniejsza decyzja wygasa z dniem 4 lutego 2024 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 stycznia 2019 r.
W imieniu Rady
F. MOGHERINI
Przewodnicząca

ZAŁĄCZNIK

1. PROJEKTY

1.1 Projekt 1: Wspieranie upowszechniania BTWC

1.1.1. Cel projektu

Wspieranie powszechnego przystępowania do BTWC poprzez zachęcanie państw niebędących stronami BTWC do lepszego zrozumienia korzyści płynących z przystąpienia do BTWC oraz z bardziej intensywnego udziału w posiedzeniach w ramach BTWC i innych działaniach. Projekt ten będzie wspierać realizację decyzji i zaleceń sformułowanych na ósmej konferencji przeglądowej dotyczącej upowszechniania BTWC i zapewni zrównoważony charakter działań zainicjowanych zgodnie z decyzją (WPZiB) 2016/51 w następstwie regionalnych warsztatów poświęconych upowszechnianiu konwencji w regionie Pacyfiku, które odbyły się na Fidżi w lipcu 2017 r., i dwóch regionalnych warsztatów skierowanych do państw niebędących jeszcze stroną BTWC, które miały miejsce pod koniec 2018 r. w Afryce.

1.1.2. Spodziewane wyniki projektu:

a) zwiększenie liczby państw przystępujących do BTWC we wszystkich regionach geograficznych;

b) większe zrozumienie BTWC przez odpowiednie organy krajowe, w tym przez członków parlamentów, lub umocnienie kontaktów subregionalnych dotyczących BTWC, aby propagować przystąpienie do BTWC i jej realizację;

c) zwiększenie liczby państw, które zobowiązały się przystąpić do BTWC i które podejmują kroki w tym celu;

d) zwiększenie liczby państw niebędących stronami konwencji biorących udział w działaniach i posiedzeniach w ramach BTWC.

1.1.3. Opis projektu

Na konferencjach przeglądowych BTWC regularnie stwierdzano, że sprawą dużej wagi jest zwiększenie liczby stron BTWC. Nadal jednak 15 państw nie jest stroną BTWC - w większości są to państwa w Afryce i regionie Pacyfiku. Projekt ten obejmuje zatem konkretne programy skierowane do czterech państw niebędących jeszcze stroną BTWC w celu osiągnięcia znacznych postępów w ich procesach ratyfikacji i przystąpienia. W ramach tych programów prowadzona byłaby ścisła współpraca z odpowiednimi stronami, w tym Organizacją ds. Zakazu Broni Chemicznej, Komitetem utworzonym na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1540(2004), z unijnymi centrami doskonałości CBRN oraz organizacjami społeczeństwa obywatelskiego (takimi jak Ośrodek Weryfikacji Badań, Szkoleń i Informacji (VERTIC), Parlamentarzyści na rzecz Działań Globalnych i Instytut Studiów nad Bezpieczeństwem) w celu rozwijania stałych powiązań roboczych między organami regionalnymi i subregionalnymi, w miarę potrzeby zapewniania konkretnie dostosowanych materiałów informacyjnych i bezpośredniego działania z państwami w danym regionie.

W czterech państwach niebędących stronami BTWC przeprowadzone zostaną liczne działania na rzecz upowszechniania. Państwa te zostaną wybrane w oparciu o realne perspektywy ratyfikacji lub przystąpienia w chwili przyjęcia niniejszej decyzji. W działaniach tych zostaną wykorzystane wyniki dyskusji i poprzednich warsztatów regionalnych, po przeniesieniu w sferę krajową; działania te zostaną dostosowane do sytuacji krajowej. Obejmą opracowanie z udziałem krajowych zainteresowanych stron przeznaczonego dla każdego państwa planu prac z zakresu upowszechniania. W miarę możliwości i w stosownych przypadkach działania te mogłyby stanowić wspólne działanie państw stale ze sobą współpracujących i będących w podobnej sytuacji. Głównymi punktami tych działań będzie przekazywanie konkretnych materiałów informacyjnych na temat korzyści płynących z przystąpienia do BTWC, upowszechnianie wiedzy wśród lokalnych zainteresowanych stron, w tym parlamentarzystów i innych decydentów politycznych oraz propagowanie zapewnienia krajowej koordynacji kwestii związanych z BTWC.

Ponadto zorganizowane zostaną dwa warsztaty regionalne, jeden dla Afryki i jeden dla regionu Pacyfiku, by wykorzystać geograficzną bliskość kilku państw niebędących stronami BTWC oraz zachęcić do dialogu regionalnego, by wspierać działania upowszechniające konwencję. W działania włączony zostanie również element sponsorowania, by umożliwić przybycie do Genewy najważniejszych urzędników z państw, które nie są jeszcze stronami BTWC na jej posiedzenia.

1.2 Projekt 2: Rozwijanie zdolności w zakresie wspierania realizacji BTWC

1.2.1. Cel projektu

Projekt ten ma na celu prowadzenie działań zainicjowanych na mocy decyzji (WPZiB) 2016/51 w ramach jej rozszerzonych programów wspomagania realizacji konwencji. Celem będzie skoncentrowanie wysiłków na maksymalnie pięciu państwach beneficjentach poprzez zapewnianie ukierunkowanego i ciągłego wsparcia w żądanych dziedzinach, w trakcie trzyletniego okresu realizacji decyzji (WPZiB) 2016/51.

1.2.2. Spodziewane wyniki projektu:

a) przyjęcie odpowiednich środków legislacyjnych lub administracyjnych, w tym przepisów prawa karnego, obejmujących pełen zakres zakazów i środków zapobiegawczych przewidzianych w BTWC i opracowanych na ósmej konferencji przeglądowej;

b) skuteczne wdrożenie i egzekwowanie środków mających na celu przeciwdziałanie naruszaniu BTWC oraz nałożenie sankcji w przypadku naruszenia BTWC;

c) ulepszenie koordynacji i kontaktów między wszystkimi podmiotami zaangażowanymi w proces BTWC, w tym krajowymi i regionalnymi stowarzyszeniami na rzecz bezpieczeństwa biologicznego, parlamentarzystami i sektorem prywatnym, aby propagować skuteczną realizację;

d) zwiększona przejrzystość działań państw stron BTWC;

e) utworzenie lub ulepszenie krajowych mechanizmów służących gromadzeniu wymaganych informacji oraz corocznemu przedkładaniu środków budowy zaufania;

f) zwiększenie liczby państw stron regularnie uczestniczących w wymianie środków budowy zaufania i poprawa jakości przedkładanych informacji;

g) zwiększenie liczby państw stron przedkładających drogą elektroniczną deklaracje dotyczące środków budowy zaufania;

h) zwiększenie liczby państw stron, które wyznaczyły krajowy punkt kontaktowy ds. BTWC;

i) ułatwianie kształcenia, szkolenia, wymiany oraz prowadzenia programów partnerskich i innych sposobów rozwijania zasobów ludzkich w zakresie nauk biologicznych i technologii związanych z realizacją BTWC w krajach rozwijających się.

1.2.3. Opis projektu

W ramach tego projektu UNODA będzie dążyć do ustanowienia aktywnej współpracy z państwami członkowskimi, unijnymi ekspertami i instytucjami krajowymi zdolnymi zapewnić wysokiej jakości, przydatną pomoc. Wyznaczeni przez państwa członkowskie eksperci będą pozyskiwani do udzielania pomocy, zwłaszcza członkowie panelu ekspertów Unii ustanowionego na mocy decyzji Rady (WPZiB) 2016/51. Ponadto UNODA będzie starać się współpracować z odpowiednimi instytucjami krajowymi, które mają szczególną wiedzę fachową oraz, między innymi, realizowały w przeszłości projekty pomocy. UNODA będzie również współpracować z regionalnymi centrami ONZ ds. pokoju i rozbrojenia, Międzyregionalnym Instytutem Narodów Zjednoczonych ds. Badań nad Przestępczością i Wymiarem Sprawiedliwości, unijnymi centrami doskonałości CBRN oraz organizacjami społeczeństwa obywatelskiego (np. VERTIC) i ośrodkami analitycznymi (np. Konsorcjum UE ds. Nieproliferacji i Rozbrojenia).

W ramach tego projektu przeprowadzone zostanie również do trzech wzajemnych ocen, by jeszcze zwiększyć poparcie dla tej koncepcji. Działanie to będzie oparte na działaniach przeprowadzonych przez Francje w roku 2013, kraje Beneluksu w roku 2015, Niemcy w roku 2016, Maroko w roku 2017 i przez Gruzję w roku 2018. Koncepcja ta może stanowić istotne narzędzie budowania zaufania i utorować drogę dalszej współpracy dzięki wskazaniu mających znaczenie zagadnień.

1.3 Projekt 3: Wspieranie sieci bezpieczeństwa biologicznego w krajach globalnego Południa

1.3.1. Cel projektu

Projekt ten ma na celu zapewnienie młodym osobom odpowiedzialnym za wyznaczanie kierunków polityki, naukowcom i akademikom z globalnego Południa możliwości rozwoju zdolności w obszarach związanych z BTWC. Projekt będzie się opierał na zakończonych powodzeniem inicjatywach, takich jak program UNODA "Stypendia dla pokoju", wykorzysta ich wyniki i zapewni ciągłość już podjętych wysiłków. Ponadto projekt ten będzie również obecny w przestrzeni wirtualnej, by zachęcać do rozwijania sieci młodych profesjonalistów i wykorzystywać materiały szkoleniowe opracowane przez Unię (np. narzędzia e-uczenia się opracowane przez Konsorcjum Unii ds. Nieproliferacji i Rozbrojenia).

1.3.2. Spodziewane wyniki projektu:

a) wspieranie budowania zdolności poprzez współpracę międzynarodową w zakresie bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej w kontekście art. X BTWC;

b) zwiększenie wiedzy o BTWC wśród młodych twórców polityki, naukowców i akademików z globalnego Południa;

c) tworzenie regionalnych i subregionalnych sieci młodych praktyków w zakresie ochrony biologicznej i dziedzin pokrewnych;

d) propagowanie wśród odbiorców docelowych koncepcji "odpowiedzialności w nauce i innowacjach";

e) propagowanie programów upowszechniających wiedzę, kodeksów postępowania i norm bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej;

f) zwiększenie zróżnicowania regionalnego i zróżnicowania płci wśród ekspertów uczestniczących w posiedzeniach BTWC i dyskusjach dotyczących ochrony biologicznej;

g) propagowanie i wykorzystywanie narzędzi i materiałów edukacyjnych i informacyjnych opracowanych w ramach wcześniejszych decyzji Rady i przez odpowiednie instytucje i podmioty.

1.3.3. Opis projektu

W Genewie, w najbardziej odpowiednim czasie, zorganizowane zostaną dwa seminaria gromadzące młodzież z globalnego Południa, by zapoznać ją z koncepcją wielostronnych negocjacji dotyczących rozbrojenia i umożliwić im konsultacje z dyplomatami i ekspertami wysokiego szczebla w tej dziedzinie. Szczególny nacisk zostanie położony na wspieranie uczestnictwa młodych kobiet pochodzących z globalnego Południa.

1.4 Projekt 4: Wspieranie programu międzysesyjnego oraz przygotowań do dziewiątej konferencji przeglądowej BTWC

1.4.1. Cel projektu

Program ten skupia się na mobilizacji państw stron BTWC do czynnego udziału w dziewiątej konferencji przeglądowej przez zorganizowanie czterech regionalnych lub subregionalnych warsztatów i oferowanie możliwości przemyślenia i omówienia głównych tematów programu międzysesyjnego w latach 2018-2020.

1.4.2. Spodziewane wyniki projektu:

a) polepszenie wiedzy na temat BTWC i dziewiątej konferencji przeglądowej przewidzianej na rok 2021 oraz jej znaczenia dla przyszłej ewolucji BTWC;

b) kompleksowy i ogólnoregionalny dialog na temat kwestii, które mają zostać rozważone na dziewiątej konferencji przeglądowej;

c) opracowanie pewnej liczby wniosków dotyczących nowych inicjatyw, które mają zostać zrealizowane po dziewiątej konferencji przeglądowej, oraz szerokie poparcie dla ich przyjęcia na tej konferencji;

d) aktywny udział ekspertów z krajów rozwijających się w posiedzeniach w 2019 i 2020 r. w ramach programu międzysesyjnego oraz w dziewiątej konferencji przeglądowej.

1.4.3. Opis projektu

Zorganizowane zostaną cztery regionalne lub subregionalne warsztaty, aby podjąć tematy zawarte w programie międzysesyjnym na lata 2018-2020 oraz aby wspomóc przewodniczącego następnej konferencji przeglądowej przed dziewiątą konferencją przeglądową i w jej trakcie, z myślą o dalszej ewolucji BTWC. Celem tych warsztatów będzie ułatwienie porozumienia na szczeblu regionalnym lub subregionalnym przez omawianie propozycji postępów w różnych kwestiach. W miarę potrzeby wydarzenia towarzyszące będą także organizowane w Genewie przy okazji posiedzeń w ramach BTWC. Ułatwi to wypracowanie szerokiego konsensusu państw stron na rzecz stopniowego wzmacniania BTWC.

Projekt ten będzie również wspierać program sponsorowania, który umożliwia ekspertom z krajów rozwijających się udział w spotkaniach między sesjami BTWC oraz podczas dziewiątej konferencji przeglądowej w Genewie.

Ponadto w ramach tego projektu przewiduje się zorganizowanie - podczas przygotowań do dziewiątej konferencji przeglądowej - międzynarodowej konferencji naukowo-technicznej, która odbędzie się w Genewie, skierowanej do ekspertów rządowych, organizacji pozarządowych, organizacji społeczeństwa obywatelskiego i przedstawicieli odnośnego sektora, by uwzględnić ich opinię w dyskusjach, które staną się podstawą programu dziewiątej konferencji przeglądowej.

1.5 Projekt 5: Gotowość państw stron do zapobiegania atakom z użyciem czynników biologicznych i reagowania na takie ataki

1.5.1. Cel projektu

Projekt ten ma na celu zwiększenie zdolności wybranych państw stron do zapobiegania atakom z wykorzystaniem broni biologicznej i reagowania na nie. Eksperci z państw członkowskich i przedstawiciele odpowiednich organizacji międzynarodowych zapewnią szkolenia w zakresie pomocy i ochrony. W zakresie organizowania takich szkoleń i korzystania z niezbędnej infrastruktury dążyć się będzie do partnerstwa z państwami trzecimi. Szkolenia takie doprowadzą do zwiększenia zdolności prewencyjnych, zwiększenia odporności oraz poprawy krajowych i regionalnych zdolności radzenia sobie z niewłaściwym wykorzystywaniem czynników biologicznych. Celem projektu będzie również zachęcanie państw stron do wspierania tworzenia sieci regionalnych w ich regionach lub subregionach, aby usprawnić ich zbiorowe działania prewencyjne oraz ich skoordynowane reakcje na potencjalny atak z wykorzystaniem broni biologicznej.

1.5.2. Spodziewane wyniki projektu:

a) przyczynienie się do wzmocnienia realizacji art. VII BTWC oraz do lepszego zrozumienia praktycznych wyzwań związanych z jego wdrożeniem;

b) dostarczenie znaczących wkładów na spotkania ekspertów ds. pomocy, reagowania i gotowości, które mają się odbyć w 2019 i 2020 r.;

c) przyczynienie się do wzmocnienia międzynarodowych zdolności reagowania w przypadku ognisk chorób zakaźnych, naturalnych i wywołanych celowo;

d) zwiększenie zdolności wybranych państw stron w zakresie wykrywania i zgłaszania ognisk chorób zakaźnych lub ataków z wykorzystaniem broni biologicznej oraz reagowania na takie zdarzenia, w tym w dziedzinie gotowości, reagowania i zarządzania kryzysowego oraz łagodzenia skutków;

e) propagowanie znaczenia odpornych krajowych systemów opieki zdrowotnej jako środka zniechęcającego do potencjalnego użycia broni biologicznej;

f) przyczynienie się do wzmocnienia zdolności w ramach opracowanej przez Sekretarza Generalnego ONZ metody prowadzenia dochodzeń w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej i biologicznej.

1.5.3. Opis projektu

W ramach tego projektu zorganizowane zostaną kursy szkoleniowe, ćwiczenia symulacyjne lub krajowe lub subregionalne warsztaty dla wybranych państw stron, by przeanalizować proces decyzyjny na szczeblu rządów oraz by propagować wymianę informacji i zapewniać pomoc wśród właściwych organizacji krajowych i międzynarodowych w celu zapobiegania ryzyku ataku z wykorzystaniem czynników biologicznych i łagodzenia następstw takiego ataku. Celem będzie przećwiczenie i ocena krajowego systemu prewencji, gotowości i reagowania na atak biologiczny, jak również zwiększenie świadomości co do dalszych kroków, które należy podjąć, aby podwyższyć poziom gotowości.

Projekt ten będzie także obejmował otwierające warsztaty ekspertów w Genewie, których celem będzie przeanalizowanie potrzeb w zakresie wdrożenia art. VII BTWC i opracowanie działań mających na celu zaspokojenie tych potrzeb, które zostaną uwzględnione w kolejnych działaniach w ramach tego projektu. Działania takie będą opierać się na wysiłkach podejmowanych przez właściwe podmioty, takie jak unijne centra doskonałości CBRN.

1.6 Projekt 6: Udostępnianie narzędzi upowszechniania wiedzy, edukacji i zaangażowania

1.6.1. Cel projektu

Projekt ten ma na celu stworzenie konkretnych i praktycznych narzędzi, materiałów i metod podejścia umożliwiających podjęcie działań opisanych w projektach 1-5. Narzędzia te będą tworzone w formatach dostosowanych do ich odbiorców, także w wersji drukowanej, i ogólnie wymagały będą tłumaczenia na wszystkie języki urzędowe ONZ.

Projekt ten będzie również nadal zapewniał elastyczne finansowanie, by umożliwiać tworzenie materiałów edukacyjnych i informacyjnych w celu wsparcia realizacji projektów 1-5 oraz zwiększenia widoczności BTWC.

1.6.2. Spodziewane wyniki projektu:

a) wspieranie projektów 1-5;

b) poprawa wiedzy na temat kwestii dotyczących broni biologicznej, odpowiedzialnego prowadzenia badań naukowych oraz kwestii etycznych wśród studentów i ich nauczycieli;

c) szerokie rozpowszechnianie materiałów informacyjnych na temat BTWC i ogólniejszych zagadnień dotyczących potencjalnego niewłaściwego stosowania materiałów biologicznych.

1.6.3. Opis projektu

Już obecnie wskazać można pewną liczbę projektów, natomiast inne pojawią się, gdy projekt będzie w toku. Na przykład w poprzedniej kategorii główna propozycja to przygotowanie pamiątkowej publikacji dla uczczenia pięćdziesiątej rocznicy BTWC. Publikacja zostanie opracowana i będzie rozpowszechniana wśród szerokiej publiczności, by propagować wiedzę o tworzeniu i rozwijaniu BTWC oraz trwałym znaczeniu konwencji dla utrzymania pokoju i bezpieczeństwa. Możliwym do określenia i koniecznym projektem jest także przetłumaczenie strony internetowej BTWC oraz materiałów wytworzonych na podstawie niniejszej decyzji i wszelkich innych stosownych decyzji Rady.

2. ASPEKTY PROCEDURALNE i KOORDYNACJA

Realizację projektów zainicjuje Komitet Sterujący w celu ustalenia procedur i metod współpracy. Komitet Sterujący będzie regularnie (co najmniej raz na sześć miesięcy) weryfikować realizację projektów, również z zastosowaniem łączności elektronicznej.

W skład Komitetu Sterującego wejdą przedstawiciele Wysokiego Przedstawiciela i UNODA/Jednostki ds. Wspierania Realizacji BTWC.

Wnioski państw stron, które nie są państwami członkowskimi, o pomoc i współpracę na mocy niniejszej decyzji kierowane są do UNODA/Jednostki ds. Wspierania Realizacji BTWC. UNODA/Jednostka ds. Wspierania Realizacji BTWC dokona w odpowiednich przypadkach weryfikacji i oceny tych wniosków i przedstawi zalecenia Komitetowi Sterującemu. Komitet Sterujący przeanalizuje wnioski o pomoc, jak również plany działania i ich realizację. Na wniosek Wysokiego Przedstawiciela, i uwzględniając wyniki rozmów na forum Komitetu Sterującego, Wysoki Przedstawiciel podejmie ostateczną decyzję co do państw beneficjentów, w konsultacji z właściwymi grupami roboczymi Rady.

Aby zapewnić silne poczucie odpowiedzialności oraz trwałość zainicjowanych przez Unię działań podejmowanych przez państwa beneficjentów, przewiduje się, że w miarę możliwości i w stosownych przypadkach wybrani beneficjenci zostaną poproszeni o opracowanie planów działania, w których określać się będzie między innymi harmonogram przeprowadzania działań finansowanych, w tym także finansowanych z zasobów krajowych, zakres i czas trwania danego projektu, główne zainteresowane podmioty. UNODA/Jednostka ds. Wspierania Realizacji BTWC lub państwa członkowskie, w odpowiednich przypadkach, będą mogły uczestniczyć w przygotowywaniu tych planów działania, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Projekty będą realizowane zgodnie z tymi planami.

3. SPRAWOZDANIA i OCENA

UNODA/Jednostka ds. Wspierania Realizacji BTWC będą przekazywać Wysokiemu Przedstawicielowi regularne półroczne sprawozdania z postępów w realizacji projektów. Oprócz tego będą przedstawiane sprawozdania z poszczególnych działań pomocowych prowadzonych na podstawie planów działania ustalonych dla państw beneficjentów. Sprawozdania będą przekazywane odpowiedniej grupie roboczej Rady do oceny postępów i ogólnej oceny projektów oraz w celu ustalenia ewentualnych działań następczych.

W miarę możliwości państwa strony BTWC będą informowane o realizacji projektów, także drogą elektroniczną. Od państw beneficjentów będzie się oczekiwać informowania na posiedzeniach BTWC o postępie i wynikach działań realizowanych na rzecz tych państw oraz należytego uwzględnienia wsparcia ze strony Unii.

4. UDZIAŁ EKSPERTÓW Z PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UE

Czynny udział ekspertów z państw członkowskich jest niezbędny do pomyślnej realizacji niniejszej decyzji. UNODA/Jednostka ds. Wspierania Realizacji BTWC będą zachęcane do korzystania z wiedzy tych ekspertów, w tym poprzez regularne aktualizowanie wykazu ekspertów Unii ds. BTWC sporządzonego na mocy decyzji Rady (WPZiB) 2016/51 i utrzymywanego przez UNODA/Jednostkę ds. Wspierania Realizacji BTWC. Koszty delegacji ekspertów związane z realizacją projektów będą pokrywane na podstawie niniejszej decyzji.

Oczekuje się, że w przypadku gdy przewidziana jest wizyta pomocowa, np. dotycząca pomocy prawnej lub pomocy w zakresie środków budowy zaufania, standardowo organizowana będzie pięciodniowa wizyta grupy składającej się maksymalnie z trzech ekspertów. Jeżeli nie można znaleźć odpowiednich ekspertów Unii do udzielenia określonej pomocy, o którą wnioskuje państwo strona będące beneficjentem, podejmuje się starania, by znaleźć i zaangażować zewnętrznego usługodawcę mającego specjalistyczną wiedzę w danej kwestii.

5. CZAS TRWANIA

Całkowity szacowany czas realizacji projektów wynosi 36 miesięcy.

6. BENEFICJENCI

Beneficjentami projektu 1 są państwa niebędące stronami BTWC (zarówno państwa sygnatariusze, jak i państwa niebędące sygnatariuszami) w przypadku działań upowszechniających, a także, w stosownych przypadkach, sektor prywatny, środowisko akademickie oraz organizacje pozarządowe.

Beneficjentami projektu 2 w odniesieniu do działań związanych z rozwijaniem zdolności są państwa strony BTWC, przy czym szczególną uwagę zwraca się na te państwa, które niedawno przystąpiły do BTWC.

Beneficjentami projektu 3 są młode osoby odpowiedzialne za wyznaczanie kierunków polityki, naukowcy i akademicy z państw stron BTWC w krajach globalnego Południa działający w naukowych i akademickich dziedzinach związanych z BTWC.

Beneficjentami projektu 4 są urzędnicy państw stron, zwłaszcza ci pracujący nad zagadnieniami związanymi z BTWC, tacy jak urzędnicy wyznaczeni jako krajowe punkty kontaktowe i pracujący w stałych przedstawicielstwach w Genewie oraz inni krajowi eksperci wskazani przez państwa strony.

Beneficjentami projektu 5 będzie niewielka liczba państw stron, wybranych na podstawie zaproszenia do składania wniosków, które będą miały możliwość uczestniczenia w kursach szkoleniowych, ćwiczeniach symulacyjnych lub krajowych lub subregionalnych warsztatach mających na celu budowanie ich zdolności w zakresie zapobiegania atakom z wykorzystaniem broni biologicznej i reagowania na takie ataki.

Beneficjentami projektu 6 będą osoby, które tworzą odpowiednie materiały, jak również osoby, które z nich korzystają, np. studenci i nauczyciele, urzędnicy z branży i organizacje pozarządowe.

7. PRZEDSTAWICIELE STRON TRZECICH

Aby propagować poczucie odpowiedzialności na szczeblu regionalnym i zrównoważony charakter projektów, na mocy niniejszej decyzji finansowane będzie uczestnictwo ekspertów spoza Unii, w tym ekspertów z odpowiednich organizacji subregionalnych, regionalnych i międzynarodowych. Finansowany będzie udział UNODA/Jednostki ds. Wspierania Realizacji BTWC w warsztatach i dyskusjach na temat BTWC. Udział przewodniczącego w posiedzeniach BTWC może być finansowany w indywidualnych przypadkach.

8. PODMIOT REALIZUJĄCY - KWESTIE DOTYCZĄCE PERSONELU

Biorąc pod uwagę pozabudżetowy charakter działań przewidzianych w niniejszej decyzji dla UNODA/Jednostki ds. Wspierania Realizacji BTWC potrzebny będzie dodatkowy personel.

9. WYEKSPONOWANIE DZIAŁAŃ UE

UNODA/Jednostka ds. Wspierania Realizacji BTWC podejmie wszelkie działania konieczne do upublicznienia faktu, że działania takie zostały sfinansowane przez Unię. Takie działania będą prowadzone zgodnie z komunikatem Komisji oraz Podręcznikiem dotyczącym komunikacji i widoczności w ramach działań zewnętrznych Unii Europejskiej przygotowanym i opublikowanym przez Komisję Europejską. UNODA/Jednostka ds. Wspierania Realizacji BTWC zapewni zatem wyeksponowanie wkładu Unii przez stosowne logo i działania promocyjne, podkreślanie roli odgrywanej przez Unię, zapewniając przejrzystość swoich działań i podnosząc świadomość co do przyczyn przyjęcia niniejszej decyzji oraz świadomość powodów wspierania tej decyzji przez Unię, a także rezultatów tego wsparcia. Na materiałach wyprodukowanych w wyniku tego projektu w widocznym miejscu zostanie umieszczona flaga Unii zgodnie z unijnymi wytycznymi dotyczącymi prawidłowego wykorzystywania i reprodukcji flagi.

1 Wspólne działanie Rady 2006/184/WPZiB z dnia 27 lutego 2006 r. wspierające Konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej w ramach strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (Dz.U. L 65 z 7.3.2006, s. 51).
2 Plan działania UE w sprawie broni biologicznej i toksycznej będący uzupełnieniem wspólnego działania UE wspierającego Konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC) (Dz.U. C 57 z 9.3.2006, s. 1).
3 Wspólne działanie Rady 2008/858/WPZiB z dnia 10 listopada 2008 r. wspierające konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC) w ramach realizacji strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (Dz.U. L 302 z 13.11.2008, s. 29).
4 Decyzja Rady 2011/429/WPZiB z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie stanowiska Unii Europejskiej na siódmą konferencję przeglądową państw stron Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji i gromadzenia zapasów broni bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej oraz o ich zniszczeniu (BTWC) (Dz.U. L 188 z 19.7.2011, s. 42).
5 Decyzja Rady 2012/421/WPZiB z dnia 23 lipca 2012 r. wspierająca Konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC) w ramach strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (Dz.U. L 196 z 24.7.2012, s. 61).
6 Decyzja Rady (WPZiB) 2015/2096 z dnia 16 listopada 2015 r. w sprawie stanowiska Unii Europejskiej w związku z ósmą konferencją przeglądową Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji i gromadzenia zapasów broni bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej oraz o ich zniszczeniu (BTWC) (Dz.U. L 303 z 20.11.2015, s. 13).
7 Decyzja Rady (WPZiB) 2016/51 z dnia 18 stycznia 2016 r. wspierająca Konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC) w ramach strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (Dz.U. L 12 z 19.1.2016, s. 50).
8 Art. 5 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2021/2033 z dnia 19 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.415.29) zmieniającej nin. decyzję z dniem 19 listopada 2021 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2023/123 z dnia 17 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.16.34) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 stycznia 2023 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.