Rozporządzenie 511/2011 w sprawie wprowadzenia w życie dwustronnej klauzuli ochronnej zawartej w umowie o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Republiką Korei

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.145.19

Akt obowiązujący
Wersja od: 31 maja 2011 r.

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 511/2011
z dnia 11 maja 2011 r.
w sprawie wprowadzenia w życie dwustronnej klauzuli ochronnej zawartej w umowie o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Republiką Korei

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 23 kwietnia 2007 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia w imieniu Unii i jej państw członkowskich negocjacji dotyczących umowy o wolnym handlu z Republiką Korei (zwaną dalej "Koreą").

(2) Negocjacje te zakończono, a w dniu 6 października 2010 r. podpisano Umowę o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (zwaną dalej "Umową")(2), która uzyskała zgodę Parlamentu Europejskiego w dniu 17 lutego 2011 r.(3) i która ma być stosowana zgodnie z postanowieniami art. 15.10 Umowy.

(3) Konieczne jest ustanowienie procedur stosowania niektórych postanowień Umowy dotyczących środków ochronnych.

(4) Należy zdefiniować pojęcia "poważna szkoda", "groźba poważnej szkody" i "okres przejściowy", o których mowa w art. 3.5 Umowy.

(5) Zgodnie z postanowieniami art. 3.1 Umowy zastosowanie środków ochronnych może być rozważane jedynie w przypadku, gdy dany produkt jest przedmiotem przywozu do Unii w tak dużych ilościach i w takich warunkach, że może to wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem takiej szkody producentom unijnym wytwarzającym produkt podobny lub bezpośrednio konkurencyjny.

(6) Środki ochronne powinny przyjąć jedną z form, o których mowa w art. 3.1 Umowy.

(7) Dalsze monitorowanie oraz przegląd Umowy, a także ewentualne przyjęcie niezbędnych środków ochronnych, powinny być przeprowadzane w jak najbardziej przejrzysty sposób.

(8) Raz w roku Komisja powinna przedkładać sprawozdanie z wykonywania Umowy oraz stosowania środków ochronnych.

(9) Należy określić szczegółowe przepisy dotyczące wszczęcia postępowania. Państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji informacje, w tym dostępne dowody, na temat wszelkich tendencji w przywozie, które mogłyby wymagać zastosowania środków ochronnych.

(10) W związku z tym wiarygodność danych statystycznych dotyczących całości przywozu z Korei do Unii ma kluczowe znaczenie dla określenia, czy spełnione są warunki zastosowania środków ochronnych.

(11) W niektórych przypadkach zwiększony przywóz skoncentrowany w jednym lub kilku państwach członkowskich może sam wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi unijnemu. W przypadku zwiększonego przywozu skoncentrowanego w jednym lub kilku państwach członkowskich Komisja może wprowadzić wcześniejsze środki nadzoru. Komisja dokładnie rozważy, jak zdefiniować produkt podlegający dochodzeniu, a w konsekwencji przemysł unijny produkujący podobny produkt w sposób, który zapewnia skuteczny środek naprawczy, przy pełnym poszanowaniu kryteriów zawartych w niniejszym rozporządzeniu i w Umowie.

(12) Zgodnie z postanowieniami art. 3.2 ust. 2 Umowy, jeżeli istnieją wystarczające dowody prima facie uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja powinna opublikować zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(13) Zgodnie z postanowieniami art. 3.2 ust. 2 Umowy należy określić szczegółowe przepisy w sprawie wszczynania dochodzeń, dostępu zainteresowanych stron do zebranych informacji i kontroli tych informacji przez zainteresowane strony, przesłuchiwania stron oraz zapewnienia im możliwości przedstawienia swoich opinii.

(14) Zgodnie z postanowieniami art. 3.2 ust. 1 Umowy Komisja powinna zawiadomić Koreę pisemnie o wszczęciu dochodzenia i przeprowadzić z nią konsultacje.

(15) Na mocy art. 3.2 i 3.3 Umowy niezbędne jest także określenie terminów wszczęcia dochodzeń oraz ustalenia, czy środki są odpowiednie, tak aby takie ustalenia zostały dokonane jak najszybciej, w celu zwiększenia pewności prawa zainteresowanych podmiotów gospodarczych.

(16) Zastosowanie jakiegokolwiek środka ochronnego powinno być poprzedzone dochodzeniem, pod warunkiem że w krytycznych okolicznościach Komisja może zastosować środki tymczasowe, o których mowa w art. 3.3 Umowy.

(17) Środki ochronne powinny być stosowane wyłącznie w zakresie i okresie niezbędnym dla zapobieżenia poważnej szkodzie lub dla ułatwienia dostosowania. Zgodnie art. 3.2 ust. 5 Umowy należy określić maksymalny okres obowiązywania środków ochronnych oraz szczegółowe przepisy dotyczące przedłużania obowiązywania takich środków oraz ich przeglądu.

(18) Ścisłe monitorowanie ułatwi podjęcie w odpowiednim czasie decyzji w sprawie ewentualnego wszczęcia dochodzenia lub wprowadzenia środków. Dlatego od daty rozpoczęcia stosowania Umowy Komisja powinna regularnie monitorować przywóz i wywóz w sektorach wrażliwych.

(19) Konieczne jest ustanowienie określonych procedur związanych ze stosowaniem art. 14 (Zwrot ceł lub zwolnienie z należności celnych) Protokołu do Umowy dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej (zwanego dalej "protokołem w sprawie reguł pochodzenia") w celu zapewnienia skutecznego działania mechanizmów w nim ustanowionych oraz obszernej wymiany informacji z właściwymi zainteresowanymi podmiotami.

(20) Ponieważ ograniczenie zwrotu należności celnych możliwe będzie dopiero po pięciu latach od wejścia w życie Umowy, konieczne może okazać się wprowadzenie - na podstawie niniejszego rozporządzenia - środków ochronnych w odpowiedzi na poważną szkodę lub groźbę poważnej szkody dla producentów z Unii, powstałą w wyniku przywozu korzystającego ze zwrotu lub zwolnienia z należności celnych. W takim postępowaniu Komisja powinna ocenić wszelkie odpowiednie czynniki mające wpływ na sytuację przemysłu unijnego, w tym warunki określone w art. 14 ust. 2.1 protokołu w sprawie reguł pochodzenia. Dlatego od daty rozpoczęcia stosowania Umowy Komisja powinna monitorować koreańskie dane statystyczne dotyczące sektorów wrażliwych, na które może mieć wpływ zwrot należności celnych.

(21) Od daty rozpoczęcia stosowania Umowy Komisja powinna również monitorować szczególnie uważnie, zwłaszcza w sektorach wrażliwych, dane statystyczne pokazujące zmiany przywozu i wywozu z Korei.

(22) Państwa członkowskie mogą odnosić się do ostatecznych środków ochronnych przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem we wnioskach o wkład finansowy na mocy rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiającego Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji(4).

(23) Wprowadzenie w życie dwustronnej klauzuli ochronnej zawartej w Umowie wymaga jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków ochronnych, wprowadzania wcześniejszych środków nadzoru i zamykania dochodzenia bez wprowadzania środków. Środki te powinny być przyjmowane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(5).

(24) Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych właściwe jest zastosowanie procedury doradczej, mając na uwadze skutki tych środków i ich sekwencyjną logikę w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie środków tymczasowych stosowanych w trybie natychmiastowym.

(25) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do produktów pochodzących z Unii lub z Korei,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) "produkty" oznaczają towary pochodzące z Unii lub Korei. Produkt stanowiący przedmiot dochodzenia może obejmować jedną lub kilka pozycji taryfowych lub ich podsegment w zależności od konkretnej sytuacji rynkowej lub jakąkolwiek segmentację produktów powszechnie stosowaną w przemyśle unijnym;

b) "zainteresowane strony" oznaczają strony, których dotyczy przywóz danego produktu;

c) "przemysł unijny" oznacza wszystkich unijnych producentów produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych, prowadzących działalność na terytorium Unii, lub tych producentów unijnych, których łączna produkcja produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych stanowi większą część całkowitej unijnej produkcji tych produktów. W przypadku gdy produkt podobny lub bezpośrednio konkurencyjny jest tylko jednym z szeregu produktów wytwarzanych przez producentów wchodzących w skład przemysłu unijnego, przemysł ten definiuje się jako konkretne działania służące produkcji produktu podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego;

d) "poważna szkoda" oznacza istotne ogólne osłabienie pozycji producentów unijnych;

e) "groźba poważnej szkody" oznacza poważną szkodę, której wystąpienie jest zdecydowanie nieuchronne. Ustalenie istnienia groźby poważnej szkody jest oparte na sprawdzalnych faktach, a nie jedynie na przypuszczeniach, domysłach i odległej możliwości. Aby określić istnienie groźby poważnej szkody, pod uwagę należy wziąć między innymi sporządzone w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 5 ust. 5, prognozy, szacunki i analizy;

f) "okres przejściowy" oznacza w odniesieniu do produktu okres od daty rozpoczęcia stosowania Umowy, zgodnie z jej art. 15.10, do dziesięciu lat po dacie zakończenia obniżania lub znoszenia ceł, w zależności od danego produktu.

Artykuł  2

Zasady ogólne

1.
Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem środek ochronny można zastosować w przypadku, gdy w wyniku obniżenia lub zniesienia należności celnych produkt pochodzący z Korei jest przedmiotem przywozu do Unii w tak dużych ilościach, w ujęciu bezwzględnym lub względem produkcji unijnej, oraz w takich warunkach, że może to wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi unijnemu wytwarzającemu produkt podobny lub bezpośrednio konkurencyjny.
2.
Środki ochronne mogą przyjąć jedną z następujących form:

a) wstrzymanie dalszych obniżek stawki należności celnej nałożonej na dany produkt, przewidzianej na mocy Umowy; lub

b) zwiększenie stawki należności celnej nałożonej na dany produkt do poziomu, który nie przekracza poziomu niższego niż:

– stosowana wobec kraju najbardziej uprzywilejowanego (KNU) stawka należności celnej nałożonej na dany produkt, obowiązującej w momencie wprowadzania środka, lub

– podstawowa stawka należności celnej wskazana w wykazach zawartych w załączniku 2-A do Umowy zgodnie z art. 2.5 ust. 2 Umowy.

Artykuł  3

Monitorowanie

1.
Od daty rozpoczęcia stosowania Umowy Komisja monitoruje zmiany danych statystycznych dotyczących przywozu i wywozu produktów koreańskich w sektorach wrażliwych, których potencjalnie dotyczy zwrot należności celnych, oraz systematycznie współpracuje i dokonuje wymiany danych z państwami członkowskimi i przemysłem unijnym.
2.
Na należycie umotywowany wniosek zainteresowanych sektorów przemysłu Komisja może rozważyć rozszerzenie zakresu monitorowania na inne sektory.
3.
Komisja przedstawia co rok Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające wyniki monitorowania i aktualne dane statystyczne dotyczące przywozu z Korei produktów w sektorach wrażliwych oraz tych sektorach, na które rozszerzono monitorowanie.
4.
Przez okres pięciu lat od daty rozpoczęcia stosowania Umowy i na należycie uzasadniony wniosek przemysłu unijnego Komisja zwraca szczególną uwagę na wszelkie wzrosty przywozu do Unii gotowych produktów wrażliwych pochodzących z Korei, jeżeli wzrost taki można przypisać zwiększonemu stosowaniu części lub podzespołów importowanych do Korei z państw trzecich, które nie zawarły umowy o wolnym handlu z Unią i które objęte są przepisami dotyczącymi zwrotu należności celnych lub zwolnienia z należności celnych.
5.
Do celów ust. 4 do kategorii produktów wrażliwych zalicza się co najmniej następujące produkty: wyroby tekstylne i odzież (HS 2007 poz. 5204, 5205, 5206, 5207, 5408, 5508, 5509, 5510, 5511), elektronikę użytkową (HS 2007 poz. 8521, 8528), samochody osobowe (HS 2007 poz. 870321, 870322, 870323, 870324, 870331, 870332, 870333) oraz produkty znajdujące się na liście dodatkowej sporządzonej zgodnie z art. 11.
Artykuł  4

Wszczęcie postępowania

1.
Dochodzenie wszczyna się na wniosek państwa członkowskiego, dowolnej osoby prawnej lub stowarzyszenia niemającego osobowości prawnej, działających w imieniu przemysłu unijnego, lub z własnej inicjatywy Komisji, jeżeli jest dla niej oczywiste, że istnieją wystarczające dowody prima facie - ustalone w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 5 ust. 5 - uzasadniające wszczęcie dochodzenia.
2.
Wniosek o wszczęcie dochodzenia zawiera dowody na to, że spełnione są warunki zastosowania środków ochronnych określone w art. 2 ust. 1. Wniosek zasadniczo zawiera następujące informacje: tempo i skalę wzrostu przywozu danego produktu w ujęciu bezwzględnym i względnym, udział w rynku krajowym przejęty przez zwiększony przywóz, zmiany w poziomie sprzedaży, produkcji, wydajności, wykorzystania mocy produkcyjnych, zysków i strat oraz zatrudnienia.

Dochodzenie można również wszcząć w przypadku gwałtownego wzrostu przywozu skoncentrowanego w jednym lub kilku państwach członkowskich, pod warunkiem że istnieją wystarczające dowody prima facie na to, iż warunki wszczęcia dochodzenia są spełnione, w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 5 ust. 5.

3.
Jeżeli tendencje w przywozie z Korei zdają się wymagać wprowadzenia środków ochronnych, państwo członkowskie informuje o tym fakcie Komisję. Informacja ta obejmuje dostępne dowody, ustalone w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 5 ust. 5. Komisja przekazuje tę informację wszystkim państwom członkowskim.
4.
Komisja niezwłocznie konsultuje się z państwami członkowskimi, jeżeli wniosek złożony jest zgodnie z ust. 1 lub jeżeli Komisja rozważa wszczęcie dochodzenia z własnej inicjatywy. Konsultacje z państwami członkowskimi odbywają się w terminie ośmiu dni roboczych od wysłania wniosku lub informacji przez Komisję, zgodnie odpowiednio z ust. 1 i 3 niniejszego artykułu, w ramach komitetu, o którym mowa w art. 14. Jeżeli po konsultacjach oczywiste jest, że istnieją wystarczające dowody prima facie - ustalone w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 5 ust. 5 - uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Postępowanie zostaje wszczęte w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania wniosku zgodnie z ust. 1.
5.
Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 4:

a) przedstawia streszczenie otrzymanych informacji oraz wzywa do przekazywania Komisji wszelkich istotnych informacji;

b) określa termin, w którym zainteresowane strony mogą przedstawiać swoje opinie na piśmie oraz przekazywać informacje, jeśli te opinie oraz informacje mają być uwzględnione w dochodzeniu;

c) określa termin składania przez zainteresowane strony wniosków o wysłuchanie przez Komisję zgodnie z art. 5 ust. 9.

6.
Dowody zebrane w celu wszczęcia postępowania zgodnie z art. 14 ust. 2 protokołu w sprawie reguł pochodzenia mogą być również wykorzystane w dochodzeniach z myślą o wprowadzeniu środków ochronnych, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule, szczególnie w okresie pierwszych pięciu lat po dacie rozpoczęcia stosowania Umowy.
Artykuł  5

Dochodzenie

1.
Po wszczęciu postępowania Komisja rozpoczyna dochodzenie. Okres określony w ust. 3 rozpoczyna się z dniem opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej decyzji w sprawie wszczęcia dochodzenia.
2.
Komisja może zażądać od państw członkowskich dostarczenia informacji, a państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu spełnienia takiego żądania. Jeżeli informacje te są w interesie ogółu i nie są poufne w rozumieniu art. 12, są dodawane do dokumentów niepoufnych, zgodnie z ust. 8.
3.
W miarę możliwości dochodzenie zostaje zakończone w terminie sześciu miesięcy od jego wszczęcia. Termin ten może zostać przedłużony o kolejne trzy miesiące w przypadku zaistnienia wyjątkowych okoliczności, takich jak udział nadzwyczaj dużej liczby stron lub złożona sytuacja rynkowa. Komisja informuje wszystkie zainteresowane strony o każdym takim przedłużeniu terminu, wyjaśniając przyczyny tego przedłużenia.
4.
Komisja dąży do uzyskania wszystkich informacji, które uważa za niezbędne do dokonania ustaleń w odniesieniu do warunków ustanowionych w art. 2 ust. 1, i jeśli uzna za właściwe, dokłada starań w celu sprawdzenia tych informacji.
5.
W trakcie dochodzenia Komisja ocenia wszystkie istotne obiektywne i wymierne czynniki wywierające wpływ na sytuację przemysłu unijnego, w szczególności tempo i wielkość wzrostu przywozu produktu objętego postępowaniem w ujęciu bezwzględnym i względnym, udział w rynku krajowym przejęty przez zwiększony przywóz, zmiany w poziomie sprzedaży, produkcji, wydajności, wykorzystania mocy produkcyjnych, zysków i strat oraz zatrudnienia. Lista ta nie jest wyczerpująca i w celu stwierdzenia występowania poważnej szkody lub groźby poważnej szkody Komisja może wziąć pod uwagę również inne istotne czynniki, takie jak zapasy, ceny, zwrot zainwestowanego kapitału, przepływy pieniężne i inne czynniki, które powodują lub mogą powodować poważną szkodę albo grożą spowodowaniem poważnej szkody dla przemysłu unijnego.
6.
Zainteresowane strony, które zgłosiły się w sposób określony w art. 4 ust. 5 lit. b), oraz przedstawiciele Korei mogą, na pisemny wniosek, uzyskać wgląd we wszystkie informacje udostępniane Komisji w związku z dochodzeniem inne niż informacje zawarte w dokumentach wewnętrznych przygotowanych przez organy Unii lub państw członkowskich, pod warunkiem że informacje te są istotne dla sprawy i nie są poufne w rozumieniu art. 12 oraz że są one wykorzystywane przez Komisję w ramach dochodzenia. Zgłosiwszy się, zainteresowane strony mogą przedstawić Komisji swoje stanowisko w sprawie informacji. Stanowisko to zostaje uwzględnione, jeżeli jest poparte wystarczającymi dowodami prima facie.
7.
Komisja zapewnia, aby wszystkie informacje i dane statystyczne wykorzystywane do dochodzenia były dostępne, zrozumiałe, przejrzyste i możliwe do zweryfikowania.
8.
Jak tylko zostaną stworzone niezbędne warunki techniczne, Komisja zapewni chroniony hasłem dostęp on-line do informacji niepoufnych za pomocą platformy internetowej ("platforma internetowa"), którą będzie zarządzać i poprzez którą będą rozpowszechniane wszystkie istotne informacje, które nie są poufne w rozumieniu art. 12. Dostęp do tej platformy internetowej otrzymają zainteresowane strony w ramach danego dochodzenia oraz państwa członkowskie i Parlament Europejski.
9.
Komisja wysłuchuje zainteresowane strony w szczególności w przypadku, gdy złożyły one pisemny wniosek w terminie określonym w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, wykazując, że wynik dochodzenia może rzeczywiście wpłynąć na ich sytuację oraz że istnieją szczególne powody dla ich wysłuchania.

Jeżeli istnieją ku temu szczególne powody, Komisja wysłuchuje takie strony ponownie przy następnych okazjach.

10.
W przypadku niedostarczenia informacji w terminie wskazanym przez Komisję lub jeśli dochodzenie jest znacznie utrudnione, ustalenia mogą zostać dokonane na podstawie dostępnych faktów. Jeżeli Komisja stwierdzi, że któraś z zainteresowanych stron lub osób trzecich dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, nie uwzględnia ona takich informacji i opiera się na dostępnych faktach.
11.
Komisja zawiadamia Koreę na piśmie o wszczęciu dochodzenia i prowadzi z nią konsultacje możliwie najwcześniej przed zastosowaniem środka ochronnego w celu oceny informacji uzyskanych w trakcie dochodzenia oraz wymiany opinii na temat tego środka.
Artykuł  6

Wcześniejsze środki nadzoru

1.
Jeżeli tendencje przywozowe dla produktu pochodzącego z Korei mają taki charakter, że mogłyby spowodować jedną z sytuacji, o których mowa w art. 2 i 3, przywóz tego produktu może podlegać wcześniejszym środkom nadzoru.
2.
Komisja może wprowadzić wcześniejsze środki nadzoru w przypadku gwałtownego wzrostu przywozu produktów należących do sektorów wrażliwych, skoncentrowanego w jednym lub kilku państwach członkowskich.
3.
Wcześniejsze środki nadzoru są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 14 ust. 2.
4.
Wcześniejsze środki nadzoru przyjmuje się na czas określony. O ile nie przewidziano inaczej, okres stosowania tych środków upływa wraz z końcem drugiego sześciomiesięcznego okresu, następującego po pierwszym sześciomiesięcznym okresie liczonym od dnia wprowadzenia środków.
Artykuł  7

Wprowadzenie tymczasowych środków ochronnych

1.
Tymczasowe środki ochronne są stosowane w krytycznych okolicznościach, w których opóźnienie spowodowałoby szkody trudne do naprawienia, w wyniku wstępnych ustaleń na podstawie czynników, o których mowa w art. 5 ust.
5.
zgodnie z którymi istnieją wystarczające dowody prima facie na to, że w wyniku obniżenia lub zniesienia należności celnej zgodnie z Umową przywóz produktu pochodzącego z Korei zwiększył się i że może to wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi unijnemu.

Środki tymczasowe są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 14 ust. 2. W przypadku niezmiernie pilnego charakteru sprawy, łącznie z przypadkiem, o którym mowa w ust. 2, Komisja przyjmuje stosowane w trybie natychmiastowym tymczasowe środki ochronne zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14 ust. 4.

2.
W przypadku wystąpienia przez państwo członkowskie z wnioskiem o niezwłoczną interwencję Komisji i spełnienia warunków określonych w ust. 1 Komisja podejmuje decyzję w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku.
3.
Okres stosowania środków tymczasowych nie może przekroczyć 200 dni.
4.
Jeżeli tymczasowe środki ochronne zostaną zniesione ze względu na fakt, że dochodzenie wykazało, iż nie zostały spełnione warunki określone w art. 2 ust. 1, wszelkie należności celne pobrane w wyniku wprowadzenia tych środków tymczasowych zostają automatycznie zwrócone.
5.
Środki, o których mowa w niniejszym artykule, stosowane są w odniesieniu do każdego produktu wprowadzanego do swobodnego obrotu po wejściu tych środków w życie. Takie środki nie zapobiegają jednak wprowadzeniu do swobodnego obrotu produktów będących już w drodze do Unii, pod warunkiem że punkt docelowy przywozu takich produktów nie może zostać zmieniony.
Artykuł  8

Zakończenie dochodzenia i postępowania bez wprowadzenia środków

1.
Jeżeli ostatecznie ustalone fakty dowodzą, że nie zostały spełnione warunki określone w art. 2 ust. 1, Komisja podejmuje decyzję o zakończeniu dochodzenia i postępowania zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 3.
2.
Zwracając należytą uwagę na ochronę informacji poufnych w rozumieniu art. 12, Komisja podaje do wiadomości publicznej sprawozdanie, przedstawiając swoje ustalenia i uzasadnione konkluzje we wszystkich odnośnych kwestiach merytorycznych i prawnych.
Artykuł  9

Wprowadzenie środków ostatecznych

1.
Jeżeli ostatecznie ustalone fakty dowodzą, że spełnione zostały warunki określone w art. 2. ust. 1, Komisja podejmuje decyzję o zastosowaniu ostatecznych środków ochronnych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 3.
2.
Zwracając należytą uwagę na ochronę informacji poufnych w rozumieniu art. 12, Komisja podaje do wiadomości publicznej sprawozdanie zawierające podsumowanie stanu faktycznego i wniosków istotnych dla ustaleń.
Artykuł  10

Okres obowiązywania i przegląd środków ochronnych

1.
Środek ochronny pozostaje w mocy jedynie przez taki okres, jaki może być niezbędny dla uniknięcia poważnej szkody czy też jej naprawienia lub ułatwienia dostosowania. Okres ten nie przekracza dwóch lat, chyba że zostanie przedłużony na mocy ust. 3.
2.
Środek ochronny pozostaje w mocy przez każdy przedłużony okres w oczekiwaniu na wynik przeglądu.
3.
Pierwotny okres obowiązywania środka ochronnego można wyjątkowo przedłużyć o okres nie dłuższy niż dwa lata, o ile zostanie ustalone, że środek ochronny nadal jest niezbędny dla uniknięcia poważnej szkody czy też jej naprawienia lub ułatwienia dostosowania, oraz że przemysł unijny jest w trakcie dostosowywania.
4.
Obowiązywanie środków przedłuża się zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, odnoszącymi się do dochodzeń, i za pomocą takich samych procedur jak w przypadku środków pierwotnych.

Łączny okres obowiązywania środka ochronnego, wraz ze wszelkimi środkami tymczasowymi, nie może przekroczyć czterech lat.

5.
O ile Korea nie wyraziła na to zgody, środek ochronny nie jest stosowany po zakończeniu okresu przejściowego.
Artykuł  11

Procedura dotycząca stosowania art. 14 protokołu w sprawie reguł pochodzenia

1.
W celu stosowania art. 14 protokołu w sprawie reguł pochodzenia Komisja dokładnie monitoruje zmiany odnośnych danych statystycznych dotyczących przywozu i wywozu zarówno pod względem wartości, jak i - tam, gdzie to właściwe - ilości, oraz systematycznie udostępnia te dane i własne ustalenia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz zainteresowanym sektorom przemysłu unijnego. Monitorowanie rozpoczyna się z dniem rozpoczęcia stosowania Umowy, a dane są udostępniane co dwa miesiące.

Oprócz pozycji taryfowych zawartych w art. 14 ust. 1 protokołu w sprawie reguł pochodzenia Komisja sporządza we współpracy z przemysłem unijnym wykaz najważniejszych pozycji taryfowych, które nie są typowe dla sektora motoryzacyjnego, ale ważne dla wytwarzania pojazdów i innych powiązanych sektorów. Przeprowadza się specjalne monitorowanie, jak określono w art. 14 ust. 1 protokołu w sprawie reguł pochodzenia.

2.
Na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy Komisja niezwłocznie analizuje, czy warunki powołania się na art. 14 protokołu w sprawie reguł pochodzenia zostały spełnione, oraz w ciągu 10 dni roboczych od złożenia wniosku przedstawia swoje ustalenia. Po konsultacjach w ramach specjalnego komitetu, o którym mowa w art. 207 ust. 3 akapit trzeci Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Komisja zwraca się do Korei z wnioskiem o konsultacje, w przypadku gdy warunki określone w art. 14 protokołu w sprawie reguł pochodzenia zostały spełnione. Komisja uznaje, że warunki te zostały spełnione między innymi wtedy, gdy osiągnięte zostały wartości progowe przedstawione w ust. 3 niniejszego artykułu.
3.
Do celów stosowania art. 14 ust. 2.1 lit. a) protokołu w sprawie reguł pochodzenia przy ocenie tempa wzrostu przywozu części lub podzespołów do Korei porównywanego ze wzrostem tempa wywozu z Korei do Unii produktów gotowych różnica 10 punktów procentowych jest uznawana za "znaczną". Do celów stosowania art. 14 ust. 2.1 lit. b) protokołu w sprawie reguł pochodzenia przy ocenie wzrostu wywozu z Korei do Unii produktów gotowych wzrost o 10 % w wartościach bezwzględnych lub w odniesieniu do produkcji unijnej jest uznawany za "znaczny". W poszczególnych przypadkach wzrost kształtujący się poniżej tych wartości progowych może zostać również uznany za "znaczny".
Artykuł  12

Poufność

1.
Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których o nie wnioskowano.
2.
Żadne informacje poufne lub przekazane z zastrzeżeniem poufności na mocy niniejszego rozporządzenia nie są ujawniane bez wyraźnej zgody osoby udzielającej tych informacji.
3.
Każdy wniosek o zachowanie poufności określa powody, dla których informacje te są poufne. Jeżeli jednak osoba udzielająca informacji nie wyraża zgody na ich podanie do wiadomości publicznej ani nie zezwala na ich ujawnienie w zarysie lub formie streszczenia oraz jeżeli okaże się, że wniosek o zachowanie poufności jest nieuzasadniony, informacji tych można nie uwzględniać.
4.
Informacje są uważane za poufne w każdym przypadku, jeżeli ich ujawnienie może mieć znacząco niekorzystne skutki dla osoby udzielającej tych informacji lub źródła tych informacji.
5.
Przepisy ust. 1-4 nie wyłączają możliwości powołania się przez organy unijne na informacje ogólne oraz w szczególności na powody, na których oparto decyzje podjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia. Organy te uwzględniają jednak uzasadniony interes danych osób fizycznych i prawnych, aby nie ujawniać ich tajemnic handlowych.
Artykuł  13

Sprawozdanie

1.
Komisja podaje do wiadomości publicznej roczne sprawozdanie w sprawie stosowania i wykonywania Umowy. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania Umowy oraz przestrzeganie wynikających z niej zobowiązań, w tym zobowiązań w zakresie barier w handlu.
2.
Specjalne części sprawozdania dotyczą przestrzegania zobowiązań wynikających z rozdziału 13 Umowy oraz działań Wewnętrznej Grupy Doradczej i Forum społeczeństwa obywatelskiego.
3.
Sprawozdanie zawiera także streszczenie danych statystycznych i zmian w handlu z Koreą. Zawiera też specjalne odniesienie do wyników monitorowania zwrotu należności celnych.
4.
Sprawozdanie zawiera informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia.
5.
W ciągu miesiąca od podania sprawozdania do wiadomości publicznej przez Komisję Parlament Europejski może zaprosić Komisję na posiedzenie ad hoc właściwej komisji parlamentarnej w celu przedstawienia i wyjaśnienia wszelkich kwestii związanych z wykonywaniem Umowy.
Artykuł  14

Procedura komitetowa

1.
Komisję wspiera komitet ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu(6). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2.
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3.
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
4.
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.
5.
Ust. 2, 3 i 4 nie naruszają w żaden sposób wykonywania przez Parlament Europejski i Radę uprawnień określonych w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Artykuł  15

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty rozpoczęcia stosowania Umowy zgodnie z jej art. 15.10. W Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostanie opublikowane zawiadomienie określające datę rozpoczęcia stosowania Umowy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 11 maja 2011 r.

W imieniu Parlamentu EuropejskiegoW imieniu Rady
J. BUZEKGYŐRI E.
PrzewodniczącyPrzewodniczący

______

(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 17 lutego 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 11 kwietnia 2011 r.

(2) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

(3) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

(4) Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

(5) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

(6) Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

OŚWIADCZENIE KOMISJI

Komisja z zadowoleniem przyjmuje zawarte w pierwszym czytaniu porozumienie między Parlamentem Europejskim a Radą w sprawie rozporządzenia dotyczącego klauzuli ochronnej.

Jak przewidziano w tym rozporządzeniu, Komisja będzie przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie coroczne sprawozdanie z wykonywania umowy o wolnym handlu między UE a Koreą i będzie gotowa do dyskusji z właściwą komisją Parlamentu Europejskiego na temat wszelkich kwestii wynikłych z wykonywania tej umowy.

W związku z tym Komisja pragnie zwrócić uwagę na następujące kwestie:

a) Komisja będzie ściśle monitorować realizację przez Koreę jej zobowiązań w kwestiach regulacyjnych, w tym w szczególności zobowiązań dotyczących uregulowań technicznych w sektorze samochodowym. Monitorowanie to obejmie wszelkie aspekty barier pozataryfowych, a jego wyniki będą dokumentowane i przedstawiane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie;

b) Komisja będzie również przywiązywać szczególną wagę do skutecznej realizacji zobowiązań w zakresie pracy i ochrony środowiska, określonych w rozdziale 13 umowy o wolnym handlu (Handel i zrównoważony rozwój). W związku z tym Komisja zwróci się o radę do Wewnętrznej Grupy Doradczej, w której skład wejdą przedstawiciele organizacji biznesowych, związków zawodowych i organizacji pozarządowych. Informacje na temat wykonywania postanowień rozdziału 13 umowy o wolnym handlu zostaną należycie udokumentowane i przedstawione Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Komisja podziela również pogląd, że ogromne znaczenie ma zapewnienie skutecznej ochrony w przypadku gwałtownego wzrostu przywozu we wrażliwych sektorach, w tym w sektorze małych samochodów. Monitorowanie sektorów wrażliwych obejmuje samochody, tekstylia i elektronikę użytkową. W związku z tym Komisja zauważa, że do celów dochodzenia w sprawie środków ochronnych sektor małych samochodów można uznać za odpowiedni rynek.

Komisja zwraca uwagę, że wyznaczenie stref uszlachetniania biernego na Półwyspie Koreańskim zgodnie z postanowieniami art. 12 protokołu w sprawie reguł pochodzenia wymagałoby międzynarodowego porozumienia między stronami, na które Parlament Europejski musiałby wyrazić zgodę. Komisja będzie w pełni informować Parlament na temat dyskusji w Komitecie ds. Stref Uszlachetniania Biernego na Półwyspie Koreańskim.

Komisja zwraca również uwagę, że jeżeli ze względu na wyjątkowe okoliczności podejmie decyzję o przedłużeniu okresu dochodzenia zgodnie z art. 5 ust. 3, zadba ona o to, aby taki przedłużony okres nie wykraczał poza końcowy termin obowiązywania jakichkolwiek środków tymczasowych wprowadzonych zgodnie z art. 7.

ZAŁĄCZNIK  II

WSPÓLNE OŚWIADCZENIE

Komisja Europejska i Parlament Europejski wspólnie uważają, że bardzo ważna jest ścisła współpraca przy monitorowaniu wykonywania umowy o wolnym handlu między UE a Koreą oraz rozporządzenia dotyczącego klauzuli ochronnej. W tym celu obie instytucje uzgadniają, co następuje:

– w przypadku gdy Parlament Europejski przyjmie zalecenie dotyczące wszczęcia dochodzenia w sprawie środków ochronnych, Komisja zbada uważnie, czy spełnione zostały określone w rozporządzeniu warunki wszczynania dochodzenia z urzędu. Jeżeli Komisja uzna, że warunki te nie zostały spełnione, przedstawi ona właściwej komisji Parlamentu Europejskiego sprawozdanie zawierające wyjaśnienie wszystkich czynników istotnych dla wszczęcia takiego dochodzenia,

– na wniosek właściwej komisji Parlamentu Europejskiego Komisja przedstawia jej sprawozdanie na temat wszelkich konkretnych aspektów związanych z realizacją przez Koreę jej zobowiązań dotyczących środków pozataryfowych lub w sprawie rozdziału 13 umowy o wolnym handlu (Handel i zrównoważony rozwój).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.