Wniosek dotyczący wydania przez Trybunał EFTA opinii doradczej, złożony przez Fürstlicher Oberster Gerichtshof, Liechtenstein, dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie Franz-Josef Hagedorn przeciwko Vienna-Life Lebensversicherung AG.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.357.30

Akt nieoceniany
Wersja od: 29 września 2016 r.

Wniosek dotyczący wydania przez Trybunał EFTA opinii doradczej, złożony przez Fürstlicher Oberster Gerichtshof, Liechtenstein, dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie Franz-Josef Hagedorn przeciwko Vienna-Life Lebensversicherung AG (Sprawa E-15/15)

(2016/C 357/10)

(Dz.U.UE C z dnia 29 września 2016 r.)

W dniu 9 lipca 2015 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął listowny wniosek opatrzony datą 9 lipca 2015 złożony przez Fürstlicher Oberster Gerichtshof, Liechtenstein (Sąd Najwyższy, Liechtenstein) dotyczący wydania opinii doradczej w sprawie Franz-Josef Hagedorn przeciwko Vienna-Life Lebensversicherung AG w następujących kwestiach:

1. Czy wykładni art. 36 ust. 2 dyrektywy 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. dotyczącej ubezpieczeń na życie należy dokonywać w ten sposób, że wymogi informacyjne określone w powyższym artykule oraz w załączniku III pkt A a)11 i a)12 oraz pkt B b)2 w przypadku polis ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym muszą również zostać spełnione, w przypadku gdy osoba nabywa polisę ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym (tj. polisę wyrażoną w jednostkach funduszów inwestycyjnych) w drodze czynności prawnej od innej osoby za zgodą ubezpieczyciela poprzez przeniesienie umowy (tzw. "polisy z drugiej ręki")?

Jeśli Trybunał udzieli odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie występuje się z prośbą o odpowiedź na dodatkowe pytania o następującej treści:

2a) Czy wykładni art. 36 ust. 2 dyrektywy 2002/83/WE dotyczącej ubezpieczeń na życie należy dokonywać w ten sposób, że w przypadku gdy polisa ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym została nabyta w drodze czynności prawnej obowiązuje jedynie ogólny wymóg informacyjny w stosunku do nowego ubezpieczonego, czy też zakład ubezpieczeń jest również zobowiązany dostarczyć nowemu posiadaczowi polisy szczegółowych informacji dotyczących produktu ubezpieczeniowego, który ma być przez niego zakupiony, w szczególności w odniesieniu do wszelkich różnic między profilem inwestorów lub profilem ryzyka obecnego ubezpieczającego i przejmującego umowę?

Jeśli Trybunał udzieli odpowiedzi przeczącej na pytanie 2a) występuje się z prośbą o odpowiedź na dodatkowe pytanie o następującej treści:

2b) Czy przejmującemu umowę ubezpieczenia należy przekazać szczegółowe informacje w odniesieniu do produktu ubezpieczeniowego, który ma być przez niego zakupiony, w przypadku gdy ubezpieczający jest przedsiębiorstwem, podczas gdy przejmujący umowę jest osobą fizyczną lub konsumentem?

Jeśli Trybunał udzieli odpowiedzi przeczącej na pytanie 2b) występuje się z prośbą o odpowiedź na dodatkowe pytanie o następującej treści:

2c) Czy przejmującemu umowę ubezpieczenia należy udzielić szczegółowych informacji dotyczących produktu ubezpieczeniowego, który ma być przez niego zakupiony, w przypadku gdy przekazujący ubezpieczenie nie posiadał informacji dotyczących produktu ubezpieczeniowego, na przykład ponieważ nie ujawnił on wobec zakładu ubezpieczeń informacji niezbędnych do oceny swojego własnego profilu ryzyka lub profilu inwestora?

3. Czy przepisy dotyczące obowiązków ubezpieczyciela na mocy załącznika III pkt B b)2 do dyrektywy 2002/83/WE dotyczącej ubezpieczeń na życie zostały skutecznie transponowane do prawa krajowego, nawet jeżeli prawo krajowe przewiduje - w załączniku 4 II 2) Versicherungsaufsichtsgesetz (ustawa o nadzorze ubezpieczeniowym) - że w przypadku ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym w okresie obowiązywania umowy ubezpieczenia należy podać informacje na temat jednostek będących podstawą polisy ubezpieczeniowej oraz charakteru aktywów w nich zawartych jedynie w przypadku, gdy zmiany w dostarczanych informacjach wynikają ze "zmian w przepisach", a nie także "w przypadku zmiany warunków ubezpieczenia" (załącznik III pkt B b)2 do dyrektywy 2002/83/WE)?

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.