Wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego Martina Ehrenhausera (2012/2152(IMM)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.68E.61

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 marca 2014 r.

Wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego Martina Ehrenhausera

P7_TA(2012)0358

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego uchylenia immunitetu Martina Ehrenhausera (2012/2152(IMM))

(2014/C 68 E/08)

(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2014 r.)

Parlament Europejski,

- w odpowiedzi na wniosek o uchylenie immunitetu Martina Ehrenhausera w związku z prowadzeniem śledztwa, skierowany przez prokuraturę w Wiedniu w dniu 21 marca 2012 r. i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 2 lipca 2012 r.;

- po wysłuchaniu Martina Ehrenhausera zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu;

- na podstawie art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej i art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.;

- uwzględniając art. 57 konstytucji Austrii (Bundes-Verfassungsgesetz),

- uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. i 6 września 2011 r. ¹ ;

- uwzględniając art. 6 ust. 2 oraz art. 7 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0332/2012),

A. mając na uwadze, że prokuratura w Wiedniu zwróciła się o uchylenie immunitetu posła do PE Martina Ehrenhausera, by umożliwić austriackim organom przeprowadzenie w jego sprawie śledztwa i postępowania karnego;

B. mając na uwadze, że wniosek o uchylenie immunitetu Martina Ehrenhausera wiąże się z podejrzeniem popełnienia przestępstwa polegającego na bezprawnym dostępie do systemu komputerowego (§ 118a austriackiego kodeksu karnego (StGB)), naruszeniu tajemnicy telekomunikacyjnej (§ 119 StGB), przechwytywaniu danych przez nadużycie (§ 119a StGB) oraz niewłaściwym wykorzystaniu urządzenia nagrywającego lub podsłuchującego (§ 120 ust. 2 StGB) i naruszenie § 51 ustawy o ochronie danych z roku 2000 (DSG 2000);

C. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 protokołu o przywilejach i immunitetach Unii Europejskiej posłowie do PE korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

D. mając na uwadze, że zgodnie z art. 57 ust. 2 austriackiej konstytucji (BVG) posłowie do Rady Narodowej mogą zostać zatrzymani za popełnienie czynu karalnego tylko za zgodą Rady Narodowej, chyba że zostali złapani na gorącym uczynku, oraz że tak samo zgody Rady Narodowej wymaga się do przeszukania mieszkania posła do Rady Narodowej; mając na uwadze, że ponadto na podstawie art. 57 ust. 3 BVG posłowie do Rady Narodowej mogą być poddani oficjalnemu śledztwu za czyn karalny bez zgody Rady Narodowej jedynie w przypadku, jeśli czyn ten w sposób wyraźny nie jest związany z działalnością polityczną danego posła, oraz że zgodnie z tym przepisem właściwy organ powinien zwrócić się do Rady Narodowej o podjęcie decyzji stwierdzającej istnienie takiego związku, jeżeli zażąda tego zainteresowany poseł lub jedna trzecia członków stałej komisji przedmiotowo właściwej dla tej sprawy;

E. mając na uwadze, że w świetle powyższych okoliczności należy uchylić immunitet Martina Ehrenhausera, skoro w jego sprawie ma zostać przeprowadzone śledztwo;

F. mając na uwadze, że Komisja Prawna wysłuchała posła Martina Ehrenhausera, który stwierdził, że jego zdaniem należy uchylić immunitet;

G. mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że przywileje i immunitety "zostały przyznane wyłącznie w interesie Wspólnoty, nie zmienia to faktu, że przyznano je w sposób wyraźny urzędnikom i innym pracownikom instytucji Wspólnoty, a także posłom do Parlamentu Europejskiego", oraz że "protokół rodzi więc w odniesieniu do tych osób podmiotowe prawo" ² ;

H. mając na uwadze, że art. 9 protokołu o przywilejach i immunitetach Unii Europejskiej i art. 57 austriackiej konstytucji nie stoją na przeszkodzie uchyleniu immunitetu Martina Ehrenhausera;

1. postanawia uchylić immunitet Martina Ehrenhausera;

2. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji wraz ze sprawozdaniem właściwej komisji odpowiednim władzom Republiki Austrii i Martinowi Ehrenhauserowi.

¹ Sprawa 101/63, Wagner/Fohrmann i Krier, Zb.Orz. 1964, s. 195; sprawa 149/85 Wybot/Faure i.in., Zb.Orz. 1986, s. 2391; sprawa T-345/05 Mote przeciwko Parlamentowi, Zb.Orz. 2008, s. II-2849; sprawy połączone C-200/07 i C-201/07 Marr przeciwko De Gregorio i Clemente, Zb.Orz. 2008, s. I-7929; sprawa T-42/06 Gollnisch przeciwko Parlamentowi, Zb.Orz. 2010, s. II-01135 i sprawa C-163/10 Patriciello (dotychczas nieopublikowana w Zbiorze).

² Sprawa T-345/05 Mote przeciwko Parlamentowi, Zb.Orz. 2008, s. II-2849, pkt 28.