Dyrektywa 85/591/EWG dotycząca wprowadzenia wspólnotowych metod pobierania próbek i analizy w celu monitorowania środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1985.372.50

Akt utracił moc

Wersja od: 20 listopada 2003 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 20 grudnia 1985 r.

dotycząca wprowadzenia wspólnotowych metod pobierania próbek i analizy w celu monitorowania środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

(85/591/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 31 grudnia 1985 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

produkcja, wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu oraz wykorzystanie środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi mają wielkie znaczenie w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej;

metody pobierania próbek i analizy stosowane w tym celu mogą mieć bezpośredni wpływ na tworzenie i funkcjonowanie wspólnego rynku; dlatego właśnie powinny zostać ujednolicone;

ustanowienie takich metod pobierania próbek i analizy jest środkiem o charakterze czysto naukowym i technicznym; niezbędna jest szybka procedura rozwoju, ulepszania i uzupełniania tych metod; w celu ułatwienia przyjęcia tych środków, należy wprowadzić procedurę ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. Gdy konieczne jest wprowadzenie metod Wspólnoty dotyczących pobierania próbek i analizy do celu ustalenia składu, warunków wytwarzania, pakowania lub etykietowania środków spożywczych, metody takie zostają przyjęte, stosownie do przypadku, przez Komisję lub przez Radę, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 4.

2. Ustęp 1 nie narusza żadnych szczegółowych przepisów obowiązujących obecnie lub przyjętych później w kontekście szczególnych zasad Wspólnoty.

3. Do celów ustalenia, czy niezbędne jest wprowadzenie środków przewidzianych w ust. 1, uwzględniane są w szczególności następujące kryteria:

a) potrzeba zapewnienia jednolitego stosowania prawa Wspólnoty,

b) istnienie barier w handlu wewnętrznym Wspólnoty,

c) stały lub okresowy charakter kryteriów określonych w lit. a) lub b).

Artykuł  2

1. Dyrektywy przewidziane w art. 1 uwzględniają stan wiedzy naukowej i technicznej, w szczególności w zakresie sprawdzonych metod pobierania próbek i analizy.

2. Dyrektywy takie określają odpowiednie terminy, do których Państwa Członkowskie mają wprowadzić je w życie.

3. Wprowadzenie środków przewidzianych w art. 1 ust. 1 nie uniemożliwia Państwom Członkowskim stosowania innych metod, sprawdzonych i aktualnych z naukowego punktu widzenia, pod warunkiem że nie utrudnia to swobodnego przepływu produktów uznanych za spełniające wymagania na podstawie metod wspólnotowych. Jednakże w przypadku różnic w interpretacji wyników, decydujące są wyniki otrzymane przy użyciu metod wspólnotowych.

4. Wprowadzone metody analizy spełniają kryteria określone w Załączniku.

5. Bez uszczerbku dla art. 3 niezbędne zmiany istniejących dyrektyw, idące tak daleko, jak to jest właściwe z punktu widzenia stanu zaawansowania wiedzy naukowej i technologicznej, mogą być przyjęte na żądanie Państwa Członkowskiego z zastosowaniem środków proceduralnych przewidzianych w art. 4.

Artykuł  3

1. Jeśli Państwo Członkowskie posiada wyczerpujące dowody, że środek przyjęty zgodnie z art. 1, w odniesieniu do konkretnego przypadku, nie jest właściwy z powodów technicznych lub jest niewystarczająco skuteczny do badania ważnych kwestii dotyczących zdrowia, wówczas takie Państwo Członkowskie może czasowo zawiesić stosowanie danego środka na swoim terytorium, lecz tylko w odniesieniu do tego konkretnego przypadku. Niezwłocznie informuje ono o tym inne Państwa Członkowskie oraz Komisję i podaje powody swojej decyzji.

2. Komisja bada, tak szybko, jak to jest możliwe, dowody przedstawione przez Państwo Członkowskie, a następnie konsultuje się z Państwami Członkowskimi w ramach Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych, określonego w art. 4, po czym niezwłocznie wydaje swoją opinię i podejmuje odpowiednie środki.

3. Jeśli Komisja uważa, że zmiany środka przyjętego zgodnie z art. 1 są niezbędne w celu rozwiązania trudności wymienionych w ust. 1, rozpoczyna procedurę ustanowioną w art. 4. Państwo Członkowskie, które zawiesiło stosowanie środka wspólnotowego, może w takim przypadku nadal to czynić, dopóki zmiany te nie wejdą w życie.

Artykuł  4 ¹

1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt powołany na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002⁽⁴⁾, zwany dalej "Komitetem".

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu - art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽⁵⁾ stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  5

W ciągu dwóch lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy⁽⁶⁾ Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł  6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 1985 r.

	W imieniu Rady
	R. STEICHEN
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 53 z 24.2.1984, str. 9.

⁽²⁾ Dz.U. C 46 z 18.2.1985, str. 95.

⁽³⁾ Dz.U. C 44 z 15.2.1985, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

⁽⁵⁾ Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).

⁽⁶⁾ Niniejszą dyrektywę notyfikowano Państwom Członkowskim dnia 23 grudnia 1985 r.

ZAŁĄCZNIK

1. Metody analizy, których przyjęcie na podstawie przepisów niniejszej dyrektywy jest rozważane, są badane przy uwzględnieniu poniższych kryteriów:

i) specyficzność,

ii) dokładność,

iii) precyzja; powtarzalność wewnątrzlaboratoryjna (w ramach laboratorium), międzylaboratoryjna (w ramach oraz między laboratoriami) odtwarzalność zmiennych,

iv) granica wykrywalności,

v) czułość,

vi) praktyczność i stosowalność,

vii) inne kryteria, które mogą być wybrane, w razie potrzeby.

2. Wartości precyzji określone w pkt 1 iii) są uzyskiwane z badań międzylaboratoryjnych przeprowadzonych zgodnie z globalnie przyjętym Protokołem dotyczącym badań międzylaboratoryjnych (np. Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej "Precyzja metod badawczych" (ISO 5725/1981). Wartości powtarzalności i odtwarzalności należy wyrażać w globalnie uznanej formie (np. 95 % przedziałów ufności, jak określa to ISO 5725/1981). Wyniki badań międzylaboratoryjnych są publikowane lub bezpłatnie dostępne.

3. Metody analizy, które są jednakowo stosowane do różnych grup towarów, należy traktować priorytetowo w stosunku do tych, które są stosowane jedynie do poszczególnych towarów.

4. Metody analizy przyjęte na podstawie niniejszej dyrektywy powinny być zredagowane w standardowym układzie rekomendowanym dla metod analizy przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną.

¹ Art. 4 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.284.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 20 listopada 2003 r.