Decyzja 2017/2370 w sprawie wsparcia haskiego kodeksu postępowania i nierozprzestrzeniania rakiet balistycznych w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.337.28

Akt utracił moc

Wersja od: 25 listopada 2021 r.

DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/2370

z dnia 18 grudnia 2017 r.

w sprawie wsparcia haskiego kodeksu postępowania i nierozprzestrzeniania rakiet balistycznych w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (zwaną dalej "strategią"), której rozdział III zawiera wykaz środków, jakie należy przyjąć zarówno w Unii, jak i w państwach trzecich, aby zwalczać rozprzestrzenianie tego rodzaju broni.

(2) Unia aktywnie wdraża strategię i wprowadza w życie środki wymienione w jej rozdziale III, w szczególności poprzez przeznaczanie zasobów finansowych na wspieranie określonych projektów mających na celu wzmocnienie wielostronnego systemu nieproliferacji oraz wielostronnych środków budowy zaufania. Integralną częścią tego systemu jest haski kodeks postępowania przeciwko rozprzestrzenianiu rakiet balistycznych (zwany dalej "kodeksem").

(3) W dniu 17 listopada 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/805/WPZiB ¹ . W tym wspólnym stanowisku wezwano Unię między innymi do przekonania jak największej liczby państw do przyjęcia kodeksu, zwłaszcza tych państw, które dysponują zdolnościami w zakresie rakiet balistycznych, a także do dalszego rozwoju i wdrażania kodeksu, a w szczególności przewidzianych w nim środków budowy zaufania, oraz do wspierania ściślejszego powiązania kodeksu z wielostronnym systemem nieproliferacji Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ).

(4) W dniu 8 grudnia 2008 r. Rada przyjęła konkluzje oraz dokument zatytułowany "Nowe kierunki działań Unii Europejskiej na rzecz zwalczania rozprzestrzeniania broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia". W dokumencie stwierdzono między innymi, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia (zwanej dalej "BMR") i systemów jej przenoszenia nadal stanowi jedno z największych wyzwań w dziedzinie bezpieczeństwa oraz że polityka nieproliferacji jest istotnym elementem wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.

(5) W dniu 18 grudnia 2008 r. Rada przyjęła decyzję 2008/974/WPZiB ²  wspierającą kodeks w ramach wdrażania strategii.

(6) W dniu 23 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/423/WPZiB ³ . Decyzja ta umożliwiła skuteczne propagowanie upowszechniania kodeksu i przestrzegania jego zasad.

(7) W dniu 15 grudnia 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/913/WPZiB ⁴ . Poprzez lepsze wyeksponowanie kodeksu decyzja ta ułatwiła przystąpienie do niego nowych członków. Kontynuowanie dialogu w gronie państw sygnatariuszy i państw niebędących sygnatariuszami jest jednym z priorytetów Unii, gdyż służy dalszemu propagowaniu upowszechniania kodeksu, a także jego lepszemu wdrożeniu oraz rozszerzeniu. Niniejsza decyzja powinna przyczyniać się do tego procesu.

(8) W bardziej ogólnym ujęciu ciągłe rozprzestrzenianie rakiet balistycznych zdolnych do przenoszenia BMR -w szczególności w ramach obecnych programów rakietowych na Bliskim Wschodzie oraz w Azji Północno-Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej - jest przyczyną rosnącego zaniepokojenia społeczności międzynarodowej.

(9) Rada Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ) podkreśliła w rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) oraz przypomniała w rezolucjach RB ONZ nr 1977 (2011) i nr 2325 (2016), że rozprzestrzenianie broni jądrowej, chemicznej i biologicznej, a także środków przenoszenia tych rodzajów broni zagraża światowemu pokojowi i bezpieczeństwu, a także zobowiązała państwa między innymi do tego, aby powstrzymały się od udzielania jakiegokolwiek wsparcia na rzecz opracowywania, nabywania, wytwarzania, posiadania, transportowania, przekazywania lub wykorzystywania broni jądrowej, chemicznej lub biologicznej oraz środków przenoszenia tej broni przez podmioty niepaństwowe. Fakt, że broń jądrowa, chemiczna i biologiczna oraz środki jej przenoszenia stanowią zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, został potwierdzony w rezolucji RB ONZ nr 1887 (2009) w sprawie nierozprzestrzeniania broni jądrowej oraz rozbrojenia jądrowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Zgodnie ze strategią UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (zwanej dalej "strategią"), która określa cel, jakim jest podtrzymywanie, wdrażanie i wzmacnianie wielostronnych traktatów i porozumień o rozbrojeniu i nieproliferacji, Unia dalej popiera upowszechnianie, pełne wdrażanie i rozszerzenie haskiego kodeksu postępowania i nierozprzestrzeniania rakiet balistycznych (zwanego dalej "kodeksem").

2. Na działania wspierające kodeks, odpowiadające środkom zgodnym ze strategią, składają się regionalne i subregionalne warsztaty, konferencje, wizyty ekspertów, badania, działania informacyjne i komunikacyjne, a także imprezy organizowane przy okazji konferencji międzynarodowych.

3. Na cel tych działań składają się:

a) propagowanie przystąpienia do kodeksu coraz większej liczby państw oraz, ostatecznie, jego powszechnego charakteru;

b) wspieranie pełnego wdrażania kodeksu;

c) propagowanie dialogu między państwami sygnatariuszami a państwami niebędącymi sygnatariuszami, w celu wspomagania budowy zaufania oraz przejrzystości, zachęcania do powściągliwości oraz tworzenia większej stabilności i bezpieczeństwa dla wszystkich;

d) zwiększanie wyeksponowania kodeksu oraz zwiększanie publicznej świadomości ryzyka i zagrożeń, jakie wiążą się z rozprzestrzenianiem rakiet balistycznych;

e) badanie - w szczególności poprzez analizy naukowe - możliwości rozszerzenia kodeksu i propagowania współdziałania między kodeksem a innymi odpowiednimi instrumentami wielostronnymi, takimi jak System Kontroli Technologii Rakietowych, rezolucja RB ONZ nr 1540 (2004) oraz prowadzony przez ONZ rejestr obiektów wyniesionych w przestrzeń kosmiczną.

4. Szczegółowy opis projektów znajduje się w załączniku.

Artykuł  2

1. Za wykonanie niniejszej decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel (zwany dalej "WP").

2. Techniczną realizacją projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2, zajmuje się Fundacja na rzecz Badań Strategicznych (Fondation pour la recherche stratégique) (zwana dalej "FRS"). FRS wykonuje swoje zadania pod kierownictwem WP. W tym celu WP dokonuje niezbędnych ustaleń z FRS.

Artykuł  3

1. Finansowa kwota odniesienia na realizację projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 1 878 120,05 EUR.

2. Wydatkami pokrywanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

3. Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami, o których mowa w ust. 2. W tym celu po przyjęciu niniejszej decyzji Komisja zawiera z FRS umowę o dotację w wysokości kwoty odniesienia. Do tej umowy o dotację mają zastosowanie przepisy o dotacjach zawarte w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady nr 966/2012 (UE, Euratom) ⁵ . Umowa ta zobowiązuje FRS do zapewnienia, aby wkład Unii został wyeksponowany stosownie do jego wielkości.

4. Komisja dąży do zawarcia umowy o dotacji, o której mowa w ust. 3, w możliwie najkrótszym terminie po wejściu w życie niniejszej decyzji. Poinformuje ona Radę o wszelkich związanych z tym trudnościach oraz o dacie zawarcia umowy o dotację.

Artykuł  4

1. WP składa Radzie sprawozdania z wykonania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych przez FRS. Na podstawie tych sprawozdań Rada dokonuje oceny.

2. Komisja przedstawia informacje na temat aspektów finansowych projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2.

Artykuł  5

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

2. 6  Niniejsza decyzja traci moc z dniem 21 stycznia 2023 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2017 r.

	W imieniu Rady
	K. SIMSON
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

1. CEL

Głównym celem niniejszej decyzji jest propagowanie, za pośrednictwem konkretnych środków, upowszechniania, pełnego wdrożenia i rozszerzenia haskiego kodeksu postępowania przeciwko rozprzestrzenianiu rakiet balistycznych (zwanego dalej "kodeksem"), zgodnie ze strategią UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia.

Niniejsza decyzja będzie uzupełniała działalność dyplomatyczną Unii w odniesieniu do państw sygnatariuszy i państw niebędących sygnatariuszami kodeksu. W tym względzie przesłania ze strony Unii są następujące:

a) do państw sygnatariuszy:

(i) znaczenie pełnego wdrożenia kodeksu, zwłaszcza poprzez coroczne deklaracje i uprzednie powiadomienia przewidziane w kodeksie;

(ii) zachęcanie do pełnego stosowania kodeksu jako środka propagowania przejrzystości i zaufania, zarówno na szczeblu regionalnym, jak i międzynarodowym, oraz pomocy w powstrzymywaniu rozprzestrzeniania rakiet balistycznych zdolnych przenosić broń masowego rażenia (zwaną dalej BMR) oraz w zapobieganiu takiemu rozprzestrzenianiu;

b) do państw niebędących sygnatariuszami:

(i) zachęcanie do przystąpienia do kodeksu i tym samym wzięcia udziału w szerzej zakrojonych wielostronnych wysiłkach na rzecz zapobiegania rozprzestrzenianiu BMR oraz środków jej przenoszenia;

(ii) korzystanie z postanowień kodeksu, aby pomóc w zmniejszaniu napięć regionalnych oraz w budowaniu zaufania, a tym samym propagować zwiększenie bezpieczeństwa z korzyścią dla wszystkich.

Oprócz tego niniejsza decyzja jest wykorzystywana do pomocy w finansowaniu ograniczonej liczby prac naukowych na temat współdziałania między kodeksem a innymi odpowiednimi instrumentami wielostronnymi, takimi jak System Kontroli Technologii Rakietowych, rezolucja RB ONZ nr 1540 (2004) oraz prowadzony przez ONZ rejestr obiektów wyniesionych w przestrzeń kosmiczną.

I wreszcie, niniejsza decyzja ma na celu wspieranie bieżącego dialogu politycznego społeczności międzynarodowej na temat bezpieczeństwa i stabilności w kosmosie, zwłaszcza poprzez udostępnianie ograniczonego wkładu finansowego na rzecz corocznych konferencji dotyczących kosmosu organizowanych przez znajdujący się w Genewie Instytut Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Badań and Rozbrojeniem (UNIDIR).

2. ŚRODKI

2.1. Cele środków

a) Propagowanie przystąpienia do kodeksu coraz większej liczby państw oraz, ostatecznie, jego powszechnego charakteru;

b) wspieranie pełnego wdrażania kodeksu przez państwa sygnatariuszy;

c) propagowanie dialogu między państwami sygnatariuszami a państwami niebędącymi sygnatariuszami, w celu wspomagania budowy zaufania oraz przejrzystości, zachęcania do powściągliwości oraz tworzenia większej stabilności i bezpieczeństwa dla wszystkich;

d) zwiększanie wyeksponowania kodeksu oraz zwiększanie publicznej świadomości ryzyka i zagrożeń, jakie wiążą się z rozprzestrzenianiem rakiet balistycznych;

e) badanie - w szczególności poprzez analizy naukowe - możliwości rozszerzenia kodeksu i propagowania współdziałania między kodeksem a innymi odpowiednimi instrumentami wielostronnymi, takimi jak System Kontroli Technologii Rakietowych i rezolucja RB ONZ nr 1540 (2004).

2.2. Opis środków

a) FRS zorganizuje działania informacyjne w postaci regionalnych lub subregionalnych seminariów i misji eksperckich mających na celu:

(i) zwiększenie świadomości ryzyka i zagrożeń, jakie wiążą się z rozprzestrzenianiem rakiet balistycznych;

(ii) zapewnienie platformy, na której eksperci mogą nieformalnie wymieniać poglądy bez ujawniania źródeł (reguła Chatham House) na temat kwestii strategicznych, tym samym wspomagając budowanie zaufania wśród państw; oraz

(iii) propagowanie unijnych celów, jakimi są upowszechnienie, pełne wdrożenie i rozszerzenie kodeksu.

FRS zorganizuje nie więcej niż dziewięć imprez regionalnych lub subregionalnych, w tym również w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, na Bliskim Wschodzie/w Afryce oraz w Azji Południowo-Wschodniej, a także nie więcej niż sześć misji eksperckich do poszczególnych państw niebędących sygnatariuszami. Wszystkie te wydarzenia będą prowadzone w ścisłej współpracy z organami odnośnych rządów przyjmujących oraz, w stosownych przypadkach, z ośrodkami akademickimi;

b) FRS zorganizuje nie więcej niż sześć imprez pobocznych poświęconych kodeksowi, przy okazji konferencji międzynarodowych, zwłaszcza corocznego regularnego posiedzenia w Wiedniu oraz sesji Pierwszego Komitetu Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku. Takie imprezy poboczne będą miały na celu pomoc w pogłębianiu związków między kodeksem a ONZ, zgodnie z rezolucją nr 71/33 przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 5 grudnia 2016 r.;

c) FRS, w ścisłej współpracy z odnośnymi organami, zorganizuje wizytę międzynarodowej grupy ekspertów w bazie kosmicznej zgodnie z art. 4 lit. a) ppkt (ii) tiret trzecie kodeksu;

d) z dotacji przyznanej przez Unię FRS przekaże UNIDIR trzykrotność kwoty 29 240,00 EUR, aby pomóc w finansowaniu corocznych konferencji UNIDIR na temat kwestii bezpieczeństwa kosmicznego, tym samym wspomagając realizację ogólnego celu, jakim jest wspieranie kodeksu. FRS i UNIDIR zapewnią wyeksponowanie roli Unii na tych konferencjach, stosownie do wielkości jej wkładu;

e) FRS zamówi i opublikuje co najmniej cztery prace naukowe dotyczące kwestii związanych z kodeksem, w tym co najmniej jedną pracę na temat związków między kodeksem a innymi odpowiednimi instrumentami wielostronnymi, takimi jak System Kontroli Technologii Rakietowych i rezolucja RB ONZ nr 1540 (2004). W tym celu FRS zaapeluje o wkłady od wszystkich instytutów naukowych, które stanowią część konsorcjum UE NPD lub są z nim związane. Tematy prac naukowych zostaną uzgodnione między FRS a odnośnymi służbami Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ);

f) FRS podejmie działania komunikacyjno-informacyjne, aby zrealizować dwa cele: zwiększenie wyeksponowania kodeksu oraz wkładu Unii w niego. FRS opracuje szczegółowy plan informacji i komunikacji, który zostanie zatwierdzony przez ESDZ i Komisję.

2.3. Wyniki środków

a) Zwiększenie liczby państw będących sygnatariuszami kodeksu;

b) lepsze wdrażanie kodeksu przez państwa sygnatariuszy;

c) lepsza świadomość wśród decydentów, organów regulacyjnych, ekspertów i ogółu społeczeństwa dotycząca znaczenia, jakie ma dla państw przystąpienie do kodeksu i jego wdrażanie;

d) zwiększone wyeksponowanie starań Unii na rzecz propagowania powszechnego charakteru, pełnego wdrażania i rozszerzenia kodeksu.

3. PARTNERZY REALIZUJĄCY ŚRODKI

FRS, działając w ścisłym kontakcie z ESDZ, będzie nadal rozwijać skuteczne partnerstwa z zainteresowanymi organizacjami regionalnymi i subregionalnymi, organami państw, instytutami naukowymi i innymi odnośnymi organami.

FRS będzie ściśle współpracować z UNIDIR w odniesieniu do środka określonego w pkt 2.2. lit. e)

4. INTERAKCJA Z DZIAŁANIAMI UNII

Na podstawie regularnych informacji zwrotnych przekazywanych przez FRS na temat jej działalności, Unia może postanowić o uzupełnieniu tych wysiłków poprzez ukierunkowane działania dyplomatyczne mające na celu podnoszenie świadomości znaczenia, jakie ma dla państw przystąpienie do kodeksu i jego wdrożenie.

5. BENEFICJENCI ŚRODKÓW

a) Państwa - zarówno będące, jak i niebędące sygnatariuszami kodeksu;

b) urzędnicy rządowi, decydenci, organy regulacyjne, eksperci;

c) organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne;

d) pracownicy naukowi i społeczeństwo obywatelskie;

e) przewodniczący kodeksu.

6. MIEJSCE

W konsultacji z odnośnymi służbami ESDZ, FRS wybierze możliwe miejsca posiedzeń, warsztatów i innych wydarzeń. Kryteria wyboru miejsca będą obejmować chęć i zaangażowanie danego państwa lub danej organizacji międzyrządowej w konkretnym regionie na rzecz bycia gospodarzem danego wydarzenia. Konkretne miejsca wizyt w państwach lub działań w poszczególnych państwach będą zależały od zaproszenia od zainteresowanych państw lub organizacji międzyrządowych.

7. CZAS TRWANIA

Szacowany całkowity czas trwania działania wynosi 36 miesięcy.

¹ Wspólne stanowisko Rady 2003/805/WPZiB z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie upowszechnienia i wzmocnienia porozumień wielostronnych w dziedzinie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia oraz środków przenoszenia (Dz.U. L 302 z 20.11.2003, s. 34).

² Decyzja Rady 2008/974/WPZiB z dnia 18 grudnia 2008 r. wspierająca haski kodeks postępowania przeciwko rozprzestrzenianiu rakiet balistycznych w ramach realizacji strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (Dz.U. L 345 z 23.12.2008, s. 91).

³ Decyzja Rady 2012/423/WPZiB z dnia 23 lipca 2012 r. w sprawie wsparcia - w ramach wdrażania strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz wspólnego stanowiska Rady 2003/805/WPZiB - nierozprzestrzeniania rakiet balistycznych (Dz.U. L 196 z 24.7.2012, s. 74).

⁴ Decyzja Rady 2014/913/WPZiB z dnia 15 grudnia 2014 r. wspierająca haski kodeks postępowania i nierozprzestrzenianie rakiet balistycznych w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (Dz.U. L 360 z 17.12.2014, s. 44).

⁵ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

⁶ Art. 5 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2020/1066 z dnia 20 lipca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.234I.1) zmieniającej nin. decyzję z dniem 20 lipca 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2021/2074 z dnia 25 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.421.70) zmieniającej nin. decyzję z dniem 25 listopada 2021 r.